φίλες και φίλοι, καλημέρες
Τι έμαθα προχτές! Με επισκέφτηκε ένας πρώτος ξάδερφός μου, μετανάστης στη Γερμανία, συνταξιούχος (700 εβρά), ο οποίος δουλεύει μαύρα, σε ένα συνεργείο που κόβουν παλιές μηχανές εργοστασίων· λίγες μέρες πριν έρθει στη γενέτειρα, τους φέρανε από την OPEL, από ένα τμήμα που έκλεισε, να κόψουνε ρομπότ, να τα διαλύσουνε για να ανακυκλώσουν τα υλικά τους, μέταλλα κυρίως. In Germania σφάζουν, κατακρεουργούν ρομπότ! Wundebar! Unglaublich aber wahr!
Έμαθα και κάτι άλλο. Πολλοί και πολλές, εντώ στο Ελλάντα, που έχουν στείλει τους γέρους τους γονείς στα γηροκομεία, πάνε και τους φέρνουν στα σπίτια τους για να τους παίρνουν τη σύνταξη και να τους φροντίζουν, ασφαλώς. Κάτι τέτοιο θα ήταν αδιανόητο προ διετίας – δεν υπήρχε ούτε πρόθεση ούτε σκοπός. Στα υπόγεια της κοινωνίας, οι υποτελείς αναγκάζονται να λειτουργήσουν όπως και η φύση, χωρίς πρόθεση και σκοπό. Η ύπαρξη του ίδιου του ανθρώπου, σε πείσμα του Αριστοτέλη και μερικών σύγχρονων απογόνων του θεολόγων, και όχι μόνο, δεν είναι αποτέλεσμα της πρόθεσης ή του σκοπού Κάποιου ή της φύσης. Η απουσία προθέσεων και σκοπών εγκαινιάζει μια διαδικασία πολλών μακροπρόθεσμων κοινωνικών μετασχηματισμών, με άλλα λόγια, εγκαινιάζει μια μεταβατική εποχή, η οποία ενδέχεται να χαρακτηριστεί και ως επαναστατική.
Όσοι και όσες περιμένουν και προσδοκούν και λαχταρούν την κοινωνική έκρηξη, την εξέγερση, τον λαϊκό ξεσηκωμό, ενδέχεται να απογοητευτούν. Δεν αποκλείω μια κοινωνική έκρηξη, εκείνο που αποκλείω είναι η νικηφόρα έκβασή της. Το ότι η κατάσταση θα είναι χειρότερη για τους Υποτελείς μετά την πολύ εύκολη, σε επίπεδο ρουτίνας, καταστολή της κοινωνικής έκρηξης από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και τους συμμάχους τους, τους παρακρατικούς λόχους, διμοιρίες και τάγματα του ναζιστικού όχλου, είναι κάτι που δεν το αρνούνται παρά ελάχιστοι, κανένας και καμία δηλαδή. Στους αντίποδες της διαμαρτυρίας, του αιτήματος και της θρηνωδίας στους δρόμους και στο Σύνταγμα, η αλληλεγγύη και η συνεργασία μέσα στη ζωή ακολουθεί τη λογική, την πόρνη του Διαβόλου (κατά τον Κύριο!), της απουσίας προθέσεων και σκοπών. Αυτήν την απουσία προθέσεων και σκοπών την αποκαλώ εμμενή κομμουνισμό.
Κι ενώ στα βάθη της κοινωνίας, στο ενδιαίτημα του τυφλοπόντικα, εκκινούν και εκτυλίσσονται διαδικασίες μακροπρόθεσμων κοινωνικών μεταβολών και μετασχηματισμών, ο Κύριος ολοκληρώνει αύριο, Τετάρτη-Πέμπτη, την αδίστακτη και ανηλεή επίθεση κατά των Υποτελών Παραγωγών, των αυταπασχολούμενων και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, με σκοπό όχι
μόνο την αποκατάσταση, αύξηση της κερδοφορίας (με το κλείσιμο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, την αρπαγή του κοινωνικού πλούτου που απολαύουν οι παραγωγοί) αλλά και την αποτροπή της κατάλυσης της Κυριαρχίας, την προληπτική αντεπανάσταση (μέσω της καταστροφής και της ήπιας προς το παρόν εξόντωσης των παραγωγών του κοινωνικού πλούτου). Και την ολοκληρώνει επιτυχώς έχοντας εξουδετερώσει πλήρως τον κύριο αντίπαλό του: το βιομηχανικό προλεταριάτο, τον παραγωγό του αναγκαίου και χρήσιμου κοινωνικού πλούτου. Γνωρίζοντας πολύ καλά ότι η εργατική τάξη των μεγάλων εξαγωγικών βιομηχανιών θα καθίσει στ΄αυγά της, θα δουλεύει υπάκουα – κι αν απολυθεί και μπει στη γραμμή των ανέργων, θα δει μετά τι θα κάνει. Όσο για τους κρατικούς υπαλλήλους, τους ανέργους και τους συνταξιούχους που θα διαμαρτυρηθούν και θα κ(λ)άψουν, οι ασφυξιογόνες και δακρυγόνες κλανιές των χημικών είναι και παραείναι αποτελεσματικές.
