φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Τη νύχτα της 10ης Ιανουαρίου του 49 π. Χ. ο Ιούλιος Καίσαρ ( >Γεώργιος Παπανδρέου, ως προς τον τρόπο σκέψης) αποφάσισε να διαβεί τον ποταμό Ρουβίκωνα, κηρύσσοντας με αυτόν τον τρόπο τον πόλεμο κατά της ρωμαϊκής συγκλήτου και των συνασπισμένων γύρω από τον Πομπήιο αντιπάλων του. Την απόφασή του να τα παίξει όλα για όλα σε μια κρίσιμη στιγνή της ζωής του την πήρε μετά από δραματικές αμφιταλαντεύσεις, που αφορούσαν την επίσπευση και όχι το αναπόφευκτο ή μη της σύγκρουσης, για τις οποίες και για την ίδια την απόφαση στα Απομνημονεύματα του Εμφυλίου Πολέμου ο Ιούλιος Καίσαρ δεν γράφει τίποτα – προφανώς, για να αποκρύψει την ασεβή απείθειά του στα ψηφίσματα της συγκλήτου. Είχε όμως μαζί του έναν σύμβουλο, τον Asinius Pollio (Ασίνιος Πολλίων), τα
υπομνήματα του οποίου ήταν η πηγή του Πλουτάρχου και του Αππιανού. Από αυτούς μαθαίνουμε λεπτομέρειες. Ο Πλούταρχος μας λέει (Πομπήιος 60,2) ότι ο Καίσαρ δεν είπε jacta alea est (ο κύβος [alea] ερρίφθη) αλλά τη φράση πας ανερρίφθω κύβος, που σημαίνει ας ριχτούν όλα τα ζάρια (ανερρίφθω, προστακτική, β΄εν. του παθητικού αορίστου ανερρίφθην), ενώ ο Αππιανός ( ) γράφει ότι είπε ο κύβος ανερρίφθω, ας ριχτούν τα ζάρια (ο κύβος, περιληπτικός αριθμός, ενικός που δηλώνει πλήθος ομοίων αντικειμένων ή προσώπων) Ο Σουητόνιος (Divus Julius, 32,3) μας λέει ότι ο Ιούλιος Καίσαρ είπε jacta alea est, ο κύβος ερρίφθη (πας ανέρριπται κύβος, στα αρχαία ελληνικά), σε οριστική και όχι σε προστακτική (esto) ή σε μέλοντα ( sit )
Ο Ιούλιος Καίσαρ μιλούσε αρχαία ελληνικά και τη φράση την είπε ελληνιστί – στα νεανικά του συγγράμματα έδινε ελληνικούς τίτλους. Την εξεστόμισε ελληνιστί όχι γιατί μιλούσε αρχαία ελληνικά αλλά γιατί η φράση ανερρίφθω κύβος ήταν μια πολύ διαδεδομένη παροιμία στον αρχαίο ελληνικό κόσμο, τις αρχαιότερες μαρτυρίες της οποίας εντοπίζουμε στον Ευριπίδη, τον Αριστοφάνη και τον Μένανδρο (Νέα Κωμωδία). Με αυτή την παροιμία, μεταφορά από τα ζάρια, ο Καίσαρ υπαινίχθηκε ότι όταν η ανθρώπινη σκέψη περί του πρακτέου αγγίζει τα όρια της, και δεν γίνεται να μην τα αγγίζει λόγω του αδήριτου απρόβλεπτου, της ακαταμάχητης έκπληξης, λόγω της εγγενούς αδυναμίας μας να έχουμε εποπτεία σε όλα τα δεδομένα, το μόνο που μας απομένει είναι η τύχη, για την οποία γράφει πολλά και στα δύο του Απομνημονεύματα.
