φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΔΕΝ υπάρχει πιο μεγάλη ανασφάλεια από την υπερσίγουρη ασφάλεια, όσο κι αν όλοι οι άνθρωποι την αναζητούν – το μόνο σίγουρο στη ζωή μας είναι ο θάνατος. Ζώντας συνειδητά μέσα σε μια διαρκή κρίση, η ασφάλειά μου είναι αυτή η κρίση – να ζεις όσο γίνεται μακριά από μεροκάματο και μισθό, μακριά από την κατάρα του επαγγέλματος, με όσο γίνεται λιγότερα εμπορεύματα και χρήματα, με όσο γίνεται περισσότερες φίλες και φίλους, θεωρώ ότι η κρίση, η αναταραχή, η εξέγερση, ο κοινωνικός διχασμός, η επανάσταση, το πέρασμα στην πράξη, η απουσία, η προσφορά, η καθημερινή βίωση του γλεντζέδικου κομμουνισμού είναι πηγή αναζήτησης, αναθεώρησης αυτονόητων, σκέψεων και γνώσεων και πρακτικών, είναι πηγή δημιουργίας και εμένα πάνω απ΄ όλα με ενδιαφέρει η αναζήτηση, η κριτική και η δημιουργία.
ΘΕΩΡΩ ότι ανοίγεται μπροστά μας μια μακράς διάρκειας περίοδος αναταραχής, κοινωνικού διχασμού, κρίσης (λήψης αποφάσεων δηλαδή), αναζήτησης, αναθεώρησης αυτονόητων, κριτικής, μια μακράς διάρκειας δημιουργία. Και όλα αυτά είναι στιγμές του εμμενούς, του γλεντζέδικου κοινωνικού πολέμου, (της εμμενούς, της γλεντζέδικης κοινωνικής επανάστασης), που οξύνεται και γενικεύεται εξ αιτίας (όχι εξ΄, αγάπες, η εκ προήλθε από την εξ, όχι η εξ από την εκ!) της καπιταλιστικής επίθεσης που επιδιώκει την ενίσχυση του συρρικνωνόμενου καπιταλισμού. Κατά τη διάρκεια αυτής της μακροχρόνιας αναταραχής και δημιουργίας υπάρχουν στιγμές κομβικές, στιγμές δηλαδή προς τις οποίες συγκλίνουν, επεξεργάζονται και αποκλίνουν, διασπείρονται στην κοινωνία, σκέψεις, ιδέες, γνώσεις, πρακτικές. Να ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα: θα γίνει κοινός τόπος, κοινή κοινωνική πρακτική να μην καταθέτουμε, να μην έχουμε χρήματα στις τράπεζες; Θεωρώ ότι θα γίνει. Θα μας δοθούν πολλές αφορμές και ευκαιρίες για να φέρουμε στο προσκήνιο πολλές παρόμοιες σκέψεις και γνώσεις και πρακτικές. Δεν είμαστε παρά μόνο στην αρχή.
ΤΟ δημοψήφισμα που θα γίνει είναι μια παρόμοια κομβική στιγμή. Είναι το αποτέλεσμα σύγκλισης, εισροής γεγονότων και συμβάντων, θα είναι πηγή εκροής και διάχυσης γεγονότων και πρακτικών και αντιλήψεων. Μιας όμως και ο εγκέφαλός μας είναι ειδικευμένος να γενικεύει, είμαστε επιρρεπείς, ευάλωτοι θα έλεγα, σε γενικεύσεις, με αποτέλεσμα να εστιάζουμε στη στιγμή και να χάνεται από τα μάτια μας η όλη διαδικασία της αναταραχής, της κριτικής, της δημιουργίας.
Η Σχολή έσκασε μύτη τον Φεβρουάριο του 2009. Ακολούθησε η πρώτη και μετά η δεύτερη καπιταλιστική επίθεση, τις οποίες ονομάζουμε μνημόνια και προγράμματα διάσωσης, τα οποία χαρακτήρισα πολύ σωστά από καπιταλιστικής έποψης. Όλα τα πληττόμενα από τις επιθέσεις στρώματα υποστήριζαν και υποστηρίζουν ότι δεν είναι σωστά, έτσι γενικά και αόριστα, χωρίς να σαφηνίζουν ότι για τους καπιταλιστές είναι σωστά, έκφανση της αυταπάτης ότι όλοι μαζί θα βγούμε από την κρίση! Αυτά τα στρώματα, οι κοινωνικοί και πολιτικοί εκπρόσωποί τους, και άλλοι πολλοί έλεγαν ότι τα μέτρα δεν θα περάσουν εγώ όμως έλεγα ότι τα μέτρα θα περάσουν και διατύπωνα και συνεχίζω να διατυπώνω το επιχείρημα ότι θα περάσουν διότι ο μόνος που μπορεί να αποκρούσει την αδίστακτη καπιταλιστική επίθεση είναι το βιομηχανικό προλεταριάτο, το οποίο έχει σκύψει το κεφάλι και γλείφει μακαρίως τον πούτσο του – η φράση είναι βιομηχανικού προλετάριου, την οποία και αφομοίωσε ο εγκέφαλός μου, όπως συνηθίζει να κάνει άλλωστε. Έλεγα ότι οι ΑΓΑ.ΠΟ., οι αγανακτισμένοι πολίτες, θα πάνε στα σπίτια τους δαρμένοι και κλαμμένοι και κλασμένοι γιατί οι πορείες και οι διαδηλώσεις και οι συγκεντρώσεις ως μέσα διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου ανήκουν ανεπιστρεπτί στο παρελθόν.
ΣΗΜΕΡΑ, Τρἰτη 30 Ιουνίου τελειώνει το δεύτερο πρόγραμμα. Επειδή ο σκοπός του Κυρίου καπιταλιστή δεν επετεύχθη θα έρθει και το τρίτο μνημόνιο, το τρίτο πρόγραμμα, η τρίτη καπιταλιστική επίθεση. Δεν επετεύχθη διότι ο Κύριος καπιταλιστής έχει μπροστά του ένα μεγάλο βουνό να μετακινήσει, τον ζωντανό κομμουνισμό της ελληνικής κοινωνίας: οι άνεργοι συντηρούνται από τους εργαζόμενους και συνταξιούχους ενώ τα περισσότερα παμπληθή μαγαζάκια ζουν και βασιλεύουν γιατί θα πάω στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς να αγοράσω χαρτικά για τα παιδιά και όχι στα Πάμπλικ, θα πάω στα εργαλεία της γειτονιάς και όχι στο Πράκτικερ, θα πάω στο κρεοπωλείο να αγοράσω τσιτσί και όχι στο σούπερ μάρκετ. Αντιλαβού;
ΘΑ υπάρξει και τρίτη επίθεση, θα υπάρξει και τρίτο πρόγραμμα, και νέα μέτρα, τα οποία και θα περάσουν. Θα δούμε, θα εξετάσουμε το εάν θα τα περάσει η Αριστερά ή η Δεξιά ή και μαζί. Η επίθεση θα γίνει και θα δούμε εάν επιλεγεί, εάν έχει ήδη επιλεγεί, η ταχεία και βίαιη (χρεοκοπία) ή η δημοκρατική, η συναινετική, η μακροπρόθεσμη (μνημόνιο, πρόγραμμα).
Θα συνεχίσω αύριο το πρωί. Ξημέρωσε.