in 21ος αιώνας

ο κορονοϊός δεν είναι εχθρός, ο εγκλεισμός θα προκαλέσει πολλά προβλήματα: οι δυτικές κοινωνίες είναι πολεμικές κοινωνίες σε μετάβαση;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΕΑΝ δεν αρχίσουμε να σκεφτόμαστε διαφορετικά τώρα, με τον κορονοϊό, πότε θα αρχίσουμε; Πώς σκεφτόμαστε; Γιατί σκεφτόμαστε, όπως σκεφτόμαστε; Πώς θα μπορούσαμε να σκεφτόμαστε και να πράττουμε διαφορετικά; Γιατί δεν το κάνουμε; Θα το κάνουμε; Τι μας παρεμποδίζει;

ΜΕ αυτά τα ερωτήματα θα ασχοληθούμε σήμερα και αύριο. Θα αφήσουμε προς το παρόν τα ζητήματα που αφορούν τη συρρίκνωση του καπιταλισμού και θα στρέψουμε το βλέμμα μας στην διαφαινόμενη πολιτισμική σύγκρουση που θα ζήσουμε τις προσεχείς δεκαετίες.

Ο κορονοϊός, οι ιοί, τα μικρόβια (τα οποία είναι φυτά, αν δεν κάνω λάθος), τα βακτήρια είναι ζωντανοί οργανισμοί. Υπάρχουν. Κάποτε δεν τα βλέπαμε, τώρα τα βλέπουμε. Θα ασχοληθούμε μεθαύριο με αυτό το ζήτημα. Υπάρχει λοιπόν αντικειμενική γνώση, δεν είναι όλα πολιτισμικές κατασκευές  και επινοήσεις. Καλός είναι ο Φουκό αλλά και ο Χέγκελ καλός είναι. Να μην πω καλύτερος. Οι άνθρωποι πέθαιναν, πεθαίνουν και θα πεθαίνουν από αυτούς τους αόρατους μικροσκοπικούς ζωντανούς οργανισμούς. Οι μικροί αυτοί ζωντανοί οργανισμοί θέλουν να μας σκοτώσουν; Αυτή είναι η πρόθεσή τους, αυτός είναι ο σκοπός τους;  Μπαίνουν μέσα μας, ζουν μέσα μας για να μας σκοτώσουν; Είναι αόρατοι δολοφόνοι, πολεμιστές, διεξάγουν πόλεμο κατά των ανθρώπων, θέλουν να μας εξοντώσουν;

ΟΧΙ, φίλες και φίλοι, δεν έχουν πρόθεση να μας σκοτώσουν, δεν είναι αδίστακτοι δολοφόνοι. ‘Θέλουν’, με συγχωρείτε για το θέλουν, θέλουν να ζήσουν, να αναπαραχθούν, όπως κι εμείς θέλουμε να ζήσουμε και να αναπαραχθούμε. Αυτοί με τον τρόπο τους, εμείς με τον τρόπο μας. Τα λέμε παράσιτα, εμείς είμαστε οι ξενιστές, που τα φιλοξενούμε!  Ας σκεφτούμε αυτές τις λέξεις! Παράσιτα, ξενιστές!Παρασιτολογία!  Parasitologie! Δεν είναι παράσιτα, δεν είμαστε ξενιστές. Το ανθρώπινο σώμα, όπως κάθε ζωντανός οργανισμός, φυτά ή ζώα,  είναι να περιβάλλον στο οποίο ζουν μικροσκοπικά ζώα και φυτά. Γνωρίζουμε πολύ καλά τι υπάρχει μέσα σε μια σταγόνα νερό: ένας απίστευτα μεγάλος αριθμός τέτοιων φυτών και ζώων. Είναι παράσιτα και το νερό ξενιστής; Όχι, κατά κανένα τρόπο!  Είναι το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζουν.

ΜΕ την ίδια λογική οι άνθρωποι είναι παράσιτα και  η φύση ξενιστής! Ας συγκρίνουμε τι έχουμε κάνει εμείς στη φύση και τι κάνουν οι ιοί και τα μικρόβια σε μας! Θα τρομάξουμε!  Είμαστε πολύ χειρότεροι από ό,τι οι ιοί και τα μικρόβια – κάθε μέσα εξαφανίζουμε μεγάλο αριθμό φυτών και ζώων, το γνωρίζουμε αυτό! Γιατί όμως χρησιμοποιήσαμε και χρησιμοποιούμε τις έννοιες παράσιτα και ξενιστές; Πρόκειται για προβολή, φίλες και φίλοι,  προβολή  στη φύση κοινωνικών αντιλήψεων και στάσεων. Οι παράσιτοι ήταν φτωχοί και ζητιάνοι που ζούσαν από τα αποφάγια των πλούσιων αριστοκρατών, οι οποίοι τους φιλοξενούσαν (ξενιστές <ξενία, φιλοξενία) περιστασιακά και προσωρινά. Θα έτρωγαν και θα έφευγαν. Ανέχονταν να τους ταΐζουν με τα αποφάγια αλλά δεν ήθελαν να τους βλέπουν άλλο μπροστά τους.  Οι παράσιτοι ήταν ξένοι: στα αρχαία ελληνικά  ξένος σήμαινε και φιλοξενούμενος και εχθρός!

