in ποίηση

εμείς, τα βλήματα της ζωής

ΕΜΕΙΣ, ΤΑ ΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

ο ακοντιστής 

πιάνει το ακόντιο

παίρνει φόρα, τρέχει

και το ρίχνει

το βλήμα

ανεβαίνει προς τα ύψη

ανεβαἰνει προς τα ὐψη

ανεβαίνει προς τα ύψη

διαγρἀφει καμπύλη

και αρχίζει να πέφτει προς τα κάτω

επιτάχυνση προς τα κάτω

όσο πιο γρήγορα, τόσο πιο κοντά

όσο πιο κοντά, τόσο πιο γρήγορα

η ταχύτητα επισπεύδει το τέλος

στο τέλος

η απόλυτη ταχύτητα

και η απόλυτη ακινησία

ενώνονται

 

Σχολιάστε ελεύθερα!