exeunt: ούτε ένας μαθητής ούτε ένας θεατής. . .

. . . ας παρελάσει ο στρατός μπροστά από την αστυνομία

. . . μπροστά από την υπερυψωμένη εξέδρα

. . . να δούμε και να δείξουμε ποιοι είναι οι Κύριοι, οι ένοπλοι ζητινάνοι που κάθονται εκεί:

μια συμμορία αδίστακτων δολοφόνων:

άμα πας, αν είσαι εκεί, δε πα να μουντζώσεις, δε πα να στρίψεις αλλού το κεφάλι

δεν θα διαμαρτυρηθούμε – με την απουσία θα καταργήσουμε τις παρελάσεις

την επανάσταση την κάνουμε τέχνη: άμα δεν απουσιάσουμε όλοι και όλες μαζί, δεν θα μπορέσουμε να παρουσιαστούμε όλοι και όλες μαζί

νικάμε χωρίς να πολεμάμε – πρώτα νικάμε και μετά πολεμάμε

ας τους αφήσουμε εκεί, να παρελαύνουν και να περιμένουν:

εμείς  θα είμαστε αλλού:  ουζάκι, τσιπουράκι, μπακαλιάρο, φασόλια, μακαρόνια, ας μοιραστούμε ό,τι έχουμε, καλή παρέα, συζήτηση ν’ ανάψουν τα αίματα, ο έρωτας φωτιά, να παίξουν τα παιδιά, να τραγουδήσουμε και να χορέψουμε – ας κάνουμε την παρέλαση και το θέαμα γιορτή και γλέντι και πανηγύρι και ξεφάντωμα

[DON JOHN . . . Their cheer is the greater that I am subdued

Κύριος Ιωάννης. . .Όσο μεγαλύτερη είναι η ευθυμία τους, τόσο πιο πολύ φαρμακώνομαι

Much Ado About Nothing, Πολύ Κακό Για Τίποτα – Σέξπυρ]

ήρθε καιρός να σμίξουμε το υψηλό με το χαμηλό, το τραγικό με το καθημερινό, τη Πολιτική, την επέμβαση στην Ιστορία,  με το γέλιο, το γλέντι, την παρέα:

– strike up, pipers (βαράτε, βιολιτζήδες! αβάντι, μαέστρο!)

Dance (Χορός)

Exeunt  (Εξέρχονται, βγαίνουν)

το τέλος του Πολύ Κακό Για Τίποτα – Much Ado About Nothing

πάω στο χωριό να κλαδέψω τ΄αμπέλι

θα τα ξαναπούμε τη Δευτέρα το πρωί: κατάργηση παρελάσεων: κοινωνικό αντάρτικο, Πανταχού Απουσία