έρχεται για να οργιστούμε και να διαμαρτυρηθούμε

φίλες κε φίλοι, καλή σας μέρα

Στο χτεσινό σημείωμα υποστήριξα ότι η επίσκεψη της θεάς, της ντίβας Μέρκελ  είναι μια  επίδειξη ισχύος κατά τη διάρκεια ενός κοινωνικού πολέμου, η έκβαση του οποίου, κατά τους μεταμοντέρνους θεούς, έχει ήδη κριθεί. Σήμερα, θα επιχειρηματολογήσω υπέρ αυτής της άποψης. Και διατυπώνω ευθύς αμέσως την παρακάτω υπόθεση εργασίας. Θα ερχόταν η θεϊκή Μέρκελ εν μέσω γενικής απεργίας διαρκείας; Πριν απαντήσω σε αυτό το ερώτημα, θα ήθελα να σαφηνίσω εν συνόψει και απλά ορισμένα πράγματα. Ποια είναι η Μέρκελ; Τι λέει ότι έρχεται να κάνει; Τι εννοώ  όταν λέω ΄γενική απεργία διαρκείας΄;

Η θεά Μέρκελ είναι ένα τσιράκι, μια υπηρέτρια του γερμανού Κυρίου καπιταλιστή της παραγωγής και του χρήματος, είναι η προσωποποίηση της πολιτικής έκφρασής  Του, του τρόπου δηλαδή διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου από τον Κύριο, ο οποίος παίρνει στις μέρες μας τη μορφή μιας αμείλικτης, ανηλεούς και αδίστακτης επίθεσης κατά των Υποτελών. Οι Κύριοι καπιταλιστές της Ευρώπης ενώνονται για να γίνουν πιο ισχυροί (Ευρωπαϊκή Ένωση, εβρό), ο έλληνας Κύριος (της εξαγωγικής βιομηχανίας – συν εφοπλιστές, τουριστική βιομηχανία) συνδέει το μέλλον του, τη μελλοντική του ισχύ, την τύχη του,  με το μέλλον των πιο ισχυρών από αυτόν (ένταξη στο εβρό) και απο κοινού επιτίθενται, εν μέσω μείωσης των κερδών και συρρίκνωσης του καπιταλισμού,  για να αρπάξουν ένα πολύ μεγάλο μέρος του κοινωνικού πλούτου που απολαύουν οι Υποτελείς Παραγωγοί, οι αυταπασχολούμενοι και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Η λιτότητα είναι ένα μέσον αρπαγής του κοινωνικού πλούτου: μέσω της λιτότητας, από τη μια αρπάζουν τον πλούτο που καρπούνται οι εν ενεργεία και συνταξιούχοι Υποτελείς Παραγωγοί και από την άλλη κλείνουν τους αυταπασχολούμενους και τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

Η θεά Μέρκελ διατείνεται ότι έρχεται εδώ για να στηρίξει την ένταξη του ελληνικού εξαγωγικού καπιταλισμού στο εβρό και την ευρωζώνη. Ναι, όντως, αυτό έρχεται να κάνει! Εάν η ένταξη στο εβρό δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο με την επιτυχή ολοκλήρωση της ανηλεούς επίθεσης, τότε έρχεται αποκλειστικά και μόνο για να στηρίξει αυτή την εν εξελίξει ανηλεή και αδίστακτη επίθεση του Κυρίου ημών  κατά των Υποτελών Παραγωγών και των άλλων κοινωνικών (υποτελών, αρχομένων) στρωμάτων. Πως θα το κάνει αυτό;  Με την έμπρακτη διακήρυξη της πεποίθησης ότι η επίθεση θα ολοκληρωθεί, ότι η έκβαση του κοινωνικού πολέμου έχει ήδη κριθεί. Πως θα γίνει αυτό σαφές; Θα γίνει σαφές εάν οι Υποτελείς διατρανώσουν την αδυναμία τους να αποκρούσουν την επίθεση του Κυρίου, εάν ομολογήσουν με τον πιο σαφή τρόπο και εμπράκτως ότι είναι αδύναμοι και ανίσχυροι. Πως θα το ομολογήσουν: με την οργή και τη διαμαρτυρία, με τις πορείες και τις διαδηλώσεις, με τις συμπλοκές με τα ΜΑΤ, με τους εμπρησμούς, με σπασμένα κεφάλια, με συλλήψεις και προσαγωγές, με τη διάλυση του όχλου.

