φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
όσοι και όσες έχετε δουλέψει ή δουλεύετε σε επιχείρηση που απασχολεί λίγα άτομα, θα γνωρίζετε ότι δεν προλαβαίνετε να κλάσετε και το αφεντικό το μαθαίνει. Δεν είναι όλοι και όλες ρουφιάνοι αλλά σήμερα στους χώρους (καταναγκαστικής) εργασίας επικρατεί ο φόβος και η καχυποψία. Υπάρχουν βέβαια και κάποιες εξαιρέσεις, αλλά είναι εξαιρέσεις. Η απελπιστική και θλιβερή αυτή κατάσταση μας αναγκάζει να υποστηρίξουμε την άποψη ότι ο συνδικαλισμός, εν πολλοίς, έχει τελειώσει. Η αυτοοργάνωση και η διεκδίκηση αιτημάτων είναι, σήμερα τουλάχιστον, ανέφικτα στους περισσότερους χώρους εργασίας και παραγωγής του κοινωνικού πλούτου. Μόνο εκτός παραγωγής είναι δυνατόν να υπάρξει η αυτοοργάνωση και πράγματι υπάρχει. Εργασιακές ομάδες, σχολικές, φοιτητικές, στέκια, σωματεία, γειτονιές, πολιτικές ομάδες, εκδοτικές, καλλιτεχνικές, κινηματικές, καταναλωτικές και άλλες πολλές, πολλές.Οι ομάδες αυτές είναι η ορατή πλευρά της αθέατης Αριστεράς, ας την πούμε κοινωνική Αριστερά, που υπάρχει διάχυτη στην ελληνική κοινωνία και έχει διαμορφωθεί από άνδρες και γυναίκες που εγκατέλειψαν την ιστορική Αριστερά ή δεν εντάχθηκαν κάθολου, και πολύ καλά έκαναν.
Θα γνωρίζετε, φίλες και φίλοι, ότι υποστηρίζω πως η Αριστερά του μέλλοντος, η Αριστερά της ισότητας, της ελευθερίας του πνεύματος, του γλεντιού και της χαράς, δεν θα προέλθει από μια μετεξέλιξη της ιστορικής, νεκροζώντανης Αριστεράς αλλά από την συνεργασία των ομάδων, που υπάρχουν αλλά κυρίως θα συμπηχθούν στο μέλλον, της κοινωνικής Αριστεράς. Η συνεργασία αυτή θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την εμφάνιση μιας Αριστεράς των ίδιων των υποτελών Παραγωγών που θα αναστατώσει την ελληνική κοινωνία, προσανατολιζόμενη προς την κατεύθυνση της επίλυσης των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε.
Θεωρώ ότι η πρώτη φάση αυτής της διαδικασίας μπορεί να είναι η συμμετοχή στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές. Είναι μια καλή ευκαιρία να συναντηθούμε. Υπάρχουν όμως, κατά τη γνώμη μου, δυο απαράβατοι όροι, δυο αρχές θα έλεγα, για να υπάρξει αυτή η συνεργασία: η εξασφάλιση της ελευθερίας και της ισότητας. Το πυρηνικό χαρακτηριστικό της Αριστεράς του μέλλοντος θα είναι η ταύτιση μέσων και σκοπών, η εκρίζωση και η αποτροπή εμφάνισης της υποκρισίας και της απάτης. Οι σκοποί θα είναι σημείο εκκίνησης, όχι κάτι που θα αναβάλλεται στο μέλλον. Η ελευθερία και η ισότητα δεν θα διεκδικούνται αλλά θα ασκούνται και θα επιβεβαιώνονται στη πράξη καθημερινά.
Εφόσον η Αριστερά του μέλλοντος θα είναι μια ομοσπονδία συνεργαζόμενων ελεύθερων και αυτόνομων ομάδων, για να ξεκινήσει η συνεργασία θα πρέπει ή κάποια υπάρχουσα ομάδα να πάρει την πρωτοβουλία να απευθυνθεί προς τις άλλες ή να συγκροτηθεί κάποια που θα αναλάβει αυτή την πρωτοβουλία και θα διαλυθεί μόλις ολοκληρώσει το έργο της. Δεν γνωρίζω να υπάρχει προς το παρόν κάποια ομάδα που έχει κατά νού τον συντονισμό των πρώτων επαφών.