Πριν δούμε μια άλλη παροιμία, μεταφορά κι αυτή από τα ζάρια, θα ήθελα να πω μερικά πράγματα για την κυβεία, το αρχαίο ελληνικό μπαρμπούτι. Οι αρχαίοι έλληνες έπαιζαν με τρία ζάρια, οπότε η μέγιστη επιτυχία ήταν τρεις εξάρες: τρεις έξ έβαλον: έρριξα τα ζάρια και ήρθαν τρεις εξάρες (η μέγιστη αποτυχία, τρεις άσσοι). Το παιχνίδι με τα ζάρια λεγόταν κυβεία, που δηλώνει όμως και το τέχνασμα, τη δολιότητα, τον εμπαιγμό, την απάτη. Υπήρχε και η φράση κρίνω τι εν κύβοις: αποφασίζω για κάτι με τη βοήθεια των ζαριών, επαφίεμαι στην τύχη όταν δεν μπορώ να αποφασίσω έλλογα. Κυβεύω σημαίνει παίζω κύβους, σημαίνει όμως και αποτολμώ κάτι, διακινδυνεύω κάτι· μεταφορικά, από την προηγούμενη σημασία, σημαίνει ριψοκινδυνεύω, τα παίζω όλα για όλα. Από το κυβεύω πλάστηκε το διακυβεύω των ελληνιστικών χρόνων και από αυτά τα σημερινά διακύβευση (<διακύβευσις) και διακύβευμα, καραμέλα της εποχής μας, το οποίο είναι τόσο πρόσφατο που το Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης δεν πρόλαβε να καταγράψει (1998) – τον Μπαμπινιώτη δεν τον έχω.
Υπήρχε όμως κι άλλη μια παροιμία που προερχόταν κι αυτή από τα ζάρια. Την αρχαιότερη μαρτυρία τη διαβάζουμε στον Ηρόδοτο( 7, 50,3). Ο Ξέρξης λέει στον σατράπη Αρτάβανο ότι η ισχύη του Περσικού Κράτους οφείλεται στο ότι οι προκάτοχοί του στο θρόνο και οι σύμβουλοί τους ήταν παράτολμοι, δεν ήξεραν τι θα πει ενδοιασμός, το ρήμα κωλώνω δεν το ήξεραν:
νυν δε κινδύνους αναρριπτέοντες ες τούτο σφέα προηγάγοντο, μεγάλα γαρ πρήγματα μεγάλοισι κινδύνοισι εθέλει καταιρέεσθαι.
Έφτασαν σε τόσο μεγάλη ισχύη επειδή δεν υπολόγιζαν τους κινδύνους, μόνο εάν αποφασίσεις να εκτεθείς σε μεγάλους κινδύνους μπορείς να κάνεις μεγάλα πράγματα, να αποκτήσεις δηλαδή μεγάλη ισχύη. Τη φράση κινδύνους αναρριπτέοντες τη μεταφράζουμε δεν υπολογιζαν τους κινδύνους αλλά επί λέξει θα μεταφράζαμε επειδή έρριχναν τους κινδύνους – αλλά τί είναι οι κίνδυνοι για να τους ρίξεις;
Ο κίνδυνος προέρχεται από τη λέξη κίνδυν, από μια μικρασιατική, στην απέναντι της Λέσβου ακτή, γλώσσα· με τη μορφή κίνδυν τη διαβάζουμε στον Αλκαίο και την Σαπφώ και δηλώνει τα ζάρια: κίνδυνον αναρριπτείν σημαίνει ρίχνω τα ζάρια. Η λέξη κίνδυνος με τη σημασία του κινδύνου είναι μια μεταφορά από το ρίξιμο των ζαριών. Μεταφορικά η φράση λέγεται γι αυτούς που αποφασίζουν να πέσουν με τα μούτρα στους κινδύνους για να νικήσουν, για να γίνουν πιο ισχυροί. (Ελληνιστές λεξικογράφοι για τη φράση: περί των αφειδώς εαυτούς εις κινδύνους αφιέντων).