Εάν υποστηρίξω ότι ο Κύριος επιδιώκει την κοινωνική έκρηξη, ότι δεν φοβάται την εξέγερση, ότι θεωρεί ότι είναι πανέτοιμος  να διαχειριστεί την αταξία, πιθανόν να νιώσετε την επιθυμία να με φτύσετε. Εάν αυτό σας ευχαριστεί, να το κάνετε. Είναι σαφές ότι η επίθεση δεν γίνεται για να προκληθεί κοινωνική έκρηξη, να εξεγερθούμε – μην παρεξηγηθούμε. Αλλά είναι κάτι που το αναμένει: δεν θα αφήσω την Ελλάδα να γίνει ξέφραγο αμπέλι, δήλωσε ο θεός πρωθυπουργός Αντώνιος Σαμαράς με τρόπο που δεν αφήνει καμιά αμφιβολία περί της αδίστακτης αποφασιστικότητας να διαχειριστούν την προκαλούμενη από την κοινωνική έκρηξη αταξία. Κι αν αποτύχει  ο ελληνικός στρατός, θα έρθει και ο γερμανικός – δεν ευθύνομαι εγώ εάν εσείς έχετε αυταπάτες.

Προ ημερών υπαινίχθηκα ότι η κοινωνική έκρηξη είναι μια αυτοκαταστροφή μέσω της καταστροφής. Τις επόμενες μέρες θα ασχοληθούμε με τον όχλο· θα υποστηρίξω ότι ο όχλος είναι δημιούργημα της Κυριαρχίας, ότι δεν υπήρχε όχλος πριν την ιστορική εμφάνιση της Κυριαρχίας, ότι όχλος και κομμουνισμός, άρα και κοινωνική επανάσταση, είναι παντελώς ασύμβατα. Θα έλεγα λοιπόν ότι η θεά Μέρκελ, ως ανθρωποβοσκός, έρχεται για να συγκροτήσει όχλο, ανθρώπινο κοπάδι. Εάν το κάνει, η επίθεση θα ολοκληρωθεί και ο κοινωνικός πολέμος θα κριθεί υπέρ του Κυρίου ημών. Ο όχλος οργίζεται, διαμαρτύρεται, διαδηλώνει, καταστρέφει. Άρα, αντιμετωπίζεται πάρα πολύ εύκολα και αποτελεσματικά. Και θα το κάνει: οι Υποτελείς θα οργιστούν, θα διαμαρτυρηθούν, θα συλλαλήσουν και μετά θα λαλήσουν. Θα πάνε σπίτι τους με αναπνευστικά προβλήματα, σπασμένα κεφάλια, ταπεινωμένοι, ηττημένοι, κοσμοξεφτιλισμένοι. Και, καπάκι, θα διαμαρτυρηθούν για τη βίαιη διάλυση των ειρηνικών διαδηλωτών! Μα τι θέλετε, να σας κερνάνε σοκολατάκια; Δεν γνωρίζετε από τώρα ότι θα φάτε ξύλο και θα το βάλετε έντρομοι στα πόδια, όπως κάνετε κάθε φορά που διαμαρτύρεστε και διαδηλώνετε;

Τα τελευταία εναπομείναντα ψοφοδεή ψοφίμια της Αριστεράς συμπράττουν στον σχηματισμό του όχλου και εμφανίζονται ως επίδοξοι διαχειριστές της οργής και της κοινωνικής έκρηξης, οδηγούν αυτόν τον όχλο στην ήττα και την απόγνωση. Αυτό όμως που θα διαχειριστούν είναι η ήττα και η ταπείνωση, διαχείριση που θα μεταφραστεί σε εκλογικά κέρδη. Και βέβαια θα με ρωτήσετε: και τι να κάνουμε;

Να μην οργιστούμε και να μην διαμαρτυρηθούμε. Αφήνω προς στιγμήν τη γενική απεργία διαρκείας στην άκρη, διότι δεν μπορεί να γίνει, αυτή την εποχή τουλάχιστον. Όταν λέω γενική απεργίας διαρκείας εννοώ την απεργία των Παραγωγών στις εξαγωγικές βιομηχανίες, και όχι μόνο βέβαια. Η γενική απεργία ενός μέρους των δημοσίων υπαλλήλων μόνο, αυτό γίνεται κάθε φορά,   δεν είναι γενική απεργία αλλά καρικατούρα, συνώνυμο της ήττας! Στο ερώτημα πως οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι μπορούν να συμμετάσχουν στον κοινωνικό πόλεμο, διατύπωσα και επαναλαμβάνω και σήμερα ότι ο μόνος τρόπος να το κάνουν είναι το μπλοκάρισμα των εφοριών (ΔΟΥ), εκεί που χτυπά η καρδιά του κτήνους.

Αντί να πάμε στο Σύνταγμα να φάμε ξύλο, δεν μπαίνουμε μέσα στις Εφορίες να μπλοκάρουμε τη λειτουργία τους; Κάθε μέρα, πρωί πρωί, μόλις ανοίξουν εκατοντάδες και χιλιάδες μπαίνουμε μέσα (αν χρειαστεί και με ένα εκκαθαριστικό στο χέρι. . .) και σταματάμε κάθε συναλλαγή. Θα μου πείτε, αυτό δεν είναι όχλος; Όχι, δεν είναι όχλος. Για δυο λόγους! Θα μπαίνουμε και θα φεύγουμε όχι ως άτομα, αλλά ως παρέες, ως ομάδες. Και δεύτερον, θα έχουμε ένα σκοπό, ένα κοινό σχέδιο. Εάν αρνείστε το σχέδιο, ας πάτε στο Σύνταγμα.

