πολύ ευχάριστα νέα! άρχισε η αποσύνθεση του πτώματος του ΚΚΕ

φίλες κε φίλοι, καλή σας μέρα

   Η πρακτική της υγειονομικής ταφής των σκουπιδιών προέρχεται από την ταφή των πτωμάτων. Η παρατήρηση αυτή υπονοεί ότι το πτώμα είναι ένα σκουπίδι, της ανθρώπινης κοινότητας ασφαλώς,  το οποίο πρέπει να απομακρυνθεί και να ταφεί συλλογικά – για καθαρά υγειονομικούς λόγους. Η συλλογική κηδεία, που σημαίνει φροντίδα, έγνοια περί του πτώματος-σκουπιδιού, είναι μια κομμουνιστικότητα, όπως είναι και ο γάμος, τα βαφτίσια, η γιορτή, κ.α. Η κηδεία λοιπόν του ΚΚΕ θα είναι μια κομμουνιστικότητα: το ΚΚΕ θα συμπεριφερθεί κομμουνιστικά μόνο ως πτὠμα-σκουπίδι που απομακρύνεται, θάβεται από την κοινότητα.

Φίλος νεκροθάφτης νεκροταφείου της Αθήνας, ο οποίος έχει κάνει εκατοντάδες εκταφές οστών,  μου είπε ότι τα τελευταία είκοσι χρόνια παρατηρείται ένα φαινόμενο καινοφανές και ως καινοφανές είναι και αξιοσημείωτο. Θα γνωρίζετε ότι για να γἰνει μια εκταφή πρέπει να περάσουν τρία (3) χρόνια, τόσος χρόνος απαιτείται για να αποσυντεθούν όλοι οι οργανικοί ιστοί του σώματος και να επιστρέψουν εκεί που πρέπει να επιστρέψουν, εκεί από όπου προήλθαν, στη φύση. Εάν η κηδεία είναι κομμουνιστικότητα είναι διότι ο  θάνατος είναι κομμουνιστικότητα. [Ο σκούληκας είναι ο ανώτερος κυρίαρχος στο φαΐ. Παχαίνουμε όλα τα πλάσματα μόνο και μόνο για να παχύνουμε τους εαυτούς μας, και παχαίνουμε τους εαυτούς μας για τα σκουλήκια. Ο παχύς βασιλιάς κι ο αχαμνός ζητιάνος είναι μόνο ποικιλία φαγητών, δυο διαφοερετικά πιάτα στο ίδιο τραπεζι – αυτὀ είναι το τέλος. Άμλετ, πράξη Δ’, σκηνή Γ’] Στη περίπτωση του ΚΚΕ, οι οργανικές ουσίες που κατακρατεί τώρα το σώμα του θα επιστρέψουν στη φύση, δηλαδή στην κοινωνική επανάσταση εν προκειμένω. Δεν ξέρω τι θα απογίνουν τα γραφεία στον Περισσό – θα πρότεινα να γίνουν κοινόχρηστη βιβλιοθήκη. Λοιπόν, ο φίλος μου ο νεκροθάφτης μου είπε ότι έχει παρατηρηθεί πως  κάνουν εκταφές για να θαφτούν άλλοι ( το νεκροταφείο κι αν είναι κομμουνιστικός χώρος!) και βρίσκουν σκελετούς με ιστούς που δεν έχουν αποσυντεθεί ακόμα. Λέγεται ότι αυτό οφείλεται στα πολλά χημικά των τροφίμων.

Εάν η ληξιαρχική πράξη του θανάτου του ΚΚΕ γράφει 17 Ιουνίου 2012, εκταφή των οστών του μπορούμε να κάνουμε μόνο μετά τις 17 Ιουνίου του 2015. Είμαι βέβαιος ότι η διαδικασία της αποσύνθεσης δεν θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι τότε.  Εικάζω ότι πάνω στα οστά δεν θα υπάρχουν οργανικοί ιστοί – μόνο ο εγκέφαλος δεν θα έχει αποσυντεθεί. Λόγω των πολλών χημικών που εκλύει η σκέψη του, θα έλεγα. 

Κι ενώ το κρανίο άνευ εγκεφάλου είναι ελαφρύ, ένα κρανίο με εγκέφαλο είναι πολύ βαρύ. Αυτό δεν θα περνούσε απαρατήρητο από τον Άμλετ που θα ανέβαζα,  εάν ήμουν θεατρικός σκηνοθέτης. Να ο διάλογος.

Α’ Κωμ. . . . Τούτο το κρανίο,  που λες , ήτανε το κρανίο του ΚΚΕ, του πρωτοπόρου κόμματος της εργατικής τάξης.

ΑΜΛΕΤ Αυτό;

Α’ Κωμ. Αυτό, μάλιστα.

ΑΜΛΕΤ Δωσ’ μου να δω. (Παίρνει το κρανίο). Πολύ βαρύ μου φαίνεται. . .  Αλίμονο, καημένο ΚΚΕ! Το γνώρισα, Οράτιε! Τι απέραντη εξυπνάδα που είχε, τι έξοχη φαντασία! Χίλιες φορές με είχε σηκώσει στην πλάτη του.  Και τώρα τι φρίκη με πιάνει να το φαντάζομαι! Αναγουλιάζω. Εδώ κρεμόντουσαν εκείνα τα χείλη που τα φίλησα κι εγώ δε ξέρω πόσες φορές. – Που είναι τώρα τα τσαλίμια σου; τα χοροπηδήματά σου; τα τραγούδια σου; οι αστραψιές του κεφιού σου που κάθε τόσο τρικύμιζαν το τραπέζι;  

Με  έπιασε πάλι η μέση και δε μπορώ να καθίσω πολλή ώρα στο όργανο βασανιστηρίου, την καρέκλα. Έχω να πάω πέντε μέρες στον κήπο. Τι να κάνουν οι πατάτες, οι ντομάτες, πότε θα μαζέψω τον αρακά, σπόρο για του χρόνου; Θα κάνω ένα διάλειμμα, θα πιω ένα καφεδάκι, θα καπνίσω ένα τσιγαράκι και θα συνεχίσω την a-ke-re-wa, όσο αντέξω.