Διαβάζουμε τη φράση σε τρεις δημηγορίες του Θουκυδίδη· τη διαβάζουμε στον Ευριπίδη και στον Αριστοφάνη. Με αυτή την παροιμία στο ολιγαρχικό κρανίο του, ο Ξενοφών έπλασε το επίθετο ριψοκίνδυνος (Απομνημονεύματα, 1.3. 9, όπου διακρίνει τους προνοητικούς των ανοήτων τε και ριψοκινδύνων). Η ίδια η λέξη μας λέει ότι ριψοκίνδυνος δεν είναι αυτός που ρίπτεται στους κινδύνους αλλά αυτός που ρίπτει τον κίνδυνον, που ρίχνει τα ζάρια (πρβλ. ρίψασπις, αυτός που ρίχνει την ασπίδα, ο ψοφοδεής, ο άνανδρος, ο δειλός, ο μικρόψυχος).
Αυτά, φίλες και φίλοι, για την διακινδύνευση και για το διακύβευμα. Θα έρθω τώρα στην μεγάλη μου αγάπη, τον θυελλώδη έρωτά μου, τον Γιώργο Παπανδρέου. Με αυτά που λέει δημόσια κι αυτά που κάνει νομίζω πως μπορούμε να μπούμε στο μυαλό του και στη ψυχή του και να δούμε πως σκέφτεται και ποιές οι προθέσεις του και οι επιδιώξεις του. Το ότι θέλει να επιστρέψει σε πρωταγωνιστικό ρόλο δεν υπάρχει καμιά απολύτως αμφιβολία, καμία απολύτως. Το ζήτημα είναι πως θα το κάνει. Μιας και είναι πολύ πανούργος και μέγιστος απατεώνας, μιας και είναι αμερικανοσπουδαγμενοτραφής και ανδρεοπαπανδρεϊκά μεγαλωμένος, ο μόνος τρόπος να επιστρέψει είναι να επιστρέψει ως σωτήρας και ως επαναστάτης, δηλαδή να ρίξει τη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου.
Θεωρώ ότι έχει διαβεί τον Ρουβίκωνά του· πότε θα έρθει η δική του 10η Ιανουαρίου θα το δούμε. Θα το δούμε όταν με τους βουλευτές που ελέγχει καταψηφίσει κάποιο αντιλαϊκό μέτρο, κι αν δεν φέρει αποτέλεσμα αυτή η πράξη θα την επαναλάβει, όσο κι αν πιεστεί, αν πιεστεί! Αν υποχωρήσει, θα πάει σπίτι του και δεν θέλει να πάει με καμιά Παναγία. Κατά συνέπεια, θα πέσει η κυβέρνηση και αργά ή γρήγορα θα προκηρυχτούν εκλογές. Οι συνέπειες θα είναι κατακλυσμιαίες. Θα συγκροτήσει νέο κόμμα; Θα ελέγξει το ΠαΣοΚ; Ό,τι και να γίνει, δεν θα υπερψηφιστεί από πολλούς όταν θα γίνουν εκλογές; Θα υπερψηφιστεί, ως επαναστάτης και ως σωτήρας. Δεν θα πέσει το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ; Θα πέσει. Θα κάνουν μαζί κυβέρνηση; Εάν μπορέσουν, ναι.
Ποιος θα ρίξει πρώτος την κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ ή ο Γ. Παπανδρέου; Μπορεί να τη ρίξει ο ΣΥΡΙΖΑ με την παραίτηση όλων των βουλευτών του; Μπορεί αλλά δεν θα το κάνει. Εάν το κάνει ο Παπανδρέου με τον τρόπο που αναφέραμε, ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει ρόμπα – που θα την φορέσει ο Γιωργάκης. Και ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει την κάτω βόλτα. Εάν πείσει τον Κύριο καπιταλιστή για την αναγκαιότητα αυτού του σχεδίου μερικής ανάσχεσης και εξουδετέρωσης του ΣΥΡΙΖΑ, θα πάρει το ΟΚ και θα προχωρήσει. Το σχέδιο Ποτάμι δεν είναι τόσο αποτελεσματικό.
Νομίζω πως το έχει πάρει.
