in κοινωνικός πόλεμος

2019-2029: η δεκαετία της πολιτικής ρευστότητας

Νομίζω πως τώρα, μετά τα αποτελέσματα των πρόσφατων ευρωεκλογών, μπορούμε να σκιαγραφήσουμε τις στρατηγικές επιδιώξεις των κομμάτων, το βάσιμο η μη της πραγματοποίησής τους, άρα το μέλλον τους – σε βάθος δεκαετίας. Δεκαετίας έντονης ρευστής κατάστασης, μεταβατικής εποχής

1. Η βασική επιδίωξη της ΝΔ είναι να παραμείνει όσο γίνεται περισσότερο κυβέρνηση, γιατί όχι για τα επόμενα δέκα χρόνια. Δεν θα μπορέσει. Είναι υποχρεωμένη να συνεχίσει το έργο του ΣΥΡΙΖΑ, τη σταθεροποίηση και τη μονιμότητα των επιτυχιών της μεγαλειώδους νίκης της ανηλεούς επίθεσης της άρχουσας τάξης (5% του πληθυσμού) κατά των μικρομεσαίων (30%) και των μισθωτών της εκτέλεσης (65%) κατά την πενταετία 2009-2014 (εξαφάνιση μεγάλου μέρους μικρομεσαίων μέσω φορολόγησης και λιτότητας, περικοπές μισθών και συντάξεων, αύξηση χρόνου εργασίας). Θα διατηρήσει το υπάρχον κοινωνικό κράτος αλλά θα προσανατολιστεί προς την ενθάρρυνση της αύξησης των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, με επενδύσεις. Η κατάσταση των μικρομεσαίων, που στράφηκαν προς αυτήν δεν θα αλλάξει, θα χειροτερεύσει μάλιστα ενώ οι επενδύσεις θα είναι αναιμικές, λίαν επιεικώς, άρα δεν θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Ο σημερινός ενθουσιασμός θα εξανεμιστεί και οι μικρομεσαίοι είτε θα γυρίσουν την πλάτη στην πολιτική (αποχή) είτε θα βρουν καταφύγιο σε ακροδεξιά κόμματα και κομματίδια.

2. Η βασική επιδίωξη του ΣΥΡΙΖΑ είναι να επιστρέψει το συντομότερο δυνατό στην εξουσία, στη διαχείριση του Κράτους. Δεν θα μπορέσει. Δεν μπορεί, από τη φύση του (μικροαστοί, μικρομεσαίοι), να ξεπεράσει την βασική του αντίφαση: είναι κόμμα της άρχουσας τάξης, μια χαρά τα κατάφερε τέσσερα χρόνια τώρα, αλλά εμφανίζεται και ως κόμμα των πολλών, των μισθωτών εργατών και υπαλλήλων, ή και εκπροσωπεί τα συμφέροντά τους. Και μέριμνα να αυξηθούν τα κέρδη (εξαφάνιση μικρομεσαίων, μείωση μισθών, αύξηση χρόνου εργασίας ) και κοινωνική δικαιοσύνη (στήριξη μικρομεσαίων, αύξηση μισθού, συντάξεων, επιδομάτων, μείωση χρόνου εργασίας). Δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη δεν γίνεται! Οι μικρομεσαίοι δεν πρόκειται να επιστρέψουν στον ΣΥΡΙΖΑ και ο λαός δεν πρόκειται να ξαναπιστέψει τις υποσχέσεις που αναγκαστικά είναι υποχρεωμένος να κάνει. Εξαπατήθηκε μια φορά, δεύτερη δεν έχει. Τον προτιμούν όμως από τη ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ και θα επιβιώσει κουτσά στραβά. Να εμπνευστεί όμως από το μέλλον, από την πολιτισμική, πνευματική και κοινωνική επανάσταση της εποχής μας, δεν μπορεί και δεν θέλει, μιας και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το τομάρι τους. 70-100 βολευτικές έδρες, μια χαρά είναι! Όσο περισσότεροι βολευτούν τόσο το καλύτερο. Εμείς στενοχωριόμαστε, αυτοί το γλεντούν, σαν τους οπαδούς της ομάδας που χάνει και τους ποδοσφαιριστές που παίρνουν εκ. ευρά κάθε χρόνο!