Η λέξη ιός (από το ινδοευρωπαϊκό *wisos) σήμαινε στα αρχαία ελληνικά ‘δηλητήριο᾿.  Virus, στα λατινικά. Τη ρίζα *wisos θα την συναντήσουμε σε πολλές ΙΕ γλώσσες, σε λέξεις που σημαίνουν δηλητήριο. Γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι, από την παλαιολιθική εποχή παρασκεύαζαν δηλητήρια, από φυτά και ζώα, και τα χρησιμοποιούσαν στο κυνήγι και στον πόλεμο. Και ήπια και δυνατά, θανατηφόρα δηλητήρια. Δεν γνώριζαν την χημική τους σύσταση.  Με δηλητήριο, το κώνειο,  δεν εκτέλεσαν τον Σωκράτη; Όταν αργότερα, τον 19ο και 20ό αιώνα μάθαμε τη ύπαρξη μικροσκοπικών οργανισμών, τα ονομάσαμε ιούς!  Τα δηλητήρια σκοτώνουν, άρα το δηλητήριο είναι εχθρός. Αυτή τη λέξη είχαμε, αυτήν χρησιμοποιήσαμε. Αλλά οι ιοί δεν μας σκοτώνουν. Πεθαίνουμε από τους ιούς. Ελαχιστότατοι! Όλοι και όλες αντιλαμβανόμαστε τη διαφορά.   Άλλο πεθαίνω κι άλλο με σκοτώνουν! Θα γίνω πιο σαφής σε λίγο.

ΑΛΛΑ, φίλες και φίλοι, είμαστε και αγνώμονες και αχάριστοι. Διότι τα μικρόβια και τα βακτήρια, είναι φίλοι μας, δεν ξέρω για τους ιούς, μας βοήθησαν πάρα πολύ να ζήσουμε και να αναπαραχθούμε. Φτιάχνουμε τυρί και γιαούρτι και κεφίρ, ζυμώνουμε ψωμί, φτιάχνουμε κρασί, φτιάχνουμε τσίπουρο, παρασκευάζουμε φάρμακα και άλλα πολλά κάνουμε! Τι θα κάναμε χωρίς τα μικρόβια και τα βακτήρια;

ΑΣ προσέξουμε το εξής: αφού πεθαίνουμε, κάποιος μας σκοτώνει. Αυτή είναι η κομβική προκείμενη σκέψη και αντίληψη. Αυτή είναι η θεμελιώδης σκέψη που μας προκάλεσε και μας προκαλεί και θα μας προκαλεί πολλά δεινά, πάρα πολλά. Πεθαίνω στο πεδίο της μάχης, άρα με σκότωσε ο εχθρός. Λογικό. Πεθαίνω από μια αρρώστια, άρα με σκότωσε κάποιος ιός. Κι αυτό λογικό; Κι αυτό λογικό. Κι όταν πεθαίνει ένας γέρος, μια γριά, ποιος τον σκότωσε; Ο Θάνατος! Πολύ λογικό, πάρα πολύ λογικό, πιο λογικό δεν γίνεται! Μια φυσική διαδικασία γίνεται ένας φρικτός, πανίσχυρος αντίπαλος. Τι πρέπει να κάνουμε; Να τον σκοτώσουμε, πριν μας σκοτώσει. Αυτός είναι ο ορισμός, με λίγα και απλά λόγια, της παράνοιας.

ΤΟ ότι πεθαίνουμε από τους ιούς και άλλους μικροσκοπικούς ζωντανούς οργανισμούς δεν σημαίνει ότι μας σκοτώνουν! Δεν σημαίνει ότι είναι εχθροί, τους οποίους θα νικήσουμε! Αφού πεθαίνουμε, μας σκοτώνουν. Τι θα κάνουμε εμείς; Πρώτον, θα κρυφτούμε, να μην μας βρουν. Δεύτερον, θα τους σκοτώσουμε, πριν μας σκοτώσουν. Που θα κρυφτούμε; Μέσα στο φρούριο, στο οχυρό, τα τείχη θα μας προστατεύσουν, αρκεί να ελέγξουμε τις πύλες. Από εκεί μπαίνει ο εχθρός. Θα κρυφτούμε στα σπίτια μας. Πρόκειται για τη λατρεία του φρουρίου. του κρησφύγετου (καταφύγιο κάτω από τη στέγη, αυτό σημαίνει η λέξη). Θα το βάλουμε στα πόδια και θα κρυφτούμε γιατί ο αντίπαλος, ο εχθρός είναι πιο ισχυρός και μας καταδιώκει, θέλει να μας σκοτώσει. Και μιας και μιλάμε για το φρούριο, ας δούμε την παρακάτω εικονοποιϊα.

