in Κυριολογία

κύμα, έγκυος, κύρος, Κύριος

    φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

    Οι τέσσερις λέξεις του τίτλου του σημερινού σημειώματος έχουν κάτι κοινό, τη συλλαβή κυ-. Τί σημαίνει κύμα;  Κύμα σημαίνει ‘φούσκωμα’ – το κύμα είναι το αποτέλεσμα (-μα) του φουσκώματος (κυ-) της θάλασας.  Τί σημαίνει ἐγκυος; Έγκυος (<ενκυος) σημαίνει ‘ το έμψυχο όν, η γυναίκα, το θηλυκό (-ος) το οποίο φουσκώνει (κυ-) μέσα στο σώμα (εν)’.  Τί σημαίνει κύρος; Κύρος σημαίνει ‘ισχύς, δύναμη, επιρροή και αξίωμα από την διαθέσιμη ισχύ προερχόμενα, κύρος, απόφαση’ . Η ετυμολογία της λέξης μας λέει όμως ότι άλλη ήταν η αρχική σημασία της λέξης. Διακρίνουμε τη συλλαβή κυ-, που σημαίνει φούσκωμα,  αλλά αυτό το -ρος τί είναι;

    Είναι ένα μόρφημα, μια ελάχιστη σημασιολογική μονάδα της γλώσσας, μια αρχέγονη λέξη που έχασε την αυτονομία της, που τη συναντούμε σε πολλά επίθετα και δηλώνει την αφθονία, τη πληθώρα: ισχυρός, ανθηρός, καρπερός, μοχθηρός και άλλα πολλά.  Νεκρός είναι αυτός που είναι γεμάτος (-ρος) από θάνατο (νεκ-). Η λέξη κύρος προέρχεται, με αναβιβασμό του τόνου, από το επίθετο *κυρός, το οποίο όμως δεν μαρτυρείται. Έχουμε το παράδειγμα όμως της λέξης νέκρα, η οποία προέρχεται από το επίθετος νεκρός με αναβιβασμό του τόνου. Να θυμηθούμε ακόμα και τη λέξη πίκρα από το πικρός!  Εάν *κυρός σήμαινε  ‘αυτός ο οποίος είναι  πολύ φουσκωμένος’ ,  το κύρος δηλώνει μια κοινωνική σχέση, στην οποία το ένα μέρος είναι πολύ φουσκωμένο σε σύγκριση με το άλλο.

    Από τη λέξη κύρος προέρχεται η λέξη Κύριος –  είναι αυτός που διαθέτει κύρος. Θα λέγαμε λοιπόν ότι Κύριος σημαίνει πολύ φουσκωτός. Σήμερα

 όταν λέμε φουσκωτός εννοούμε τους άνδρες που είναι γεροδεμένοι και δυνατοί για να μπορούν με τη σωματική τους δύναμη να επιβάλλονται στους άλλους – φουσκωτοί είναι οι μπράβοι, οι σωματοφύλακες. Το φούσκωμα λοιπόν δεν είναι μόνο σωματικό αλλά και κοινωνικό. Όταν πλάστηκαν οι λέξεις *κυρός, κύρος και κύριος (Κύριος) το φούσκωμα ήταν και σωματικό και κοινωνικό. Σήμερα, οι Κύριοι δεν είναι φουσκωτοί στο σώμα·  φουσκωτοί είναι οι υπηρέτες οι οποίοι αναλαμβάνουν την προστασία τους. Κατά συνέπεια, οι φουσκωτοί υπηρέτες είναι μέρος του σώματος, της ύπαρξης των Κυρίων. Κάποτε όμως και το σωματικό φούσκωμα και το κοινωνικό συνυπήρχαν στο ίδιο πρόσωπο. Κάποτε ο Κύριος ήταν ο ίδιος πολεμιστής· με τη συσσώρευση όμως πλούτου και ισχύος ο Κύριος ανάθεσε την διεξαγωγή του πολέμου σε άλλους για να αποφύγει την διακίνδευση της απώλειας της ζωής στον πόλεμο. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ζευς δεν πολεμάει στην Ιλιάδα – οι άλλοι θεοί πολεμούν κι αυτός βλέπει ατάραχος και γελώντας από την κορφή του Ολύμπου ή της Ίδης.