Aν αποδειχτεί ότι έχεις αποκρυπτογραφήσει σωστά το σχέδιο του ΓΑΠ, θα σε παραδεχτώ ως τον πιο οξυδερκή άνθρωπο που έχω συναντήσει στη ζωή μου, Αθανάσιε. Το λέω και το εννοώ μέχρι κεραίας.
Δεν καταλαβαίνω όμως πώς μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να ρίξει την κυβέρνηση, ακόμα κι αν παραιτηθούν όλοι οι βουλευτές του. (Εδώ νομίζω ότι κάνεις ένα λάθος στις τεχνικές λεπτομέρειες, αλλά δεν έχει μεγάλη σημασία. Δεν είναι για την ενδεχελή γνώση των τεχνικών λεπτομερειών που θα σε παραδεχτώ, αλλά για το αν μπόρεσες να συλλάβεις τόσο έγκαιρα τη μεγάλη εικόνα).
Και γω Αθανάσιε, θα κάψω όλα τα πανεπιζημιακά πτυχία μου, θα πάρω ό,τι έχω πει πίσω, και θα έρθω να προσφέρω εθελοντική εργασία στον κήπο σου για ένα εξάμηνο. Αλλά βάζω στοίχημα ότι δεν θα γίνει τίποτα..
Φιλίστωρ, εδώ θα χρειαστούμε βοήθεια από συνταγματολόγο ή φίλο που γνωρίζει καλά το θέμα διότι οι γνώσεις μου είναι λίγες και πολύ αόριστες. Το ζήτημα δεν είναι αριθμητικό αλλά συνταγματικό. Υπάρχει ένα άρθρο που λέει ότι κάτω από κάποιες συνθήκες η ομαδική παραίτηση βουλευτών μπορεί να οδηγήσει σε εκλογές. Εάν υπάρχει αυτή η ρύθμιση, είμαι απολύτως βέβαιος ότι δεν θα την εφαρμόσει ο ΣΥΡΙΖΑ γιατί, όπως διατείνεται, ο Παπαδημούλης το είπε, ΄θα σας τρελάνουμε στη νομιμότητα΄.
Κι επειδή θα μας τρελάνουν στη νομιμότητα, ο νόμιμος τρόπος να κηρυχτούν εθνικές εκλογές είναι τον Φλεβάρη του 2015, με την εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας. Αυτός είναι ο σχεδιασμός του ηγετικού επιτελείου του ΣΥΡΙΖΑ. Θα τους προλάβει ο ΓΑΠ; Οι ενδείξεις που διακρίνω και ο τρόπος που τις ερμηνεύω με αναγκάζουν να σκεφτώ ότι δίνεται στον Γιωργάκη μια πρώτης τάξης ευκαιρία να επιστρέψει, με την άδεια ασφαλώς του Κυρίου Μπόμπολα, Αλαφούζου, Βαρδινογιάννη κ.α. Έτσι δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο μιας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ΄κόμματος΄ Παπανδρέου, Ποταμιού και ΑΝΕΛ, εάν μπουν στη Βουλή, μέσα στο καλοκαίρι ή αρχές φθινοπώρου.
Θα μπορέσει αυτή η κυβέρνηση να εκλέξει Πρόεδρο; Ή θα έχουμε και πάλι εκλογές, που θα εγκαινιάσουν μια περίοδο βραχείας ή μακράς διάρκειας ακυβερνησίας;
Δέχομαι, Γιάννη. Να βάλουμε στοίχημα βιβλίο ή βιβλία αξίας μέχρι 40 εβρά. Θα το χάσω εάν δεν γίνει τίποτα μέχρι στις 31 Οκτωβρίου και θα σου στείλω το βιβλίο που θα μου ζητήσεις. Θα το χάσεις εάν ο ΓΑΠ πάρει την πρωτοβουλία των νικήσεων και έχουμε εξελίξεις – μέχρι και η κυβέρνηση να πέσει. Τα βιβλία που θα ήθελα είναι δύο του Ζακ Ελίλ,το Τεχνικό Σύστημα και Η Πολιτική Αυταπάτη. Εάν δέχεσαι το στοίχημα, περιμένω τον τίτλο ή τους τίτλους των βιβλίων.
