φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΔΕΝ νομίζω να υπάρχουν άνθρωποι που να μην χαρακτηρίζουν επίτευγμα την κατασκευή της ατομικής βόμβας. Εάν δεν είναι επίτευγμα, τι είναι; Εκτός εάν ακυρώσουμε τον ορισμό του επιτεύγματος και τον πετάξουμε στα σκουπίδια. Επίτευγμα είναι κάτι το σημαντικό που πετυχαίνει, κατορθώνει ή πραγματοποιεί κάποιος ή κάποιοι. Η κατασκευή της ατομικής βόμβας ήταν η υλοποίηση μιας στρατηγικής επιδίωξης, η πραγματοποίηση ενός σχεδίου, το οποίο πήγασε από την επιθυμία κατοχής και χρήσης ενός βλήματος τεράστιας καταστροφικότητας και εξοντωτικότητας. Να μπορείς μέσα σε πολύ λίγο χρόνο να καταστρέφεις ολοσχερώς μια μεγάλη πόλη και να εξοντώνεις όλους τους κατοίκους της με ένα μόνο βλήμα. ‘Ετσι, η ατομική βόμβα ήταν η κορύφωση της διαδικασίας συνεχούς αύξησης της καταστροφικής και εξοντωτικής αποτελεσματικότητας, αποδοτικότητας, παραγωγικότητας. Είναι ένας ιδιαίτερος τρόπος καταστροφής και εξόντωσης διότι συνδυάζει αδιάσπαστα την καταστροφή και την εξόντωση.
ΠΟΤΕ όμως και από ποιους και γιατί διατυπώθηκε η επιθυμία κατασκευής, κατοχής και χρήσης ενός βλήματος που θα συνδύαζε την καταστροφή με την εξόντωση και που θα ήταν τεράστιας καταστροφικής και εξοντωτικής αποτελεσματκότητας; Μπορούμε να τη διαβάσουμε σε κάποιο κείμενο του δυτικού πολιτισμού; Ναι, μπορούμε: στην Ιλιάδα και την Παλαιά Διαθήκη. Ο κεραυνός του Δία είναι το όπλο που θα ήθελε να κατέχει ο ήρωας, ο ποιμένας πολεμιστής: εξοντώνει και καταστρέφει. Τον κατασκεύαζαν οι Κύκλωπες, η πρώτη πολεμική βιοτεχνία του δυτικού πολιτισμού – η δεύτερη, αυτή του θεού της μεταλλοτεχνίας Ηφαίστου, κατασκεύαζε όπλα, κυρίως αμυντικά, για θνητούς, μιας και οι αθάνατοι θεοί δεν χρειάζονταν αυτά τα όπλα. Εάν τώρα συγκρίνουμε τον κεραυνό του Δία με μια ατομική βόμβα, θα αντιληφθούμε ότι η φαντασία του ήρωα ωχριά μπροστά στην επιστήμη και την τεχνολογία του καπιταλιστή ήρωα Κυρίου. Όπως ο κεραυνός του Δία και η ατομική βόμβα του καπιταλιστή θεού (ισχυρού Κυρίου) εκσφενδονίζεται από ψηλά, από τον ουρανό, από τον χώρο κατοικίας του θεού, έτσι και τα βλήματα που έρριξε ο Γιαχβέ στα Σόδομα και τα Γόμορα προήλθαν από τον τόπο της ισχύος, τον ουρανό. Ήταν πρωί, όπως και στη Χιροσίμα, οχτώ και τέταρτο. Διαβάζουμε στη Γένεση (19. 24-25):
Και Κύριος έβρεξεν επί Σόδομα και Γόμορρα θείον, και πυρ παρά Κυρίου εξ ουρανού. και κατέστρεψε τας πόλεις ταύτας και πάσαν την περίχωρον και πάντας τους κατοικούντας εν ταις πόλεσι και τα ανατέλλοντα εκ της γης (χλωρίδα).
Η κατασκευή της ατομικής βόμβας ήταν το αποτέλεσμα του ανταγωνισμού μεταξύ των Κυρίων για την εξασφάλιση της οπλικής υπεροχής, της κατοχής όπλων μεγαλύτερης καταστροφικότητας και εξοντωτικότητας. Πώς κατέκτησαν όλη την υφήλιο οι Ευρωπαίοι; Με την συντριπτική οπλική υπεροχή τους: να σας θυμίσω τη μάχη του Καράρι, το 1898, μεταξύ των Βρετανών και των Νοτιοσουδανών: οι πρώτοι είχαν μυδράλια, πυροβόλα μεγάλης επαναληπτικότητας και 49 νεκρούς, οι δεύτεροι τόξα και ακόντια και σκουριασμένες καραμπίνες και 11.000 νεκρούς. Οι πολεμιστές όλων των κοινωνιών επιθυμούσαν να κατέχουν όπλα μεγαλύτερης καταστροφικότητας και εξοντωτικότητας και οι οπλουργοί έκαναν ό,τι μπορούσαν. Η κατασκευή της ατομικής βόμβας ήταν η κατάληξη αυτής της μακραίωνης διαδικασίας, που στην νεωτερική εποχή άρχισε με την κατασκευή των πρώτων πυροβόλων όπλων, γύρω στο 1300. Η νεωτερική εποχή άρχισε τη μέρα που λειτούργησε το πρώτο πυροβόλο όπλο.
