σύγκρουση, ταύτιση, απομάκρυνση: οι τρεις σχέσεις του αδύναμου Υποτελούς έναντι του ισχυρού Κυρίου

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΕΧΩ διαβάσει ότι οι νεοέλληνες άρχισαν να πίνουν βουίσκι στην δεκαετία του ΄50 και του ΄60, όταν έβλεπαν στα επίκαιρα (οι σημερινές τηλεοπτικές ειδήσεις), που προβάλλονταν πριν τις κινηματογραφικές ταινίες, τον Ωνάση να πίνει αυτό το ποτό. Το έπιναν και οι πλούσιοι στις ελληνικές ταινίες. Τη δεκαετία του ΄80, έπινε και ο Ανδρέας, δεν υπήρχε ούτε ένα ελληνικό σπίτι που να μην έχει ένα μπουκάλι, τουλάχιστον, να κεράσει τον επισκέπτη. Εάν πήγαινες δώρο, ένα μπουκάλι ουίσκι ήταν το καλύτερο δώρο. Μία από τις υψηλότερες καταναλώσεις παγκοσμίως, παρακαλώ!

ΤΙ ήταν αυτό που παρακινούσε τον εργάτη και τον υπάλληλο να πιει το ποτό των πλουσίων; Η διαφήμιση; Όχι, δεν ξεκίνησε με τη διαφήμιση, η διαφήμιση ήρθε μετά. Ήταν η ταύτιση με τον ισχυρό Κύριο μέσω της μίμησης. Και τι είναι αυτό που παρακινεί τον Υποτελή να μιμηθεί και να ταυτιστεί με τον ισχυρό και πλούσιο και διάσημο Κύριο (καπιταλιστή); Η αδυναμία, φίλες και φίλοι, η αδυναμία.

Continue reading

η πλατωνική λατρεία του πολιτικού ψεύδους

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Ο Πλάτων στην Πολιτεία του υποστηρίζει ότι ο φιλόσοφος βασιλεύς, ο πολιτικός ηγεμών, ο Κύριος, πρέπει, οφείλει να λέει ψέματα για να ενισχύσει την Κυριαρχία του, για να αποσπά δηλαδή την πίστη και την αφοσίωση των υποτελών παραγωγών του κοινωνικού πλούτου. Ο φιλόσοφος βασιλεύς, ο Κύριος, πρέπει, οφείλει να είναι συνειδητός ψεύτης, απατεώνας. Δεν θα αντιληφθούν όμως οι κυριαρχούμενοι υποτελείς  το ψεύδος; Όχι, μας λέει ο φιλόσοφος λάτρης του πολιτικού ψεύδους. Εάν οργανώσουμε την κοινωνία με πρότυπο το μαντρί, τη στάνη, τον στάβλο οι υποτελείς θα περιέλθουν στην κατάσταση του τρόφιμου, του εκτρεφόμενου ζώου και τα ζώα δεν μπορούν να διακρίνουν μεταξύ ψεύδους και αλήθειας – η αλήθεια είναι το συμφέρον της Κυριαρχίας, η ενίσχυσή της.  Στον διάλογο Πολιτικός ορίζει την πολιτική ως ανθρωπονομική, ανθρωποβοσκητική στα νέα ελληνικά.

Continue reading

η ηδονή του Κυρίου: η κάμψη της βούλησης του αντιπάλου (> Υποτελής)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Η δυτική γραμματεία, λογοτεχνία και φιλοσοφία κυρίως, καταγράφει μια διπλή αμφιθυμία του Κυρίου προς τους Υποτελείς. Η πρώτη: θα ήθελε και να υπάρχουν και να μην υπάρχουν. Θα ήθελε να υπάρχουν διότι χωρίς αυτούς θα φάει τ’ αρχίδια του και θα ψοφήσει μέσα στη βρόμα· θα ήθελε να μην υπάρχουν διότι η εξάρτησή του από αυτούς τον ενοχλεί, τον εξοργίζει. Η δεύτερη: θα ήθελε να υπάρχουν όπως είναι αλλά θα ήθελε και να υπάρχουν αλλιώς, να είναι άλλοι. Θα ήθελε  να είναι άλλοι, θα ήθελε να είναι υπάκουοι, αφοσιωμένοι, πιστοί· εάν ήταν όμως όπως τους θέλει, θα υπήρχε ένα μεγάλο πρόβλημα. Με αυτό το ζήτημα θα ασχοληθούμε σήμερα.

