Το βάθος της ημικυκλικής σκηνής αποτελείται από μεγάλες αφίσες, η μια κοντά στην άλλη. Η κεντρική δείχνει μια αγέλη προβάτων. Δεξιά κι αριστερά, αγελάδες στη γραμμή που τρώνε σκυμμένες στο παχνί, μια τεράστια αίθουσα με εργαζόμενους μπροστά στους υπολογιστές τους, μποτιλιάρισμα σε αυτοκινητόδρομο, ελληνική σημαία, τηλεόραση με σκηνή από πρωινάδικο, δελτίο Κίνο, ,ένα κομπιούτερ, μια τυφλή Θέμιδα με μαντήλι στα μάτια, μια μπάλα ποδοσφαίρου.

Πάνω σε κάθε αφίσα, όρθιοι, με τα πόδια και τα χέρια ανοιχτά, αλυσοδεμένοι εργάτες και εργάτριες.

Στο δεξιό μέρος της σκηνής, τραπέζι με κομπιούτερ επάνω. Μπροστά του, μια αναπαυτική καρέκλα. Εμφανίζονται στη σκηνή αστυνομικοί της Αντιτρομοκρατικής που στη πλάτη τους είναι γραμμένο σε άλλους ΚΡΑΤΟΣ Α. Ε. και σε άλλους ΒΙΑ Α.Ε. Από πίσω τους, με χειροπέδες στα χέρια και στα πόδια, ένας εργαζόμενος. Πίσω από αυτόν, ακολουθεί ένας άνδρας με εργατική φόρμα και τσάντα εργαλείων στο χέρι.

Οι αστυνομικοί  φοράνε  κουκούλες, σαν κι αυτές που φορούν οι άνδρες των Αντιτρομοκρατικών Υπηρεσιών, των Ειδικών Δυνάμεων,  όλοι οι άλλοι ηθοποιοί  μάσκες εργασίας, όπως οι μπογιατζήδες, οι μαρμαράδες, οι αγρότες, οι γιατροί, οι ηλεκτροσυγκολλητές, οι φαναρτζήδες, ανάλογα με την περίπτωση.

ΚΡΑΤΟΣ Α.Ε.

Φτάσαμε, επιτέλους! Αν το μποτιλιάρισμα είναι φυλακή,

σίγουρα  το αυτοκίνητο είναι στενό κελί.

Δούλες είστε, και δούλοι, μα τις αλυσίδες τις χοντρές

να  δείτε δεν μπορείτε.

Έξυπνο, μα δεν αρκεί.

Τώρα μπορώ. Τα πάντα βλέπω και δεν αστοχώ.

Τώρα μπορώ να κάνω

αυτό που ήθελα από καιρό.

Στο παρελθόν θα επιστρέψω

και με μένα και σεις μαζί.

Η δύναμη η τωρινή

την αδυναμία τη παλιά θα σβήσει.

Continue reading →

εγώ, ο σωτήρας

ο βάτραχος

δεν πονούσε

δεν έσκουζε

δεν έκλαιγε

σαν να μη συνέβαινε τίποτα

το φίδι

δεν είχε βλέμμα θριαμβευτή

σαν να μην συνέβαινε τίποτα

η αρβύλα μου, στρατιωτικής προέλευσης,

το πάτησε πίσω από το κεφάλι

με ένα ξύλο

προσπάθησα να ανοίξω το στόμα

τα δόντια, πάνω και κάτω,

καρφωμένα στη σάρκα

δεν άνοιγε το στόμα του

του πάτησα το κεφάλι ξανά

του έβαλα το ξύλο πιο βαθιά στο στόμα

και τράβηξα το βάτραχο

δεν κουνήθηκε

(που να πάει; )

η νύξη έγινε τομή, νύξη και τομή

έχασκαν οι σάρκες

το φίδι έφυγε

έφυγα κι εγώ

ήταν αρχές φθινοπώρου

 

 

 

ΖΩΗ

 

από το Τίποτα

στο Τίποτα

μέσω του Ατίποτα

ΑΓΑΛΜΑ

πέφτοντας

το μετάνιωσε

και πιάστηκε να κρατηθεί

από τα καλώδια της ΔΕΗ

(της γερμανικής)

έτρωγε με το πόδι

πήγαμε στο θέατρο

με το αυτοκίνητο

(οδηγούσε με τα πόδια)

κομπάρσος

έπαιζε

το άγαλμα

της Αφροδίτης της Μήλου

χειροκροτήσαμε

να σας πω κάτι σοβαρό

να γελάσετε;

Είμαι ερωτευμένος.

Με το χώμα.

Εργένης.

Αυτοκράτωρ.

Παντοκράτωρ.

Εργένης.

εσείς που περπατάτε

με τα χέρια στις τσέπες

να προσέχετε τους αγκώνες σας