 

3. Η βασική επιδίωξη του ΠασοκοΚΙΝΑΛ είναι να γίνει και πάλι ένα μεγάλο κόμμα, όχι του 40% αλλά του 20%. Δεν θα μπορέσει. Για να το επιτύχει αυτό στρέφεται λυσσωδώς κατά του ΣΥΡΙΖΑ και ξεφορτώνει αντιδημοφιλή βαρίδια (Βενιζέλος). Οι μικρομεσαίοι δεν θα επιστρέψουν στο ΚΙΝΑΛ και η απομάκρυνση του Βενιζέλου δεν πρόκειται να αλλάξει το παρελθόν του κόμματος που εξαπέλυσε με την ΝΔ την επίθεση κατά των μικρομεσαίων και των μισθωτών/υπαλλήλων της εκτέλεσης, ενεργών και συνταξιούχων. Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει ΠασοκοΚΙΝΑΛ. Και μιας η επιδίωξη της μεγέθυνσης δεν θα έχει αίσιο τέλος, θα σταθεροποιηθεί για ένα διάστημα στο 6-8% και μετά θα αρχίσει η ελεύθερη πτώση – στο τέλος της δεκαετίας πιθανόν να μην υπάρχει.

4. Η βασική επιδίωξη του ΚΚΕ είναι η διαιώνιση του κομματικού μηχανισμού μέσω της κοινοβουλευτικής αθανασίας στο 5%. Δεν θα μπορέσει. Θα συνεχίσει να μειώνεται ο αριθμός των ψηφοφόρων του αλλά λόγω της αύξησης της αποχής θα εμφανίζει ποσοστά μεταξύ του 5-3% (εξέλιξη που αφορά όλα τα κόμματα – στα ίδια ποσοστά αλλά με λιγότερους ψηφοφόρους). Το τέλος όμως είναι αναπόφευκτο. Εάν επιχειρήσει να αναζητήσει μέσω ενδοκομματικού διαλόγου τα αίτια της αποσύνθεσης, θα επισπεύσει την εξαφάνιση: θα γίνουν από δέκα χωριά χωριάτες. Δεν θα το κάνει. Μεταξύ γκρεμού και ρέματος θα προτιμήσουν το ρέμα – την σταδιακή και οριστική αποχώρηση από το πολιτικό προσκήνιο. Αιωνία του η μνήμη!

5. Η βασική επιδίωξη της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής είναι η αποτροπή της εξαφάνισης. Δεν θα μπορέσει. Λούφαξε μετά την δολοφονία του Φύσσα, οι συνθήκες που την εκτίναξαν στα ύψη έχουν παρέλθει (μνημόνια), περιορίζεται αναγκαστικά στην ρητορική της αγωνιστικότητας – και το χειρότερο, εμφανίστηκε και ανταγωνιστής (Βελόπουλος). Το μέλλον του είναι αντιστρόφως ανάλογο με αυτό του απατεώνα χριστιανοφασιστοεθνικιστή Βελόπουλου. Θα συρρικνωθεί στο 5-3% και πιθανόν να μην υπάρχει στο τέλος της δεκαετίας.