    Η αποφυγή του πολέμου και ο πλούτος έκανε τους Κυρίους χοντρούς, παχείς. Ο Ηρόδοτος  (5.30) και ο  Αριστοφάνης (Ειρήνη, 639)  αποκαλούν τους πλούσιους, τους ισχυρούς άνδρες παχείς. Στην Ιλιάδα ήδη (Ε 309) παχεία χείρ είναι η ισχυρά χείρ, το δυνατό, ισχυρό, ρωμαλέο χέρι:  ερείσατο παχεία χειρί γαίης, ακούμπησε πάνω στη γη με το ισχυρό του χέρι.  Ο παχύς Κύριος είναι αυτός που έχει περισσότερη τροφή και τρώει περισσότερο από τους άλλους και παχαίνει.

    Εκείνο όμως που μας ενδιαφέρει είναι το κοινωνικό φούσκωμα. Θα το κατανοήσουμε εάν συγκρίνουμε ένα μικρό κι ένα μεγάλο κύμα. Ποιό είναι πιο ισχυρό; Μα το μεγάλο το κύμα. Όσο πιο μεγάλο είναι, τόσο πιο δυνατό, πιο ισχυρό, πιο καταστρεπτικό, πιο ακατανίκητο είναι. Το φούσκωμα λοιπόν είναι μια άλλη λέξη για την αύξηση της ισχύης, του πλούτου και της φήμης.

    Η πυρηνική επιθυμία, το βασικό μέλημα του Κυρίου είναι η αύξηση της διαθέσιμης ισχύος και του υπάρχοντος πλούτου που δεν μπορεί παρά να επιφέρει τη μείωση της ισχύος και του πλούτου των άλλων Κυρίων ή Υποτελών. Ποιό είναι το βασικό και εντονότερο χαρακτηριστικό του δυτικού πολιτισμού, της δυτικής Κυριαρχίας: η αύξηση της ισχύος έναντι της φύσης και των Υποτελών. Το βασικό και εντονότερο χαρακτηριστικό του δυτικού πολιτισμού προέρχεται από την πυρηνική επιθυμία του Κυρίου: η πραγματικότητα θα είναι η εκπλήρωση των επιθυμιών μου – αυτή είναι η επινόηση της πραγματικότητας. Μιας όμως και η εκπλήρωση των επιθυμιών Του είναι αδύνατη – ο Κύριος δεν μπορεί να γίνει πιο ισχυρός από τη φύση και τους Υποτελείς (μόνο από άλλους Κυρίους μπορεί να γίνει!)- είναι καταδικασμένος να ζει μέσα στην απόγνωση, την απελπισία, τη ματαιοδοξία και τον ναρκισσισμό.

   Αύριο θα εξετάσουμε τα αδιέξοδα και τα διλήμματα του Κυρίου [καπιταλιστή], θα κάνουμε κάποιες σκέψεις για το μέλλον του δυτικού πολιτισμού και της δυτικής Κυριαρχίας.

Σχολιάστε ελεύθερα!

  1. Πάντα έν-κυ-ρος στις αναλύσεις!
    Είμαι πολύ χαρούμενος που ξαναγράφεις.

    Να ρωτήσω γιατί “… ο Κύριος δεν μπορεί να γίνει πιο ισχυρός από τους Υποτελείς”;

  2. Μα γιατί δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτούς, είναι εξαρτημένος από αυτούς, αυτή είναι η εγγενής αδυναμία του. Ο Κύριος είναι ενεργεία πιο ισχυρός από τους Υποτελείς λόγω οπλικής υπεροχής. Οι Υποτελείς είναι δυνάμει πιο ισχυροί από τον Κύριο γιατί είναι οι παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου. Τώρα, ο αριθμός των Υποτελών Παραγωγὠν που πλεονάζουν, που είναι περιττοί, που είναι άχρηστοι είναι πολύ μεγάλος. Ο Κύριος σκέφτεται να τους εξολοθρεύσει – τους εξολοθρεύει ήδη. Εάν το δυνάμει γίνει ενεργεία τότε και μόνον τότε η ισχύη των Υποτελών θα είναι μεγαλύτερη από την ισχύη του Κυρίου. Μέχρι τότε, ο Κύριος θα γαμάει και θα δέρνει.