Μετά την επίθεση ακολουθεί η επιβολή της σταθεροποίησης της νέας κοινωνικής, οικονομικής, πολιτικής και ιδεολογικής κατάστασης, η διαχείριση της αταξίας, η αποίκιση και ο έλεγχος του μέλλοντος, η συντήρηση. Γνωρίζουμε πολύ καλά τις Κακές Τέχνες τις οποίες μετέρχεται Ο Κύριος ημών για να τα εμπεδώσει όλα αυτά. Πρώτα, θα αποπειραθεί να επιβάλει τη λήθη – με την αυτοδιάλυση της Νέας Δημοκρατίας και την ολοκλήρωση της αντίστοιχης του ΠαΣοΚ, την μερική ανανέωση του πολιτικού προσωπικού αλλά και την εξύμνηση του ανεπανάληπτου και συγκλονιστικού αθλοκατορθώματος της ‘σωτηρίας της χώρας’.
Ταυτόχρονα, Κράτος και Χρυσή Αυγή θα εντείνουν και θα κλιμακώσουν τον εκφοβισμό και τις απειλές προς τους Υποτελείς, μιας και οι συνέπειες της ολοκλήρωσης της επίθεσης θα σκάσουν μύτη εντός του 2013, ιδίως την άνοιξη. Το Κράτος (αστυνομία, στρατός, δικαστικός μηχανισμός, πολιτικό προσωπικό) έχει ανοίξει την αγκάλη του προς τις ναζιστικές συμμορίες και θα την κρατήσει ανοιχτή όσο χρειάζεται. Εάν η ολοκλήρωση της επίθεσης δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί χωρίς τον συστηματικό και συνειδητό εκφοβισμό [δεν μπορείς να νικήσεις εάν πρώτα δεν φοβερίσεις τον αντίπαλο – οι πρώτοι ηττημένοι στον πόλεμο είναι τα μάτια (Τάκιτος, Germania)], και ο έλεγχος της μετά την επίθεση εποχής δεν μπορεί ούτε αυτός να εμπεδωθεί και να επιβληθεί χωρίς τον εκφοβισμό των Υποτελών.
Ταυτόχρονα, με την ίδρυση ενός ευρωπαϊκού, φερέλπιδος κόμματος του εξαγωγικού βιομηχανικού κεφαλαίου, που θα συναθροίσει τα απομεινάρια της Νέας Δημοκρατίας και του ΠαΣοΚ και άλλων πολιτικών σπαραγμάτων και αποσπασμάτων, θα εμπεδωθεί η υπόσχεση μιας νέας αρχής, ενός νέου ξεκινήματος, θα εμπεδωθεί η προσδοκία της ανάπτυξης, θα δειχτεί το αμυδρό φως στο τούνελ, θα ανανεωθεί η πίστη στην εργασία και την σκληρή δουλείά, θα μπολιαστεί, θα ενοφθαλμιστεί στο σώμα του λαού το μάτι της ελπίδας, με άλλα λόγια, θα σφυρηρατηθούν από τον Ήφαιστο της πολιτικής οι βαριές αλυσίδες του απαχθέντος, αιχμάλωτου και εξόριστου Προμηθέα.
Κι αν στις επόμενες εκλογές δεν πλειοψοφήσει το νέο κόμμα του Κυρίου, μια συγκυβέρνηση με την μεταλλαγμένη Χρυσή Αυγή δεν θα πρέπει να μας καταπλήξει. Κάπου εκεί κοντά, στις παρυφές των κρατικών λειμώνων θα βόσκουν και τα τελευταία θλιβερά κατάλοιπα της νεκροζώντανης Αριστεράς – εάν δεν το γνωρίζετε: οι βουλευτές του Αριστερού Ρεύματος του Συνασπισμού αρνούνται να καταβάλουν το 20% της βουλευτικής αποζημίωσης για την ενίσχυση των ανέργων, την ώρα που σε πολλές εργατογειτονιές οι μισοί εργαζόμενοι βοηθούν και φροντίζουν τους άλλους μισούς.
Όχι κοινωνική έκρηξη – αλληλεγγύη και συνεργασία μέσα στη ζωή· όχι εξέγερση – επανάσταση· όχι διαμαρτυρία – πέρασμα στην πράξη!
εδώ υπάρχει κάτι που λείπει: η εγκαθίδρυση του Κυρίου,που θα γίνει με αληθινό πόλεμο/αρπαγή, των μέσων παραγωγής, ουσιαστικά της φύσης. Βιομηχανικές ΑΠΕ, ιδιωτικά ύδατα, νησιά και παραλίες, ορυχεία όπου υπάρχει κάτι γυαλιστερό κλπ. Στην πραγματικότητα, εκείνο που θα έχει σημασία είναι η άνευ γυρισμού καταστροφή της φύσης, που είναι και καταφύγιο παραγωγών, παραγωγός η ίδια, αλλά όχι υποτελής. Αν ο Κύριος δεν το κατορθώσει αυτό, τα υπόλοιπα που θα προσπαθήσει δεν θα έχουν τόση σημασία ή μάλλον, οι υποτελείς θα μπορούν να αλλάξουν γνώμη όποτε θέλουν. Διότι η νομοθεσία είναι νομοθεσία κι αλλάζει μέσα σε μια μέρα. Η νεκρή φύση, έχει δικούς της νόμους για να αναστηθεί.
Συμπέρασμα, όσοι από την Κ.Ο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α εφαρμόζουν την απόφαση για τη διάθεση του 20% της βουλευτικής αποζημίωσης δεν αποτελούν τμήμα της νεκροζώντανης αριστεράς, αλλά προτωπόρους του εμμενούς κομμουνισμού. Πάμε καλά!