in Νεκροζώντανη Αριστερά, κοινωνικός πόλεμος

ανατομία της καπιταλιστικής επίθεσης (2010-2020)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΕΑΝ ισχύει ότι το ιδιάζον, το κομβικό, το εντονότερο χαρακτηριστικό του δυτικού πολιτισμού, καπιταλιστικού σήμερα, είναι η εμμονή στην αύξηση της διαθέσιμης ισχύος, και διαθέσιμου πλούτου, τότε αυτό το χαρακτηριστικό θα πρέπει να το εντοπίζουμε παντού. Νομίζω ότι το εντοπίζουμε. Έτσι, μια μεγάλη εξαγωγική βιομηχανία (δεν μπορεί να είναι μεγάλη, εάν δεν είναι εξαγωγική), όταν αυξάνει τα κέρδη της θα είναι ικανοποιημένη, ενώ όταν τα κέρδη της μειώνονται, άρα και η ισχύς της, θα πρέπει να δυσφορεί και να σκέφτεται πώς να ανακάμψει, πώς δηλαδή από τη μείωση των κερδών και της ισχύος θα καταφέρει να περάσει στην αύξηση. Αυτό βεβαίως ισχύει και για μια βιοτεχνία με λίγους εργάτες και για άλλους πολλούς. Ισχύει και για ένα συνοικιακό μανάβικο. Θα θυμάστε τι έγινε στο 1999-2000 με το Χρηματιστήριο. Ήξερα έναν νεαρό Αλβανό οικοδόμο που έχασε 2 εκ.δραχμές γιατί ήθελε να τα κάνει 5. Και δεν ήταν ο μόνος εργάτης.

ΣΥΝΗΘΩΣ την απόπειρα αύξησης των κερδών και της ισχύος την αναλαμβάνει ατομικά ο καπιταλιστής, μια συγκεκριμένη καπιταλιστική επιχείρηση θέλω να πω. Όταν όμως πολλοί ή οι περισσότεροι ή και όλοι οι καπιταλιστές βλέπουν τα κέρδη τους και την ισχύ τους να μειώνονται, τότε επιχειρούν όλοι μαζί να περάσουν από τη μείωση στην αύξηση. Πώς το κάνουν; Ποιος αναλαμβάνει αυτή την επιχείρηση; Είναι βέβαιο ότι δεν μπορούν να το κάνουν μόνοι τους. Είναι βέβαιο ότι αυτή την επιχείρηση την αναλαμβάνει το Κράτος. Και τι είδους επιχείρηση είναι αυτή; Μπορεί να είναι πόλεμος αλλά συνήθως δεν είναι. Είναι μια ειρηνική, μια οργανωμένη και συντονισμένη επίθεση κατά των Υποτελών, παραγωγών και μη με πάρα πολλά θύματα. Είναι μια καπιταλιστική επίθεση, μια επίθεση που σκοπό έχει να αυξήσει τα κέρδη όλων ταυτοχρόνως των μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων. Πώς το κάνει; Πόσο διαρκεί αυτή η επίθεση; Ποιους κινδύνους μπορεί να αντιμετωπίσει και πως τους ξεπερνά;

ΜΙΑ πολεμική ή ειρηνική καπιταλιστική επίθεση διαρκεί πολλά χρόνια. Αυτό είναι βέβαιο για τον πόλεμο. Είναι βέβαιο και για την ειρηνική οικονομική και κοινωνική επίθεση. Η καπιταλιστική επίθεση που εξαπολύθηκε το 2010 στην Ελλάδα δεν θα μπορούσε να ήταν εφάπαξ. Όλα αυτά τα οποία είχαν στο μυαλό τους να αρπάξουν ήταν τόσα πολλά και εν πολλοίς ετερόκλητα, που θα γινόταν χαμός. Έπρεπε λοιπόν να τα αρπάξουν σταδιακά. Αυτό το σταδιακά το ονομάζουμε Πολιτική –  Πολιτική υπάρχει μόνο όπου υπάρχει αρπαγή και καταστροφή κοινωνικού πλούτου. Όπου δεν υπάρχει, δεν υπάρχει Πολιτική –  δεν υπάρχει στους τροφοσυλλέκτες-κυνηγούς του Αμαζονίου. Ούτε υπήρχε στις νεολιθικές αγροτικές κομμουνιστικές κοινότητες.