  3. Κούρος, Κόρη KURIA (κυρία) Κουρέας, Κουραμπιές, Κουράδι, (Κρήτη)
    «Και γαρ ο Κρής τάς οίας (πρόβατα) κουράδια καλών”

    Από KUROS ο KURIOS ή Κύριος Ιωννικά,

    Η λέξη Κουραμπιές είναι Καθαρώς Δωρικής γραφής και προφωράς αλλιώς, δεν θα καταλάβουμαι το νόημα…. δηλαδή: ΚUΡΑΒΙΥΕ, με την αλφαβήτα της Κύμης Εύοια Δωρικά, καί Κουραμπιές που εμείς σήμερα λέμε είναι Ιωννική διάλεκτος καί ώς εκ τούτου μπερδευώμαστε. H λέξη είναι συντομογραφικά γραμμένη και αποτελείται από λέξεις και αριθμό ώστε, μας δείνει το νόημα γιατί, και πότε πρέπει να φτιάχνωμαι Κουραμπιέδες.
    KUROS Δωρικά, και Κούρος, Ιωννική διάλεκτος είναι ένα από τα πολλά προσωνυμία του δημιουργού, έτσι έχουμε: CURE και CARE στην Εγγλέζικη προφορά, = θεραπεία και φροντίδα, Κουρέας = βελτιώνουμε την εμφάνιση μας, Επίσης κούροι = τα αρχαία Αγάλματα σημαίνει εικόνα του θεού…KUROS KURIOS Κύριος… από εδώ και η ΚΟΡΗ αλλά και η Κυρία (‘εχω δύο ΚΟΡΕΣ και δύο αγόρια) δηλαδή: (ΑΚΟΡΟ = Γραμμική Β = αγρός)
    Δύο αγόρια, και δυό Θεές…. Βλέπεται? οι Κόρες δεν προορίζωταν για τους Αγρούς…
    CURE δωρικα και νύν στήν Εγγλέζικη ομιλία, = Βελτίωση…. όμως, στην Ιωννική καθομηλούμενη, το CURE γείνεται Κουρά.
    ΚΟΥΡΑΡΩ = Βελτιώνω δηλαδή: Βελτιώνει την συνηθισμένη καθημερινή διάθεση μας δηλαδή, μας μεταφέρει σε άλλο Κλήμα σε ατμόσφαιρα χαράς και πανυγηρισμού βελτιώνη την ατμόσφαιρα…
    Άρα, KURΑ = Βελτίωση + bi* = δύο (φορές) + ye = (έτος) year = Kurabiye Όμως αυτά, στη Δωρική διάλεκτο…. Στην Ιωννική, λέμε Κουραμπιές, = το γλύκισμα που αλλάζει και βελτιώνει την καθημερινή μας διάθεση, ρουτίνα, και ατμόσφαιρα πότε? (ΒΙ=δύο) φορές το ye = Χρόνο (year) = χρόνος δηλαδή, Πάσχα και Χριστούγενα…. *Bi…. Binary star = Δυαδικός Αστέρας

    Mελομακάρονο Μελο-μακάρονο = τό μελωμένο Μακάρονο Στίς κηδειες έβαζαν λέει μελόπιττες οι αρχαίοι ημών πρόγονοι στο φέρετρο το νεκρού για να φιλέψη λέει τον Χάροντα για καλύτερη μεταχείριση? (αντί να δεινουν στο γιατρό φακελάκι προτήμησαν να δεινουν στο Χάρο Μελόπιττα) Aλλά, και Προς Μακαρία Αιώνια τα Μακαρόνια… Πρό – Χριστού στο σπίτι του εκλιπόντος έτρωγαν ΌΧΙ ψαρόσουπα, αλλά “μακαρία Αιώνια” δηλαδή, σούπα μέ Μακαρονόνια ..Μακαρονόσουπα (κοφτό μακαρόνι όπως και σήμερα) και για επιδόρπιο είχαν το “Μελομακάρονο” όμως, τα πράγματα αλλάζουν… μετά Χριστού ή ψαρόσουπα καθιερώθεικε, διότι ο Ιησούς γεννήθηκε στην Αρχή της εποχής των Ιχθύων “ΙΧΘΥΣ” ο Ιησούς….και τα μακαρόνια τα τρώμε εμείς… Επίσης Μελομακάρονα στις σημερινές κηδείες πάει πολλύ δεν νομίζεται?

