για την εγγύτητα αφηγητή και ακροατηρίου

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 17

 

Ο Όμηρος και ο Αθανάσιος συζητούν για την εγγύτητα αφηγητή και ακροατηρίου

 

 

 

– Όμηρε, βλέπουμε μια ταινία και δύο ώρες περνούν λες και ήταν λίγα δευτερόλεπτα και βλέπεις ταινία που σε λίγα λεπτά της ώρας κουράζεσαι και κοιμάσαι. Κάποιος λέει ένα ανέκδοτο και ξεκαρδίζεσαι στο γέλιο και κάποιος άλλος λέει το ίδιο ανέκδοτο και απλά χαμογελάς. Κάποια γιαγιά λέει ένα παραμύθι στα εγγόνια της και αυτά κρέμονται από τα χείλη της αλλά δεν λένε όλες οι γιαγιάδες με τον ίδιο τρόπο τα παραμύθια. Εάν ο δάσκαλος είναι κι αυτός ένας αφηγητής, υπάρχουν δάσκαλοι που αιχμαλωτίζουν την ύπαρξή σου, που σε γοητεύουν κι άλλοι που δεν τους μπορείς, είναι βαρετοί, δεν το έχουν. Ποιο είναι το μυστικό της γοητείας, του μαγέματος της αφήγησης; Στα ρωτάω όλα αυτά γιατί διαβάζοντας την Ιλιάδα μας δημιουργείται η εντύπωση, η βεβαιότητα θα έλεγα εγώ, πως ήσουνα ένας γοητευτικός, εξαιρετικός αφηγητής. Πώς κατάφερνες και μάγευες τους ακροατές σου;

Continue reading