in 21ος αιώνας

Pax Chinorussiana: πότε θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία – το 2023 ή το 2024;

Ukrania delenda est!

 

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΜΠΟΡΟΥΜΕ, και πώς,  να διατυπώσουμε κάποια απάντηση στο ερώτημα, πότε θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία; Θα μπορούσαμε αυτό το ερώτημα να το θέσουμε όταν άρχισε, στις 24 Φεβρουαρίου 2022; Όχι, δεν θα μπορούσαμε –  δεν γνωρίζαμε  δύο σημαντικά στοιχεία: τον σκοπό της Ρωσίας και τη στάση των χωρών της βορειοατλαντικής συμμαχίας (ΝΑΤΟ). Σήμερα όμως μπορούμε –  γνωρίζουμε και τη στρατηγική επιδίωξη της Ρωσίας και τη στάση του ΝΑΤΟ. Αυτά τα δύο στοιχεία μας επιτρέπουν να προβλέψουμε τρεις εξελίξεις: πώς και πότε θα τελειώσει, ποιος θα νικήσει.  Ας δούμε πρώτα τον σκοπό της Ρωσίας.

ΠΟΙΟΣ είναι ο σκοπός της Ρωσίας; Ποιος τον γνωρίζει; Οι δυτικοί; Οι Ρώσοι θα κατακτήσουν την Ουκρανία και μετά θα επιτεθούν στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης που έχουν ενταχθεί στο ΝΑΤΟ; Το 34% της κοινής γνώμης της Γερμανίας περιμένει εισβολή των Ρώσων στη χώρα τους, αφού βέβαια κατακτήσουν και διασχίσουν την Πολωνία. Αυτός είναι ο σκοπός της Μόσχας; Είναι η εκπλήρωση των αναζωπυρωμένων  αυτοκρατορικών φαντασιώσεων της Ρωσίας; Οι Ρώσοι τι λένε; Σκοπός μας είναι να απελευθερώσουμε και να προστατέψουμε τους Ρώσους των ανατολικών περιοχών, να διώξουμε τους νεοναζί από αυτές τις περιοχές και απ’ όλη την Ουκρανία. Αυτά ισχυρίζονται οι μεν και οι δε. Μήπως και οι δύο ψεύδονται; Μήπως είναι άλλος ο σκοπός της Ρωσίας; Ποιος είναι, πώς μπορούμε να τον μάθουμε;

ΘΑ μας το πει η πράξη, αυτό που γίνεται, αυτό που κάνουν οι Ρώσοι. Θα το συνοψίζαμε στη φράση Ukrania delenda est: η Ουκρανία πρέπει να καταστραφεί και να εκκενωθεί, να  εκδιωχθεί ο πληθυσμός, κι έτσι να δημιουργηθεί μια αχανής τάφρος μεταξύ της Ρωσίας και της Ευρώπης, στην οποία δεν θα μπορεί να υπάρξουν  όχι πυρηνικά όπλα της Δύσης και βάσεις του ΝΑΤΟ αλλά ούτε ένα δυτικό περίστροφο. Αυτός είναι ο σκοπός της Ρωσίας και τον υλοποιεί: η Ουκρανία καταστρέφεται και εκκενώνεται. Η καταστροφή και η εκκένωση θα συνεχιστεί, θα ενταθεί και θα κλιμακωθεί. Καθόλη τη διάρκεια του 2023. Για το 2024 θα δούμε –  μπορεί να έχει σταματήσει ήδη ο πόλεμος.

