Κάθε επίθεση του Κυρίου (καπιταλιστή της παραγωγής και του χρήματος) οι υποτελείς Παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου την αντιμετωπίζουν με δυο τρόπους: αρχικά με την παθητικότητα και την έμπρακτη αλληλεγγύη (αυτός είναι ο λόγος που δεν ανταποκρίνονται στα κελεύσματα της Αριστεράς να ξεσηκωθούν, να εξεγερθούν), και όταν ο τρόπος αυτός αγγίξει τα όρια του, και πολύ σύντομα θα τα αγγίξει, τότε εμφανίζεται στο προσκήνιο ο δεύτερος τρόπος, η όξυνση του κοινωνικού πολέμου. Με την όξυνση του κοινωνικού πολέμου επιχειρείται κατ’ αρχήν μια άμεση ανακούφιση, μια άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν. Διαθέτουμε πληθώρα ενδείξεων ότι η άμεση ανακούφιση θα παρει τη μορφή λαϊκής γενικευμένης στάσης αποπληρωμής των λογαριασμών ΔΕΗ, ΟΤΕ, νερό, τη στάση πληρωμών κοινοχρήστων, διοδίων, εισιτηρίων, ενοικίου, προστίμων, φόρων, κλπ. Θα πάρει τη μορφή απαλλοτρίωσης του συλλογικά παραγόμενου κοινωνικού πλούτου, θα πάρει τη μορφή έγερσης οδοφραγμάτων στο χρόνο (απεργίες διαρκείας), θα πάρει τη μορφή απελευθέρωσης (‘κατάληψης’) κοινωνικών χώρων (εργασίας, σχολεία, δρόμος, κλπ).Θα πάρει τη μορφή γενικευμένης κοινωνικής, οικονομικής, καταναλωτικής, πολιτικής, ιδεολογικής, καλλιτεχνικής, αισθητικής, ερευνητικής, εκπαιδευτικής, ερωτικής ανυπακοής.
Ποια θα είναι η στάση της ιστορικής Αριστεράς έναντι αυτών των πρακτικών; Θα συντονίσει τη λαϊκή στάση πληρωμών; Γιατί δεν το προτείνει τώρα και προκρίνει τις απογευματινές λιτανείες; Γιατί δεν ενδιαφέρεται για την άμεση ανακούφιση των Υποτελών Παραγωγών που πλήττονται από την επίθεση του Κυρίου που σκοπεύει να ξεπεράσει την κρίση του (και τη κρίση του Κράτους του) οξύνοντας τη κρίση των εργαζομένων;
Η όξυνση του κοινωνικού πολέμου θα δείξει πόσο άτολμη, πόσο ψοφοδεής, πόσο συντηρητική είναι η ιστορική Αριστερά. Το πιο σημαντικό όμως είναι κάτι άλλο: θα αναδείξει το κύριο ελάττωμά της, ότι δηλαδή άλλα λέει κι άλλα κάνει.
Η εν εξελίξει μακροχρόνια όξυνση του κοινωνικού πολέμου θα σαρώσει την νεκροζώντανη ψοφοδεή και υποκριτική Αριστερά, θα την διαλύσει, θα τη σκορπίσει, θα την πετάξει από το πολιτικό προσκήνιο. Και πριν καλά καλά αρχίσει αυτή η όξυνση, πέταξε την Ανανεωτική Πτέρυγα στα σκουπίδια. Οι Κύριοι αυτοί την έκαναν διότι βλέπουν πολύ καλά την καταιγίδα που έρχεται. Κι αυτοί που έμειναν έχουν την αντίληψη ότι θα τη διαχειριστούν προς όφελός τους! Και υπήρξε και κάποιος φαιδρός ανεκδιήγητος Κύριος, εννοώ τον Γρηγόρη Ψαριανό, που την έκανε αλλά θέλει να συνεργάζεται και με αυτούς που έμειναν!
Η γέννα της αναρχοκομμουνιστικής Αριστεράς του μέλλοντος άρχισε!
Να και κάτι πολύ ευχάριστο: το πτώμα του Συνασπισμού άρχισε να αποσυντίθεται. Η αποσύνθεση αυτή σηματοδοτεί την έναρξη μιας διαδικασίας, διάρκειας τουλάχιστον δέκα ετών, διάλυσης και μιας χωρίς επιστροφή όλης της ιστορικής Αριστεράς. Σύντομα, πολύ σύντομα, θα αρχίσει να αποσυντίθεται ο ΣΥΡΙΖΑ, με την μετεξέλιξη του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής σε πολιτική οντότητα. Τέτοια εποχή του χρόνου, ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι παρελθόν. Το Μέτωπο θα πάρει τη θέση του αποθανόντος ΣΥΡΙΖΑ, θα έχει όμως και την ίδια αξιοθρήνητη τύχη. Για το πτώμα που λέγεται ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δεν μπορώ να πω τίποτα, δεν το βλέπω πουθενά. . . Η μεγάλη όμως έκπληξη θα είναι το ΚΚΕ: θα είναι το τμήμα της ιστορικής Αριστεράς που θα διαλυθεί, όταν θα διαλυθεί, μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. . .
