φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

    Σήμερα θα εκθέσουμε το προφίλ, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του καιροσκόπου. Συνειδητά αποφεύγω να προσθέσω, για να είμαι πιο σαφής,  τις λέξεις  ‘της πολιτικής’ ·  αυτή η διευκρίνιση είναι περιττή διότι αντιλαμβάνομαι τον καιροσκόπο μόνο ως περίττωμα της πολιτικής –  χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν καιροσκόποι εκτός πολιτικής. Η πολιτική για τον καιροσκόπο όμως είναι ό, τι τα σκατά για τις μύγες.  Μα άλλα λόγια,  θα είναι ένας συνοπτικός οδηγός εντοπισμού των καιροσκόπων –  κι ελπίζω πως θα είναι και χρήσιμος. Η προσωπικότητα των καιροσκόπων είναι ένα έξοχο παράδειγμα της μετατροπής της ποσότητας σε ποιότητα:  είναι τόσο έξυπνοι που η εξυπνάδα τους μετατρέπεται σε απύθμενη βλακεία:  ενώ είναι πολύ εύκολο να τους πάρει κάποιος χαμπάρι, αν και όχι αμέσως, αυτοί νομίζουν ότι περνούν απαρατήρητοι. 

     Τον καιροσκόπο τον θαυμάζουμε και τον απεχθανόμαστε: είναι ικανός, πολύ ικανός, πάρα πολύ ικανός να μας εκμεταλλευτεί, να μας αξιοποιήσει προς όφελός του, να μας πουλήσει, να μας εγκαταλείψει, να μας χλευάσει, να μας υποτιμήσει, να μας καταστρέψει. Ο καιροσκόπος είναι μια πολύ σύνθετη και αντιφατική προσωπικότητα – ενώ δεν έχει αποφασίσει εάν θέλει να είναι Κύριος ή Υποτελής, εάν θέλει να είναι με τον Κύριο ή με τον Υποτελή, θέλει να είναι Κύριος, σταθερή επιδίωξή του είναι να πηγαίνει με τον Κύριο. Ο καιροσκόπος γνωρίζει ότι είναι ικανός αλλά δεν γνωρίζει ότι υπάρχουν  και πιο ικανοί από αυτόν –  και Κύριοι και Υποτελείς. Ως φιλόδοξος εν δυνάμει Κύριος δεν μπορεί παρά να εγκαθιδρύει μόνο την κυριαρχική σχέση· τη συνεργασιακή, ισότιμη σχέση αμοιβαιότητας (την κομμουνιστική σχέση) αναγκάζεται να την υπομείνει αν και αφυκτιά και δυσφορεί και υποφέρει εντός αυτής. Έτσι, ο καιροσκόπος  είναι διαρκώς αιχμάλωτος του άγχους του μην αποκαλυφθεί –  αυτό όμως το άγχος αποδυναμώνει, μειώνει τις ικανότητές του, τις δεξιότητές του. Όταν πλησιάζει η ώρα της αποκάλυψης, εξαφανιζόλ.

    Ο καιροσκόπος είναι ικανός υποκριτής –  μεταχειρίζομαι τη λέξη και με τις δύο σημασίες της:  είναι υποκριτής και ηθοποιός. Ενώ όμως ο ηθοποιός δεν είναι υποκριτής διότι άπαντες γνωρίζουν ότι υποκρίνεται, ο καιροσκόπος είναι και υποκριτής και ηθοποιός,  χωρίς να ξέρουμε ότι είναι ηθοποιός, με αποτέλεσμα:  στην αρχή δεν τον παίρνουμε χαμπάρι αλλά έρχεται αναπόφευκτα η στιγμή που θα αποκαλυφθεί. Είναι πάντα κακός ηθοποιός –  εάν ήταν καλός, θα ήταν ηθοποιός.  Δεν τον παίρνουμε χαμπάρι γιατί ο καιροσκόπος είναι κόλακας:  μας λέει αυτά που θέλουμε να ακούσουμε, γίνεται ευχάριστος και αποδεκτός –  μπαίνει στη ζωή μας, αυτός είναι ο σκοπός του. Συνήθως τον χαρακτηρίζουμε χαμαιλέοντα:  μπαίνει στη ζωή μας (στην οργάνωσή μας,

Continue reading →

ο λιστης

     φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα     

    Αυτές τις μέρες ξαναδιαβάζω,  μετά από πολλές δεκαετίες,  το De bello Galico (Απομνημονεύματα του Γαλατικού πολέμου) του Ιουλίου Καίσαρα. Στο δεύτερο κεφάλαιο περιγράφεται μια μάχη των ρωμαϊκών λεγεώνων με τους Βέλγους, φυλή των Γερμανών. Για να παρεμποδίσουν τη φυγή των πολεμιστών, οι αρχηγοί των Βέλγων  περικύκλωναν το πεδίο της μάχης με βαριές τετράτροχες άμαξες και κάρρα ώστε η μόνη ελπίδα τους να είναι η σωτηρία που εξασφαλίζεται από την ανδρεία.       

