in Νεκροζώντανη Αριστερά, θεωρία επανάστασης, κοινωνικός πόλεμος

και τα μέτρα θα περάσουν, και ο λαός δεν θα ξεσηκωθεί, και η Αριστερά δεν θα ανασυγκροτηθεί

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

‘ΕΑΝ δεν υπερψηφιστεί το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό, του χρόνου δεν θα δίνονται συντάξεις’  δήλωσε στην τηλεόραση ο αριστερός υφυπουργός Ανδρέας Νεφελούδης της αριστερής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, του πιο αξιόπιστου υπηρέτη του Κυρίου καπιταλιστή και του Κεφαλαίου, του συντονιστή της καπιταλιστικής επίθεσης. Η απειλή είναι σαφής, όπως και το εκφοβιστικό δίλημμα: ή λιγότερα ή τίποτα.  Πυκνώνουν επίσης και οι απειλές για έξοδο από την ευροζώνη, εάν δεν προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις και δεν ολοκληρωθεί η αξιολόγηση των επιτευγμάτων των προηγηθεισών φάσεων της καπιταλιστικής επίθεσης ώστε η επίθεση αυτή να συνεχιστεί και να ολοκληρωθεί τα επόμενα χρόνια.

ΕΙΝΑΙ κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι τα μέτρα θα περάσουν με τον έναν (υπερψήφιση από τους 153 της κυβέρνησης) ή τον άλλον τρόπο (διευρυμένη ή οικουμενική κυβέρνηση) στις αρχές του Φλεβάρη ή λίγο αργότερα. Και μετά, από τις αρχές του καλοκαιριού, είτε γίνουν εκλογές είτε όχι, αφού θα αρχίσει το παραμύθι των επενδύσεων και της ανάπτυξης θα έρθει και το τέταρτο μνημόνιο μαζί με την επιστροφή της Δεξιάς.  Μέχρι το 2020 έχουμε πέντε ολόκληρα χρονάκια ακόμα, οπότε, σύμφωνα με το δεκαετές σχέδιο που  εκπονήθηκε το 2009, ένα πολύ μεγάλο μέρος των αυτοαπασχολούμενων, των αγροτών, των πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων θα εξαφανιστούν, οι μισθοί θα καταποντιστούν, ο χρόνος εργασίας θα ξεπεράσει αυτόν των δούλων της αρχαίας Αθήνας, οι μισθοί των κρατικών υπαλλήλων θα πέσουν στα 700-900 εβρά, και πολλά είναι, οι συντάξεις θα μειώνονται μέχρι να οριστικοποιηθούν στο ύψος ενός επιδόματος επιβίωσης.  Το Κράτος θα συρρικνωθεί περαιτέρω: τα κρατικά έσοδα θα αυξηθούν μέσω της φορολογίας, οι κρατικές δαπάνες θα μειωθούν, ο αριθμός των κρατικών υπαλλήλων θα μειωθεί, παροχές και επιδόματα θα περικοπούν ή θα καταργηθούν και θα υλοποιηθεί  η υπόσχεση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, που το περιμένουμε πως και πως, μπας κι αγοράσω ένα ζευγάρι μπότες για τη δουλειά και κανένα βιβλιαράκι να διαβάσω.

ΤΟ ΚΚΕ θα συνεχίσει να επαναλαμβάνει ότι ο λαός πρέπει να ξεσηκωθεί! Κάπα κάπα Ε, ο κώλος σου ΛΑΕ! Πρέπει! Πρέπει! Δεν ξεσηκώνεται όμως!  Γιατί δεν ξεσηκώνεται;  Αυτό δεν ενδιαφέρει ούτε το ΚΚΕ ούτε τους ποικιλώνυμους επαναστάτες. Το βιομηχανικό προλεταριάτο δεν θα απεργήσει, οι κρατικοί υπάλληλοι δεν θα απεργήσουν ή θα απεργήσουν κάποιοι και κάποιες από συνήθεια, αφού όλοι αυτοί ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και προτιμούν τα λιγότερα από το τίποτα. Οι συνταξιούχοι θα κάνουν την συνηθισμένη τους αγωνιστική βόλτα στο Σύνταγμα και οι αγρότες θα επιστρέψουν ηττημένοι στα χωράφια τους, εάν κατέβουν με τα τρακτέρ στους δρόμους.

ΚΑΙ μετά από όλα αυτά, φίλες και φίλοι, μετά την Αριστερά στην κυβέρνηση και πριν κλείσει η αριστερή παρένθεση, πόσο μάλλον όταν θα κλείσει και μάλιστα πολύ πιο σύντομα από ότι πιστεύουν και περιμένουν, θα αρχίσουν κάποιοι και κάποιες στην Αριστερά να θεωρούν την Αριστερά πρόβλημα και να διαπιστώνουν μια νέα φάση κρίσης της αριστερής στρατηγικής! Μα την Παναγία! Και θα αρχίσουν να σκέφτονται γιατί η Αριστερά είναι πρόβλημα και απάντηση δεν θα βρίσκουν τον Θεό μπάρμπα να έχουν, και θα ψάχνουν  να βρουν τα αίτια της κρίσης της αριστερής στρατηγικής και θα ψάχνουν να βρουν μια νέα στρατηγική και δεν θα βρίσκουν ούτε αίτια ούτε στρατηγική. Ξέρετε τι θα βρουν;  Θα πέσουν πάνω στις θέσεις και τις απόψεις που υποστηρίζω εδώ και πολλά χρόνια.