Continue reading

πονοκέφαλε, εξαφανίσου – το αδιέξοδο της δυτικής ιατρικής Κυριαρχίας (1)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

πονοκέφαλε, εξαφανίσου –  ακούμε τη διαταγή σε τηλεοπτική διαφήμιση του παυσίπονου Panadol Advance. Η διαταγή αυτή παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον: φέρνει στο προσκήνιο το αδιέξοδο της δυτικής ιατρικής, της ιατρικής του Κυρίου, της δυτικής ιατρικής Κυριαρχίας. Διότι, φίλες και φίλοι, όπως θα δούμε, η δυτική ιατρική είναι η ιατρική του Κυρίου, τουτέστιν, ιατρική από τον Κύριο για τον Κύριο. Δεν είναι ιατρική από τον Κύριο για τους Υποτελείς, ούτε ιατρική των Υποτελών για τους Υποτελείς ή (και) για τον Κύριο. Υπάρχει ιατρική των Υποτελών;  Ασφαλώς και υπάρχει –  υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει, όσο καταχωνιασμένη κι αν είναι. Την ιατρική αυτή την αποκαλώ κομμουνιστική ιατρική κι όταν θα έρθει η ώρα, σε κάνα δυο μέρες, θα εκθέσω τις σκέψεις μου.

Εάν είναι ιατρική από τον Κύριο για τον Κύριο, τότε εμείς οι Υποτελείς δεν μπορεί παρά να είμαστε θύματά της, θύματά Του. Θα δείξω όμως ότι το πρώτο θύμα είναι ο ίδιος ο Κύριος. Σήμερα, θα ασχοληθώ με τη διαταγή της διαφήμισης· αύριο, θα δούμε.

Υπάρχει ο πονοκέφαλος, φίλες και φίλοι;  Το κεφάλι μας πονάει;  Όχι, κατά κανένα τρόπο, δεν μας πονάει το κεφάλι, δεν έχουμε ημικρανίες. Τι μας πονάει λοιπόν όταν λέμε έχω πονοκέφαλο; Πώς είναι δυνατόν να έχει κάποιος πονοκέφαλο;

Continue reading

για το στήσιμο: πως μεταχειριζόμαστε τον χρόνο για να βασανίσουμε τους άλλους και να επιβάλουμε σχέσεις Κυριαρχίας

https://www.badarts.gr/2014/03/%cf%80%cf%89%cf%82-%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%b1%cf%87%ce%b5%ce%b9%cf%81%ce%b9%ce%b6%cf%8c%ce%bc%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%bf-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%bd%ce%b1/

αν ο Κύριος του έλεγε ‘γλείψε μου τ΄ αρχίδια’, ο Πέτρος Τατσόπουλος θα του τα έγλειφε

   φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

      Ο Σάββας Ξηρός πρέπει να βγει από τη φυλακή – το υποδεικνύουν και το επιτρέπουν οι νόμοι του ελληνικού Κράτους (λόγω ανηκέστου βλάβης της υγείας), το υποδεικνύει και η λογική – δεν πρόκειται να ξαναπιάσει όπλα και βόμβες στα χέρια του, δεν πρόκειται να ξαναπάρει, υπάρχουν πολλοί τρόποι,  το δύσβατο και ακανθώδες μονοπάτι της ένοπλης πάλης, με το οποίο διαφωνώ κατηγορηματικά γιατί ως τρόπος διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου είναι αδιέξοδος και αναποτελεσματικός και ηττοφόρος. Λυπάμαι και θλίβομαι όσο δεν μπορείτε να φανταστείτε για τις ταλαιπωρημένες και σπαταλημένες ζωές νέων ανθρώπων με τόσο αναπτυγμένο το αίσθημα του δικαίου. Η γνώμη μου είναι ότι πρέπει να  αφεθεί παντελώς ελεύθερος, εάν αυτό δεν γίνεται, ας συνεχίσει τη φυλάκιση σε οικιακό εγκλεισμό, όπως προτείνει ο ίδιος. Χαίρομαι που κάποιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν αυτό το αίτημά του με κάθε αντίτιμο.