Ο πόλεμος που έχει εξαπολύσει η Ρωσία είναι ένας επιθετικός πόλεμος που έχει κάποιο κομβικό, συγκεκριμένο σκοπό. Οι πόλεμοι δεν γίνονται έτσι για πλάκα, για να περνάει η ώρα, για να μην κλείσουν οι πολεμικές βιομηχανίες και για να μην τα ξύνει ο στρατός  όλη μέρα. Είναι η επιβολή της θέλησής μας στον αντίπαλο. Κατά συνέπεια, είναι ταυτόσημη της ισχύος – της δυνατότητας επιβολής της επιθυμίας μας στον άλλον. Και η ο σκοπός, η θέληση της Ρωσίας είναι η καταστροφή και η εκκένωση της Ουκρανίας. Δεν τον ομολογεί όμως! Και γνωρίζουμε πολύ καλά τον λόγο: θα εκτεθεί ανεπανόρθωτα στη διεθνή γνώμη. Στο σημείο αυτό περνάμε από το επίπεδο της ισχύος στο επίπεδο της ηθικής- δεν μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν οι ισχυροί, η ηθική θέτει όρια, η υπέρβαση των οποίων προκαλεί πάντοτε πολλά προβλήματα στον υβριστή.

Η Ρωσία δεν ομολογεί τον σκοπό της – καταστροφή των πόλεων και εκδίωξη του πληθυσμού! Θάνατος, φρίκη, βαναυσότητα, πόνος, ξεριζωμός, πείνα, ταλαιπωρία, κρύο, απώλεια συγγενικών προσώπων. Τον σκοπό αυτόν τον γνωρίζει  η Δύση, το ΝΑΤΟ, το Βερολίνο, το Λονδίνο, το Παρίσι; Ασφαλώς και τον γνωρίζει, δεν υπάρχει καμία απολύτως αμφιβολία. Γιατί όμως δεν τον αποκαλύπτουν, δεν ενημερώνουν τους Ουκρανούς, τη δυτική και την παγκόσμια κοινή γνώμη; Αν τον αποκαλύψουν, θα αποκαλυφθεί και ο δικός τους στρατηγικός στόχος: η κατάκτηση της Σιβηρίας. Θα αποκαλυφθεί ότι η καταστροφή και εκκένωση της Ουκρανίας από τους Ρώσους είναι αναγκαίος τρόπος αποτροπής αυτής της κατάκτησης. Ας δούμε τώρα και το δεύτερο ζήτημα, τη στάση του ΝΑΤΟ και της Δύσης.

ΑΠΟ την πλευρά της Ουκρανίας ο πόλεμος είναι αμυντικός. Να εκδιώξει τους κατακτητές Ρώσους και να απελευθερώσει τα κατακτημένα εδάφη, μαζί και την Κριμαία. Μα αυτός δεν είναι ο  σκοπός της Ρωσίας: η απελευθέρωση των ρωσόφωνων περιοχών είναι δικαιολογία που προβάλλει για να καταστρέψει και να εκκενώσει την Ουκρανία. Και ας υποθέσουμε ότι θα μπορέσει να εκδιώξει τους εισβολείς Ρώσους· θα μπορέσει να αποτρέψει την καταστροφή των πόλεων και την εκδίωξη του πληθυσμού; Από το 1993 μέχρι σήμερα σε καμία άλλη χώρα του πλανήτη ο πληθυσμός δεν μειώθηκε  τόσο δραστικά όσο στην Ουκρανία και είναι βέβαιο ότι η τάση αυτή θα συνεχιστεί: το 1993 ήταν 53 εκ., το 2022, ένα μήνα πριν αρχίσει ο πόλεμος,  42 εκ.! Μέσα σε 30 χρόνια, 11 εκ. έφυγαν από την Ουκρανία.  Ο ΟΗΕ υποστηρίζει ότι μετά την έναρξη του πολέμου εγκατέλειψαν τη χώρα 7, 8 εκ. Ουκρανοί. Εάν είναι έτσι, εάν συνεχιστεί η καταστροφή και η εκκένωση, ο πληθυσμός θα περιοριστεί στα 20 εκ.  και θα τείνει να μειώνεται και μετά τη λήξη του πολέμου, ίσως και με ταχύτερο ρυθμό. Ο κατάλογος των ολοσχερώς κατεστραμμένων πόλεων μεγαλώνει ασταμάτητα –  πόλεις φαντάσματα, μη κατοικήσιμες πια,  αμετάκλητα. Ίσως στο μέλλον.

