εικοσάωρο και μισθός για όλους

συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε ότι ζούμε παραμονές παγκόσμιας κοινωνικής επανάστασης

συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε ότι αυτό που προέχει τώρα πια δεν είναι το κέρδος αλλά η αναπαραγωγή, διαιώνιση και ενίσχυση της (καπιταλιστικής) Κυριαρχίας όχι με το χρήμα, αλλά με το όπλα, δεν είναι ο πλουτισμός του Κυρίου, η αναπαραγωγή του κεφαλαίου, αλλά η επιβίωσή του

συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε ότι ο ελληνικός κοινωνικός σχηματισμός είναι ένα εργαστήριο κοινωνικού πειραματισμού: αυτό που προέχει δεν είναι το κέρδος (μόνο) αλλά ο έλεγχος, η καθυπόταξη, η επιτήρηση των υποτελών Παραγωγών του τεράστιου και συλλογικά παραγόμενου κοινωνικού πλούτου μέσω της ένδειας, της στέρησης, της ανασφάλειας, του φόβου, του αποπροσανατολισμού, της καταστολής

συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε  ότι τα πράγματα θα χειροτερεύουν τόσο παγκόσμια όσο και τοπικά

συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε ότι οι μεμονωμένες και κατακερμαρτισμένες αντιδράσεις οδηγούν αναπόφευκτα στην ήττα, στην ταπείνωση και το αδιέξοδο: το βλέπουμε και το ζούμε καθημερινά.

συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε ότι μόνο όλοι και όλες μαζί μπορούμε να επιλύσουμε τα παγκόσμια, περιφερειακά, τοπικά και προσωπικά προβλήματα, δεν υπάρχει άλλος τρόπος

συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε ότι  η επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων θα εξαρτηθεί από την έκβαση του παγκόσμιου κοινωνικού πολέμου

συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε ότι εάν δεν λάβουμε υπόψη μας τα δυο βασιικά αξιώματα της διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου, ο  Κύριος θα μας κάνει δούλους και τη κοινωνία ένα απέραντο μαντρί, έναν απέραντο στρατώνα:

νικάμε χωρίς να πολεμάμε – πρώτα νικάμε χωρίς να πολεμάμε

αφού ο παγκόσμιος πλούτος παράγεται από λίγους, πολύ γρήγορα και είναι τεράστιος:

εικοσάωρο και μισθός για όλους