Και ενώ όλοι οι στρατοί χρησιμοποιούσαν ό,τι πιο εξελιγμένο όπλο μπορούσαν να διαθέτουν, σήμερα δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα ισχυρότερα, τα πιο εξελιγμένα όπλα που έχουμε στην κατοχή μας – τα πυρηνικά. Εάν τα χρησιμοποιήσουμε όλα, εάν γενικευτεί ένας παγκόσμιος πόλεμος με χρήση πυρηνικών, δεν θα μείνει ούτε ένας άνθρωπος ζωντανός. Εάν χρησιμοποιηθούν λίγα, εάν καταστραφούν ολοσχερώς οι δέκα μεγαλύτερες πόλεις της Ευρώπης, μεταξύ των οποίων Λονδίνο, Παρίσι, Βερολίνο, Μαδρίτη, Ρώμη, κοκ, δεν γνωρίζουμε ποιες θα είναι οι συνέπειες αυτού του περιορισμένου πυρηνικού πολέμου. Θα είναι μάλλον κοσμοϊστορικές. Οι κοινωνίες και η ζωή δεν θα είναι όπως πριν. Υποστηρίζω, όπως και πολλοί άλλες, ότι παγκόσμιος πόλεμος με χρήση πυρηνικών, μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας-Κϊνας και των συμμάχων τους, δεν πρόκειται να γίνει.
ΕΓΕΙΡΕΤΑΙ όμως το ερώτημα: αφού δεν πρόκειται να γίνει παγκόσμιος πυρηνικός πόλεμος, γενικευμένος ή περιορισμένος, γιατί κατασκευάζουμε και έχουμε στα οπλοστάσιά μας πυρηνικά όπλα; Για την αποτροπή ενός παγκόσμιου πυρηνικού πολέμου! Τα πυρηνικά όπλα τα κατασκευάζουμε για να μην γίνει παγκόσιος πυρηνικός πόλεμος! Διότι, εγείρεται άλλο ερώτημα, πώς θα ήταν ο κόσμος σήμερα, εάν πυρηνικά όπλα είχαν μόνο οι ΗΠΑ; Ο μόνος τρόπος να απαλλαγούμε από τα πυρηνικά όπλα είναι η ταυτόχρονη καταστροφή τους από τους κατόχους τους. Δεν προβλέπεται όμως κάτι τέτοιο στο άμεσο μέλλον.
Οι δύο πλευρές αυτού του παράδοξου, το ότι δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα ισχυρότερα όπλα που διαθέτουμε, να κάνουμε αυτό που έκαναν πάντα οι στρατοί στο παρελθόν, και ότι τα κατασκευάζουμε για να μην γίνει παγκόσμιος πυρηνικός πόλεμος είναι μια ακόμα σαφής εκδήλωση του αδιεξόδου του δυτικού πολιτισμού και του καπιταλισμού. Η κατασκευή της ατομικής βόμβας έθεσε ένα οριστικό τέλος στον πόλεμο μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών κι αυτό σημαίνει ότι οι υποτελείς δεν πρόκειται να ξαναπολεμήσουν. Η εκπλήρωση της επιθυμίας αύξησης της ισχύος του Κυρίου ημών επέφερε αφενός τη μείωση της ισχύος Του και αφετέρου την εκπλήρωση της επιθυμίας των Υποτελών να μην πολεμούν. Μια άλλη εκδήλωση αυτού του αδιεξόδου του καπιταλισμού/δυτικού πολιτισμού είναι η επιθυμία του καπιταλιστή Κυρίου να μην εξαρτάται από τους υποτελείς του κοινωνικού πλούτου, τους εργαζόμενους. Εάν, όταν εκπληρώσει αυτή την επιθυμία, το 80% του πληθυσμού θα είναι άεργο (όχι άνεργο) διότι θα έχει αντικατασταθεί από αυτόματες μηχανές και απο ρομπότ.
ΟΥΤΕ θα πολεμάμε ούτε θα δουλεύουμε. Αυτή είναι μια πολύ θετική και ευχάριστη εξέλιξη. Εάν όμως μας μετατρέψουν σε εκτρεφόμενα λογικα ζώα που θα ζουν κλεισμένα μέσα στα διαμερίσματά τους, τρώγονας μια μακαρόνια και μια ρυζι, κολλημένοι στις οθόνες, αυτό δεν είναι καθόλου ευχάριστη εξέλιξη.