ΜΕΤΑ από ένα χρόνο πολέμου είμαστε σε θέση να προβλέψουμε ποιος και πώς θα νικήσει, πότε θα τελειώσει ο πόλεμος. Θα νικήσει η Ρωσία, ο πόλεμος θα σταματήσει όταν παραδοθεί ο ουκρανικός στρατός και μαζί με αυτόν και ο ουκρανικός πληθυσμός. Άλλα δύο ερωτήματα εγείρονται: γιατί το ΝΑΤΟ και η Δύση δεν στέλνει στρατεύματα και βαρύ οπλισμό (πολεμικά αεροσκάφη, πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς ώστε να πλήξουν θέσεις εντός της Ρωσίας); Γιατί περιορίζεται στην αποστολή ταπεινών οβίδων και ενός μικρού αριθμού (130) τανκς, πολλά εκ των οποίων είναι σαράβαλα; Εάν αυτοσυγκρατείται, γιατί το κάνει; Η αυτοσυγκράτηση δεν θα ενισχύσει τη θέση της Ρωσίας, δεν θα συμβάλει στη νίκη της; Η Δύση και το ΝΑΤΟ δεν θέλουν να νικήσουν ή δεν μπορούν;

ΔΕΝ μπορούν. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι, εάν στείλουν στρατεύματα και βαρύ οπλισμό, οι Ρώσοι δεν θα διστάσουν να χρησιμοποιήσουν τακτικά (μικρά) πυρηνικά όπλα. Οι Ρώσοι τους έχουν προειδοποιήσει και η Δύση γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν μπλοφάρουν, οι απειλές τους δεν είναι κούφιες: θα αναγκαστούν να το κάνουν, για να αποφύγουν την ήττα, είναι καταδικασμένοι να νικήσουν. Ο πληθυσμός ποιας νατοϊκής χώρας θα συμφωνήσει να στείλει στρατιώτες στο πεδίο της μάχης; Τι θα κάνει ο πληθυσμός αυτός όταν έρθουν τα πρώτα φέρετρα, τυλιγμένα με την ελληνική σημαία. λόγου χάριν; Θα βγει στους δρόμους και θα φωνάζει ή τάν ή επί τάς; Δε νομίζω. Κάτι άλλο θα κάνει και ξέρετε πολύ καλά τι είναι αυτό –  θα τους μαμήσει!

Το δεύτερο ερώτημα: πότε θα αποφασίσει να παραδοθεί η Ουκρανία; Υπάρχουν δύο εκδοχές. Η χειρότερη: θα αποφασίσει να παραδοθεί, όταν δεν θα υπάρχει πια ουκρανικός στρατός, όταν οι ουκρανοί χύσουν και την τελευταία σταγόνα του αίματός τους, όταν διαψευστούν οι ελπίδες τους ότι μπορούν να νικήσουν τη Ρωσία. Όταν κι άλλες πόλεις καταστραφούν κι άλλα εκατομμύρια Ουκρανούν εγκαταλείψουν τη χώρα. Πότε μπορεί να γίνει αυτό; Μέσα στο 2023, μέσα στο 2024 το αργότερο. Η δεύτερη εκδοχή:  όταν θα της το  υποδείξουν οι δυτικοί και το ΝΑΤΟ. Και θα της το υποδείξουν για να αποτρέψουν το ενδεχόμενο της πρώτης εκδοχής –  της ταπεινωτικής και εξευτελιστικής ήττας. Εφόσον δεν έχουν τη διάθεση να συνδράμουν στρατιωτικά την Ουκρανία, η πίεση προς το Κίεβο να παραδοθεί, με τους όρους της Ρωσίας ασφαλώς (διαφορετικά πάμε για το πρώτο σενάριο), δεν θα αργήσει να ασκηθεί –  κατά τη διάρκεια του 2023. Πιο συγκεκριμένα,  μόλις καμφθεί η τελευταία αντίσταση του ουκρανικού στρατού στο σημερινό μέτωπο και αρχίσει η άτακτη φυγή του, η διάλυσή του. Αυτό μπορεί να γίνει και μέχρι το καλοκαίρι ή και πολύ νωρίτερα –  μπορεί και αργότερα, μέχρι το φθινόπωρο.

