αρχίζει η διάλυση της ιστορικής Αριστεράς

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Τα τελευταία χρόνια σκέφτομαι και αναρωτιέμαι και δεν μπορώ να δώσω μια απάντηση στο ερώτημα με ποιο τρόπο θα αποσυρθούν οριστικά και αμετάκλητα τα ψοφοδεή κατάλοιπα της ιστορικής Αριστεράς (ΚΚΕ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ).  (Ψοφοδεής είναι αυτός που κυριεύεται από υπερβολικό φόβο). Τώρα που το ΚΚΕ είναι αξιωματική αντιπολίτευση και στις επόμενες εκλογές η ιστορική Αριστερά θα ενισχυθεί εκλογικά και κοινοβουλευτικά όσο ποτέ άλλοτε,υποστηρίζω ότι η διαδικασία διάλυσής της θα αρχίσει όταν θα προσεγγίσει τον ύψιστο βαθμό της εκλογικής και κοινοβουλευτικής της ισχύος. Δεν είναι παράδοξο; Πως να το εξηγήσουμε;

Εάν συμβεί κάτι τέτοιο, θα συμβεί σε μια συγκυρία κατά την οποία οι οπαδοί/ψηφοφόροι της θα μετακινηθούν πιο αριστερά από την ιστορική Αριστερά, θα υπάρξει δηλαδή μια αναντιστοιχία μεταξύ της πολιτικής της Αριστεράς και των αναγκών/επιθυμιών/πολιτικής σκέψης και φαντασίας των ψηφοφόρων της. Είναι πιθανό ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Κι αν φτάσει στο σημείο να συμμετάσχει σε κυβέρνηση ή και να σχηματίσει κυβέρνηση, μήπως θα δούμε τους βουλευτές της και τα στελέχης της να γιαουρτώνονται;

Το πρώτο ερώτημα στο οποίο οφείλουμε να απαντήσουμε είναι γιατί αυτή η σταθερή εμμονή της νεκροζώντανης Αριστεράς για εκλογές. Γνωρίζουμε ότι, εάν δεν υπάρξει αυτοδυναμία κάποιου κόμματος, θα γίνει αυτό που γίνεται σήμερα: θα σχηματιστεί κυβέρνηση από το ΠαΣοΚ και την Νέα Δημοκρατία. Σήμερα, ζούμε το αναπόφευκτο και αναμενόμενο τέλος του δικομματισμού. Ο δικομματισμός ήταν ένα δίκτυ προστασίας της Αριστεράς, αυτός την κρατούσε στη ζωή. Η εξάλειψή του θα σημάνει και την εξάλειψη της Αριστεράς;

Πέρυσι, στις 20 Οκτωβρίου 2010, είχα γράψει ένα σημείωμα με τον τίτλο αξιωματική αντιπολίτευση το ΚΚΕ; όπου θεωρούσα βέβαιο τον σχηματισμό κυβέρνησης ΠαΣοΚ-Ν.Δ, κατά συνέπεια, βέβαιο και το ενδεχόμενο να γίνει το ΚΚΕ αξιωματική αντιπολίτευση κι ότι αυτό θα σημάνει την αρχή του τέλους του, και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ συμπληρώνω τώρα. Με το τέλος του δικομματισμού, η Αριστερά θα φτάσει σε ένα υπαρξιακό αδιέξοδο, το οποίο εμφανίζεται με την μορφή δύο επιλογών: ή θα ξεπεράσει τον εαυτό της ή θα εξαφανιστεί, θα διαλυθεί, θα αποσυντεθεί. Ή θα μετεξελιχθεί σε μια επαναστατική Αριστερά ή θα εκλείψει παντελώς.  Ή θα αυτοδιαλυθεί και θα μετεξελιχθεί σε μια κοινότητα αυτόνομων συμβιωτικών και ελεύθερα συνεργαζόμενων ομάδων ή θα μετεξελιχθεί σε καθαρόαιμο αστικό κόμμα. Κι επειδή δεν μπορεί να μετεξελιχθεί, θα εξαφανιστεί.

Γιατί δεν μπορεί να μετεξελιχθεί; Μα τα κόμματα της ιστορικής Αριστεράς είναι, όπως έχουμε δει, καπιταλιστικές επιχειρήσεις, είναι ιδεολογικοί,  πολιτικοί και κατασταλτικοί μηχανισμοί του Κράτους, πως είναι δυνατόν να μετεξελιχθούν σε μια κομμουνιστική κοινότητα; Η εμμονή για εκλογές, γνωρίζοντας ότι η επόμενη κυβέρνηση θα είναι μια κυβέρνηση ΠαΣοΚ-ΝΔ, μαρτυρεί τις επιδιώξεις και τους σκοπούς της: θα εκλέξει περισσότερους βουλευτές. Αυτό είναι το κύριο και βασικό μέλημά της.  Ξέρετε πόσοι ψοφοδεείς κοπρίτες, πόσα λιμασμένα λιγούρια, άνδρες και γυναίκες,  περιμένουν να γίνουν βουλευτές; Ξέρετε τι είναι να είσαι βουλευτής; Μιλάμε για φράγκα, για προνόμια, για αναγνωρισιμότητα (δόξα, φήμη, κλέος), για πλούτο και ισχύ! Γιατί νομίζετε θέλουν τις εκλογές, για να υπερασπίσουν τα συμφέροντα των υποτελών τάξεων; Χεστήκανε για τις υποτελείς τάξεις, τις γράφουν στ΄αχίδια τους και στο μουνί τους!

