in Σχετικά με τη Σχολή, κομμουνιστικός τρόπος παραγωγής, μαρτυρίες

10 Μαΐου, Σάββατο, θ΄ ανοίξουμε το τρίτο, από τα εννιά, μπουκάλι μπύρας (weiss, παρακαλώ!)

     φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

     Έμαθα να φτιάχνω μπύρα! Την πρώτη Απριλίου 2014 εμφιάλωσα εννιά μπουκάλια των 250 ml, τα οποία πρέπει να ανοιχτούν μετά από ένα μήνα, την Πρωτομαγιά. Προχτές που έλειπα στην Ἀλεξπολ, μας επισκέφτηκε (23 Απριλίου)  στο χωριό ο αδερφός της γυναίκας μου, άνοιξαν ένα μπουκάλι και μου τηλεφώνησαν να μου πουν τα νέα. Είναι μπὐρα, προς weiss μεριά – για πρώτη απόπειρα ζυθοποίησης πολύ καλά. Ρώτησα αμέσως να μου πουν τις ατέλειές της, μάλλον να μου επιβεβαιώσουν τις υποψίες μου για δυο λάθη που έκανα – και μου τις επιβεβαίωσαν. Είναι περισσότερο

 

 πικρή από όσο πρέπει – έβαλα περισσότερο λυκίσκο από όσο έπρεπε. Και δεν είναι τόσο δυνατή – μέτρησα το ζυθογλεύκος εμπειρικά, με τη γεύση, κι όχι με το γραδόμετρο που δεν είχα. Το πραγματικό λάθος είναι άλλο: αφού ζέστανα με σταδιακή αύξηση τηυς θερμοκρασίας τη βύνη (που είχα ετοιμάσει από κριθάρι, μαλακό και σκληρό σιτάρι, 1,5 κιλό) και πήρα το πρώτο ζυθογλεύκος, πραγματικά γλυκό, ξαναέρριξα ζεστό νερό (80 β. Κελσίου) στη βύνη αλλά ή ήταν πολύ το νερό ή δεν το άφησα πολλή ώρα για να βγει το άμυλο από τη βύνη. Αυτά τα δύο ζυθογλεύκη, το πρώτο και γλυκό, το δεύτερο κι άγλυκο, τα ανακάτεψα και τα έβρασα, θα έπρεπε όμως να τα βράσω πιο πολύ για να γίνει πιο γλυκό.

     Αφού είναι μπίρα, κι αφού κατανόησα τα λάθη μου, σε λίγες μέρες θα κάνω τη δεύτερη απόπειρα ζυθοποίησης με αγορασμένη βύνη Βαυαρίας, Μονάχου. Το καλοκαίρι, οι ψηλές θερμοκρασίες δεν θα μου επιτρέψουν να κάνω  άλλες δοκιμές, άπό τον Οχτώβρη όμως θα συνεχίσω.

    Τέτοια εποχή του χρόνου θα πίνουμε μπίρα, φίλες και φίλοι, μπίρα δική μας. Κι αυτό είναι η αρχή!  Έχει ήδη συγκροτηθεί εξαμελής ομάδα για να συνεχίσουμε κομμουνιστικά τόσο την παραγωγή μπίρας όσο και τη διάθεσή της.

    Την Πρωτομαγιά θα ανοίξουμε το δεύτερο μπουκάλι για να τη δοκιμάσω – μετράω μέρες και ώρες. Το τρίτο μπουκάλι θα το ανοίξουμε και θα το σχολιάσουμε στις 1ο Μαΐου μαζί με δύο φιλαράκια από τον Μεγάλο Λάκκο, όπου παρατηρείται μεγάλη συμπίεση κοινωνικών δυνάμεων. Ένα μπουκάλι έχω υποσχεθεί στη Βανέσα και στον Κυριάκο (θα περάσουν μέσα Ιουνίου). Μένουν άλλα πέντε – θα τα πιούμε και θα τα σχολιάσουμε με φίλους και φίλες που θα μας επισκεφτούν.

     Αύριο, θα συνεχίσω τις σκέψεις μου για την Ιλιάδα.

Σχολιάστε ελεύθερα!