Όλοι και όλες ευχόμαστε να μην εξασφαλίσει αυτοδυναμία η ΝΔ. Εάν εξασφαλίσει, δεν θα πλήξουμε αλλά θα υποφέρουμε, κοινωνικά και αισθητικά. Εάν όχι, θα γελάσουμε: ο σχηματισμός κυβέρνησης ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ είναι αναπόφευκτη είτε μετά τις εκλογές είτε ξαναγίνουν εκλογές (με ενισχυμένη μάλιστα αναλογική!). Κι εγώ βέβαια ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να ξαναφηφίσω. Και δεν θα είμαι ο μόνος. Και πολλοί νεοδημοκράτες δεν θα ξαναψηφίσουν ΝΔ. Θα εκτιναχτεί η ΑΠΟΧΗ. Για να μην εξασφαλίσει αυτοδυναμία η ΝΔ θα πρέπει να πάρει περισσότερους ψήφους ο ΣΥΡΙΖΑ, που θα πάρει, και να υπερβούν το όριο του 3% Ελληνική Λύση και ΜΕΡΑ25. Νομίζω πώς θα το υπερβούν.
6. Η λατρεία του νέου, του άφθαρτου, του αυτοδημιούργητου, η απαξίωση της Χρυσής Αυγής, ο εθνικισμός, η αυταρχικότητα και η αποβλάκωση ενός μέρους του πληθυσμού θα εξασφαλίσουν τη συμμετοχή της Ελληνικής Λύσης στο κοινοβούλιο. Οι βασικές επιδιώξεις του Βελόπουλου είναι η αρπαχτή: να μπει στη Βουλή και να εδραιωθεί ως μόνιμη πολιτική δύναμη, όσο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μπορεί. Άρα, θα αρνηθεί να σχηματίσει κυβέρνηση με ΝΔ. Νομίζω πως θα μπορέσει να πραγματοποιήσει τις επιθυμίες του. Δεν τον ενδιαφέρει να μετεξελιχθεί σε μεγάλο κόμμα – δεν μπορεί. Διότι οι προϋποθέσεις που θα τον αναδείξουν αφορούν ένα μικρό μέρος του πληθυσμού – μπορεί να φτάσει σε βάθος δεκαετίας μέχρι και το 10%, όχι παραπάνω.
7. Η σφαλιάρα που έφαγε ο ΣΥΡΙΖΑ, η λατρεία της τεχνοκρατίας και του επιστημονικισμού και η προσωπικότητα του Βαρουφάκη νομίζω πως θα είναι οι προϋποθέσεις που θα τον φέρουν στη Βουλή. Δεν θα έχει όμως μέλλον. Ως τεχνοκράτης, νομίζει ότι τα κόμματα τα κάνουν οι προσωπικότητες! Τρομάρα του! Είναι μεγαλομανιακός και οι μεγαλομανιακοί είναι βιαστικοί, οπότε και συντηρητικοί, ό,τι και να λένε. Θα σπεύσει να συμμετάσχει σε κυβέρνηση με την πρώτη ευκαιρία, όποιος και να τον καλέσει. Ο Βαρουφάκης θέλει να γίνει υπουργός, θέλει εξουσία, πηγή πολύ μεγάλης ηδονής για ένα νάρκισσο και μεγαλομανιακό. Αλλά του διαφεύγει κάτι πολύ σημαντικό: ως τεχνοκράτης νομίζει ότι τη λύση στα προβλήματα τα δίνουν οι γνώσεις! Όταν όμως πρόκειται για το κέρδος των δανειστών (κρατικό χρέος), το λιγότερο χρήσιμο και αποτελεσματικό είναι οι γνώσεις και η σωστή πολιτική που αυτές υποδεικνύουν.

Σχολιάστε ελεύθερα!

  1. Δάσκαλε είμαι χαρούμενος από την επάνοδο σου. περιμένω με αγωνία τις νέες αναρτήσεις .σε ότι αφορά την επόμενη δεκαετία μια εκτίμηση έχω .με σεβασμό στο άτομο σου ο μαθητής .

  2. μια ακομα εξαιρετη αναλυση , οπως μας ελεγαν και οι φυσικομαθηματικοι το 70% και ανω στην λυση του προβληματος κατεχει η αναλυση του! οι μακεδονομαχοι συμπολιτες μας μπορουν να πιασουν κατι λες?

  3. οι πολιτικες δυναμεις δεχτηκαν την επικυριαρχια της ευρωπαικης ενωσης, που ειναι ουσιαστικα ενας δουρειος ιππος για την αλωση των δημοκρατικων κατακτησεων των ευρωπαιων,οποιοσδηποτε αλλος ισχυρισμος για την ενωση ειναι χιμαιρες και πομφολυγες.ο βλαντιμιρ λενιν μονο ποτε θα πεθανει δεν γνωριζε οταν ειχε προβλεψει τον αντιδραστικο χαρακτηρα οποιας μη σοσιαλιστικης ενωσης!!τωρα σε αυτο το πλαισιο , στα δικα μας ,η διαχειριση του συριζα απεχει παρασαγγας απο τον απροκαλυπτο φασισμο της νεας δημοκρατιας, παρολα τα καραγκιοζιλικια και τις απατεωνιες του!!ο σοφος λαγος καταφερε na βαλει το αγγουρακι πιο βαθια στον ποπακο του για μια ακομα φορα!!!