φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα.
Ο κοινωνικός πόλεμος στη Γαλλία των ημερών μας εκλαμβάνεται ως κίνημα εναντίον της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης. Έτσι δεν είναι; Σύμφωνα με όσα υποστηρίζουμε εδώ στην Κακιά Σχολή, επειδή είναι κίνημα και επειδή είναι εναντίον είναι καταδικασμένο να αποτύχει, να ηττηθεί. Εάν πάψει να είναι κίνημα και εάν πάψει να είναι εναντίον, θα αναγκάσει τον πανικόβλητο Κύριο να υποχωρήσει άτακτα.
Τι σημαίνει όμως να πάψει να είναι κίνημα, να πάψει να είναι εναντίον; Σημαίνει να εστιάσει την προσοχή του στην απουσία, την διάρκεια και στην διάρκεια της απουσίας. Από δώ και πέρα, φίλες και φίλοι, νικηφόροι θα είναι οι κοινωνικοί πόλεμοι που ο σκοπός τους θα είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διάρκειά τους. Όχι μέρες ή μήνες αλλά χρόνια, δεκαετίες! Ο σκοπός αυτός θα εκπληρωθεί μόνο εάν πάψει να είναι εναντίον, εάν πάψει να διατυπώνει αιτήματα και διεκδικήσεις, εάν πάψει να επιχειρεί να ελέγχει κατ΄αρχήν τον χώρο αλλά εάν προσανατολιστεί προς τον έλεγχο του χρόνου, μέσω της διάρκειας της απουσίας από την κοινωνική σχέση της Κυριαρχίας, μέσω του περάσματος στη πράξη. Τι είναι το πέρασμα στη πράξη; Είναι η συλλογική αντιμετώπιση και επίλυση των (τριών) επαχθέστερων προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε εδώ και τώρα, με την ταύτιση μέσου και σκοπού.
Τα τρία αυτά προβλήματα των υποτελών Παραγωγών της Ευρώπης, και της υφηλίου, εννοείται, είναι η πολύωρη και εξαντλητική εργασία, είναι η ένδεια, είναι η υποχρεωτική εκπαίδευση. Για να έχει διάρκεια ο κοινωνικός πόλεμος πρέπει το μέσον πάλης, ο τρόπος διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου, να ταυτιστεί με το σκοπό:
η απεργία να είναι και ελεύθερος χρόνος: μια βδομάδα εργασίας θα εναλλάσσεται με μια βδομάδα απεργίας/αργίας/αεργίας/ελεύθερου χρόνου/προσωπικής και συλλογικής δημιουργίας, δηλαδή διεύρυνσης του εμμενούς κομμουνισμού. Θα απεργούμε και δεν θα απεργούμε ταυτόχρονα. Θα απεργούμε και θα ζούμε – δεν θα τρέχουμε έντρομοι κυνηγημένοι από την Αστυνομία και τον Στρατό – μπορούμε να αχρηστεύσουμε τις κατασταλτικές δυνάμεις αποφεύγοντας τη σύγκρουση, δηλαδή τον έλεγχο του χώρου, προς το παρόν. . .
τα αιτήματα και οι διεκδικήσεις θα αντικατασταθούν από την μονομερή αύξηση των μεροκάματων και των μισθών μέσω της οικονομικής ανυπακοής, μέσω της καταναλωτικής στάσης και αποχής: μερική καταναλωτική αποχή για να μειωθούν οι τιμές των βασικών αγαθών και να βελτιωθεί η ποιότητά τους – στάση πληρωμής λογαριασμών (δάνεια, λογαριασμοί κοινωφελών υπηρεσιών, εισιτήρια, διόδια, πρόστιμα, τέλη κυκλοφορίας, ενοίκιο, κλπ). Περικόπτετε μισθούς και μεροκάματα; Δεν αγοράσουμε, δεν πληρώνουμε, όλοι μαζί. Εξασφαλίζουμε μόνοι μας, μονομερώς τις αυξήσεις και χωρίς να ξεχνάμε τον σκοπό μας: μισθός για όλους και όλες.
οι καταλήψεις των σχολείων να γίνουν κατάργηση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Μαθητές, δάσκαλοι και γονείς θα καταργήσουν την υποχρεωτική παρακολούθηση, τους βαθμούς, τις εξετάσεις του Κράτους μονομερώς.
Όχι κίνημα! στάση, απουσία, διάρκεια, διάρκεια της απουσίας! Όχι εναντίον! πέρασμα στη πράξη!Οχι ‘εξεγείρομαι άρα υπάρχω’, αλλά ‘επαναστατώ, άρα υπάρχω’! Επαναστατώ σημαίνει ‘κλιμακώνω την οργάνωση και την αλληλεγγύη για να παρατείνω τον κοινωνικό πόλεμο’.
Πληθώρα ενδείξεων με παροτρύνει να διατυπώσω την άποψη ότι η Αριστερά του μέλλοντος εμφανίζεται, γεννιέται στη Γαλλία. Ακόμα κι αν ηττηθεί το ‘κίνημα εναντίον της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης’ θεωρώ ότι είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι θα αναδειχτεί σε κομβικής σημασίας συμβάν, σε κομβικό χρόνο, δηλαδή σε παραγωγό θεωρίας και πρακτικής. Εάν ηττηθεί, η ήττα θα μας διδάξει πάρα πολλά. Το λάθος είναι πάντα μεγαλοφυής παραγωγός γνώσης και ποικιλίας. (Η μοναδικότητα στη φύση είναι αποτέλεσμα μεγαλοφυών λαθών του γενετικού υλικού!) Εάν νικήσει, δεν θα νικήσει ως ‘κίνημα εναντίον’ και θα υπογράψει την ληξιαρχική πράξη θανάτου της ιστορικής Αριστεράς. Και θα θέσει τα θεμέλια της διεύρυνσης του κομμουνισμού, της επίλυσης των παγκόσμιων κοινωνικών προβλημάτων.
Αθανάσιος Δρατζίδης – Αλεξανδρούπολη.
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα.