in Πανταχού Απουσία, κοινωνικός πόλεμος

το κοινωνικό αντάρτικο αρχίζει: μπορούμε να καθιερώσουμε το τετραήμερο στα σούπερ μάρκετ: Παρασκευή και Σάββατο δεν ψωνίζουμε!

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Ο μισός πληθυσμός είναι άνεργος και άεργος, κλεισμένος στα σπίτια του, ο άλλος μισός εργάζεται με εξαντλητικούς ρυθμούς. Υπάλληλοι των σούπερ μάρκετ, οι γιατροί και οι νοσηλευτές, όλοι οι άλλοι που εργάζονται στα νοσοκομεία, οι εργάτες των φαρμακοβιομηχανιών, οι υπάλληλοι του χονδρεμπορίου των φαρμάκων και των φαρμακείων, οι ντελιβεράδες, οι σκουπιδιάρηδες και άλλοι πολλοί και πολλές, χωρίς την εργασία των οποίων θα πεθάνουμε από την πείνα και θα μας φάει η βρόμα. Φαίνεται να εγκαθιδρύεται μια νέα κοινωνική δομή.  Δεν είναι προσωρινή. Διότι ο κορονοϊός μας επισκέφθηκε και θα μείνει. Η ιστορία αυτή μπορεί να διαρκέσει χρόνια. Θα κάνει διακοπές το καλοκαίρι και το φθινόπωρο ή τον χειμώνα θα είναι και πάλι εδώ. Θα φεύγει και θα ξανάρχεται, κατά κύματα. Υπάρχει επίσης το ενδεχόμενο να μας επισκεφτεί κι άλλος ή άλλοι κορονοϊοί, από τις εκατοντάδες που υπάρχουν στη φύση, στα άγρια ζώα, κυρίως, οι οποίοι πολλαπλασιάζονται και λόγω στενότητας ζωτικού χώρου, μιας και το φυσικό περιβάλλον περιορίζεται συνεχώς από τον άνθρωπο,  προσπαθούν να επιβιώσουν, ως ζωντανοί οργανισμοί που είναι, επισκεπτόμενοι και τους ανθρώπους, που έχουν κατακυριεύσει τον πλανήτη.

ΤΙ θα κάνουμε, φίλες και φίλοι; Εμείς που είμαστε αραχτοί στα σπίτια μας, που περνάμε καλά ή προσπαθούμε να περάσουμε καλά, θα αφήσουμε τους φίλους μας και τις φίλες μας, τους γνωστούς μας, τους συγγενείς μας, τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας, τους γονείς μας, τους γείτονες, να πεθαίνουν στη δουλειά κάθε μέρα, να κινδυνεύουν να αρρωστήσουν, να ταλαιπωρούνται; Δεν σας ενοχλεί αυτό, δεν τους σκέφτεστε; Θα κοιτάζουμε τη πάρτη μας; Πείτε μου, σας παρακαλώ, θα κοιτάξουμε μόνο τη πάρτη μας και τον εαυτούλη μας;

ΜΠΟΡΟΥΜΕ, φίλες και φίλοι να τους βοηθήσουμε;

ΜΠΟΡΟΥΜΕ, φίλες και φίλοι. Είμαι τόσο βέβαιος όσο είμαι βέβαιος ότι ο ήλιος θα ανατείλει σε λίγο. Αρκεί να το θελήσουμε και να το επιχειρήσουμε. Πώς μπορούμε να το κάνουμε; Δεν  μπορούμε να βοηθήσουμε ταυτόχρονα όλους και όλες που εργάζονται σκληρά και εξαντλητικά. Ας βοηθήσουμε αυτούς και αυτές που μπορούμε τώρα, άμεσα να βοηθήσουμε. Θα δούμε μετά τι μπορούμε να κάνουμε για τους άλλους και τις άλλες. Προτείνω να αρχίσουμε από τους /τις υπαλλήλους των σούπερ μάρκετ.

