in 21ος αιώνας

Πανταχού Απουσία Διαρκείας, έως ότου. . . .

Θέλετε να νικήσουμε, θέλετε να αντεπιτεθούμε, θέλετε να τους στριμώξουμε άσχημα, θέλετε να τους καταδιώξουμε; Ας κάνουμε τη δύναμή τους, δύναμή μας. Ας κάνουμε την αδυναμία μας, δύναμή μας

Να  παραμείνουμε στα σπίτια μας, όλοι και όλες, κανένας και καμία στη δουλειά του – ας εργαστούν προς  το παρόν, κι ας τους βοηθήσουμε, ας τους ξεκουράσουμε όπως μπορούμε, αν μπορούμε, αυτοί και αυτές που η εργασία τους είναι απαραίτητη για την επιβίωσή μας: στην περίθαλψη, στην παραγωγή και παροχή τροφής, νερού  και ενέργειας, στις επικοινωνίες, στις συγκοινωνίες, όσο υπάρχουν ακόμα. Δεν θα τους ξεχάσουμε, δεν είμαστε αχάριστοι και αγνώμονες

Να περιοριστούμε, για όσο διάστημα χρειαστεί, ας αφήσουμε το αυτοκίνητο, ας μαγειρέψουμε,   ας ζήσουμε λιτά και δημιουργικά,  όχι μόνο τώρα με τον κορονοϊό αλλά και μετά – γιατί η επίθεσή τους θα έρθει μετά και θα είναι αμείλικτη.

Ας τους το πούμε καθαρά και απλά: δεν θα ξαναγυρίσουμε στις δουλειές μας,

εάν δεν μειωθεί ο χρόνος εργασίας στους τέσσερις μήνες

εάν δεν εξασφαλιστεί η επιβίωση όλων, η κάλυψη των βασικών αναγκών, ελευθεριών και δικαιωμάτων.

Μπορούμε να επιστρέψουμε νικητές και νικήτριες

Εκτός εάν φοβάστε.

 

 

 

Σχολιάστε ελεύθερα!