φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Θα γνωρίζετε από τη ζωή σας ότι ο Κύριος, το αφεντικό μας, όχι μόνο στη δουλείά αλλά σε κάθε κοινωνική πρακτική, σε κάθε κοινωνικό πεδίο, άλλοτε διατάζει κι άλλοτε απαγορεύει. Κάθε φορά που ο Κύριος διατάζει, δείχνει ότι είναι αδύναμος, ενδεής – όταν διατάζουμε, ικετεύουμε,εκλιπαρούμε. Ο Κύριος είναι ένας ένοπλος ζητιάνος. Όταν διατάζουμε, επιβάλλουμε στον άλλον να κάνει κάτι που εμείς δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε. Κάθε φορά που ο Κύριος απαγορεύει, δείχνει ότι είναι ισχυρός: απαγορεύει στον άλλον να κάνει κάτι γιατί θέλει να το κάνει μόνο αυτός. Ο Κύριος λοιπόν είναι και αδύναμος και ισχυρός – κι αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.
Θα ρωτήσετε: πως είναι δυνατόν ένας Κύριος να διατάζει τους Υποτελείς του να επαναστατήσουν; Και όμως, φίλες και φίλοι, είναι! Θα έχετε παρατηρήσει ότι η ιστορική Αριστερά μεταχειρίζεται πολύ συχνά την Προστακτική: διατάζει τους Υποτελείς Παραγωγούς να κάνουν το ένα ή το άλλο και πολύ συχνά τους διατάζει να εξεγερθούν, να ξεσηκωθούν. Διαβάζουμε σε πρωτοσέλιδα εφημερίδων τίτλους σαν κι αυτούς: ΞΕΣΗΚΩΘΕΙΤΕ, ΕΞΕΓΕΡΘΕΙΤΕ και άλλοι παρόμοιοι. Οι Κύριοι της ιστορικής Αριστεράς γουστάρουν πολύ να διατάζουν, να καθοδηγούν, να υποδεικνύουν, να απαγορεύουν. ΚΑΥΛΩΝΟΥΝ ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ. Δεν μπορούν να διανοηθούν ότι θα στερηθούν αυτήν την καύλα. Διατάζουν και τα μέλη των κομμάτων τους, που τη λένε βάση, αλλά και όλους τους άλλους (φιλικά διακείμενους, ψηφοφόρους, κλπ)
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι αυτή η συμπεριφορά τους έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο. Η συντριπτική πλειονότητα των μελών της ιστορικής Αριστεράς από το 1974 μέχρι σήμερα την έχει κάνει από τα κόμματα, εξ αιτίας της επικράτησης της κυριαρχικής σχέσης (εγώ αποφασίζω και διατάζω, εσύ εκτελείς πιστά και αφοσιωμένα). Ο κόσμος της εργασίας τους γυρίζει τη πλάτη. Αναρωτιούνται οι Κύριοι της Αριστεράς: έτσι όπως πάμε, μια μέρα θα εξαφανιστούμε, δεν θα υπάρχει Αριστερά, κι αν δεν υπάρχει Αριστερά, ούτε εμείς θα υπάρχουμε. Πρέπει κάτι να κάνουμε. Τι να κάνουμε; Βρήκαν τι να κάνουν: να επαναστατήσουν οι ίδιοι, να διατάξουν τα μέλη τους να επαναστατήσουν!