ΕΠΡΕΠΕ λοιπόν να σκιαγραφηθεί ένα χρονοδιάγραμμα. ένα σχέδιο της επίθεσης. Από ποιους;  Από τους ίδιους τους καπιταλιστές της παραγωγής και του χρήματος (τραπεζίτες) και τους συμβούλους τους. Αποφασίστηκε ότι αυτή η επίθεση για να τελεσφορήσει θα έπρεπε να είναι μεγάλης διάρκειας. Σε καμιά περίπτωση εφάπαξ. Και αποφασίστηκε να είναι δεκαετής. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα παραταθεί, εάν δεν ολοκληρωθεί, εάν δεν πραγματοποιηθούν οι επιδιώξεις της. Και θα έπρεπε μετά από κάθε επίθεση (μνημόνιο) και υπάρχει μια φάση σταθεροποίησης των κεκτημένων της επίθεσης και εξοικείωσης, να μην πω εθισμού, των Υποτελών  με τη νέα κοινωνική πραγματικότητα: να μάθουν να ζουν με λιγότερα. Πριν δούμε ποιες ήταν, είναι αυτές οι επιδιώξεις, ας δούμε κάποια άλλα ζητήματα, πάρα πολύ σημαντικά.

ΤΟ πρώτο μέλημα των σχεδιαστών της επίθεσης ήταν να εκφοβιστεί ο αντίπαλος. Όχι να φοβηθεί απλά, όχι να τρομοκρατηθεί – να χεστεί  πάνω του. Εάν δεν φοβηθεί ο αντίπαλος, δεν μπορείς να τον νικήσεις: είναι ένα από τα δόγματα της θεωρίας του (κοινωνικού) πολέμου. Και για να τον εκφοβίσεις θα πρέπει να του θέσεις ένα δίλημμα, στο οποίο ό,τι και να αποφασίσει είναι χαμένος, αλλά που το ένα σκέλος, η μία απόφαση είναι καλύτερη από την άλλη: τι θέλετε, να τα χάσετε όλα ή να χάσετε λίγα, κάποια, μερικά; Το ότι θα χάσετε, δεν το συζητάμε. Εάν θέλετε να το συζητήσουμε, η κατάληξη θα είναι να χάσετε ακόμα περισσότερα: GREXIT! Δεν θα έχετε να φάτε, δεν θα έχετε φάρμακα, δεν θα έχετε βενζίνα-  θα πεθάνετε από τη πείνα, το κρύο και από τις ασθένειες.

ΤΟ δεύτερο μεγάλο ζήτημα, της οργάνωσης της άμυνας δηλαδή, ήταν ο έλεγχος και η διαχείριση της δυσφορίας των Υποτελών που θα προέκυπτε από την επίθεση. Ο μόνος τρόπος ήταν η συνεργασία της Αριστεράς. Το ΚΚΕ δεν το έλαβαν καθόλου υπ΄όψει τους. Κατά συνέπεια, έπρεπε να εξασφαλιστεί η συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ. Έγινε κρούση σε ηγετικά στελέχη, ο Αλαβάνος δεν δέχτηκε και αναγκάστηκε, να μην πω εξαναγκάστηκε, να παραδώσει τα ηνία στον Τσίπρα. Θα αμειβόταν, οπωσδήποτε, δεν θα τον άφηναν έτσι! Οι Λαφαζάνης και Κωνσταντοπούλου ούτε που ρωτήθηκαν –  θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν και μετά να πεταχτούν σα λεμονόκουπες. Η κρούση και η συμφωνία έγινε ασφαλώς πριν αρχίσει η επίθεση. Όλα τα άλλα εμένα μου φαίνονται ανοησίες.

ΤΟ τρίτο μεγάλο ζήτημα ήταν τα όρια της καταστολής της όποιας εμφανιζόμενης αντίδρασης των Υποτελών. Αποφασίστηκε να είναι ανηλεής, αδίστακτη, εάν χρειαστεί. Και χρειάστηκε: ο εμπρησμός της ΜΑΡΦΙΝ και ο οικτρός θάνατος των πέντε, αν δεν κάνω λάθος, ήταν δουλειά του Κράτους. Τότε τελείωσαν όλα.

ΑΣ δούμε τώρα τις επιδιώξεις της επίθεσης. Μετρημένα κουκιά, τα έχουμε μετρήσει πολλές φορές. Ο βασικός στόχος ήταν η αύξηση των κερδών με τους παρακάτω τρόπους. Μείωση μισθών και μεροκάματου. Αύξηση του χρόνου εργασίας. Μείωση ασφαλιστικών εργοδοτικών εισφορών. Επέκταση ανασφάλιστης εργασίας. Μείωση φορολογίας των επιχειρήσεων μέσω επιβολής νέων φόρων στους Υποτελείς και περικοπής των συντάξεων και των κοινωνικών επιδομάτων.  Ιδιωτικοποιήσεις κρατικών οργανισμών. Απελευθέρωση επαγγελμάτων. Κλείσιμο, μέσω της προκύπτουσας φτώχειας, της λιτότητας, πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων καπιταλιστικών επιχειρήσεων, παραγωγικών, εμπορικών, μεταποιητικών και τουριστικών.

