φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Η επιθυμία του Γιαχβέ και του Διός, του Ιησού του Ναυή και του Αγαμέμνονα επιστρέφει: οι άνθρωποι, οι υποτελείς Παραγωγοί του παγκόσμιου πλούτου, είναι πολλοί, περιττοί και επικίνδυνοι και πρέπει να εξοντωθούν – φανερά ή καλυμμένα. Όσο μπορούμε καλυμμένα, θα το κάνουμε καλυμμένα, υποστηρίζει ο δυτικός Κύριος: με τη πείνα, τη δίψα, τις ασθένειες, την κλιματική αλλαγή, το αυτοκίνητο, τις πολιτισμικές ασθένειες, την ηρωίνη, την αυτοκτονία και με άλλους πολλούς τρόπους. Εάν τα λογικά πρόβατα αντιδράσουν, ή εάν αυτός ο τρόπος δεν είναι αποδοτικός και αποτελεσματικός, θα τους εξοντώσουμε με το μαχαίρι στο χέρι, με πολέμους, με σφαγές και εξοντώσεις.
Όταν υποστηρίζουμε ότι η ισχύς είναι μια μορφή αδυναμίας σοβαρολογούμε. Ο ισχυρός Κύριος είναι και ισχυρός και ανίσχυρος. Είναι ανίσχυρος διότι εξαρτάται από τους υποτελείς Παραγωγούς – δεν μπορεί να τους εξοντώσει όλους. Είναι ανίσχυρος και για έναν άλλο λόγο: στην περίπτωση που τα ισχυρότερα όπλα του αποδειχτούν αναποτελεσματικά και μη αποδοτικά, τότε ο Κύριος περιέρχεται στην κατάσταση του άοπλου! Αποκαλύπτεται ότι είναι ένας ενδεής, ζητιάνος.
Ο Κύριος είναι παρανοϊκός, αυτό το γνωρίζουμε πολύ καλά. Θα σας καθαρίσω, πριν με καθαρίσετε – αυτή είναι η ουσία της παράνοιας. Ποιος θέλει να σε καθαρίσει, ρε παλιομαλάκα Παπανδρέου!
Να ζήσουμε θέλουμε – να ζήσετε κι εσείς, Κύριοι, και να πάτε να γαμηθείτε.
1. Στη Γένεση της Παλιάς Διαθήκης, το πρώτο βιβλίο της Πεντατεύχου, την οποία έγραψε, όπως υποστηρίζεται, μια γυναίκα, η γυναίκα του Σολομώντα, ο Θεός, ο Γιαχβέ, αποφασίζει να εξοντώσει όλους τους ανθρώπους διότι ήταν ανυπάκουοι. Δεν μπορεί όμως να τους εξοντώσει όλους διότι χωρίς πιστούς θα πάψει να είναι Θεός, Κύριος, και αποφασίζει να χαρίσει τη ζωή σε έναν υπάκουο άνδρα και την οικογένεια του. Οι επιβιώσαντες από την ανηλεή και αδίστακτη εξόντωση θυσιάζουν ζώα, τα σφάζουν και τα καίνε, για να ευχαριστήσουν τον Κύριο τον Θεό και μόλις αυτός μυρίζει τη τσίκνα – Τσικνοπέμπτη σήμερα, και του χρόνου – σκέφτηκε ότι δεν θα ξαναβλάψει τη γη και τους ανθρώπους διότι οι άνθρωποι από τη φύση τους είναι ανυπάκουοι και ανυπότακτοι. Ας διαβάσουμε τα λόγια του ίδιου του Κυρίου του Θεού (Γεν. Η 21) : ότι (διότι) έγκειται η διάνοια του ανθρώπου επιμελώς επί τα πονηρά εκ της νεότητος αυτού. !!!. Θεός είναι αυτός, κάτι θα ξέρει.