     Με αυτή την παρατήρηση του ρωμαίου στρατηγού αυτοκράτορα κατά νου ας έρθουμε  στις μέρες μας κι ας σχολιάσουμε το δράμα πολλών, εκατοντάδων χιλιάδων ανά την επικράτεια,  αυταπασχολούμενων και μικροεπιχειρηματιών (μικροκαπιταλιστών)  που η επιχείρηση/μαγαζί τους ή  βγάζει τα έξοδά του ή τρώει από τα έτοιμα για να συντηρηθεί.  Ποιό    είναι το μέλλον αυτών των επιχειρήσεων;  Θα επιστρέψουν στην κερδοφορία ή θα κλείσουν μέσα στα επόμενα πέντε, έξι χρόνια;   

Continue reading →

    φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

     Έχω υποστηρίξει, το επαναλαμβάνω και σήμερα, ότι μέχρι το 2021 η  ανεργία θα πλησιάσει και θα ξεπεράσει το 40% – σήμερα ξεπερνάει το 30%.  Θα φτάσουμε σε αυτό ποσοστό ακόμα κι αν υπάρξει ανάπτυξη –  υποστηρίζω μάλιστα ότι όσο πιο μεγάλη θα είναι η ανάπτυξη τόσο πιο πολύ θα αυξάνεται ο αριθμός των ανέργων. Οι απόψεις αυτές είναι παντελώς διαφορετικές με αυτές που υποστηρίζει τόσο ο Κύριος καπιταλιστής της παραγωγής και του χρήματος όσο και οι μικροαστικής και μεσοαστικής καταγωγής μικροί  Κύριοι της ιστορικής Αριστεράς που θέλουν να γίνουν μεγάλοι. Τί υποστηρίζουν όλοι αυτοί;  Υποστηρίζουν ότι η θα υπάρξει ανάπτυξη και ότι η ανάπτυξη αυτή θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας και έτσι θα μειωθεί η ανεργία. Εγώ όμως ως τρισμέγιστη πουτάνα οφείλω να αναρωτηθώ: τα πιστεύουν αυτά που υποστηρίζουν. Και απαντώ πως όχι, δεν τα πιστεύουν. Και γιατί τα λένε;  Μα για να εξαπατήσουν τους Υποτελείς. Κάτι άλλο λοιπόν έχουν στο μυαλό τους! Ακριβώς, κάτι άλλο έχουν στο μυαλό τους. Τί έχουν; Έχουν αυτό που υποστηρίζω εγώ εδώ πέρα αλλά και πολλοί άλλοι και πολλές άλλες:  όσο πιο μεγάλη ανάπτυξη, τόσο πιο μεγάλη ανεργία.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

    Εάν η νίκη στον πόλεμο εξασφαλίζεται με την ταχύτητα (βία)  και την απάτη (εξαπάτηση), και η νίκη στον κοινωνικό πόλεμο θα εξασφαλίζεται με τον ίδιο τρόπο. Η διαφορά μεταξύ του πολέμου και του κοινωνικού πολέμου έγκειται στη διαφορετική χρήση τής πειθούς: ενώ στην περίπτωση του πολέμου μπορεί να τον απομακρύνει, με τίμημα την άνευ όρων παράδοση και ήττα του αδυνάμου, στην περίπτωση του κοινωνικού πολέμου απλά  αναβάλλει την καταφυγή στην άσκηση βίας.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Σήμερα θα ασχοληθούμε με την αυταπάτη, γενικά, και με την αυταπάτη της ανάπτυξης ειδικότερα.  Τι είναι η αυταπάτη, πως δημιουργείται, πόσο διαρκεί, είναι δυνατόν να ξεπεραστεί; Ποια είναι η σχέση της με την ψευδή συνείδηση και την ιδεολογία; Πως μετεξελίσσεται; Ποιοι και ποιες τρέφουν αυταπάτες; Κάτω από ποιες συνθήκες εμφανίζονται; Η αυταπάτη είναι κάτι που επιβάλλεται από άλλους ή εμφανίζεται αυτογενώς; Υπάρχει κάποια σχέση ανάμεσα στην εξάλειψη των αυταπατών, δηλαδή της παθητικότητας, και στους εν εξελίξει υπόγειους και αόρατους ιστορικούς μετασχηματισμούς;

Αφού απαντήσουμε σε όλα αυτά τα ερωτήματα, θα υποστηρίξουμε ότι η αυταπάτη ενδέχεται να διαιωνιστεί ως εμμονή, δηλαδή να συνεχίσουμε να ερμηνεύουμε την κοινωνική πραγματικότητα υπό το πρίσμα της αυταπάτης, να  καταλήξει σε τραγωδία,  και να ξεπεραστεί, να υπάρξει δηλαδή θεραπεία της αυταπάτης.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Η όξυνση του κοινωνικού πολέμου φέρνει στο προσκήνιο τα ζητήματα της βίας, της οργάνωσης, του κομμουνισμού και των συνθημάτων. Σήμερα θα ασχοληθούμε με το τελευταίο από αυτά – με τα άλλα θα καταπιαστούμε τις επόμενες μέρες.