Θα ήθελα τώρα, αφού κάνω ένα μικρό διάλειμμα, να σκιαγραφήσουμε αδρομερώς τη διαδικασία σχηματισμού της αναντιστοιχίας μεταξύ των σκοπών και των επιδιώξεων της Αριστεράς και των αναγκών/επιθυμιών των υποτελών Παραγωγών (και αυταπασχολούμενων και μικροαστών)  ψηφοφόρων της, της αναντιστοιχίας που θα σηματοδοτήσει την αρχή τους τέλους των σταλινικών καταλοίπων.

Το κρίσιμο σημείο είναι το εξής ερώτημα: θα βγει και θα βροντοφωνάξει: μονομερή στάση πληρωμών, έξοδος από την ευρωζώνη και το ευρώ, επιστροφή στη δραχμή, αναδιανομή του πλούτου υπέρ των υποτελών τάξεων, φορολόγηση του κεφαλαίου,κλπ; Όχι, κατά κανένα τρόπο! Γιατί δεν το κάνει; Για να μην στεναχωρέσει τα αφεντικά της, τους καπιταλιστές, ή μήπως επειδή δεν το θέλουν οι ψηφοφόροι της, θα δυσανασχετήσουν και δεν θα την ψηφίσουν στις εκλογές; Μήπως και τα δύο;

Γνωρίζει ότι επέρχεται ελεγχόμενη ή ανεξέλεγκτη διάλυση της ευρωζώνης και του εβρού;  Το γνωρίζει, πολύ καλά μάλιστα. Τότε, γιατί δεν υπερφαλλαγίζει την πολιτική των καθαρόαιμων αστικών κομμάτων; Να μια όψη της εν εξελίξει αναντιστοιχίας: δεν αίρεται στο ύψος των περιστάσεων: ούτε την πολιτική στρατηγική της υποστηρίζει, ούτε τις διαπιστώσεις της για το μέλλον της ευρωζώνης και του ευρού.

Η διαδικασία της διαμόρφωσης της αναντιστοιχίας θα επιταχυνθεί και με έναν άλλον τρόπο. Σήμερα, ένα  μέρος των υποτελών και των υπηκόων, κατά τις δημοσκοπήσεις το 20%, τάσσονται υπέρ της εξόδου από την ευρωζώνη και το εβρό. Υποψιάζομαι ότι είναι μεγαλύτερο. (Αναρωτιέμαι γιατί τα αστικά κόμματα τα κάνανε πάνω τους όταν άκουσαν για δημοψήφισμα).  Είμαι όμως βέβαιος ότι το ποσοστό αυτό θα αυξάνει μέρα με τη μέρα, μήνα με τον μήνα. Θα φτάσει στο σημείο να γίνει πλειοψηφία; Δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε κατά κανένα τρόπο.

Τι θα κάνει η Αριστερά; Θα μεταμορφωθεί σαν τον χαμαιλέοντα ή θα εμμείνει στις απόψεις της και την πολιτική της; Θα περιμένει πρώτα να ταχθούν οι υποτελείς υπέρ της εξόδου και μετά να αλλάξει πολιτική; Κι αν μας πετάξουν από την ευρωζώνη, αφού μας στίψουν για τα καλά, όταν η πλειονότητα των υποτελών θα τάσσεται υπέρ της εξόδου, και τα αστικά κόμματα  κι αυτά της Αριστεράς μένουν προσκολημμένοι στην ευρωζώνη;

Αυτό εννοώ ότι αργά ή γρήγορα οι υποτελείς και οι ψηφοφόροι της ιστορικής Αριστεράς θα μετακινηθούν πιο αριστερά κι αυτή η αναντιστοιχία θα σηματοδοτήσει το οριστικό και αμετάκλητο τέλος της: οι ψηφοφόροι της θα της γυρίσουν την πλάτη, όταν θα την υπερψηφίσουν! Απο κει και πέρα, τα κόμματα αυτά θα πάρουν την κατιούσα και όταν θα φτάσουν στο σημείο να μην μπορούν να εκλέξουν βουλευτές, θα φυτοζωήσουν για ένα χρονικό διάστημα ως εξωκοινοβουλευτικά κομματίδια ( η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία)  και θα εξαφανιστούν.

Στο άρθρο που προανέφερα (20/10/2010) είχα θέσει το παρακάτω ερώτημα και με την απάντηση το ολοκλήρωνα.

τι θα κάνει το ΚΚΕ ως αξιωματική αντιπολίτευση;

Νομίζω πως είναι σαφές. Θα αναγκαστεί να δείξει τον πραγματικό του εαυτό σε όλο του το μεγαλείο: θα σκύψει δουλοπρεπώς το κεφάλι στις προσταγές του Κυρίου καπιταλιστή και των υπηρετών του. Και με αυτήν την υποταγή, θα έρθει στο προσκήνιο ο αυταρχικός και κατασταλτικός του χαρακτήρας, η ανυποληψία του, η υποκρισία του, ο σεξιστικός και νταβατζίδικος τσαμπουκάς του, η στενότητα και η ανελευθερία του πνεύματός του. Η αντίστροφή μέτρηση προς την οριστική αποχώρηση του ΚΚΕ από το πολιτικό προσκήνιο θα αρχίσει την ημέρα που θα γίνει αξιωματική αντιπολίτευση.

Θα είναι μια πολύ θετική και ευχάριστη εξέλιξη. Η συρρίκνωση του ΚΚΕ, η πιθανότατη διάλυσή του θα επισπεύσει την εμφάνιση της Αριστεράς του μέλλοντος, της Αριστεράς της άσκησης της ελευθερίας και της ισότητας, της Αριστεράς της ευρύτητας και της ελευθερίας πνεύματος.