      Το αντίτιμο που πληρώνει δημόσια ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Βαγγέλης Διαμαντόπουλος είναι πολύ βαρύ. Χτες το βράδυ, στο κανάλι Έψιλον, ο δημοσιογράφος Χρήστος Κώνστας, ένθερμος υποστηρικτής της επίθεσης του Κυρίου κατά των Υποτελών Παραγωγών και των μικρομεσοαστικών στρωμάτων, τον αποκάλεσε με πάθος και οργή δύο φορές βλάκα και υπαλληλίσκο του ΟΤΕ. Πριν από αυτόν, ο συγγραφέας και ανεξάρτητος βουλευτής Πέτρος Τατσόπουλος έσπευσε να δηλώσει ότι ο Βαγγέλης Διαμαντόπουλος επέλεξε τον μονόδρομο της ηλιθιότητας.

     Ο Πέτρος Τατσόπουλος, φίλες και φίλοι,  λέει και κάνει ό,τι αρέσει στον Κύριο καπιταλιστή. Έχει συνδέσει την τύχη του και το μέλλον του με την τύχη και το μέλλον του ισχυρού και ταυτόχρονα ανίσχυρου Κυρίου. Εάν ο Υπηρέτης Τατσόπουλος δεν έχει κατανοήσει ότι εισερχόμαστε στην εποχή της εξόντωσης των άχρηστων και περιττών πληθυσμών, εξ αιτίας της συρρίκνωσης του καπιταλισμού και της εφαρμογής της καπιταλιστικής τεχνοεπιστήμης στην  καπιταλιστική παραγωγική διαδικασία, τότε θα πρέπει να είναι πολύ ασυνάρτητος.  Ο ασυνάρτητος δεν θέλει ή δεν μπορεί,  ή και τα δύο,  να κάνει κάποιους συνδυασμούς, συνδέσεις, εξαρτήσεις πρακτικών και αντιλήψεων και σκοπών του Κυρίου καπιταλιστή· ο ασυνάρτητος, ο αποβλακωμένος δεν  μπορεί να μην είναι αφελής – ο αφελής είναι κάποιος που δεν γνωρίζει τις προθέσεις, τα κίνητρα και τους επιδιωκόμενους σκοπούς του Κυρίου καπιταλιστή. Ο ασυνάρτητος βρίσκεται σε πολύ μεγάλη σύγχυση. Όταν ο σε σύγχυση ευρισκόμενος ασυνάρτητος και αφελής εκφράζεται δημόσια, δεν μπορεί παρά να είναι κυνικός και ανάλγητος.

 

Continue reading

ξεχείλισε ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ της πολιτικής μαλακίας, βλακείας, απάτης, μεγαλομανίας: τ΄ αρχίδια μας θα πάρεις, Σταύρο Θεοδωράκη!

Η διασταυρωση (της Αποστολίας)

     φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα    

     Με τα χέρια στις τσέπες ανακοίνωσε στους μετόχους και τους συνεργάτες του protagon.gr την ίδρυση του κόμματος ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ο δημοσιογράφος του megaλου καναλιού  Σταύρος Θεοδωράκης. Σε κείμενό του, με τον τίτλο ΞΕΚΙΝΑΜΕ, παρουσίασε τους λόγους της ίδρυσης του νέου κόμματος αλλά και το πρόγραμμά του.  Κάθε φορά που βλέπω άνθρωπο με τα χέρια στις τσέπες θυμάμαι ένα ποίημα αλλά δεν γνωρίζω ποιος το έγραψε (το άκουσα πριν το 2000 μ. Χ.,  μόλις άνοιξα το  ραδιόφωνο,  αφού ο παραγωγός της εκπομπής [Κώστας Τριπολίτης]  είχε  ήδη πει το όνομά του – πολύ θα ήθελα να το μάθω): 

