Εάν το κύτταρο της Αριστεράς του μέλλοντος θα είναι η αυτόνομη ομάδα, ο αυτόνομος πολιτικός πυρήνας, και η Αριστερά το σύνολο των συνεργαζομένων αυτών ομάδων, τότε οφείλουμε να υποστηρίξουμε την άποψη ότι η διάσπαση της ιστορικής Αριστεράς όχι μόνο είναι μια πολύ θετική εξέλιξη αλλά μια διαδικασία που πρέπει να ολοκληρωθεί. Η Αριστερά θα ενωθεί μόνο όταν διαλυθεί – να αυτοδιαλυθεί συνειδητά αποκλείεται. Όσο δεν διαλύεται, δεν μπορεί να ενωθεί. Εάν η διαδικασία της διάλυσης δεν επιταχυνθεί, η Αριστερά του μέλλοντος θα αργήσει πολύ να εμφανιστεί. Είναι δυνατόν όμως να επικαχυνθεί; Ναι, είναι. Με αυτό το ζήτημα θα καταπιαστώ στο προκείμενο άρθρο, το οποίο θα γράψω μετά την Πρωτομαγιά. Μέχρι τότε, μη ξεχνάτε πως η σκέψη είναι ποίηση. Φιλίά.
- Related Content by Tag
- Πανταχού Απουσία