Η Αριστερά δεν μπορεί να ανασυγκροτηθεί, δεν μπορεί να αλλάξει γιατί δεν μπορεί να απαρνηθεί αυτό που είναι: ιδεαλιστές και απατεώνες. Είναι ιδεαλιστές γιατί δεν παρατηρούν και δεν κατανοούν τις τάσεις της ζώσας κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας και κάνουν πολιτική επικαλούμενοι Ιδέες της δικαιοσύνης, της ισότητας, του σοσιαλισμού, της ουτοπίας, ενός άλλου κόσμου που είναι εφικτού και άλλες παρόμοιες μπούρδες. Δεν μπορούν και δεν θέλουν να κατανοήσουν ότι  ο κοινωνικός πόλεμος δεν διεξάγεται με Ιδέες αλλά άλλα είναι τα μέσα του και οπωσδήποτε δεν είναι αυτά του παρελθόντος (διαμαρτυρία, αιτήματα, διαδηλώσεις, ταραχές –  εκλογές – ένοπλη βία), τα οποία η Αριστερά δεν μπορεί και δεν θέλει να επανεξετάσει και εγκαταλείψει. Η Αριστερά θέλει να αγωνίζεται, να ηττάται δηλαδή, δεν θέλει να πολεμά, να νικά δηλαδή. Ούτε τον τρόπο οργάνωσης θα εγκαταλείψει, εννοώ το κόμμα που είναι συγκροτημένο με πρότυπο το Κράτος, τον στρατώνα και το μαντρί. Έτσι, δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι σε λίγα χρόνια η Αριστερά θα είναι ένα σύνολο μικροσκοπικών πολιτικών ομάδων, εξωκοινοβουλευτικών ασφαλώς, του ΚΚΕ συμπεριλαμβανομένου, μια κατάσταση που θα είναι και ένα βήμα πριν τον τάφο, πριν την ολοκληρωτική εξαφάνιση.

ΚΑΙ δεν θα εγκαταλείψει ούτε τα μέσα διεξαγωγής του μέχρι τώρα διεξαγόμενου κοινωνικού πολέμου ούτε και το κόμμα (οργάνωση) –  Κράτος  διότι δεν συμφέρει –  διότι είναι μικροαστοί αδίστακτοι και αμείλικτοι απατεώνες. Διότι ο σκοπός τους είναι η κρατική επιχορήγηση, ο μισθός του στελέχους  του κόμματος, το βουλευτιλίκι, το βόλεμα στον κρατικό μηχανισμό, η θέση του Γενικού Διευθυντή κάποιου Υπουργείου, το υπουργιλίκι, το θριαμβευτικό ζεϊμπέκικο στα μπουζούκια και οι πόρνες πολυτελείας. Ο ιδεαλισμός είναι το περιτύλιγμα,  η μορφή, η απάτη και το ίδιον συμφέρον είναι το περιεχόμενο.

Η συζήτηση για την ανασυγκρότηση της Αριστεράς θα αρχίσει, οι πρώτες ενδείξεις είναι σαφείς, και θα ενταθεί μετά το κλείσιμο της αριστερής παρένθεσης, όποια κι αν είναι η διάρκειά της,  και την επιστροφή της Δεξιάς. Το τι μαλακίες, μπούρδες και κοτσάνες έχουμε να ακούσουμε, δεν λέγεται, φίλες και φίλοι. Θα έχει μεγάλη πλάκα, θα γελάσουμε πολύ. Θα παίξουμε με τον πόνο τους όπως παίζει η γάτα με το ποντίκι. Πολλοί και πολλές θα αντιμετωπίσουν μεγάλο πρόβλημα εργασίας και θα απαιτηθεί επαγγελματικός αναπροσανατολισμός. Κάποιοι από αυτούς, λίγοι,  οι πιο λιγούρηδες απατεωνίσκοι, θα μετακομίσουν σε άλλα κόμματα, όπως έχουν κάνει κι άλλοι στο παρελθόν. Πολλοί και πολλές έχουν τόσα εβρά στις Τράπεζες και τόσα ακίνητα που δεν θα χρειαστεί να ξαναδουλέψουν. Πολλοί και πολλές όμως, αυτοί κι αυτές των κατώτατων βαθμίδων της κομματικής ιεραρχίας,  θα βρεθούν ξεκρέμαστοι –  τους ευχόμαστε κουράγιο και δύναμη και να μην ξεχνάνε ότι τους σκεφτόμαστε και θα σπεύσουμε να τους βοηθήσουμε μόλις μας καλέσουν.

 

Σχολιάστε ελεύθερα!