Φίλες και φίλοι με ρωτούν γιατί κάθομαι και ασχολούμαι με τα τεκταινόμενα στην Αριστερά. Είναι πολύ απλό: η Αριστερά του μέλλοντος, που θα είναι αναρχοκομμουνιστική (ή δεν θα υπάρξει) θα προέλθει από την συνάντηση και τη συνεργασία ανδρών και γυναικών από τη διαλυόμενη και διαλυμένη σημερινή Αριστερά, από τους αριστερούς ανένταχτους, βετεράνους και νεώτερους, από τους άνδρες και τις γυναίκες του αντιεξουσιαστικού και αναρχικού χώρου, των κοινωνικών κινημάτων, καλλιτεχνικών ομάδων, εντύπων και εκδόσεων, κλπ. Ο σκοπός είναι σαφής, ποτέ δε μάσησα τα λόγια μου: να διαλύσουμε την ιστορική Αριστερά, να αποκαλύψουμε τους σκοπούς και τα μέσα υλοποίησης αυτών των σκοπών της.
Είσαι βέβαιος ότι τα επόμενα δέκα χρόνια η ιστορική Αριστερά ια διαλυθεί; Ναι, είμαι βέβαιος. Ο κόσμος της εργασίας έχει γυρίσει τη πλάτη του στην ιστορική Αριστερά και δεν πρόκειται να αλλάξει συμπεριφορά. Η ιστορική Αριστερά παροτρύνει συνεχώς του εργαζομένους να εξεγερθούν, να ξεσηκωθούν, αλλά οι εργαζόμενοι τίποτα! Γιατί; Δεν έχουν εμπιστοσύνη στην Αριστερά; Η Αριστερά δεν γνωρίζει πως σκέφτεται και πως αντιδρά ο κόσμος της εργασίας; Ναι, και τα δύο! Δεν έχουν εμποστοσύνη στην Αριστερά διότι γνωρίζουν ότι με τα απογευματινά συλλαλητήρια-λιτανείες δεν μπορούν να περάσουν στην επίθεση. Οι Υποτελείς προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της επίθεσης του Κυρίου με την παθητικότητα, τις ατομικές επιλογές, την έμπρακτη αλληλεγγύη. Επιδιώκουν να εξασφαλίσουν μια άμεση ανακούφιση των συνεπειών της επίθεσης. Ακούν όμως την Αριστερά να λέει ότι ο αγώνας θα είναι μακρύς και επίπονος, και αναρωτιούνται: κι εμείς πως θα τη βγάλουμε όλα αυτά τα χρόνια; Άμα είσαι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και κονομάς μερικές χιλιάδες ευρά, δε σε νοιάζει.
Η φάση της παθητικότητας και της έμπρακτης αλληλεγγύης πολύ σύντομα αγγίζει τα όριά της, οδηγεί δηλαδή αναπόφευκτα σε αδιέξοδο. Και τότε αρχίζει η όξυνση του κοινωνικού πολέμου. Και η όξυνση του κοινωνικού πολέμου θα σαρώσει την ιστορική Αριστερά. Τι σημαίνει όξυνση του κοινωνικού πολέμου; Σημαίνει ότι οι υποτελείς Παραγωγοί θα επιχειρήσουν να αντιμετωπίσουν άμεσα τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσουν, θα αναζητήσουν μια άμεση ανακούφιση, μια άμεση απαλλαγή από τα βάσανά τους. Δεν μπορούν να περιμένουν πότε η ΑΡΙΣΤΕΡΑ θα γίνει κυβέρνηση για να τους λύσει τα προβλήματα! Είναι βέβαιοι ότι δεν θα τηρήσουν τις υποσχέσεις τους, ότι θα τα κάνουν πάνω τους. Ποια μορφή θα πάρει αυτή η άμεση ανακούφιση; Θα πάρει τη μορφή της γενικευμένης στάσης αποληρωμής λογαριασμών κοινοχρήστων, ηλεκτρικού, τηλεφώνου, νερού, γκαζιού, εισιτηρίων, διοδίων, προστίμων, φόρων, κλπ. Θα πάρει τη μορφή λεηλασιών και καταστροφής, θα πάρει τη μορφή απελευθέρωσης (‘κατάληψης’) κοινωνικών χώρων (εργασίας, σχολεία, δρόμος, κλπ).Θα πάρει τη μορφή κοινωνικής, οικονομικής, καταναλωτικής, πολιτικής, ιδεολογικής ανυπακοής.
Ποια θα είναι η στάση της ιστορικής Αριστεράς έναντι αυτών των πρακτικών; Θα συντονίσει τη λαϊκή στάση πληρωμών; Γιατί δεν το προτείνει τώρα και προκρίνει τις απογευματινές λιτανείες;
Η όξυνση του κοινωνικού πολέμου θα δείξει πόσο άτολμη, πόσο ψοφοδεής, πόσο συντηρητική είναι η ιστορική Αριστερά. Το πιο σημαντικό όμως είναι κάτι άλλο: θα αναδείξει το κύριο ελάττωμά της, ότι δηλαδή άλλα λέει κι άλλα κάνει.
Η εν εξελίξει μακροχρόνια όξυνση του κοινωνικού πολέμου θα σαρώσει την νεκροζώντανη ψοφοδεή και υποκριτική Αριστερά, θα την διαλύσει, θα τη σκορπίσει, θα την πετάξει από το πολιτικό προσκήνιο. Και πριν καλά καλά αρχίσει, πέταξε την Ανανεωτική Πτέρυγα στα σκουπίδια. Οι Κύριοι αυτοί την έκαναν διότι βλέπουν πολύ καλά την καταιγίδα που έρχεται. Κι αυτού που έμειναν έχουν την αντίληψη ότι θα τη διαχειριστούν προς όφελός τους! Και υπήρξε και κάποιος φαιδρός ανεκδιήγητος που την έκανε αλλά θέλει να συνεργάζεται και με αυτούς που έμειναν!
Η γέννα της αναρχοκομμουνιστικής Αριστεράς του μέλλοντος άρχισε!