Η σύναψη ερωτικής σχέσης είναι κατάκτηση, της γυναίκας από τον άντρα. Πώς πάνε οι κατακτήσεις;  Τι κατακτά; Ένα οχυρό, τη γυναίκα – το κάστρο έπεσε, η αντίσταση κάμφθηκε!  Την κατάφερα, τη γάμησα! Διείσδυσα στο φρούριο! Το ωάριο είναι ένα φρούριο, το οποίο πολιορκούν εκατομμύρια πολεμιστές, τα σπερματοζωάρια. Το πιο ισχυρό από αυτό, θα διαπεράσει τα τείχη και θα το αλώσει! Έτσι δεν μεγαλώσαμε; Με αυτές τις σκέψεις και τις αντιλήψεις δεν μεγαλώσαμε; Όλα αυτά, φίλες και φίλοι, είναι προβολές, προβολές κοινωνικών αντιλήψεων είτε σε κοινωνικές σχέσεις είτε στη φύση.

ΚΑΙ ενώ έχουμε βρει καταφύγιο στο φρούριο μας, στο σπίτι μας, κυνηγημένοι από τον αδίστακτο δολοφόνο κορονοϊό, ταυτόχρονα ετοιμάζουμε ένα όπλο με το οποίο θα αμυνθούμε, θα εξολοθρεύσουμε δηλαδή αυτόν που θέλει να μας εξολοθρεύσει. Διότι, φίλες και φίλοι, το εμβόλιο είναι όπλο. Είναι μικρό έμβολο: ήταν η αιχμηρή προέκταση της τριήρους με το οποίο εμβολιζόταν το αντίπαλο πλοίο. Αυτό το όπλο θα το χρησιμοποιήσουμε μέσα στο σώμα μας για να εξολοθρεύσουμε τον μοχθηρό αντίπαλο.

ΤΕΛΙΚΑ, και ο εγκλεισμός στο καταφύγιο, η καραντίνα στο σπίτι,  και το εμβόλιο δεν καταφέρνουν και πολλά πράγματα. Δεν εξοντώνουν τον αντίπαλο. Η γρίπη υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Το ίδιο ισχύει και για τον κορονοϊό. Θα μου πείτε πεθαίνουν λιγότεροι. Ναι, πεθαίνουν λιγότεροι. Παραβλέπουμε όμως πολλά άλλα πράγματα.

ΘΑ κρυφτούμε, θα αμυνθούμε, θα περάσουμε στην επίθεση. Ναι, να το κάνουμε. Έτσι κι αλλιώς δεν μπορούμε να κάνουμε και κάτι άλλο. Είμαστε δέσμιοι, αιχμάλωτοι του πολιτισμού μας, του τρόπου ζωής μας, του τρόπου σκέψης μας. Αλλά οι λύσεις αυτές προκαλούν πολλά προβλήματα. Πάρα πολλά. Τα οποία προκαλούν άλλα, κοκ. Δεν θα γλυτώσουμε, θα χειροτερέψουμε την κατάστασή μας, σε βάθος χρόνου. Θα κλειστούμε στα σπίτια μας, με τα κλιματιστικά, με τον βρόμικο αέρα, με την έλλειψη κίνησης και άσκησης, θα χειροτερέψει η ήδη αποδυναμωμένη κλονισμένη υγείας μας λόγω συνθηκών ζωής, τροφής, ήπιων δηλητηρίων, πολλών φαρμάκων, θα αρχίσουμε να δέρνουμε ο ένας τον άλλον, να αυτοκτονούμε, να τα παίζουμε, να τρελαινόμαστε. Θα πάρουμε το εμβόλιο και δεν ξέρουμε τι παρενέργειες θα έχει. Ο κορονοϊός θα μεταλλαχτεί, είναι βέβαιο, μπορεί να εμφανιστεί και κάτι άλλο, κάτι άλλα, και ξανά μανά τα ίδια.

ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ, πάω στο αμπέλι. Καθαρός αέρας, ήλιος, σωματική εργασία, περπάτημα. Θα συνεχίσω αύριο με την προέλευση του τρόπου σκέψης μας που προκαλεί περισσότερα προβλήματα από ό,τι επιλύει – αν επιλύει. Θα ασχοληθώ με το ζήτημα της πολεμικής κοινωνίας.

 

Σχολιάστε ελεύθερα!

  1. Οι ιοί μας βλέπουν εχθρικά, η αποδειξη είναι ότι όταν μεταλλάσονται γίνονται ηπιότεροι, συνήθως τουλάχιστον.