Πάντως θα χαρώ πάρα πολύ να μιλήσουμε για επιστήμη και φιλοσοφία μαζεύοντας ντομάτες, κάνοντας πελτέ και πίνοντας τσιπουράκι. Αν έρθει κι ο Φιλίστωρ θα περάσουμε ιστορικές στιγμές.
Δέχομαι και γω το στοίχημα αγαπητέ Αθανάσιε. Θα ήθελα ένα καλό λεξικό, και αν δεν φτάνει το ποσό των 40 εβρών θα τσοντάρω το υπόλοιπο! βλέπουμε λοιπόν!
H παραίτηση έστω και ενός βουλευτή μπορεί να οδηγήσει σε εκλογές, υπό την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχουν επιλαχόντες ή ότι δεν αποδέχονται την αναπλήρωση. Στην περίπτωση αυτή, πάμε για αναπληρωματικές εκλογές στην οικεία εκλογική περιφέρεια. (Προσοχή: Μιλάμε για αναπληρωματικές εκλογές, επίδικο αντικείμενο των οποίων είναι αποκλειστικά η κάλυψη της κενής έδρας).
Έστω λοιπόν ότι παραιτούνται μέχρις ενός οι 70-κάτι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, στις 40-κάτι εκλογικές περιφέρειες, όπου έχουν εκλεγεί. Τι θα γίνει τότε; Πρώτα απ΄ όλα, δε γνωρίζουμε αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σε θέση να ελέγξει όλους τους αναπληρωματικούς. Ας υποθέσουμε όμως, argumentis gratia, ότι πράγματι είναι σε θέση να το κάνει.
Στην περίπτωση αυτή, διενεργούνται αναπληρωματικές εκλογές στις 40-κάτι εκλογικές περιφέρειες, με αποκλειστικό σκοπό την αναπλήρωση των κενών εδρών.
Ούτε διάλυση της Βουλής, ούτε προκήρυξη εκλογών, ούτε τίποτα… Σου το λέω μετά λόγου γνώσεως. Και ο Φιλίστωρ δε συνηθίζει να λέει κουβέντες του αέρα.
Y.Γ.: Δεν καταλαβαίνω γιατί ως όριο για το στοίχημά σας βάλατε την 31η Οκτωβρίου. Μου διαφεύγει κάτι;
Ευχαριστώ σε, Φιλίστωρ! Αναθεωρώ λοιπόν ό,τι υποστήριξα ότι μπορεί να ρίξει τη κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ με αυτόν τον τρόπο. Απομένει μόνο η τρέλα της νομιμότητας, ο σχεδιαμός του ηγετικού επιτελείου του ΣΥΡΙΖΑ: Φεβρουάριος του 2015 (εκλογή Προέδρου). Εκτός εάν αυτή η εκλογή γίνεται νωρίτερα, αλλά δεν ξέρω πόσο νωρίτερα μπορεί να γίνει, δεν ξέρω τι λέει το Σύνταγμα.
Το όριο της 31ης Οκτωβρίου είναι παντελώς αυθαίρετο από μεριάς μου, το δέχτηκε και ο Γιάννης.
Φίλε, χαίρε.
Είναι η πρώτη φορά που σχολιάζω στον ιστόχωρό σου, τον οποίον κατά τύχην ηύρα ως αποτέλεσμα μίας διαδικτυακής αναζητήσεώς μου και τελικά πέρασα ένα ολόκληρο απόγευμα διαβάζοντάς σε. Όπως καταλαβαίνεις, μου άρεσε πολύ! Γράφεις απολαυστικά, με ρέουσα αλλά και μεστή γραφή και οφείλω να αναγνωρίσω οτι είσαι γνώστης των αντικειμένων που πραγματεύεσαι. Σε θέματα που με ενδιαφέρουν τα άρθρα σου μου προσέφεραν γνώση και σε ευχαριστώ για αυτό, και σε παροτρύνω να έχεις δύναμη και όρεξη για ακόμη περισσότερα!