Υποστηρίζω ακόμα και την εκκένωση των Εφοριών. Μπαίνουμε μέσα και τα πετάμε όλα έξω: γραφεία, καρέκλες, ντουλάπες, κομπιούτερ και κάνουμε τις εφορίες παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία και βιβλιοθήκες και καφενεία. Έτσι κι αλλιώς, αυτό θα γίνει σε λίγα χρόνια. Να γιατί. Με την υπάρχουσα τεχνολογία, με data και ένα λογισμικό, μια μικρή σχετικά ομάδα μπορεί να αποστείλει σε κάθε νοικοκυριό και φυσικό πρόσωπο το εκκαθαριστικό χωρίς την κατάθεση της φορολογικής δήλωσης. Αυτή η δυνατότητα υπάρχει σήμερα, κι αν κάποιος ειδικός στην πληροφορική μπορεί να το επιβεβαιώσει, θα ήθελα πολύ να ακούσω τη γνώμη του και τη γνώση του. Εάν λέω παπαριές, ας με διαψεύσει.

Να λοιπόν γιατί θέλουν να διώξουν από το Δημόσιο 150.000 κρατικούς υπαλλήλους. Η υπάρχουσα τεχνολογία κάνει περιττούς ένα πολύ μεγάλο μέρος των υπαλλήλων του Κράτους. Λοιπόν, τα 9/10 των εφοριακών υπαλλήλων είναι αυτή τη στιγμή άχρηστα και περιττά. Μέχρι το 2014, άντε μέχρι το 2015-6, θα τους πετάξουν στα σκουπίδια. Χρειάζονται μόνο το 1/10, των Εφοριών και των Υπαλλήλων. Τι θα τους κάνουμε αυτούς τους κοινόχρηστους και κοινόκτητους χώρους; Θα τους κάνουμε παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία, σχολεία, βιβλιοθήκες, κοινωνικά εργαστήρια, κλπ.

Ας δώσουμε και μια απάντηση στο ερώτημα: θα ερχόταν η φράου [Κυρία]  Μέρκελ εν μέσω γενικής απεργίας, όπως την εννοώ εγώ και πολλοί και πολλές άλλοι και άλλες. Δεν θα ερχόταν! Και δεν θα ερχόταν διότι δεν θα μπορούσε να συγκροτήσει όχλο, να εξοργίσει και να παροτρύνει σε διαμαρτυρία και διαδηλώσεις. Με την προϋπόθεση βέβαια ότι οι απεργοί δεν θα έκαναν την ολέθρια μαλακία να απεργούν και να διαδηλώνουν! Αυτό κι αν είναι πολιτικό αίσχος! Θα γλεντάνε στους χώρους εργασίας, στις παραλίες, στα βουνά, στα ουζερί και στα σπίτια τους. Και μαζί μας φυσικά, και οι ματατζήδες, τα παιδιά του λαού. Γιατί να περιμένουν μέσα στη ζέστη και το κρύο, αφού δεν πρόκειται να εμφανιστούμε; Αφήστε ρε σεις τις ασπίδες κι ελάτε να πιείτε  κάνα τσιμπουράκι μαζί μας! 

Στην περίπτωση αυτή, εάν δεν θα ερχόταν η Μέρκελ, θα ερχόταν η γερμανική αστυνομία και ο γερμανικός στρατός. Το πως θα τους υποδεχόμασταν είναι κάτι που δεν μπορώ  να το κάνω σήμερα. Ένα άλλο πρωινό.

Ουγκ!

Αύριο θα ασχοληθούμε με την καταστολή μιας εξέγερσης του ρωμαϊκού όχλου, στο δεύτερο μισό του 4ου μ. Χ. αιώνα στη Ρώμη, όπως την περιγράφει ο στρατιωτικός υπάλληλος του ρωμαϊκού Κράτους και ιστορικός Αμμιανός Μαρκελλίνος. Εάν θέλετε να προετοιμαστείτε, μπορείτε να διάβασετε, σε αγγλική μετάφραση, το έβδομο κεφάλαιο του ΧV (15) βιβλίου (τα 13 πρώτα έχουν χαθεί). Σας υπόσχομαι ότι θα περάσετε πάρα πολύ καλά. Το λατινικό κείμενο και την άγγλική (και ιταλική) μετάφραση μπορείτε να τα βρείτε εδώ:

LacusCurtius – Ammian