Η συνεργασία λοιπόν μπορεί να εκκινήσει μόνο μέσα από την ανοιχτή και δημόσια σύμπηξη μιας ομάδας που θα συντάξει ένα απλό και σαφές κείμενο και θα απευθυνθεί προς άλλες ομάδες, περιοδικά, sites, blogs, κλπ.
Είμαι κάτι παραπάνω από βέβαιος ότι η ομάδα αυτή θα παίξει καταλυτικό ρόλο στην εκκίνηση της συνεργασίας και στη διαμόρφωση της Αριστεράς της ισότητας και της ελευθερίας. Επαναλαμβάνω: οφείλει να διαλυθεί μόλις εκκινήσει η διαδικασία των επαφών. Εάν δεν διαλυθεί, είμαι βέβαιος ότι θα το παίξει ηγεσία κι αυτό το θεωρώ παντελώς απαράδεκτο. Για να διευκολυνθεί ο συντονισμός, θα μπορούσε να στηθεί κι ένα μπλογκ. Τα μέλη της πρέπει να είναι τουλάχιστον εφτά και μπορεί να προέρχονται από όλη την ελλαδική επικράτεια, και όχι μόνο. Θα βρούμε ένα τρόπο να συσκεπτόμαστε μέσω του διαδικτύου, θεωρώ όμως άκρως απαραίτητη την προσωπική επαφή και γνωριμία. Προτείνω ως τόπο συνάντησης τη Θεσσαλονίκη, για να μοιράσουμε τις αποστάσεις.
Οι απαράβατοι όροι της συνεργασίας είναι η άσκηση και η επιβεβαίωση της ελευθερίας και της ισότητας´. Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να συνεργαστούμε στις εκλογές
μόνο ως ελεύθερες ομάδες (ελευθερία)
μόνο με τον όρο ότι σε περίπτωση εξασφάλισης έδρας όλοι και όλες θα εκλέγονται βουλευτές (για λίγους μήνες) και μόνο μια φορά (ισότητα)
και μόνο με τον όρο της σαφούς αποκήρυξης της χρήσης όπλων – από γκαζάκια και μολότωφ μέχρι πυρηνικά, μιας και ο αντίπαλος υπερέχει στρατιωτικά και οπλικά (εξσφάλιση ηθικοπνευματικής υπεροχής).
Εγώ θα πρότεινα, ο τίτλος της συνεργασίας να ταυτίζεται με την στρατηγική μας επιδίωξη, με το κεντρικό σύνθημα. Αυτά όμως θα προκύψουν τόσο μέσα από τις επαφές για τη σύνταξη ενός κειμένου-πρότασης που θα απευθύνει η ομάδα προς όλες τις άλλες όσο και από τις επαφές μεταξύ των συνεργαζόμενων ομάδων.
Κάνοντας το πρώτο βήμα, κάνεις το μισό ταξίδι. Το πρώτο βήμα είναι η προσωρινής διάρκειας σύμπηξη μιας ομάδας που θα απευθυνθεί τόσο σε άλλες όσο και σε ανἐνταχτους και ανένταχτες.
Εγώ, ο Αθανάσιος Δρατζίδης, θα ήθελα να συμμετείχα στη συγκρότηση αυτής της ομάδας και στη σύνταξη του κειμένου-πρότασης. Είμαι βέβαιος ότι θα είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα πνευματική και πολιτική περιπέτεια!
Εάν κάποιος άνδρας ή κάποια γυναίκα θα ήθελε να συμμετάσχει, ας μου στείλει ένα μήνυμα στο info@badarts.gr για να δούμε πως θα έρθουμε σε επαφή.
Ένας φίλος από την Αθήνα, μπλόγκερ, έχει δείξει ενδιαφέρον για τη συνεργασία. Δεν του απάντησα ακόμα, το email μου έχει κάποιο πρόβλημα (στέλνω κείμενο και φτάνουν . . . αριθμοί!), θα το λύσω εντός των επόμενων, όχι πανω από δέκα, ημερών. Αυτός είναι ο λόγος που δεν θα σας απαντήσω αμέσως. Εάν θέλετε να τα πούμε τηλεφωνικά, πολύ ευχαρίστως να ανταλλάξουμε τηλέφωνο.
Θα πάω να δω τον πατέρα μου στο χωριό, θα απουσιάσω λίγες μέρες. Θα τα ξαναπούμε στις 17 Αυγούστου.
Υγεία και Χαρά.
Αθανάσιος Δρατζίδης -Αλεξανδρούπολη
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα