φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα!
Έχετε ερωτευτεί ποτέ κάποια λέξη; Κάποια λέξη που η ομορφιά της, η μορφή της και το περιεχόμενό της, να σας έχει συγκλονίσει κι αυτός ο συγκλονισμός να μην λέει να φύγει; Εμένα μου έχει συμβεί πολλές φορές, μου συνέβη και χτες όταν κάποια στιγμή έγραψα τη λέξη ‘ξεθεωμένη’ και αιφνίδια αντιλήφθηκα και συνειδητοποίησα ότι το ρήμα ξεθεώνω, ξεθεώνομαι, το ουσιαστικό ξεθέωμα και το επίθετο ξεθεωτικός έχουν σχέση με τον θεό. Μεταχειριζόμαστε τις παραπάνω λέξεις για να δηλώσουμε την εξαντλητική κούραση και ταλαιπωρία αλλά δεν αντιλαμβανόμαστε ότι όχι μόνο έχουν σχέση με το θεό αλλά καταγράφουν και το πως οι πλάστες και οι χρήστες αυτών των λέξεων αντιλαμβάνονταν τον θεό. Οι λέξεις αυτές εγείρουν ένα κομβικής σημασίας ερώτημα: υπάρχει κάποια σχέση ανάμεσα στον θεό και την κούραση; Εάν το ξεθεώνω/ξεθεώνομαι δηλώνει την αντίθετη ενέργεια από αυτήν που δηλώνει το θεώνω/θεώνομαι, τότε το ρήμα αυτό θα σημαίνει δεν κουράζω κάποιον, δεν κουράζομαι καθόλου! Τέτοιο ρήμα όμως δεν υπάρχει! Λέμε: διψώ – ξεδιψώ, βιδώνω – ξεβιδώνω, λέω – ξελέω, αλλά ρήμα θεώνω δεν υπάρχει! Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πότε, που και από ποιους επινοήθηκε αυτή η εξαίσια λέξη! Έψαξα σε πολλά λεξικά αλλά δεν μπόρεσα να βρώ τίποτα. Διατυπώνω τη βάσιμη εικασία ότι οι πλάστες του ρήματος θα γνώριζαν το ρήμα αποθεώνω και θεοποιώ. Θεωρώ ότι η σημασία του ρήματος ξεθεώνω/ξεθεώνομαι είναι ακριβώς αντίθετη με αυτήν του ρήματος αποθεώνω/αποθεώνομαι και ότι αυτό το ρήμα είχε το μυαλό του ο πλάστης του. Αποθεώνω σημαίνει ‘εκφράζω με υπερβολή έπαινο θαυμασμό, εκτίμηση σε κάποιο πρόσωπο’ και η σημασία αυτή προέρχεται από το ελληνιστικής προέλευσης ρήμα αποθεώ, ανακηρύσσω κάποιον θνητό σε θεό, τον εξυψώνω στο επίπεδο των θεών.
Το ρήμα ξεθεώνω μας παροτρύνει να αναρωτηθούμε: κουράζονται οι θεοί, κουράζεται ο Θεός; Όχι, βέβαια! Οι θνητοί; Οι θνητοί, Κύριοι και Υποτελείς, αφεντικά και σκλάβοι, κουράζονται. Αλλά αν οι σκλάβοι κουράζονται διότι δουλεύουν, διότι εκτελούν διαταγές, γιατί να κουράζονται οι Κύριοι, τα αφεντικά; Και όμως, φίλες και φίλοι, και οι Κύριοι κουράζονται, μερικές φορές πιο πολύ από τους Υποτελείς, και πολύ θα ήθελαν να μην κουράζονται καθόλου. Ποια είναι η κούρασή τους; Η κούρασή τους προκαλείται αφενός από το γεγονός ότι είναι άνθρωποι, ότι γεννιούνται με την υπόσχεση του θανάτου, κι αφετέρου από την κοινωνική τους θέση: είναι εξαντλητικό να αρπάζεις, να καταστρέφεις, να δημιουργείς προβλήματα για να μπορείς να δικαιολογήσεις την ύπαρξή σου, να επιτηρείς, ναπροστατεύεις, να εκφοβίζεις, να φοβάσαι την εξέγερση και την επανάσταση, να μην μπορείς να χαλαρώσεις, μια ζωή να είσαι στη τσίτα, μια ζωή σε εγρήγορση. Και ο θάνατος; Τι κούραση κι αυτή! Ένας Αγγλος επενδυτής είχε εφτά δις εβρά, έχασε τα πέντε, του έμειναν δύο και αυτοκτόνησε! Τι κούραση, τι εξάντληση, Θεέ μου! Με δύο δις τη βγάζουν 4.οοο τετραμελείς οικογένειες για 20 χρόνια! Κι αυτός αυτοκτόνησε!
Ο Κύριος θα ήθελε πολύ να μην κουράζεται. Να είναι πιο ισχυρός κι από τη φύση, από τον θάνατο δηλαδή, κι από τον υποτελή Παραγωγό. Του προκαλεί ανυπόφορη κούραση το γεγονός ότι εξαρτάται τόσο από τη φύση όσο κι από τον Υποτελή του. Από τη στιγμή που οι θεοί, ο Θεός, δεν κουράζονται, από τη στιγμή που ο Κύριος θα ήθελε να μην κουράζεται, συνάγεται η βάσιμη εικασία ότι οι θεοί, ο Θεός, δέν είναι παρά αυτό που θα ήθελε να ήταν ο Κύριος: αήττητος, άρα ακούραστος. Η ήττα κουράζει τον Κύριο, η νίκη τον ξεκουράζει. Εάν λοιπόν ο θεός δεν κουράζεται καθόλου, αυτός που δεν μπορεί ούτε κατά διάνοια να γίνει θεός, κουράζεται υπερβολικά. Έτσι, ξεθεώνω/ξεθεώνομαι από τη μια σημαίνει κουράζω/κουράζομαι, από την άλλη όμως καταγράφει και την αποδοχή της αδυναμίας να γίνει θεός, της αδυναμίας να κλείσει τις αστείρευτες πηγές της υπαρξιακής και κοινωνικής κούρασης. Ο υποτελής Παραγωγός του κοινωνικού πλούτου αναγνωρίζει ότι δεν μπορεί να γίνει θεός. Ο Κύριος, με την επιστήμη στο ένα χέρι και με το όπλα στο άλλο, δεν λέει να το βάλει κάτω. Ή θα εντοπίσει τον Θάνατο με την επιστήμη και θα τον ξεπαστρέψει, ή θα ξεπαστρέψει τη ζωή με τα όπλα, άρα και τον Θάνατο. Ό,τι και να συμβεί, ο αιώνια ξεκούραστος Κύριος θα είναι αθάνατος, δεν θα έχει μέσα του τον θάνατο. Δεν θα μοιάζει με τον νεκρό, θα είναι νεκρός.
Μόνο οι νεκροί είναι αήττητοι, ακούραστοι!
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα!