in σπουδαιογελοία ερωτήματα

εάν αναγκάζονταν, θα έτρωγαν άνθρωπο οι φυτοφάγοι;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΕΑΝ αναγκάζονταν, θα αντιμετώπιζαν το δίλημμα, να φάνε άνθρωπο ή να πεθάνουν από την πείνα. Γιατί όμως να αναγκάζονταν; Σε μια τέτοια περίπτωση, τι θα προτιμούσαν, να πεθάνουν από την πείνα ή να φάνε άνθρωπο;

Η πιθανότητα να αντιμετωπίσουν αυτό το δίλημμα είναι πολύ μικρή αλλά δεν είναι ανύπαρκτη. Θα θυμάστε την περίπτωση των επιβατών του αεροπλάνου που έπεσε πριν πολλά χρόνια στις Άνδεις και επέζησαν τρώγοντας τους νεκρούς. Οι φυτοφάγοι/ες δεν αποφεύγουν τις αεροπορικές πτήσεις και κάθε πτήση είναι ένα δυνάμει ατύχημα. Δεν θυμάμαι, εάν μαγείρευαν το κρέας, που, όπως έχω διαβάσει, μοιάζει πολύ με το χοιρινό, ή εάν το έτρωγαν ωμό. Ας εκλάβουμε την πιθανότητα αυτή ως υπόθεση εργασίας μάλλον παρά ως ενδεχόμενο. Και τι θα έκαναν; Νομίζω, για να μη πω ότι είναι βέβαιο, πως θα έτρωγαν άνθρωπο και δεν θα πέθαιναν από την πείνα. Μετά, ας ζούσαν κι ας μην ξανάτρωγαν κρέας.

ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ μήπως η φυτοφαγία είναι μια άμυνα μπροστά σε αυτό το ενδεχόμενο. Μιας όμως κι αυτή η πιθανότητα είναι σχεδόν μηδενική, είμαι υποχρεωμένος να  δεχτώ ότι αυτή μου η σκέψη είναι άστοχη. Θα επιμείνω όμως ότι είναι άμυνα. Το θέμα είναι τι άμυνα είναι!

ΘΑ είναι διαρκής άμυνα μπροστά σε μία ή περισσότερες καταστάσεις ή απειλές που είναι ανεξίτηλες, διαρκείς. Δυο ενδεχόμενα σκέφτομαι: να είναι άμυνα στο γεγονός ότι ο άνθρωπος ήταν και είναι θηρευτής, κυνηγάει ή εκτρέφει ζώα και τα τρώει. Είναι λοιπόν μια άμυνα στη βία που ασκεί ο άνθρωπος πάνω στα ζώα. Εάν όμως δεν θα γινόμασταν άνθρωποι χωρίς αυτή τη βία, χωρίς την κατανάλωση του κρέατος, είναι βία αυτό που ονομάζουμε βία; Το λιοντάρι που κυνηγάει, σκοτώνει και τρώει μια αντιλόπη ασκεί βία; Οι άνθρωποι που κυνηγούσαν ομαδικά έναν θηριώδη βίσωνα ασκούσαν βία; Όχι, φίλες και φίλοι, δεν είναι βία! Η βία της ζωής δεν είναι βία· θα ήθελα να επινοήσω μια άλλη λέξη, μια άλλη έννοια,  αλλά δεν μπορώ.

Η φυτοφαγία λοιπόν είναι μια άμυνα μπροστά σε αυτή τη διάχυτη ‘βία’ της ζωής. Η ζωή όμως δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς αυτή τη ‘βία’, χωρίς αυτή τη ‘σκληρότητα’. Είναι η βία και η σκληρότητα της κοινωνικής ζωής (οικογενειακής, σχολικής, εργασιακής και άλλες) που μας ταλαιπωρεί και μας κάνει να υποφέρουμε και μας αναγκάζει να την προβάλουμε στη ζωή και να τη βλέπουμε παντού. Ο/η φυτοφάγος, όλοι μας άλλωστε, υπέφερε και υποφέρει από τη βία και τη σκληρότητα της κοινωνικής ζωής και αρνείται κάθε βία και σκληρότητα, ακόμα και αυτήν της ζωής, αυτή όμως είναι διαρκής και ανεξίτηλη. Εάν ο φυτοφάγος έχει τον εγκέφαλο, που είναι σκέτο λίπος,  και το κορμί που έχει, το έχει γιατί οι πρόγονοί μας προάνθρωποι και ανθρωπίδες έτρωγαν με περισσή ευχαρίστηση και μανία κρέας. Βέβαια, θα πει μια φυτοφάγα, αυτό δεν σημαίνει ότι εγώ είμαι υποχρεωμένη να τρώω κρέας. Ασφαλώς και δεν είσαι, όπως δεν είναι υποχρεωμένοι και οι άλλοι να μην τρώνε κρέας. Όσο θα υπάρχει ο άνθρωπος, θα τρώει κρέας. Εάν οι άνθρωποι σταματούσαν να τρώνε κρέας, σε μερικές χιλιάδες χρόνια θα εκφυλιζόμασταν και πιθανόν να χανόμασταν ως είδος.

Η φυτοφαγία δεν είναι μόνο αυτή η άμυνα. Είναι και άλλη μία: είναι η άμυνα στην ασυνείδητη επιθυμία της ανθρωποφαγίας. Όπως και η προηγούμενη, είναι και αυτή διαρκής και ανεξίτηλη και πανταχού παρούσα. Θα διακρίνουμε την ανθρωποφαγία σε συμβολική και πραγματική. Συμβολικά είμαστε όλοι και όλες ανθρωποφάγοι και θύματα ανθρωποφαγίας. Είμαστε ανθρωποφάγοι όταν τρώμε και πίνουμε το κρέας και το αίμα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, με την ευλογία του ιερέα. Ένας από τους λόγους που ο χριστιανισμός ήταν τόσο δημοφιλής ήταν η συμβολική ικανοποίηση της ασυνείδητης επιθυμίας της ανθρωποφαγίας.

Η Μελανί Κλάιν υποστήριζε ότι το νήπιο που θηλάζει δαγκώνει και ματώνει τον μαστό γιατί θέλει να φάει τη μάνα του για να την έχει πάντα μαζί του, κοντά του, τόσο ανίσχυρο και ανασφαλές είναι.  Όταν  οι γονείς δεν ενισχύουν την αυτονομία και την ελευθερία του παιδιού, το τρώνε, συμβολικά. Ως παιδιά, είμαστε θύματα ανθρωποφάγων γονέων. Οι πιο χαρακτηριστικοί όμως ανθρωποφάγοι είναι οι ερωτευμένοι! Ο ερωτευμένος είναι σαν το νήπιο –  θέλει να φάει το αντικείμενο του πόθου του για να το έχει πάντα κοντά του. Όταν είσαι ερωτευμένος, ή θα φας ή θα σε φάει. Πριν πολλά χρόνια, ένας γιαπωνέζος φοιτητής κομμάτιασε την καλή του, την έβαλε στην κατάψυξη και την έτρωγε σιγά σιγά. Όταν τον βρήκαν, είχε φάει πάνω από τη μισή. Κι όταν τρώμε κρέας, ειδικά χοιρινό, ικανοποιούμε με ασφάλεια την ασυνείδητη επιθυμία της ανθρωποφαγίας. Γι αυτό και η κατανάλωση του κρέατος, ειδικά εάν δεν είναι πολύ ψημένο, μας ηρεμεί. Εάν δεν τρως κρέας, πρέπει να βρεις άλλο τρόπο να ηρεμήσεις –  θα δούμε πιο κάτω ποιος είναι αυτός.

Η γλώσσα μάς παρέχει ένα τεράστιο αριθμό εκφράσεων συμβολικής ανθρωποφαγίας. Θα περιοριστώ σε λίγα παραδείγματα. Μια νεαρή ωραία γυναίκα ‘την πίνεις στο ποτήρι’ ή ‘είναι μπουκιά και συχώριο’!  ‘Την έφαγα’, λένε οι άντρες για κάποια γυναίκα και εννοούν, ξέρετε τι εννοούν.

ΔΕΝ συνειδητοποιούμε πόση συμβολική ανθρωποφαγία υπάρχει γύρω μας, κάθε μέρα! Συμβολική είναι η ανθρωποφαγία που ικανοποιείται χωρίς πραγματικά να τρως τον άλλον ή να σε τρώει ο άλλος.Ο στοματικός έρωτας είναι  ένας ακίνδυνος τρόπος να ικανοποιούμε την ασυνείδητη επιθυμία της ανθρωποφαγίας. Η μεγάλη διάρκεια και το είδος των ερωτικών παιχνιδιών (δάγκωμα, απόπειρα ρουφήγματος αίματος, ιδίως στο λαιμό, εκεί όπου τα ζώα καρφώνουν τα δόντια τους για να σκοτώσουν το θήραμα, το γλείψιμο της σάρκας), ίδιον του ανθρώπου, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας ασφαλής τρόπος ικανοποίησης της ασυνείδητης επιθυμίας της ανθρωποφαγίας. Αυτή την επιθυμία την ικανοποιούμε κι όταν βλέπουμε ταινίες με δράκουλες.

ΕΙΚΑΖΩ ότι η μη κατανάλωση κρέατος ως άμυνα στην ασυνείδητη επιθυμία της ανθρωποφαγίας αναπληρώνεται από κάτι άλλο. Οι φυτοφάγοι/ες δεν ηρεμούν τρώγοντας κρέας, ηρεμούν επιδιδόμενοι/ες μετά μανίας σε ερωτικά παιχνίδια, σε δαγκώματα, γλειψίματα και πιπιλίσματα  και, πάνω απ΄ όλα, στον στοματικό έρωτα. Είμαι αρκετά βέβαιος γι΄ αυτό. Γιατί εάν δεν το κάνουν κι αυτό, τότε είναι δυνάμει επικίνδυνοι. Δεν είναι επικίνδυνοι, άρα το κάνουν. Και χαίρομαι πολύ γι΄ αυτό. Σκέφτομαι μάλιστα κι αναρωτιέμαι μήπως δεν τρώνε κρέας μόνο και μόνο για να αυξήσουν τη χαρμάνα και την καύλα τους, ώστε η ικανοποίηση στα ερωτικά παιχνίδια και τον στοματικό έρωτα να ανέλθει στο επίπεδο της έκστασης, της στιγμιαίας, ευχάριστης, αναγκαίας, σωτήριας, απαραίτητης φυγής από την πραγματικότητα.

 

Σχολιάστε ελεύθερα!

  1. Οπως ξερεις δεν ειμαι φυτοφαγος ουτε θα γινω μαλλον. Ωστοσο αλλο κρεατοφαγια κι αλλο μηχανοποιημενη σφαγη. Καπου διαβασα προσφατα οτι στις ΗΠΑ καταναλωνουν 30 εκατ. κοτοπουλα την ημερα. Εσυ που προβαλεις τους οικονομικους ορους αναπαραγωγης του καπιταλισμου καταλαβαινεις τι σημαινει αυτο. Αλλο η δικη σου σχεση με τις κοτουλες σου κι αλλη η σχεση του μεσου αμερικανου μπουκωμενου με KFC.
    Φυσικα και συμμεριζομαι τις ενστασεις σου απεναντι σε υστερικους καλοζωισμενους φυτοφαγους και υγιεινιστες που εκ του ασφαλους καταναλωνουν οικολογια και φυτοφαγια, οπως καταναλωνουν τεχνη, “δημιουργια” και διανοηση.
    Ως προς τις συμβολικες σημασιες της ανθρωποφαγιας ενδιαφερουσες οι θεσεις σου.