φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Δεν μπορούμε να περιμένουμε ούτε την καπιταλιστική ανάπτυξη, ούτε την κομμουνιστική επανάσταση για να επιλυθούν πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Και δεν μας επιτρέπεται να πιστεύουμε τις υποσχέσεις των υπηρετών πολιτικών του Κυρίου ημών καπιταλιστή της παραγωγής και του χρήματος ότι θα λύσουν τα προβλήματα. Αντιμετωπίζοντας τα προβλήματα που μπορούμε να αντιμετωπίσουμε, και δεν είναι λίγα, τώρα, σήμερα, από μας τους ίδιους και τις ίδιες, αποτρέπουμε την καπιταλιστική ανάπτυξη, οξύνουμε τη κρίση του κεφαλαίου και του Κράτους, βαθαίνουμε την ύφεση, ξεπερνάμε μερικώς και αποσπασματικά τη δική μας κρίση, τη κρίση της εργασίας, τη κρίση των υποτελών Παραγωγών.
Φίλες και φίλοι, δεν υπάρχουν προσωπικά προβλήματα, υπάρχουν μόνο κοινωνικά προβλήματα. Τα προσωπικά προβλήματα είναι τα κοινωνικά προβλήματα όπως τα βιώνουμε εμείς, κι αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει ‘προσωπικό πρόβλημα’ που η λύση του να εναπόκειται στην βούλησή μας να το αντιμετωπίσουμε. Ακόμα και τα υπαρξιακά: το άγχος του θανάτου δεν αντιμετωπίζεται διαβάζοντας βιβλία αλλά δημιουργώντας σχέσεις ελευθερίας και ισότητας, δηλαδή εξάρτησης και αλληλεγγύης.
Ουδέποτε άλλοτε στην ανθρώπινη ιστορία, φίλες και φίλοι, αντιμετώπιζε η ανθρωπότητα (ως σύνολο κοινωνικών σχηματισμών) τόσα πολλά προβλήματα όσο σήμερα. Κάθε πρόβλημα που δεν επιλύεται γεννά άλλα προβλήματα, κι αυτά άλλα, κοκ. Υπάρχει μια γενεαλογική σχέση μεταξύ των κοινωνικών προβλημάτων: η ανεργία γεννάει κατάθλιψη, η κατάθλιψη ψυχοφάρμακα, τα ψυχοφάρμακα εξάρτηση και εξαθλίωση, κι όλα αυτά απόγνωση, και να η αυτοκτονία. Αντί να μας εξοντώσει ο Κύριος, μας ωθεί στην αυτοεξόντωση. Η μη επίλυση των προβλημάτων οδηγεί στην καταστροφή της ζωής και της κοινωνίας, στον βιολογικό και κοινωνικό θάνατο.
Οι υπηρέτες του Κυρίου, οι πολιτικοί, είναι προβληματουργοί, η δουλειά τους είναι όχι να επιλύουν προβλήματα αλλά να τα δημιουργούν, να τα διαιωνίζουν, να κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να αποτρέπουν την επίλυσή τους ή να τα διαχειρίζονται με γνώμονα την ενίσχυση της Κυριαρχίας τους, της Ισχύος τους. Χωρίς προβλήματα δεν μπορεί να υπάρξει ο Κύριος και τα τσιράκια του: όσο υπάρχουν προβλήματα, μπορεί να εμφανίζεται ως σωτήρας, ως προστάτης, ως νταβατζής – δεν υπάρχει σωτήρας που να μην είναι νταβατζής – ο οποίος μάλιστα θυσιάζεται κιόλας για μας!
Στο Ρέθυμνο, από το 2008, και στη Θεσσαλονίκη, πριν από λίγους μήνες, συγκροτήθηκαν από γιατρούς, νοσηλευτές, μαίες και λειτουργούν κοινωνικά ιατρεία αλληλεγγύης για απόρους, φτωχούς, ανέργους, αστέγους, ανασφάλιστους, συγκεντρώνονται φάρμακα και όλα αυτά, ιατρικές υπηρεσίες και φάρμακα, διατίθενται δωρεάν, χωρίς χρήμα. Ούτε η υπηρεσία ούτε τα φάρμακα είναι εμπορεύματα – αυτό, φίλες και φίλοι, η απουσία του εμπορεύματος και του χρήματος, η χαριστικότητα, η αλληλεγγύη, η συνεργασία είναι κομμουνισμός του παρόντος, είναι κομμουνιστικοί θεσμοί, κομμουνιστικότητες, είναι διεύρυνση του κομμουνισμού, εκφάνσεις του εμμενούς κομμουνισμού. Είμαι κάτι παραπάνω από βέβαιος ότι κοινωνικά ιατρεία αλληλεγγύης θα σκάσουν μύτη και σε άλλες πόλεις, σε όλες τις πόλεις, μικρές και μεγάλες.
Ο καπιταλισμός και το Κράτος συρρικνώνονται και αποσύρονται από πολλά, από όλα με το πέρασμα του χρόνου τα κοινωνικά πεδία – αυτό το κενό θα το καλύψουμε εμείς με κομμουνιστικούς θεσμούς που θα οργανώνονται στη βάση της αποεμπορευματοποίησης, της κατάργησης του χρήματος και του εμπορεύματος.
Περνούσα το περασμένο Σάββατο τυχαία από το Δημαρχείο Αλεξανδρούπολης και είδα πως λειτουργούσε ένα ανταλλακτικό παζάρι, το οποίο είχε στηθεί με την πρωτοβουλία των Αγανακτισμένων της πόλης. Πήρα ένα παντελόνι για το καλοκαίρι κι ένα βιβλίο αγγλικών για τα παιδιά, το οποίο αρχίσαμε και να διαβάζουμε ( Cood morning, children. Cood morning, Dad. What’s for breakafast? etc). Αποφασίσαμε με τα παιδιά στο επόμενο παζάρι να πάμε πράγματα που δεν χρειαζόμαστε και να πάρουμε κι εμείς. Γι’ αυτό το παντελόνι και γι’ αυτό το βιβλίο θα σκάγαμε μάνεϊ, αλλά τα πήραμε χωρίς να πληρώσουμε. Ικανοποιήσαμε δυο ανάγκες πέραν της λογικής του εμπορεύματος και το χρήματος – κι αυτό φίλες και φίλοι, είναι κομμουνισμός. Δεν είναι μόνο αυτό κομμουνισμός αλλά είναι και αυτό κομμουνισμός. Και βέβαια παρόμοια ανταλλακτικά παζάρια γίνονται σε πολλές πόλεις και συνοικίες των μεγαλουπόλεων κι αυτό είναι κάτι πολύ ενθαρρυντικό.
[ Εκτός από το παντελόνι και το βιβλίο πήρα και μια προκήρυξη της Λαικής Συνέλευσης Αγανακτισμένων Πολιτών Αλεξανδρούπολης (συνεδριάζει κάθε Δευτέρα και Πέμπτη στις 9.00 μμ στο ισόγειο του εργατικού κέντρου – θα πάω), στην οποία διαβάζω
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ – ΚΑΝΕΝΑΣ ΧΩΡΙΣ ΡΕΥΜΑ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΧΩΡΙΣ ΘΕΡΜΑΝΣΗ – ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΣ!
Επιτέλους! Από την κεντρική δημόσια ικεσία-λιτανεία στη δράση στις γειτονιές, στο πέρασμα στην πράξη! ]
Εκτός από τα κοινωνικά κέντρα αλληλλεγγύης και τα ανταλλακτικά παζάρια, κι άλλοι πολλοί κομμουνιστικοί θεσμοί θα εμφανιστούν, θα επεκταθούν και θα γενικευτούν. Όλοι αυτοί οι θεσμοί θα έχουν συνέχεια και θα γενικευτούν, θα επεκταθούν διότι η κρίση του καπιταλισμού και του Κράτους θα είναι διαρκής και θα επιδεινώνεται συνεχώς – αυτό ακριβώς θέλουμε κι εμείς. Οι θεσμοί αυτοί θα συμβάλλουν στην επιδείνωση της κρίσης, η οποία επιδείνωση θα συμβάλλει στην ενίσχυση και την επέκταση των νεοπαγών κομμουνιστικών θεσμών. Η μειονική σπείρα, ο καθοδικός στροβιλισμός, η αρνητική διαδικασία του καπιταλισμού και του Κράτους θα συνυπάρχει με την πλεονική σπείρα, τον ανοδικό στροβιλισμό, τη θετική διαδικασία της διεύρυνσης του κομμουνισμού.
Ας μην έχουμε όμως αυταπάτες, φίλες και φίλοι. Τα σοβαρότερα κοινωνικά προβλήματα ( η πολύωρη και εξαντλητική δουλεία, τα χαμηλά μεροκάματα, η ανεργία) δεν επιλύονται με αυτόν τον τρόπο! Επιλύονται μόνο με τη συλλογική δράση, με την συμμετοχή όλων στον διάχυτο και πολύμορφο κοινωνικό πόλεμο . Θεωρώ όμως πως προϋπόθεση για την επιτυχή έκβαση του κοινωνικού πολέμου είναι η επίλυση των προβλημάτων που μπορούν να λυθούν εδώ και τώρα. Το δίκτυο των θεσμών που προκύπτουν από την επίλυση των προβλημάτων που μπορούμε να επιλύσουμε εμείς οι ίδιοι άμεσα θα στηρίξει υλικά την διεξαγωγή του κοινωνικού πολέμου.
Θεωρώ πολύ σημαντικό το δίκτυο της τροφής και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Στον έλεγχο της τροφής και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης θα καταφύγει ο Κύριος για να σταματήσει, να περιορίσει τη διεύρυνση του κομμουνισμού, για να βγει νικητής από τον κοινωνικό πόλεμο που άρχισε και θα φουντώσει τους επόμενους μήνες και θα κρατήσει πολλά, πολλά χρόνια.
Κι επειδή θα διαρκέσει πολλά, πολλά χρόνια, για να μην πω ότι θα είναι μια μόνιμη κατάσταση, ο μόνος τρόπος να τη βγάλουμε καθαροί είναι η αποφασιστικότητα και η αλληλεγγύη. Η πρώτη αφορά τον τρόπο διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου – η δεύτερη αφορά τον τρόπο αντιμετώπισης των προβλημάτων που είναι δυνατόν να επιλυθούν μέσα στα πλαίσια της καπιταλιστικής κοινωνίας.
Η οποία είναι και κομμουνιστική κοινωνία. Κι αυτό είναι ένα όπλο απείρως πιο ισχυρό από το πιο ισχυρό όπλο του Κυρίου. Εάν δεν το χρησιμοποιήσουμε, εάν δηλαδή δεν ταυτίσουμε το μέσο με το σκοπό, θα ηττηθούμε. Αλλά, όπως δείχνουν τα πράγματα, και να θέλουμε δεν μπορούμε να μην το χρησιμοποιήσουμε!
Ο εμμενής κομμουνισμός είναι όπως η αναπνοή!
Βρέχει εδώ και εικοσιτέσσερις ώρες ασταμάτητα! Εξαίσια!
Σχολιάστε ελεύθερα!