φίλες και φίλοι, γεια σας και χαρά σας!
Οι προσεχείς εκλογές, ίσως και τον Νοέμβρη, είναι μια ευκαιρία να συναντηθούμε και να επιχειρήσουμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματά μας μέσω ενός όπλου που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όλοι και όλες, εργαζόμενοι και άνεργοι: την πολιτική, μια μορφή άσκησης της οποίας είναι η συμμετοχή στις βουλευτικές εκλογές. Να συναντηθούμε και να συνεργαστούμε, ναι, αλλά ποιοί; Να συναντηθούμε και να συνεργαστούμε όχι μόνο εμείς που έχουμε γυρίσει τη πλάτη στην ιστορική νεκροζώντανη Αριστερά εδώ και δεκαετίες, στην Αριστερά που αποχωρεί ανεπιστρεπτί από το πολιτικό προσκήνιο, αλλά και όσοι παραμένουν στην Αριστερά αλλά είναι απογοητευμένοι και δυσφορούν. Μπορούμε να συναντηθούμε, μπορούμε να συνεργαστούμε; Ναι, μπορούμε!
Ας καταθέσουμε προτάσεις!
Προτάσεις
σχετικά με τη βασική μας επιδίωξη,
σχετικά με τον τρόπο της συνεργασίας (οργανωτική πρόταση),
σχετικά με το τρόπο συμμετοχής στις εκλογές,
σχετικά με το τίτλο του σχήματος συνεργασίας.
Ο χώρος της Ανωτάτης Σχολής Κακών Τεχνών διατίθεται για όποιον και όποιαν, ως άτομο ή ως συλλογικότητα, επιθυμεί να διατυπώσει τις δικές του/της προτάσεις. Να ποιες είναι οι δικές μου προτάσεις:
1. Θεωρώ ότι η βασική μας επιδίωξη πρέπει να είναι η υλοποίηση ενός σκοπού που αφορά τη μείωση του χρόνου εργασίας, – ώστε και οι εξαντλητικά εργαζόμενοι να ανακουφιστούν αλλά και οι άνεργοι να εργαστούν (η ανεργία δεν αντιμετωπίζεται με την ανάπτυξη – αυτό είναι παραμύθι του Κυρίου και της νεκροζώντανης Αριστεράς) και την εξασφάλιση ενός εγγυημένου μισθού για όλους και όλες – για να τελειώνουμε με το άγχος και την ανασφάλεια, μιας και ο πλούτος που παράγεται φτάνει και περισσεύει για να καλύψουμε όλοι και όλες τις βασικές μας ανάγκες.Θα μπορούσαμε να διατυπώσουμε με απλότητα και σαφήνεια αυτή την επιδίωξη ως εξής: τριαντάωρο και μισθό για όλους!
2. Κάθε μορφή συνεργασίας για την υλοποίηση ενός σκοπού απαιτεί μια οργανωτική πολιτική. Κάθε οργανωτική πρόταση είναι πρόταση για την κοινωνική οργάνωση. Το κύτταρο μιας οργάνωσης θα πρέπει να είναι η ομάδα, η ελεύθερη, αυτόνομη ομάδα. Έτσι, η συνεργασία θα πάρει τη μορφή της ομοσπονδίας των ελεύθερων ομάδων. Κάθε ομάδα θα αποτελείται το λιγότερο από 7 μέλη (μέλη θεωρούνται και τα βρέφη – μιας και όλοι ανεξαιρέτως θα συμμετέχουμε στον κοινωνικό πόλεμο), και θα προέρχεται από κάθε κοινωνικό πεδίο (εργασία, εκπαίδευση, ανατροφή, τέχνη, κλπ).
3. Εκτός από την ελευθερία, η συνεργασία πρέπει να εξασφαλίζει και την ισότητα. Έτσι, θεωρώ ότι όλοι και όλες οι υποψήφιοι πρέπει να εκλέγονται βουλευτές σε περίπτωση που εξασφαλιστεί μια ή περισσότερες έδρες. Εάν, π.χ., σε μια περιφέρεια οι υποψήφιοι είναι οχτώ και εξασφαλιστεί μια έδρα, όλοι θα γίνουν βουλευτές για έξι μήνες. Και μόνο μια φορά, για να περάσουν από τη Βουλή όσο γίνεται περισσότεροι, ες υποτελείς Παραγωγοί. Εάν κάποιοι δεν προλάβουν, σε περίπτωση πρόωρων εκλογών, θα έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν ξανά. Όποιος θα συμμετέχει στα ψηφοδέλτια, θα δεσμεύεται δημόσια ότι όταν θα έρθει η ώρα, θα παραιτηθεί. Εάν δεν το πράξει, υπάρχουν πολλοί τρόποι να αναγκαστεί να τηρήσει την υπόσχεσή του. . .
4. Προτείνω ο τίτλος του σχήματος συνεργασίας να μην είναι κάποια α-νοησία του τύπου ΣΥΡΙΖΑ ή ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά η βασική μας επιδίωξη, το κεντρικό μας σύνθημα: τριαντάωρο και μισθός για όλους.
Ας κάνουμε μια τολμηρή υπόθεση: γίνονται εκλογές τον Νοέμβρη και το τριαντάωρο και μισθός για όλους περνάει το όριο του 3%. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι η ιστορική, νεκροζώντανη Αριστερά θα διαλυθεί, σημαίνει ότι θα τεθούν τα θεμέλια για την εμφάνιση μιας νέας Αριστεράς που θα αναστατώσει τις ζωές μας και την ελληνική κοινωνία.
Σας εύχομαι καλό αύριο!
Αθανάσιος Δρατζίδης – Αλεξανδρούπολη