Το κεντρικό σύνθημα είναι μια πτυχή της διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου. Τι είναι ένα σύνθημα; Είναι μια συμπύκνωση, μια συνόψιση επιθυμιών, αναγκών, ιδεολογίας, στρατηγικής, δυνατοτήτων της εποχής. Δεν υπήρξε εξέγερση και επανάσταση που να μην διατύπωσε κάποια συνθήματα, ούτε θα υπάρξει. Τους τελευταίους μήνες, αγανακτισμένοι, διαδηλωτές, απεργοί έχουν διατυπώσει πολλά συνθήματα ή ζωντανεύουν άλλης εποχής: ψωμί, παιδεία, ελευθερία: ένα ξυράφι να κόψω τις φλέβες μου!

Τα βασικά χαρακτηριστικά αυτών των συνθημάτων είναι δύο: είναι αμυντικού χαρακτήρα και ιδεολογικού περιεχομένου. Το ψωμί, παιδεία, ελευθερία είναι ένα σύνθημα που διατυπώνει ανάγκες και επιθυμίες αλλά είναι παρωχημένο, παντελώς αναχρονιστικό, αυτός είναι ο λόγος που εξαγριώνομαι και διαρρηγνύω τα ιμάτιά μου όταν το ακούω. Θα έλεγα μάλιστα ότι και τελείως αποπροσανατολιστικό. Γιατί;

Υποστήριξα ότι το σύνθημα είναι μια συνόψιση επιθυμιών, αναγκών, ιδεολογίας, στρατηγικής και δυνατοτήτων της εποχής. Αναρωτιέμαι: Ποιο από όλα αυτά τα χαρακτηριστικά πρέπει να υπερισχύει; Είναι δυνατόν να υπάρξει σύνθημα που να τα περιέχει, να τα περιλαμβάνει όλα;

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Τα τελευταία χρόνια έχω πέσει με τα μούτρα στη μελέτη των εξεγέρσεων και των επαναστάσεων και έχω καταλήξει σε κάποια συμπεράσματα. Ένα από αυτά είναι ότι γίνονταν, γίνονται και θα γίνονται. Εκείνο που με ενδιαφέρει περισσότερο είναι να κατανοήσω το πως τα καταφέρνει ο Κύριος και νικάει. Αυτό κατά κανένα τρόπο δεν σημαίνει ότι πάντοτε  αναδεικνυόταν, αναδεικνύεται και θα αναδεικνύεται νικητής. Εάν δεχτούμε κάτι τέτοιο, εάν δεχτούμε την παντοδυναμία του Κυρίου ημών, θα πρέπει να σιωπήσουμε, να εξαφανιστούμε, να πάρουμε τα βουνά.  Δεν το κάνουμε όμως: Ο Κύριος, μας το επιβεβαιώνει η Ιστορία, δεν νικούσε πάντοτε, δεν νικάει πάντοτε, δεν θα νικάει πάντοτε.

Εάν οι εξεγέρσεις και οι επαναστάσεις είναι μορφές πολέμου, τότε, ο Κύριος δεν μπορεί να μην καταφεύγει στην ταχύτητα, τον εκφοβισμό και την απάτη για να νικήσει. Σήμερα, θα ασχοληθούμε με μια πρακτική απάτης, τις υποσχέσεις του Κυρίου, και θα αφήσουμε τις συμφωνίες για μια άλλη μέρα. Όλες οι εξεγέρσεις του παρελθόντος που έχουν ηττηθεί, ηττήθηκαν  επειδή οι υποτελείς αποδέχτηκαν τις υποσχέσεις του Κυρίου και προχώρησαν στη σύναψη συμφωνιών. Γιατί το έκαναν αυτό; Γιατί έδειξαν εμπιστοσύνη στον Κύριο, γιατί πίστεψαν τα λόγια του;

Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα στα οποία οφείλουμε να δώσουμε κάποιες απαντήσεις. Υπάρχει όμως ένα ερώτημα το οποίο προηγείται λογικά και χρονικά: γιατί ο Κύριος δεν τηρεί τις υποσχέσεις του, γιατί αθετεί τις συμφωνίες που έχει συνάψει; Για να μπορέσουμε να διατυπώσουμε μια απάντηση πρέπει να κατανοήσουμε τη φύση της υπόσχεσης και της συμφωνίας. Κι αυτό θα κάνουμε σήμερα.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

κοιμάμαι και ξυπνάω με τον ίδιο καημό, με την ίδια λαχτάρα, να χρεοκοπήσουμε, να μείνουμε ρέστοι, να μείνουμε ταπί και ψύχραιμοι, να πτωχεύσουμε, να μην έχουμε μία, να μην έχουμε σάλιο, να μην έχουμε ψωμί να φάμε το τυρί μας, να σταματήσω να πληρώνω ενοίκιο, λογαριασμό της ΔΕΗ, του νερού και του τηλεφώνου, εισιτήρια στα τρένα – αυτό δεν θα γίνει εάν χρεοκοπήσουμε;

Continue reading →