    Το ΚΟΥΡΑΔΙ….
    Τού Κούρου (θεού-Δημιουργού) το ζώο όνομάζεται καί KURADI (Κουράδι)…
    Άλλο όνομα του κουραδιού είναι “ΑΡΑ-ΝΙ” Αρά και αγία ημέρα = Αργία γιαυτό και το σφάζωμαι το Πάσχα…ονομάζεται όμως , και Πρόβατο από το PROVIDE (μάς παρέχει μας προμυθεύει) ονομάζεται και Οία, Οιόσα, γκιόσα… ονομάζεται και “Kοyun” Δωρική προφορά (Κοyιούν) από Kοyun, ο Kouyas (Κούγιας) = Βοσκός προβάτων
    Τό Ίδιο….ακρειβώς. και το “Κουράδι” βγαίνει από το ΚΟΥΡΟΣ = Ήλιος Θεός, Το πρόβατο είναι “ΑΒΕΛ-ΗΑΚΌ” ζώο, “Α-ΒΕΛΑΖΕΙ” ενώ το ζώο του φεγαριού, (MOON δωρικώς), Μοογγανίζει (μουγκανίζει) Μού…ουουου….! παλαιότερα στην εποχή του Ταύρου (Μηνωική εποχή) θυσίαζαν Ταύρους το πάσχα όμως, πάντα αρνί…
    Για να καταλάβουμε tί σημαίνει Κουράδι πρέπει να ξέρουμε τί σημαίνη η λέξη βλάχος…. Και γιά να καταλάβουμε τη σημασία τής λέξης Βλάχος πρέπει να πάμε στη ΒΥΒΛΟ και να ενοήσουμε σωστά πιός ήταν, και τί σημαίνη το όνομα Άβελ… “Η Βύβλο μας ομιλεί γιά Ένα Καλό και ένα Κακό Υιό του Αδάμ (γής) και της Εύας εξέλιξης. Aπό Έυα και “EVA δωρικά” έχουμαι EVOLUTION = εξέλιξη … Ο Άβελ έχει γίνει βοσκός (Ο πρώτος βοσκός του σύμπαντος κόσμου) Του αρέσει να φροντίζει αρνάκια ενώ ο Κάιν, Γεωργός (Όλα αυτά είναι συμβολικά βεβαίως-βεβαίως ) Ο αληθινός Κάιν είναι ο σείριος (ο κακός αδελφός) που ότι κάνει ο ΑΒΕΛ και όπως συμπεριφέρετε οφείλεται στον κακό αδελφό τόν Σείριο όπου αλλού τον συναντάμε ως “Ό Πατήρ” Ό Άβελ είναι ήλιος μας, Άβελ επιδή οι ακτίνες του ήλιου μας έρχοναι ώς μικροσκοπικά Άλφα βέλη, Το γράμμα “Α” = η Άλφα δηλώνει γενικά πρωτογενή ενέργεια “πυρηνική ηλιακή” στήν περίπτωση μας, Ό εκπέμπων Α-βέλη είναι ο Άβελ…! Το πρόβατο είναι “ΑΒΕΛ-ΗΑΚΌ” ζώο, “Α-ΒΕΛΑΖΕΙ” βελάζει….Βέλασμα = η φωνή του προβάτου… A’..Βέ, ε, ε, ε.. λ…. καί ο ποιμήν των ζώων αυτών, Ό “ΑΒΕΛ-ΑΧΟΣ”, ΒΕΛΑΧΟΣ ή κοινώς Βλάχος = Βοσκός, (στόν ήλιο όλη μέρα)….όμως, από τη λέξη Άβελ Ιωννικά και ABEL Δωρικά ‘εχουμαι πολλές παράγωγες λέξεις. Από Άβελ το Βέλος και Ελος, (από το ηλιακό φως παράγετε το νερό στη φύση ) επίσης ο Βιός, (Ιός) από εδώ και ο Βίος αλλά και το Βιός του ανθρώπου καί VIROI, λατινικά = οί άνθρωποι αλλά, και αυτό που λέμε Viral, (εγεινε VIRAL) Επίσης, VAIJRA = κεραυνός (Βουδισταί) ΑΒΕΛΙΟ οι Κρήτες ονομάζουν τον Θεό “Αβέλιος Ζεύς” (Ήλιος) Από το Δωρικό “ABEL” έχουμαι το ABELI, ή λέξη Άμπέλι στη Ιωννική διάλεκτο μας διευκρινίζει που ακρειβως εύρίσκετε το Αμπέλι σε πιο σημείο του γαλαξία, Μ στο αΜπέλι = η Μαωρα μας Γή, από έδώ και ή ή “ΆΜΠΕΛΟΣ ταύτη” επίσης από ABEL το όρος BELES (απέναντι στον Ήλιο) καί Μπέλες στήν Ιωννική