Τα χαλάω μαζί σου όμως και διαφωνώ σχεδόν με κάθε λέξη που γράφεις, όταν αρχίζεις να πραγματεύεσαι πολιτικά πράγματα. Δεν είναι προσωπικό το θέμα, αντιθέτως νομίζω οτι είσαι ένας ευφυέστατος, ευρυμαθής και καθ’ όλα αξιοπρεπής άνθρωπος. Κατά την άποψή μου το πρόβλημα είναι η ασθένεια που λέγεται αριστερά. Είναι μία νοητική πάθηση που καταστρέφει τα μυαλά και των αξιώτερων ανθρώπων και τους κάνει να καταλήγουν σε ανόητα συμπεράσματα, γελοίες προβλέψεις για το μέλλον και λογικοφανείς μεν αλλά εντελώς εκτός πραγματικότητας εκτιμήσεις των πραγμάτων, της ιστορίας, της ζωής. Ο αριστερός τρόπος σκέψης είναι μεν, σε κάποιες περιπτώσεις ελκυστικός έως και γοητευτικός, αλλά έχει ένα βασικό μειονέκτημα. Είναι λανθασμένος. Όπως μία κινηματογραφική ταινία μπορεί να είναι εντυπωσιακή, γοητευτική, να σε συνεπαίρνει αλλά στην τελική είναι απλά ένα φανταστικό κατασκεύασμα και τίποτε άλλο, ένα σύννεφο. Για αυτόν τον λόγο ποτέ κανείς αριστερός δεν θα καταφέρει να προβλέψει σωστά το μέλλον. Μπορεί να γράφει άριστα γραμματολογικά και ευχάριστα στην ανάγνωση και λογικοφανή κείμενα αλλά στο δια ταύτα θα αποδεικνύονται μπούρδες και κάθε ΜΑ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ δεν θα επαληθεύονται από την πραγματικότητα. Είναι σχεδόν μαθηματικό θεώρημα: όποιος ξεκινά τον συλλογισμό του από αριστερή/κομμουνιστογενή/μαρξιακή βάση νομοτελειακά θα καταλήξει σε μπουρδολόγημα ή πιο ευγενικά σε συμπεράσματα που αφορούν κάποιο παράλληλο σύμπαν. Ξεκίνησες από αριστερά; Θα πεις βλακεία.-
Κάποιοι άνθρωποι με σπάνιας ανθεκτικότητας πνευματικά αντισώματα, κατορθώνουν κάποια στιγμή να υπερνικήσουν αυτήν την ζοφερή νοητική ασθένεια που λέγεται αριστερίλα. Δυστυχώς όμως η συντριπτική πλειονότητα όσων νενόσηκαν αυτήν, παραμένουν ανίατοι… Δεν είναι βλαβεροί, δεν είναι κακοί, συνήθως, απλά οι σκέψεις τους έχουν τόση ουσιαστική βαρύτητα και επαφή με την πραγματικότητα όση οι ”σκέψεις” ενός αλαφροίσκιωτου ρομαντικού ποιητή. Διαβάζονται ευχάριστα μεν αλλά είναι άχρηστες δε. Και είναι κρίμα διότι έτσι αχρηστεύονται μυαλά που αλλιώς θα διέπρεπαν ως πολιτικοί αναλυτές.
Στο δια ταύτα, συγχαρητήρια για το φοβερό blog σου και ευχαριστώ για τις γνώσεις ας δέδωκάς μοι δια των άρθρων σου και ειλικρινά θα χαρώ να διαβάσω κι άλλα. Αλλά στην πολιτική …πιστεύω οτι είναι ως αν προσπαθείς να κερδίσεις σε αγώνα ιστιοπλοίας φορώντας ορειβατικό εξοπλισμό, τόσο τραγελαφική, σφαλερή, αστεία, εξωπραγματική, πλανεύτρα και θολή είναι η αριστερή νόηση των πραγμάτων.