2. Αλλά και ο Ζεύς θέλησε κάποτε να εξοντώσει όλους τους ανθρώπους. Ο Οβίδιος στο πρώτο βιβλίο των Μεταμορφώσεων του μας περιγράφει με συγκλονιστικό τρόπο πως ο Ζεύς ήθελε να κάψει όλους τους υποτελείς του διότι ήταν ανυπάκουοι και ανυπόταχτοι αλλά φοβήθηκε μήπως καταστραφούν και τα κέντρα της Κυριαρχίας και αποφάσισε να τους πνίξει. Δεν μπορεί όμως να τους εξοντώσει όλους διότι χωρίς πιστούς θα πάψει να είναι Κύριος. Του την πέφτουν οι άλλοι θεοί και τον ρωτούν: ποιους θα φορολογούμε εάν δεν έχουμε υποτελείς; Με άλλα λόγια, ποιος θα παράγει τον πλούτο που χρειαζόμαστε και χωρίς αυτόν θα πεθάνουμε της πείνας και θα μας φάει η βρόμα; Αποφασίζει λοιπόν να δημιουργήσει ένα νέο γένος ανθρώπων που θα είναι υπάκουοι και αφοσιωμένοι. Να η υπόσχεση του Διός (στ. 251) : Rex superum trepidare vetat, subolelemque prior, ο βασιλιάς των θεών υπόσχεται ένα γένος ανόμοιο προς τους προηγούμενους ανθρώπους, ένα γένος θαυμαστής προέλευσης.
3. Στις αρχές της Ζ της Ιλιάδας, ο Μενέλαος συλλαμβάνει έναν Τρώα, τον Άδρηστον, αυτός τον ικετεύει να μην τον σκοτώσει αλλά να του χαρίσει τη ζωή έναντι λύτρων που θα καταβάλει ο πλούσιος πατέρας του ( χαλκό, σίδηρο και χρυσάφι). Ο Μενέλαος πείθεται αλλά πριν προλάβει να τον παραδώσει σε κάποιον υπηρέτη του για να οδηγήσει τον αιχμάλωτο στα καλύβια και στα καράβια, όπου φύλασσαν τη έμψυχη και άψυχη λεία, τον παίρνει χαμπάρι ο αδελφός του, ο Αγαμέμνων, του τη πέφτει και του λέει αυτά τα λόγια (Ζ 57-60, μετ. Κακριδή-Καζαντζακη): Όχι, κανείς τους απ’ τα χέρια μας κι από το μαύρο Χάρο / να μη γλιτώσει, ουδ’ όποιο αγέννητο στης μάνας του τα σπλάχνα / κρυμμένο κάποιο αγόρι βρίσκεται, κι αυτό να μη γλιτώσει, μόν’ όλοι σύψυχοι άχναροι, άκλαφτοι μέσ’ απ’ την Τροία να σβήσουν.
4. Στην αρχή του κεφ. Η του ‘Ιησού του Ναυή’ λέει ο Κύριος ο Θεός στον Ιησού: πάρε όλους τους άνδρες σου και πήγαινε στη Γαί και κάνε ό,τι έκανες στην Ιεριχώ: μην αφήσεις κανέναν ζωντανό. Επέλεξε δέ Ιησούς τριάκοντα χιλιάδας ανδρών δυνατούς εν ισχύϊ και απέστειλεν αυτούς νυκτός (Η 3) και έσφαξε όλους τους κατοίκους, δώδεκα χιλιάδες άνδρες και γυναίκες, πλήν των κτηνών και των σκύλων . . . κατά πρόσταγμα Κυρίου, ον τρόπον συνέταξε Κύριος τω Ιησοί (Η 27). Και αφού μοιράστηκαν τη λεία, έκαψαν τη Γαί ενώ τον βασιλιά της πόλης τον σταύρωσαν και πέταξαν το πτώμα του σε ένα λάκκο.
5. Όλοι αυτοί οι εξολοθρευτές της μυθολογίας και της λογοτεχνίας ήταν ποιμένες ή απόγονοι ποιμένων, ινδοευρωπαίων και εβραίων. Απόγονος ποιμένων είναι και ο Καντάφι, απόγονος αράβων ποιμένων, όπως και όλοι οι άλλοι άραβες Κύριοι. Ο ποιμένας Κύριος, όποιας καταγωγής κι αν είναι, εκλαμβάνει τους υποτελείς του ως εκτρεφόμενα ζώα, τα οποία ανά πάσα στιγμή μπορεί να τα σφάξει. Αυτό που κάνει σήμερα ο Καντάφι θα το κάνει, μην έχετε καμιά απολύτως αυταπάτη και ψευδαίσθηση ότι δεν το κάνει, και η Μέρκελ και ο Σαρκοζί και ο Παπανδρέου και ο οποιοσδήποτε διάδοχός του/της. Ένα από τα επίθετα των ηρώων της Ιλιάδας είναι και το ποιμήν λαών, δηλ. βοσκός στρατιωτών. Ο τσομπάν-Κύριος το μυαλό του το έχει συνεχώς στο μαχαίρι και τη σφαγή: όποιος δεν είναι υπάκουος και αφοσιωμένος θα εκτελείται.
