1. ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ, ΔΕΝ ΕΠΑΙΤΟΥΜΕ, δήλωσε ο πρωθυπουργός, δηλαδή ο μεγαλύτερος εν ζωή απατεώνας της ελληνικής κοινωνίας, ο αρχηγός των απατεώνων του ΣΥΡΙΖΑ, Κύριος Τσίπρας, σχετικά με την καταβολή των πολεμικών αποζημιώσεων από το Κράτος της Γερμανίας.
2. Όταν διεκδικούμε, δύο τινά θα συμβούν. Η διεκδίκησή μας, το αίτημά μας θα ικανοποιηθεί. Εάν γίνει κάτι τέτοιο, νικήσαμε. Εάν δεν ικανοποιηθεί, προφανώς ηττηθήκαμε. Τι κάνουμε; Θα πρέπει να κλιμακώσουμε την αντίδρασή μας. να πιέσουμε, να απειλήσουμε, να δράσουμε. Εάν δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι τέτοιο, παραιτούμαστε. Ή συνεχίζουμε να διεκδικούμε, κι ας μην υπάρχει περίπτωση να ικανοποιηθεί το αίτημά μας. Σε αυτή την επιλογή καταφεύγει ο απατεώνας.
3. Υπάρχει και μια άλλη επιλογή. Εάν δεν παραιτηθούμε, θα γίνουμε υπηρέτες, αργά η γρήγορα, αυτού από τον οποίο διεκδικούμε κάτι συνεχίζοντας να το διεκδικούμε ενώ γνωρίζουμε ότι δεν πρόκειται να ικανοποιήσει το αίτημά μας. Αυτό λέγεται αγώνας: να διεκδικείς γνωρίζοντας ότι δεν θα ικανοποιηθεί το αίτημα με σκοπό να υπηρετήσεις τον Κύριο. Αυτή είναι η απάτη. Continue reading
24 Αυγούστου, 2016
στιγμές [τ]
1. Εάν στο τέλος του 19ου αιώνα και τις αρχές του 20ού κυβερνούσε το ΠαΣοΚ, τα ονόματα των διαφόρων αγωνισμάτων του άλματος θα ήταν τα εξής: πήδημα σε μήκος, τριπλό πήδημα, πήδημα σε ύψος, πήδημα με κοντάρι, πήδημα με φόρα, πήδημα χωρίς φόρα. (Αν θυμάμαι καλά, το πήδημα χωρίς φόρα ήταν ολυμπιακό αγώνισμα και σε κάποιους Ολυμπιακούς Αγώνες νίκησε ο Τσικλητήρας, με πήδημα πάνω από τρία μέτρα. Καταργήθηκε όμως γιατί δεν ήταν θεαματικό). Τότε όμως βασίλευε η καθαρεύουσα και τα ονόματα που δόθηκαν δεν μπορεί παρά να ήταν αρχαιοπρεπή: άλμα εις μήκος, εις ύψος (ή υπέρ εμπόδιον), μετά φοράς, άνευ φοράς, επί κοντώ, τα οποία είναι γραμματικά και συντακτικά σωστά. Επαναλαμβάνω και τονίζω ότι τα ονόματα αυτά δεν τα δανειστήκαμε από το λεξιλόγιο του αρχαίου ελληνικού αθλητισμού.
2. Εικάζω ότι ο λόγος, αν και δεν είναι ο μόνος, που διατηρούμε αυτές τα αρχαιοπρεπή ονόματα και δεν μεταγλωττίζουμε τον όρο άλμα σε πήδημα είναι γιατί το πήδημα έχει κι άλλη και γνωστή σημασία.
3. Οι γραπτές μαρτυρίες που έχουμε μας λένε ότι το αγώνισμα του πηδήματος (άλματος) το είχαν σε πολύ μικρή εκτίμηση επειδή δεν ήταν τόσο θεαματικό και συναρπαστικό. Δεν είμαστε βέβαιοι εάν ήταν ένα πήδημα (απλό) ή τρία (τριπλό). Οι λίγες μαρτυρίες που έχουμε (όποιος, α ενδιαφέρεται μπορώ να τις παραθέσω) μας λένε ότι ήταν τριπλό, επειδή όμως δεν υπήρχε άλλο το έλεγαν απλά άλμα.
στιγμές [χ]
1. Ο Κύριος Τσίπρας δεν είναι μόνο επαγγελματίας επαναστάτης. Ως Κύριος δεν μπορεί παρά να είναι και συνωμότης. Ως επαγγελματίας επαναστάτης δεν μπορεί παρά να είναι και συνωμότης.
2. Ο ανταγωνισμός μεταξύ των Κυρίων τους αναγκάζει να συνωμοτούν για να ανατραπεί ή να διαιωνιστεί ο υπάρχων συσχετισμός δύναμης – ο ένας κατά του άλλου, οι μεν κατά των δε. Με τη συνωμοσία αποφεύγεται και η καταφυγή στη χρήση των όπλων και η δημοσιότητα. Σε διακρατικό επίπεδο η συνωμοσία φέρει το όνομα διπλωματία.
3. Η Κυριαρχία όλων των εποχών είναι συνυφασμένη με την συνωμοσία. Η ιστοριογραφία του Κυρίου (αρχαία ελληνική και λατινική), καθώς και πολλοί δικανικοί λόγοι, μας έχουν χαρίσει πάμπολλες και έξοχες σελίδες όπου εξιστορούνται συνωμοσίες, πολλές εκ των οποίων καταλήγουν αναπόφευκτα στη χρήση των όπλων. Η συνωμοσία του Κατιλίνα, όπως μας την αφηγείται ο Κικέρων, είναι η πιο γνωστή.