οι Ολλανδοί άντρες θα τους γαμήσουν όλους: είναι νέοι, άγνωστοι και, κυρίως, ξεκούραστοι

    φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

    Δεν έχει δοθεί κάποια εξήγηση, απ΄  όσο ξέρω,  γιατί οι Έλληνες άντρες κατέκτησαν το Ευρωπαϊκό Κύπελλο το 2004.  Εάν δεν ήταν ζήτημα μόνο τύχης, εάν δεν εφήρμοσαν νέες τεχνικές ή νέα συστήματα, που θα βελτίωναν την ποδοσφαιρκή διεισδυτική παραγωγικότητα, εάν δεν τους ευνόησε η διαιτησία, πώς στο καλό μπόρεσαν και το κατέκτησαν; 

    Μπορεί να δοθεί κάποια εξήγηση; Και βέβαια μπορεί,  εκτός εάν θεωρήσουμε ότι ήταν θέλημα Θεού ή ήταν το πεπρωμένο μας, ήταν γραφτό να το κατακτήσουμε. Να η δική μου εξήγηση: οι Έλληνες παίκτες ήταν νέοι, άγνωστοι και, κυρίως, ξεκούραστοι. 

     Νέοι, άγνωστοι και, κυρίως, ξεκούραστοι είναι και οι παίκτες της Ολλανδίας και αυτό είναι το επιχείρημα που με παρωθεί να πιστεύω ότι το Παγκόσμιο Κύπελλο θα το κατακτήσουν οι Ολλανδοί άντρες.  Δεν κρύβω ότι στο φετινό μουντιάλ υποστηρίζω την Ολλανδία, μου αρέσει το ολλανδικό ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο. Βέβαια, ο όρος ολοκληρωτικό ανακινεί συνειρμούς πολιτικής και κοινωνικής αυταρχικότητας, τον χρησιμοποιώ όμως γιατί έχει καθιερωθεί. Αυτό το ποδόσφαιρο φέρνει στο προσκήνιο πλευρές του μεσαιωνικού, φεουδαρχικού ποδοσφαίρου – πάνω από όλα η επίθεση. Μιας όμως υπάρχει και η άμυνα, ο συμβιβασμός που έγινε και διαμόρφωσε αυτό το είδος ποδοσφαίρου είναι πολύ πρωτότυπος: όλοι στην άμυνα, όλοι στην επίθεση. Πρόκειται για καπιταλιστικοφεουδαρχικό ποδόσφαιρο. Πιο συγκλονιστικές και ενθουσιώδεις στιγμές αναστάτωσης από αυτές που έζησα όταν έβγαινε στην επίθεση ο Άγιαξ και η Εθνική Ολλανδίας στα μέσα της δεκαετίας του ΄70 δεν έχω ξαναζήσει.  

    Μου αρέσει η επίθεση, στον πόλεμο χωρίς όπλα. Το ποδόσφαιρο, όπως θα δούμε αύριο μεθαύριο, είναι πόλεμος χωρίς όπλα, όπως είναι και η πολιτική, ο κοινωνικός πόλεμος, ο έρωτας, η κριτική, το παιχνίδι  και άλλα πολλά κι όλα αυτά μου αρέσουν πολύ και τα μελετάω και τα ζω.  Ο πόλεμος με τα όπλα δεν μου αρέσει, καθόλου. Μορφές πολέμου  χωρίς όπλα πάντα θα υπάρχουν διότι πάντα θα υπάρχει η διεκδίκηση και η συνεπαγόμενη σύγκρουση, και πάντα θα διεξάγονται με τον ίδιο τρόπο. 

   Για να νικήσεις στο ποδόσφαιρο όλους τους αντιπάλους σου θα πρέπει να υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις. Μία από αυτές είναι η ηλικία των παικτών.  Ας φανταστούμε δύο ομάδες με τους καλύτερους παίκτες παγκοσμίως, μια ομάδα 25άρηδων και μια ομάδα 40άρηδων, που πολεμούν ποδοσφαιρκώς μεταξύ τους. Ποια ομάδα θα νικήσει; Δεν νομίζω να δυσκολευτείτε να απαντήσετε·  όχι μόνο δεν θα δυσκολευτείτε να απαντἠσετε αλλά θα είστε και βἐβαιοι ότι θα νικήσει η ομάδα των 25άρηδων. Λόγω ηλικίας και λόγω συσσωρευμένης κούρασης, κόπωσης, οι 40άρηδες δεν θα μπορούν να πάρουν τα πόδια τους από ένα σημείο και πέρα – έχουν κάψει φλάντζες και τσιμούχες, έχουν διαλυμένο σασμάν, ο συμπλέκτης  τα  ΄χει φτύσει. Όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος τόσο περισσότερη κούραση που δεν μπορεί να φύγει συσσωρεύεται κι ένας κουρασμένος πολεμιστής παίκτης είναι ένας παίκτης ήδη ηττημένος. Κουρασμένος όμως μπορεί να είναι, και να μην φαίνεται, κι ένας 25άρης ή 30άρης: οι ποδοσφαιριστές που παίζουν σε εθνικά και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα στην Ευρώπη κουράζονται πάρα πολύ κι αυτός νομίζω είναι ο βασικός λόγος που η Αγγλία δεν μπορεί να διακριθεί σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Το ποδόσφαιρο βασίζεται στο τρέξιμο, ας μην το ξεχνάμε, και το τρέξιμο δεν είναι πλέξιμο, έτσι δεν είναι; Το διαρκές τρέξιμο είναι απάνθρωπο, το σώμα μας δεν είναι φτιαγμένο να τρέχει αλλά να περπατάει. Κουράζεται ο οργανισμός με το τρέξιμο, καταπονείται και καταστρέφεται το μυοσκελετικό σύστημα. Οι παίκτες των ισχυρότερων ποδοσφαιρικών εθνικών ομάδων παίζουν όλοι σχεδόν στην Ευρώπη, παίζουν δυο τρεις φορές τη βδομάδα και είναι καταπονημένοι, όσο κι αν η κούραση δεν φαίνεται, στη πορεία όμως θα προκύψει. Η Ολλανδία παραμένει στο παρασκήνιο των ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων, υπενθυμίζοντάς μας ότι μερικές φορές κερδίζεις περισσότερα εάν παραμἐνεις στο παρασκήνιο.