Ελπίζω να μην παρεξηγήθηκες.
Εύχομαι καλή συνέχεια εκ καρδίας!
Συμφωνώ, θεωρώ εδώ και καιρό, πως με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ο Παπανδρέου θα επιστρέψει. Μπορεί να μην ρίξει τη κυβερνηση -ακριβώς ή μόνος του-, αλλά θα επιστρέψει.
Υ.γ: Και ο Καραμανλής θα μιλήσει κάποια στιγμή – εάν δεν πάθει καρδιακή ανακοπή από το φόβο του :-).
Τα προηγούμενα μπορεί να συνδυαστούν με την αύξηση της συχότητας εμφάνισης προσώπων από τα έξω προς τα μέσα της Ελλάδας.
υγ: Από την άλλη μεριά σκέφτομαι πως ίσως καλόν είναι να υπάρχουν και αριστερές εκτιμήσεις των πραγμάτων, όπως καλόν είναι να υπάρχουν ενδιαφέρουσες κινηματογραφικές ταινίες επιστημονικής φαντασίας, δηλαδή ως διανοητικά γυμνάσματα και αφορμή για προβληματισμό. Ίσως το κακόν είναι όταν κάποιοι παρασύρονται και τα πιστεύουν και ως πραγματικά (δηλαδή αρχίζουν να νοσούν από αριστεροπάθεια).
Θέλω να πω, καλογραμμένη ταινία το star wars, σε ταξιδεύει κλπ αλλά αν αρχίσεις να ντύνεσαι σαν Τζεντάι και να μάχεσαι στα σοβαρά τον …Νταρθβέηντερ και την …Νταρκφορσ, τότε πια έγινες αριστερός. Κάπως έτσι.
Αγαπημένε μου Αθανάσιε! Αγαπημένε μου Ιωάννη! Πήγατε και βάλατε στοίχημα πάνω σε μια αυθαίρετη ημερομηνία; Θα σας μαλώσω…
Και τι θα κάνετε δηλαδή στην περίπτωση που ο ΓΑΠ ρίξει την κυβέρνηση -λέμε τώρα- την 1η Νοεμβρίου; Ποιος θα το έχει χάσει το στοίχημα; Ο Αθανάσιος! Και γιατί παρακαλώ; Επειδή θα έχει πέσει έξω μια μέρα; Αμ δεν πάει έτσι, φίλοι μου αγαπημένοι…
Όταν βάζουμε στοίχημα για το τι θα κάνει -ή δε θα κάνει ο ΓΑΠ-, οι ημερομηνίες μας δε μπορεί να είναι αυθαίρετες. Εφόσον ο ΓΑΠ πορεύεται βάσει σχεδίου, οφείλουμε να εντοπίσουμε τα χρονοδιαγράμματα που ενυπάρχουν σ’ αυτό (διότι σχέδιο άνευ χρονοδιαγράμματος δε νοείται).
Ας δεχτούμε λοιπόν ότι ο ΓΑΠ σχεδιάζει πραγματικά να ρίξει την Κυβέρνηση. Θα έχει πολλές ευκαιρίες να το κάνει -και θα διαλέξει αυτήν που θεωρεί καταλληλότερη. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι ο χρόνος του δεν είναι ανεξάντλητος. Ποια είναι η τελευταία του ευκαιρία; Κατά τη γνώμη μου, η ψήφιση του προϋπολογισμού. Αν δε ρίξει την Κυβέρνηση ούτε τότε, μετά δε θα μπορεί να το κάνει.
Προτείνω συνεπώς να τροποποιήσετε το στοίχημά σας και να το μεταθέσετε για την ημέρα ψήφισης του προϋπολογισμού. Αν θυμάμαι καλά, θα πρέπει να είναι κάποια στιγμή μέσα στο Νοέμβρη μήνα…
Δέχομαι, Φιλίστωρ, την παράταση· απομένει να τη δεχτεί κι ο Γιάννης.
Την δέχομαι την παράταση.