Η επίθεση στέφθηκε με επιτυχία, το πρόγραμμα ήταν και είναι σωστό, πολύ σωστό αλλά δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα. Θα ολοκληρωθεί με μια νέα ή περισσότερες επιθέσεις. Θα τις δούμε στα επόμενα τρία χρόνια (2018-2020). Θα υπάρξει και συνέχεια, εάν ο χρόνος δεν είναι αρκετός. Κι έτσι, το 2020 θα αρχίσει μια νέα δεκαετία, τρομερή και φοβερή, αφού σε αυτήν θα εκβάλουν και θα οριστικοποιηθούν όλα τα αποτελέσματα της καπιταλιστικής επίθεσης. Πιθανότατα, η δεκαετία αυτή να αρχίσει πριν τελειώσει η δεκαετία της επίθεσης με τις εκλογές, όποτε κι αν γίνουν. Όταν αυξηθεί η ΑΠΟΧΗ και όλα τα μνημονιακά κόμματα εξαναγκαστούν να συγκυβερνήσουν, να συντονίσουν μαζί την καπιταλιστική επίθεση που έχει αναλάβει το Κράτος. Κατά τη δεκαετία αυτή, η ιστορική Αριστερά θα αποχωρήσει παντελώς από το πολιτικό, ιδεολογικό και κοινωνικό προσκήνιο κι αυτή που θα απομείνει θα είναι ένας κόσμος μικροσκοπικών κομματιδίων και οργανώσεων.

ΚΑΤΑ τη δεκαετία αυτή θα τεθούν και τα πρώτα θεμέλια μιας νέας Αριστεράς, συγχωρέστε με για τον όρο ‘Αριστερά’ αλλά δεν μπορώ να διανοηθώ κάποιον άλλον, προς το παρόν. Όλα μα όλα θα επανεξεταστούν: και οι σκοποί και τα μέσα. Και ίσως καταλήξουμε στην ταύτιση των σκοπών και των μέσων! Ικανό αλλά όχι και επαρκές όμως!

Νικάμε χωρίς να πολεμάμε! Πρώτα νικάμε και μετά πολεμάμε!

 

 

Σχολιάστε ελεύθερα!

  1. Αν δεν κάνω λάθος το ’18 καταργείται το αφορολόγητο στου μισθωτούς (κάτι που θα φανεί άμεσα, μιας και θα παρακρατηθεί από τους μισθούς) και το ’19 όλα τα επικουρικά ταμεία στις συντάξεις.
    Αυτά έχουν ήδη ψηφιστεί, αν χρειαστεί κ κάτι άλλο το βλέπουμε.
    Ο Άλεξ έχει στη βασική ομάδα του αρκετούς συμβούλους του Γιωργάκη, οπότε αυτό που λες δεν αποκλείεται, να τον ψώνισαν δλδ το ’10 κ όχι το ’15.

    Από το άρθρο της wikipedia για τον Ψύριζα:

    Στις ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου 2009, ο ΣΥΡΙΖΑ έλαβε την πέμπτη θέση με 4,7% και εξέλεξε έναν ευρωβουλευτή, τον Νίκο Χουντή. Το αποτέλεσμα αυτό θεωρήθηκε ως αποτυχία, ιδιαίτερα σε σύγκριση με τα διψήφια δημοσκοπικά ποσοστά της άνοιξης του 2008.

  2. Αγαπητέ Αθανάσιε σε διαβάζω εδώ και λίγα χρόνια, μετά από σύσταση φίλου. Έχω θαυμάσει πολλές φορές την καθαρότητα της σκέψης σου. Πολλές φορές έφτασα στο παρά πέντε να γράψω ένα θετικό σχόλιο. Δεν το έκανα γιατί δεν είχα κάτι ουσιώδες να προσθέσω. Σήμερα, όμως, δεν μπορώ να αντισταθώ. Θα εκφράσω τον θαυμασμό μου, μόνον! Χωρίς να έχω κάτι να προσθέσω ή να παρατηρήσω. Μπράβο σου αγαπητέ μου! Νομίζω ότι κατέκτησες την τέλεια ισορροπία: τα πόδια (και τα χέρια) σου στην γη και το πνεύμα σου, στον ουρανό! Εύγε σου!

  3. Α ρε θαναση, σε επιπεδο δεοντος παραμενεις αθεραπευτα αριστερος. Κι αυτο δε φαινεται απο το ονομα που δινεις σ αυτο που λες πως θα ρθει αλλα στο οτι φτιαχνεις ολοκληρο σχημα για να καταδειξεις το αναποφευκτο της ελευσης του.
    Ταυτοχρονα βεβαια, ξερεις τι παιζει πραγματικα, γιατι εισαι μεγαλη κουφαλα και γι αυτο σε γουσταρω.

  4. πολυ σωστα μου φαινονται αυτα, πιστευω ομως οτι εκτος απο το κκε ,ουτε την αριστερα , συριζα κτλπ την υπολογισαν .θεωρω οτι ηθελαν πληρη συντριβη της αριστερας στην ελλαδα για παραδειγματισμο κυριως. με την σοβιετικη ενωση απουσα, αισθανονται ,και ειναι, πανισχυροι.