    Ας δούμε κι άλλη μια διαφορά μεταξύ του 20άρη, 25άρη και του 30άρη, 35άρη, που είναι και προϋπόθεση νίκης. Μεταξύ αυτών των δύο ηλικιών η διαφορά είναι μόνο δέκα χρόνια αλλά το ποδοσφαιρικό χάσμα είναι τεράστιο. Εάν ο ποδοσφαιριστής είναι επαγγελματίας παίκτης, ερωτώ: ποιος είναι περισσότερο παίκτης και ποιος περισσότερο επαγγελματίας, ο 2οάρης ή ο 35άρης; Και σε αυτήν την ερώτηση δεν θα δυσκολευτούμε να απαντήσουμε. Για τον 35άρη το στοιχείο του παιχνιδιού έχει σχεδόν εξοβελιστεί, έχει χαθεί. Ο 30άρης, 35άρης περισσότερο δουλεύει παρά παίζει. Ο 20/25άρης απολαύει περισσότερο το παιχνίδι, δεν κάνει αγγαρεία, όπως ο 30/35άρης. Ενθουσιάζεται περισσότερο και ο ενθουσιασμός σε όλες τις μορφές του πολέμου χωρίς όπλα είναι πολύ μεγάλο πλεονέκτημα – ο ενθουσιασμός είναι μια πτυχή που έχει ελάχιστα διερευνηθεί. 

    Ο 20/25άρης είναι πιο ξεκούραστος άπό τον 30/35άρη και είναι πιο ενθουσιώδης, περισσότερο παίζει παρά δουλεύει. Αυτά τα δύο στοιχεία είναι οι προϋπόθέσειος και οι συνθήκες μιας άλλης  πτυχής του ζητήματος: του επιτρέπουν να θέλει να νικήσει περισσότερο. Γιατί η θέληση για νίκη δεν είναι απλά μια θέληση, η θέληση δεν είναι ούτε ικανή ούτε επαρκής συνθήκη. Είναι νέος, ενθουσιώδης και ξεκούραστος. Υπάρχει όμως και κάτι άλλο, πολύ σημαντικό, κάτι που σχετίζεται με τη θέληση για τη νίκη:η φιλοδοξία. Ποια είναι η φιλοδοξία του: να νικήσει όχι μόνο για να νικήσει αλλά και για να εξασφαλίσει πλούτο, ισχύ και φήμη, τα οποία έχουν εξασφαλίσει οι πετυχημένοι και χορτασμένοι μέχρι σκασμού 30/35άρηδες.

    Με δεδομένη μια κάποια σχετική ισότητα στην επιδεξιότητα και την τεχνική μεταξύ όλων των ποδοσφαιριστών, ο νέος όχι μόνο θέλει να νικήσει αλλά και μπορεί να νικήσει. Όποιος θέλει να νικήσει, εκ των πραγμάτων, από την ίδια την βίαιη φύση του αντρικού ποδοσφαίρου, θα ασκήσει και την πιο αποφασιστική και αδίστακτη βία – μέσα στα πλαίσια βέβαια των ποδοσφαιρικών κανόνων.  Όλα σχεδόν τα ποδοσφαιρικά θαύματα, οι ποδοσφαιρκές εποποιΐες, σε όλα τα επίπεδα του ποδοσφαιρικού  ανταγωνισμού,  έχουν γίνει από φιλόδοξες, αδίστακτες, ξεκούραστες, ενθουσιώδεις και παιγνιώδεις νεανικές ομάδες.

      Αυτές οι σκέψεις με παρωθούν να πιστεύω πως το Παγκόσμιο Κύπελλο θα το κατακτήσει η ομάδα εκείνη που θα έχει τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Φαίνεται πως η ομάδα της Ολλανδίας έχει πολλά από αυτά και θα επιβάλλει πολλές διεισδύσεις στις κωλοτρυπίδες των άλλων εθνικών ομάδων. 

  Έρχονται φίλοι σήμερα, ένα ζευγάρι. Θα φάμε, θα πιούμε και θα τα πούμε. Να ένας από τους μεζέδες που θα ετοιμάσω: λουκάνικο με μπόλικο φινόκιο (μαραθόριζα), κάππαρι και θυμάρι, σε λαδόκολλα και αλουμινόχαρτο στο φούρνο.