    Τόσα κορμιά περιμένουν να χαϊδευτούν /  τόσοι στίχοι να γραφτούν /  κι εσύ περπατάς με τα χέρια στις τσέπες;     

    Κι εσύ, Σταύρο Θεοδωράκη, ανακοινώνεις την ίδρυση κόμματος που θα επιλύσει, επιτέλους, τα προβλήματα όλων (των ανέργων, των εργαζομένων, των αυταπασχολουμένων, των μικροεπιχειρηματιών, των μεγάλων καπιταλιστών) με τα χέρια στις τσέπες;  Τί θέλεις να μας πεις, αλλά δεν το συνειδητοποιείς, όταν μας μιλάς με τα χέρια στις τσέπες; Τί είναι πιο σημαντικό, φίλες και φίλοι; Το κείμενο της ανακοίνωσης της ίδρυσης και του προγράμματος του κόμματος ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ  ή ο όρθιος πολιτικός ρήτορας Σταύρος Θεοδωράκης με τα χέρια στις τσέπες; Η γλώσσα του σώματος μας λέει πολύ περισσότερα και διαυγέστερα!  Μα και το όνομα του κόμματος μας λέει πολύ περισσότερα; Τί μας λένε;

    Βάζουμε τα χέρια μας στις τσέπες όταν θέλουμε να κρύψουμε κάτι – κι όταν θέλουμε να κρύψουμε κάτι είμαστε σε αμηχανία. Εικάζω ότι οι τσέπες του Στ. Θεοδωράκη δεν είναι τρύπιες, ότι δηλαδή δεν θέλει να πιάσει τον πούτσο του και τ’ αρχίδια του και μας το κρύβει. Κάτι άλλο θέλει να κρύψει.

 

Continue reading

διαμαρτυρία, ικεσία και εκφοβισμός στη φύση και στην κοινωνία

    φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

    Αναρωτιέμαι: υπάρχει διαμαρτυρία, ικεσία και εκφοβισμός στη φύση, στα ζώα; Γιατί διατυπώνουμε αυτό το ερώτημα, γιατί να μας ενδιαφέρει εάν αυτές οι συμπεριφορές υπάρχουν στη φύση;

    Στην κοινωνία υπάρχουν. Αυτή όμως δεν είναι απάντηση, είναι μπαρμπούτσαλα. Και είναι μπαρμπούτσαλα γιατί εγκλωβίζεται στα πλαίσια του αυτονόητου. Αυτό το αυτονόητο θα επιχειρήσουμε να πλήξουμε σήμερα, αυτό είναι το μεράκι μας – ούτε δουλειά μας είναι ούτε καθήκον, μεράκι είναι.

   Για να το πλήξουμε θα πρέπει να έχουμε κατά νου έναν ορισμό της κοινωνίας. Κοινωνία είναι οι σχέσεις, οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ των ανθρώπων και μεταξύ των ανθρώπων και της φύσης. Ιδεοτυπικά (<ιστορικά), μεταξύ των ανθρώπων εγκαθιδρύονται δύο είδη σχέσεων: η σχέση της συνεργασίας και της πρότασης και η σχέση της διαταγής, της υπακοής και της εκτέλεσης της διαταγής. Την πρώτη την ονομάζουμε κομμουνιστική σχέση (εμμενής κομμουνισμός), τη δεύτερη κυριαρχική σχέση (Κυριαρχία). Αυτό που μας ενδιαφέρει και στις δύο είναι ή ίδια η σχέση, η διαδικασία εγκαθίδρυσής της, η διαδικασία αναπαραγωγής της και η διαδικασία κατάλυσής της. Πέρα από την κυριαρχική σχέση και τις σχετικές με αυτήν διαδικασίες μας ενδιαφέρουν  τα μάλα και οι φορείς της σχέσης, ο Κύριος και οι Υποτελείς.