6. Ο τσομπάν-Κύριος μισεί όσο δεν μπορείτε να φανταστείτε τους υποτελείς Παραγωγούς διότι η ύπαρξή του εξαρτάται από αυτούς – χωρίς αυτούς θα πεθάνει της πείνας και θον φάει η βρόμα. Ο Κύριος είναι δούλος του δούλου του. Μια από τις πυρηνικές του επιθυμίες είναι να τους εξοντώσει, να ζήσει χωρίς αυτούς αλλά υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα: χωρίς υποτελείς δεν θα είναι Κύριος. Ακόμα κι αν καταφέρει να γίνει αθάνατος και να μην χρειάζεται πια τους υποτελείς Παραγωγούς, για να είναι Κύριος πρέπει κάποιους να διατάζει, χρειάζεται κάποιους για να τους υποτάσσει, για να νιώθει την ηδονή της κάμψης της επιθυμίας του άλλου. Δεν θα ήθελε σε καμιά περίπτωση υποτελείς του να ήταν άβουλα πλάσματα της γενετικής, της πληροφορικής ή του συνδυασμού τους. Ο Κύριος για να νιώθει καλά πρέπει να βλέπει τους άλλους να υποφέρουν και να εκλιπαρούν για τη ζωή τους.
7. Η επιθυμία του Γιαχβέ και του Διός, του Ιησού του Ναυή και του Αγαμέμνονα επιστρέφει: οι άνθρωποι, οι υποτελείς Παραγωγοί του παγκόσμιου πλούτου, είναι πολλοί, περιττοί και επικίνδυνοι και πρέπει να εξοντωθούν – φανερά ή καλυμμένα. Όσο μπορούμε καλυμμένα, θα το κάνουμε καλυμμένα, υποστηρίζει ο δυτικός Κύριος: με τη πείνα, τη δίψα, τις ασθένειες, την κλιματική αλλαγή, το αυτοκίνητο, τις πολιτισμικές ασθένειες, την ηρωίνη, την αυτοκτονία και με άλλους πολλούς τρόπους. Εάν τα λογικά πρόβατα αντιδράσουν, ή εάν αυτός ο τρόπος δεν είναι αποδοτικός και αποτελεσματικός, θα τους εξοντώσουμε με το μαχαίρι στο χέρι, με πολέμους, με σφαγές και εξοντώσεις.
8. Όταν υποστηρίζουμε ότι η ισχύς είναι μια μορφή αδυναμίας σοβαρολογούμε. Ο ισχυρός Κύριος είναι και ισχυρός και ανίσχυρος. Είναι ανίσχυρος διότι εξαρτάται από τους υποτελείς Παραγωγούς – δεν μπορεί να τους εξοντώσει όλους. Είναι ανίσχυρος και για έναν άλλο λόγο: στην περίπτωση που τα ισχυρότερα όπλα του αποδειχτούν αναποτελεσματικά και μη αποδοτικά, τότε ο Κύριος περιέρχεται στην κατάσταση του άοπλου! Αποκαλύπτεται ότι είναι ένας ενδεής, ζητιάνος.
9. Ο Κύριος είναι παρανοϊκός, αυτό το γνωρίζουμε πολύ καλά. Θα σας καθαρίσω, πριν με καθαρίσετε – αυτή είναι η ουσία της παράνοιας. Ποιος θέλει να σε καθαρίσει, ρε παλιομαλάκα Παπανδρέου!
10. Να ζήσουμε θέλουμε – να ζήσετε κι εσείς, Κύριοι, και να πάτε να γαμηθείτε.
Σχολιάστε ελεύθερα!