ΠΡΙΝ  λίγες μέρες η κυβέρνηση αποφάσισε να είναι ανοιχτά τα σούπερ μάρκετ και την Κυριακή. Άνοιξαν την Κυριακή αλλά ήταν άδεια. Και αποφάσισε τώρα να μην ανοίγουν την Κυριακή. Γιατί ήταν άδεια τα σούπερ μάρκετ; Γιατί δεν πήγαμε να ψωνίσουμε. Γιατί δεν πήγαμε; Γιατί είχαμε ήδη ψωνίσει; Μάλλον. Το μη άνοιγμα των σούπερ μάρκετ την Κυριακή το αποφάσισαν οι επιχειρηματίες: δεν μπορούν να ανεχτούν να πληρώνουν τους υπαλλήλους τους κι αυτοί να κάθονται. Τους έρχεται πολύ βαρύ! Τους ενοχλεί όσο δεν μπορείτε να φανταστείτε!

ΤΙ θα γίνει, εάν Παρασκευή και Σάββατο δεν πάμε να ψωνίσουμε στα σούπερ μάρκετ; Εννοώ, να μην πάει κανένας και καμία!  Δεν μας φτάνουν οι υπόλοιπες τέσσερις μέρες; Και να μας λείψει κάτι, δεν μπορούμε  να ζήσουμε χωρίς αυτό; Κι αν δεν μπορούμε, γιατί να μην χτυπήσουμε την πόρτα του γείτονα; Να του πούμε και μια καλημέρα, να της χαρίσουμε κι ένα χαμόγελο; Ναι, αν το θελήσουμε, αν αντιληφθούμε και σκεφτούμε την κρισιμότητα της κατάστασης, την σημαντικότητα αυτής της απουσίας μπορούμε να το κάνουμε. Τόσο δύσκολο είναι; Δεν υπάρχει πιο εύκολο πράγμα! Παρασκευή και Σάββατο δεν πάμε σούπερ μάρκετ. Τι θα γίνει;

ΘΑ ξεκουράσουμε τους/τις υπαλλήλους, γνωστούς και αγνώστους, φίλους και ξένους, Έλληνες και μετανάστες, χριστιανούς και μουσουλμάνους, συγγενείς και γειτόνους. Τι θα κάνουν οι επιχειρηματίες; Ή θα συνεχίσουν να τους πληρώνουν ή θα κλείσουν τα σούπερ μάρκετ Παρασκευή και Σάββατο. Σε αυτή την περίπτωση υπάρχει το ενδεχόμενο, ίσως η βεβαιότητα, να μειώσουν τους μισθούς τους. Ας μειωθούν οι μισθοί! Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα! Πόλεμος, κοινωνικός πόλεμος είναι αυτός, θα έχουμε και απώλειες!

ΥΠΑΡΧΕΙ κι ένα άλλο ενδεχόμενο. Μια άλλη λύση. Να προτείνουμε την τριήμερη εργασία αλλά να κάνουν προσλήψεις!  Έξι μέρες ανοιχτά τα σούπερ μάρκετ, τριήμερο οι εργαζόμενοι. Λιγότερος ο μισθός; Ναι, μικρότερος! Έτσι κι αλλιώς όλοι και όλες θα μειώσουμε την κατανάλωσή μας, το αυτοκίνητο δεν το χρησιμοποιούμε, διακοπές δεν θα κάνουμε, τα εστιατόρια και τα καφέ κλειστά, τι θα τα κάνουμε τα γαμημένα, σκατένια χρήματα;  Ας τα περιορίσουμε όσο γίνεται περισσότερο. Ας τα πιάνουμε όσο γίνεται λιγότερο στα χέρια μας – μεταδίδουν και τον κορονοϊό! Θα περάσουμε πολύ καλύτερα. Ελεύθερα και δημιουργικά. Αρχίζουμε να το αντιλαμβανόμαστε σιγά σιγά. Να ζήσουμε με λιγότερο χρήμα, με περισσότερους φίλους και φίλες, με αλληλοβοήθεια και αλληλεγγύη.

ΤΟ κοινωνικό αντάρτικο αρχίζει.

Σχολιάστε ελεύθερα!