   Όταν λοιπόν ρωτάμε εάν η διαμαρτυρία, η ικεσία και ο εκφοβισμός υπάρχουν στην κοινωνία, εννοούμε εάν οι φορείς των σχέσεων, της κυριαρχικής εν πρώτοις , διαμαρτύρονται, ικετεύουν και εκφοβίζουν.  Είμαστε σε θέση να διατυπώσουμε κάποιες απαντήσεις:

ο Κύριος δεν διαμαρτύρεται

ο Κύριος δεν ικετεύει

ο Κύριος εκφοβίζει

οι Υποτελείς διαμαρτύρονται

οι Υποτελείς ικετεύουν

οι Υποτελείς εκφοβίζουν.

Continue reading

ο πρόοδος θεός: η επιθυμία της πανταχού παρουσίας

                                                      φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

    Εάν η σωματική αθανασία βρίσκεται στην κορυφή της ιεραρχίας των επιθυμιών του επίγειου δυτικού Κυρίου, στην δεύτερη θέση διακρίνουμε την πανταχού παρουσία. Τις δύο αυτές επιθυμίες ο Κύριος τις ικανοποίησε σε φαντασιακό επίπεδο με ένα πλάσμα της φαντασίας του, τον Θεό. Ο Θεός, ο επουράνιος Κύριος,  είναι ο επίγειος Κύριος που πραγματοποίησε φαντασιακά και φαντασιωσικά τις επιθυμίες της σωματικής αθανασίας και της πανταχού παρουσἰας· αυτὀ εννοούμε, αλλά δεν το αντιλαμβανόμαστε και δεν το συνειδητοποιούμε,  όταν λέμε ότι ο Θεός είναι αθάνατος, ότι ο Θεός είναι πανταχού παρών.

Continue reading

κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ. Αριστεράς ή Νέας Δημοκρατίας-Χρυσής Αυγής;

φίλες κε φίλοι, καλημέ!

Η πιο σαφής ένδειξη ότι διεξάγεται ή πρόκειται να διεξαχθεί (κοινωνικός) πόλεμος είναι το πλησίασμα των ανθρώπων -προφανώς θα είναι ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης των τωρινών και επερχόμενων δυσχερειών και των παντοίων (ποικίλων, παντός είδους) κινδύνων. Το ότι η διαδικασία αυτή, η γενίκευση και η επέκταση της σύμπηξης συμβιωτικών ομάδων,  έχει εκκινήσει είναι γεγονός αναμφίλεκτον, όπως έχουμε ήδη υποστηρίξει. Ας σημειώσουμε ότι οι διαδικασίες, άλλοτε ασυνείδητες και άλλοτε συνειδητές (πόσο τρόμο προκαλούν στον Κύριο αυτές οι τελευταίες!. . .!) είναι έργο των ζωντανών ανθρώπων. Η εν εξελίξει λοιπόν αυτή αφανής διαδικασία στα υπόγεια της κοινωνίας δεν είναι παρά μια μακροπρόθεσμη μεταβολή τόσο κοινωνικών πρακτικών όσο και ατομικής συμπεριφοράς, μεταβολές που τα αποτελέσματά τους θα φανούν στο βάθος του χρόνου και σε όλα τα επίπεδα (παραγωγή, οργάνωση της εργασίας, τέχνη, πολιτική, ηθική, λογοτεχνία, φιλοσοφία, κτλ).

Τους επόμενους όμως μήνες θα ζήσουμε, σε πολιτικό επίπεδο,  δυο πολύ  σοβαρές μεταβολές. Η μία είναι η αρχή της διάλυσης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α και η άλλη η μετάλλαξη της Χρυσής Αυγής.  Μιας και δεν θα αργήσουν να γίνουν εκλογές, δυο είναι τα πιθανά ενδεχόμενα: ή μια κυβέρνηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α ή μια κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας-Χρυσής Αυγής.

Continue reading