Ισχυρίζονται λοιπόν ότι χρειάζεται μια δημοκρατική επανάσταση στο εσωτερικό της αριστεράς, χρειάζεται μια εσωτερική επανάσταση. Ποιος κάνει αυτή τη διαπίστωση; Οι Κύριοι της Αριστεράς. Στην Εποχή της 25ης Ιουλίου 2010, διαβάζουμε μια συνέντευξη του Γ. Μπανιά που έδωσε στον Πάνο Λάμπρου (σελ. 6-7). Τον ρωτάει ο δημοσιογράφος (μετά από μια συζήτηση για τα χάλια και την κατάντια της Αριστεράς): Μήπως χρειάζεται μια εσωτερική επανάσταση; Και απαντά ο Γ. Μπανιάς: Δεν γίνεται αλλιώς. Και εμείς με τη σειρά μας αναρωτιόμαστε: ποιοι θα την κάνουν την επανάσταση; Ποιος θα είναι ο σκοπός τους; Γιατί δεν την έχουν κάνει εδώ και δεκαετίες;
Ας δούμε πρώτα το σκοπό της εσωτερικής επανάστασης. Ο σκοπός της είναι να αποφασίζουν τα μέλη, όχι οι Κύριοι. Αυτή είναι η δημοκρατική επανάσταση που πρέπει να γίνει. Γιατί δεν την έχουν κάνει εδώ και δεκαετίες; Δεν την έχουν κάνει διότι τους το απαγόρευαν τα στελέχη, οι Κύριοι της Αριστεράς. Τώρα δεν τους το απαγορεύουν; ΟΧΙ! Τώρα τους το επιτρέπουν, τους ενθαρρύνουν! Διαβάστε τι λέει ο Γ. Μπανιάς: Να κάνουμε τον ΣΥΡΙΖΑ των μελών του, και αυτό δεν σημαίνει να τον κάνουμε κόμμα, αλλά να δώσουμε χώρο και λόγο στον κόσμο του. Δηλαδή ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ούτε χώρο ούτε λόγο! Το χώρο και τον λόγο δεν θα τα εξασφαλίσει μόνος του ο κόσμος, όχι, εμείς θα τα δώσουμε, εμείς θα κάνουμε τον ΣΥΡΙΖΑ έναν ΣΥΡΙΖΑ των μελών του! Εμείς, τα στελέχη, οι Κύριοι της Αριστεράς. Και γιατί να το κάνουν, γιατί να δώσουν χώρο και λόγο; Για να μην εξαφανιστούν! ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ, ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ ΟΙ ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΕΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ! Και θα συμβεί το εξής: και ο κόσμος θα έχει χώρο και λόγο και τα στελέχη, οι Κύριοι, θα αποφασίζουν και θα διατάζουν! Πως μπορεί να γίνει αυτό, μόνο ένας Μπανιάς και οι όμοιοί του το γνωρίζουν. Σας θυμίζει κάτι αυτό το σκηνικό;
Μα ασφαλώς! Την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης! Η ιστορική Αριστερά θα έχει τη τύχη της Σοβιετικής Ένωσης! Θα καταρρεύσει εν ριπή οφθαλμού! Τι έκαναν οι Κύριοι της Σοβιετικής Ένωσης; Για να προλάβουν να μετεξελιχθούν, έδωσαν χώρο και λόγο στους Υποτελείς τους! Και τα πάντα κατέρρευσαν. Έτσι ακριβώς θα καταρρεύσει και η ιστορική Αριστερά – η οργανωτική της δομή είναι παρόμοια με την κοινωνική δομή (κρατικοκαπιταλιστική) της Σοβιετικής Ένωσης. Δεν ξεχνάμε ότι κάθε οργανωτική δομή που υιοθετεί ένα κόμμα είναι μια πρόταση για την κοινωνική οργάνωση. Το πως θα οργανώσει αύριο την κοινωνία η ΔΕΑ του Νταβανέλου ή η ΚΟΕ του Ρινάλντι φαίνεται από την οργανωτική δομή που υιοθετούν (κόμμα-κράτος, κόμμα-στρατώνας, κόμμα-στάνη).
Αξίζει τον κόπο να θέσουμε μια τελευταία ερώτηση. Ποια θα είναι η έκβαση αης της επιβαλλόμενης από τους Κυρίους της Αριστεράς δημοκρατικής επανάστασης; Δυο είναι οι πιθανές εξελίξεις. Η πρώτη: εάν αποφασίζουν τα μέλη, οι Κύριοι είναι περιττοί. Εάν αποφασίζουν οι Κύριοι, τα μέλη θα έχουν χώρο και λόγο να λένε τη γνώμη τους – χωρίς να αλλάζουν οι αποφάσεις των Κυρίων. Στη πρώτη περίπτωση θα έχουμε μια κομμουνιστική δημοκρατία. Στη δεύτερη, θα έχουμε μια αριστοκρατική/στρατιωτική/τσομπαναραίϊκη δημοκρατία, τον πρόγονο τόσο της αρχαίας ελληνικής δουλοκτητικής δημοκρατίας όσο και της σημερινής αστικής.καπιταλιστικής. Ποια θα επιβληθεί τελικά;
Μα φυσικά η δεύτερη! Οι Κύριοι της Αριστεράς δεν εχουν καμιά διάθεση να αυτοακυρωθούν, να αυτοκτονήσουν. Προτιμούν να γίνουν υποτελείς Κύριοι, δηλαδή τσιράκια του Κυρίου καπιταλιστή της παραγωγής και του χρήματος (Λαζαρίδης, Τσουκάτος, Δαμανάκη, Ανδρουλάκης, Μπίστης, Κουναλάκης και άλλοι πολλοί και πολλές – ο Κουβέλης και η συμμορία του αύριο. . .) παρά να πάψουν να είναι Κύριοι! Η ιστορική Αριστερά δεν μπορεί να αλλάξει, δεν μπορεί να μετεξελιχθεί. Η Αριστερά του μέλλοντος δεν θα προέλθει από την ιστορική Αριστερά που πεθαίνει αλλά από αυτούς που της έχουν γυρίσει τη πλάτη, τους ανένταχτους.
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα