in 21ος αιώνας

για την παρούσα αιφνίδια συρρίκνωση του καπιταλισμού

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΕΔΩ και μερικά χρόνια υποστηρίζω την άποψη ότι από το 1975 ζούμε το τέλος της επέκτασης του καπιταλισμού και ότι η συρρίκνωσή του θα αρχίσει στις προσεχείς δεκαετίες. Άρχισε πολύ πιο νωρίς. Αυτό που ζούμε δεν είναι μια ακόμα κρίση, μια ακόμα ύφεση. Οι έννοιες αυτές ήταν χρήσιμες όταν ο καπιταλισμός επεκτεινόταν. Μετά από κάθε κρίση και ύφεση ο καπιταλισμός επεκτεινόταν με ακόμα πιο εντονότερο ρυθμό. Την εποχή όμως της συρρίκνωσης δεν θα υπάρξουν κρίσεις και υφέσεις, θα υπάρξουν επιβραδύνσεις και επιταχύνσεις της συρρίκνωσης.

ΚΑΤΑ τη διάρκεια της επέκτασης πολλοί και πολλές περίμεναν κατά καιρούς την κατάρρευση του καπιταλισμού. Δεν υπήρξε όμως καμία κατάρρευση. Γιατί; Διότι, πρώτον, όταν επεκτείνεται ένας τρόπος παραγωγής είναι αδύνατον να υπάρξει κατάρρευση. Και, δεύτερον, η μεταφορά της κατάρρευσης είναι απαράδεκτη. Οι τρόποι παραγωγής δεν καταρρέουν αλλά συρρικνώνονται. Κατά τη διάρκεια της συρρίκνωσης εμφανίζεται ένα σημείο διακλάδωσης κι έτσι εμφανίζεται ένας νέος τρόπος οργάνωσης της παραγωγής και της αρπαγής του κοινωνικού πλούτου. Η καπιταλιστική κοινωνική σχέση, που επινοήθηκε από κάποιους και επεκτάθηκε, ήταν ένα σημείο διακλάδωσης. Το ζήτημα που με απασχολεί είναι εάν κατά τη διάρκεια της συρρίκνωσης του καπιταλισμού εμφανιστεί κάποιο ή κάποια σημεία διακλάδωσης τα οποία αφενός θα εγκαθιδρύσουν μια νέα οργάνωση της παραγωγής και της κοινωνίας και αφετέρου θα επιταχύνουν την συρρίκνωση του καπιταλισμού μέχρι που να εξαφανιστεί ολοσχερώς ή να επιβιώνει εδώ κι εκεί.

ΠΩΣ και που θα αναζητήσουμε αυτό το σημείο διακλάδωσης; Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις; Νομίζω πως υπάρχουν. Μας τις παρέχει η σημερινή κατάσταση. Σε ένα δύο μήνες από σήμερα, η παγκόσμια ανεργία ενδέχεται να φτάσει και το 50-70%. Ναι, ναι, σωστά διαβάσατε. Ένας ένας οι παραγωγικοί τομείς κλείνουν -προχτές έκλεισαν 7 (εφτά) αυτοκινητοβιομηχανίες. Μέσα σε δυο τρεις μέρες! Ασφαλώς και η αιτία δεν είναι ο κορονοϊός! Ο κορονοϊός είναι ένας πολύ βολικός τρόπος, ένα πρόσχημα να κρύψουν τη συρρίκνωση του καπιταλισμού. Εάν συμβεί αυτό, εάν δηλαδή η παγκόσμια ανεργία φτάσει στο 50-70%, εάν δηλαδή η παραγωγή και η κοινωνία περιοριστεί στους βασικούς, αναπαραγωγικούς τομείς (τροφή, νερό, ενέργεια, υγεία, επικοινωνία και συγκοινωνία – η τελευταία άκρως συρρικνωμένη) και στο Κράτος/διοίκηση, τότε εγείρεται το κομβικό σύνθετο ερώτημα: τι θα κάνουν οι Κύριοι, τι θα κάνουν οι Υποτελείς;

ΥΠΑΡΧΟΥΝ πολλά ενδεχόμενα, φίλες και φίλοι. Να ένα. Να θεωρηθεί το άνεργο πλήθος ως πληθυσμός άχρηστος, περιττός και επικίνδυνος, τη στιγμή που ο παραγόμενος κοινωνικός πλούτος (ολοένα και από λιγότερους, ολοένα και ταχύτερα) αρκεί για την κάλυψη των βασικών αναγκών του παγκόσμιου πληθυσμού. Θα δοθεί κάποιο επίδομα σε όλους και όλες με αποτέλεσμα να ζούμε χωρίς να εργαζόμαστε; Κάτι τέτοιο ασφαλώς και είναι εφικτό. Και αναγκαίο. Θα προκρίνουν  οι καπιταλιστές  αυτή τη λύση; Δεν ξέρουμε, θα δούμε. Είναι κάτι που δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε. Το ερώτημα είναι: θα είναι καπιταλισμός αυτός, θα είναι καπιταλιστικές οι κοινωνίες; Θα είναι μια υβριδική κατάσταση. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι σε αυτή την  κατάσταση θα εμφανιστεί ένα σημείο διακλάδωσης το οποίο όχι μόνο θα κινηθεί εκτός καπιταλισμού αλλά θα συρρικνώσει τον καπιταλισμό σε βαθμό εξαφάνισης. Οι πρωταγωνιστές αυτού του σημείου διακλάδωσης θα είναι οι Υποτελείς, οι οποίοι απαλλασσόμενοι από την εργασία θα μπορέσουν να δημιουργήσουν νέους θεσμούς. Για τους Κυρίους καπιταλιστές  πολύ εφιαλτικό σενάριο.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ κι άλλα ενδεχόμενα. Το ένα από αυτά είναι η συστηματική εξόντωση των άχρηστων, περιττών και επικίνδυνων πληθυσμών. Λέτε να έχουν ενδοιασμούς; Λυπάμαι πολύ, εάν το νομίζετε. Καλύτερα ένας κόκκος αλήθειας παρά ένα βουνό ψευδαισθήσεων. Εννοείται ότι η εξόντωση δεν θα γίνει ακαριαία, θα ήταν πολύ επικίνδυνο γι΄ αυτούς, αλλά μέσα σε μερικές δεκαετίες. Με ποιους τρόπους θα το κάνουν; Με ιούς και με τη πείνα. Θα επικαλεστούν, και για τα δύο,  τη φύση, την κλιματική αλλαγή δηλαδή, είτε είναι ανθρωπογενής είτε όχι. Υπάρχει το ενδεχόμενο κατά τη διάρκεια της εξόντωσης να εμφανιστεί κάποιο σημείο διακλάδωσης;  Ναι, δεν αποκλείεται. Μόνο που την πρωτοβουλία θα την έχουν οι Κύριοι. Θα προκρίνουν τη βία της καταστολής και της εξόντωσης, την αναπαραγωγή της Κυριαρχίας και θα αφήσουν κατά μέρος την αρπαγή μέσω της βίας ή του χρήματος. Η ίδια η επιστήμη και η τεχνική θα καταργήσει την αρπαγή, αφού θα καταργήσει ένα μεγάλο μέρος της εργασίας. Όπου δεν υπάρχει εργασία,  δεν υπάρχει και αρπαγή.

ΥΠΑΡΧΕΙ όμως κι ένα άλλο ενδεχόμενο, τελείως εφιαλτικό για μας. Νομίζω όμως πως έχουμε πάρει μια γεύση αυτές τις μέρες. Η επιβολή της ένδειας και της σπάνης μέσω της συστηματικής καταστροφής του κοινωνικού πλούτου. Με αυτόν τον τρόπο εξαλείφεται το πρώτο ενδεχόμενο, της επιβίωσης χωρίς να εργαζόμαστε. Αλλά και το δεύτερο ενδεχόμενο εξαλείφεται αφού την εξόντωση θα την αναλάβει η ένδεια και η σπάνη. Και σε αυτή την περίπτωση το ενδεχόμενο της εμφάνισης ενός άλλου σημείου διακλάδωσης είναι κάτι που δεν μας επιτρέπεται να το αποκλείσουμε. Πρωταγωνιστές οι Κύριοι.

ΤΟ δίλημμα του Κυρίου καπιταλιστή την εποχή της συρρίκνωσης του καπιταλισμού είναι το εξής. Εάν επιλύσουμε τα πολλά και παγκόσμια κοινωνικά προβλήματα, θα συμβάλλουμε στην δημιουργία ενός επίγειου παραδείσου, στην υπονόμευση της καπιταλιστικής Κυριαρχίας και του δυτικού πολιτισμού. Διότι τα κοινωνικά προβλήματα δεν επιλύονται αλλιώς αφού είναι αποτελέσματα του καπιταλισμού και του δυτικού πολιτισμού. Εάν δεν τα επιλύσουμε, τα πολλά και οξυμένα παγκόσμια κοινωνικά προβλήματα θα γίνουν ακόμα πιο πολλά και θα επιδεινωθούν – διότι όταν ένα πρόβλημα δεν επιλύεται δημιουργεί και άλλα, κοκ. Θα μπορέσουμε σε αυτή την περίπτωση να αντιδράσουμε, αναρωτιούνται οι Κύριοι, ή θα χάσουμε τον έλεγχο και θα πρέπει να καταφύγουμε στην καθαρή βία;

ΠΡΟΣ το παρόν θα αναγκαστούν να τα αντιμετωπίσουν και να τα επιλύσουν όχι γιατί μας αγαπάνε και μας φροντίζουν αλλά γιατί θεωρούν ότι με αυτό τον τρόπο ενισχύεται η αναπαραγωγή της καπιταλιστικής Κυριαρχίας και του δυτικού πολιτισμού: μα αυτά δεν είναι η πηγή των προβλημάτων; Ένα κεφάλι θα κόβουν, δύο θα ξεφυτρώνουν!

ΑΥΤΟ είναι το αδιέξοδο, η μεγάλη αντίφαση  της καπιταλιστικής Κυριαρχίας και του δυτικού πολιτισμού.

Σχολιάστε ελεύθερα!

  1. Κατά κάποιον τρόπο, τωρα δοκιμάζεται ένας συνδυασμός από τα 2 κ 3. Μερική εξόντωση, έστω κ κατά λάθος (δεν πήραν μέτρα πιο πριν για να μη χαλάσει το επενδυτικό κλίμα, τρομάρα τους) και εκτεταμένη καταστροφή της παραγωγής.