ΣΥΝΟΨΙΖΩ τα επιχειρήματά μου και τις σκέψεις μου. Η Δύση δεν μπορεί να συνδράμει στρατιωτικά την Ουκρανία, φοβάται τους Ρώσους (χρήση τακτικών πυρηνικών)· η στρατιωτική ισχύς της Ρωσίας είναι συντριπτικά μεγαλύτερη από αυτήν της Ουκρανίας (η στρατιωτική της ισχύς φθίνει συνεχώς)· μέχρι το καλοκαίρι, κατά τη διάρκεια του 2023, η αντίσταση των Ουκρανών θα καμφθεί και η Δύση θα σπεύσει να πιέσει το Κίεβο να παραδοθεί. Εάν δεν παραδοθεί, η υπάρχουσα ηγεσία θα παραμερισθεί και θα αντικατασταθεί από άλλη, φίλα προσκείμενη στη Δύση.

Ο πόλεμος θα τελειώσει, η Ρωσία θα καταγάγει περιφανή νίκη, η Δύση θα υποστεί ταπεινωτική ήττα  αλλά η σύγκρουση Δύσης και Ρωσίας θα συνεχιστεί, όσο η πρώτη θα έχει στραμμένο το βλέμμα της στην αχανή και πλούσια σε ορυκτά καύσιμα και πρώτες ύλες Σιβηρία, όσο δεν θα παραιτείται από τις βλέψεις της –  την κατάκτησή της. Μόνο που τώρα η Ρωσία θα έχει αναβαθμίσει τη θέση της στην παγκόσμια κατανομή της ισχύος, στην παγκόσμια ισορροπία των δυνάμεων, σε τόσο μεγάλο βαθμό ώστε μας επιτρέπεται να ισχυριστούμε ότι ζούμε τις απαρχές μιας νέας εποχής, την οποία συνοψίζουμε σε δύο λέξεις: Pax Chinorussiana, η εποχή της Ρωσοκινέζικης αυτοκρατορίας και ηγεμονίας . Μόνο που τώρα μεταξύ της Ευρώπης και της Ρωσίας (θα) υπάρχει μια κατεστραμμένη κι έρημη αχανής περιοχή, η ανασυγκρότηση της οποίας θα γίνει με όρους της Ρωσίας.

Σχολιάστε ελεύθερα!

  1. Πολυ ενδιαφερουσα αναλυση! Τι γινεται ομως με τον εγωισμο της Δυσης και δη των ΗΠΑ, που δεν εχουν συνηθησει να χανουν; Θα παραδεχτουν οτι ηττηθηκαν, ή τουλαχιστον, πως ζοριστηκαν απο τους Ρωσουν και παραιτηθηκαν, έστω και εμμεσως; Ειναι ενα προβλημα αυτο…

  2. Ηράκλειτε, δεν θα είναι η πρώτη ήττα, έχουν προηγηθεί άλλες δύο – στη Γεωργία και στη Συρία. Αυτή θα είναι η τρίτη! Η Δύση έχει ξεκινήσει ένα πόλεμο (στρατιωτικό,οικονομικό και ιδεολογικό) φθοράς κατά της Ρωσίας, ως του μόνου τρόπου κατάκτησης της Σιβηρίας (η επιλογή του μετωπικού πολέμου έχει απορριφθεί), η διάρκεια του οποίου θα είναι πολύ μεγάλη. Προετοιμάστηκε με την επέκταση του ΝΑΤΟ στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης και θα διαρκέσει μπορεί και όλο τον 21ο αιώνα, τουλάχιστον αυτές είναι οι προθέσεις της Δύσης. Δεν γνωρίζουμε εάν θα τον οδηγήσουν μέχρι το τέλος, μιας και η εποχή μας, εποχή σπάνης, ένδειας και όξυνσης των παγκόσμιων προβλημάτων (ενέργεια, διατροφική κρίση, κλιματική αλλαγή), θα θέσουν στη Δύση όρια και περιορισμούς. Γράφω ένα βιβλίο για τον πόλεμο στην Ουκρανία, ελπίζω μέχρι το τέλος του καλοκαιριού να τελειώσει.