φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΑΜΕΣΩΣ μετά την έναρξη του πολέμου, την εισβολή του ρωσικού στρατού στην Ανατολική Ουκρανία, τον Φεβρουάριο του 2022, υποστήριξα κατηγορηματικά, χωρίς να αφήνω κανένα περιθώριο αμφιβολίας, με απλότητα και σαφήνεια, ότι θα νικήσει η Ρωσία, υπέδειξα τη στρατηγική της επιδίωξη, άρα και τον χαρακτήρα της νίκης της και ότι ο πόλεμος θα τελειώσει τέλος 2024 – μετά από ένα χρόνο, αν θυμάμαι καλά, διόρθωσα την πρόβλεψη και έγραψα ότι θα τελειώσει στα μέσα του 2025. Τα μέσα του 2025 πέρασαν, η χρονιά τελειώνει, άρα έπεσα έξω. Έπεσα έξω; Δεν θα ήταν δίκαιη κάποια επιείκεια; Σας ευχαριστώ πολύ, δεν την χρειάζομαι, να μου λείπει. Ηδονίζομαι όταν κάνω λάθος – αλλά δεν έκανα, κι ας πέσω κι ένα χρόνο έξω.
ΕΚΕΙΝΟ που με ενδιαφέρει, και κάποιους φίλους και κάποιες φίλες, είναι να εκθέσω τον τρόπο με τον οποίο σκέφτηκα και υποστήριξα την πρόβλεψη ότι η Ρωσία θα νικήσει και υπέδειξα τον χαρακτήρα της νίκης της, δηλαδή, την εκπλήρωση της στρατηγικής της επιδίωξης. Αυτά τα δύο πάνε μαζί, και μαζί θα τα εξετάσω.
ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΑ ότι η Ρωσία θα νικήσει διότι είναι αποφασισμένη να κλιμακώνει κάθε φορά τον πόλεμο, όταν τον κλιμακώνουν οι αντίπαλοι. Κλιμάκωση σημαίνει ότι χρησιμοποιώ πιο πολλά και πιο ισχυρά όπλα, για να μπορέσω να επιτύχω μεγαλύτερη εξόντωση και περισσότερη καταστροφή, ώστε να κάμψω τη βούληση του αντιπάλου, να τον αναγκάσω να σταματήσει τον πόλεμο και να παραδοθεί, με ή χωρίς όρους – θα δούμε τι σημαίνει αυτό. Έγραψα ότι εάν χρειαστεί να χρησιμοποιήσει τακτικά πυρηνικά όπλα, θα το κάνει, δεν θα μασήσει, δεν θα κωλώσει. Κι αν χρειαστεί να χρησιμοποιήσει και στρατηγικά πυρηνικά, κι αν χρειαστεί να ρίξει κάνα δυο ατομικές βόμβες στο Λονδίνο, στο Βερολίνο, στο Παρίσι και στη Ρώμη, θα το κάνει! Εάν χρειαστεί να γίνει όλος ο πλανήτης ισιάδι, θα το κάνει! Διότι, φίλες και φίλοι, γνωρίζουμε ότι, εάν δεν μπορέσω να νικήσω, δεν θα νικήσει κανένας, θα ηττηθούμε και οι δύο: αποθανέτω μετά των αλλοφύλων! Κι αν ηττηθούμε και οι δύο με αυτόν τον τρόπο, με χρήση πυρηνικών, η μεν Ευρώπη, αν δεν εξαφανιστεί, θα εισέλθει σε μια κατάσταση εξαθλίωσης και ένδειας, που θα διαρκέσει πάρα πολλές δεκαετίες, η δε Ρωσία θα μετακινηθεί ανατολικότερα προς την αχανή Σιβηρια. Γκέγκε; Τόσο αποφασισμένη είναι. Έγραψα, χαρακτηριστικά, ότι δεν την παίρνει να χάσει αυτόν τον πόλεμο. Γιατί, φίλες και φίλοι;
ΑΣ δούμε τώρα τη στρατηγική επιδίωξη της Ρωσίας. Αν δεν κάθεστε, καθήστε, σας παρακαλώ, μην πάθετε τίποτα με αυτά που θα διαβάσετε. Η στρατηγική επιδίωξη της Ρωσίας είναι να μην μείνει ούτε ένας αντιρώσος Ουκρανός στην Ουκρανία – ούτε ένας. ο σκοπός της είναι να τους διώξει όλους, με όποιο τρόπο μπορεί. Γνωρίζουμε ότι το ένα τρίτο περίπου των Ουκρανών είναι φιλορώσοι, αυτοί που ζουν στα ανατολικά, κοντά στη Ρωσία, και τα άλλα δύο τρίτα, που ζουν προς τα δυτικά είναι αντιρώσοι. Αυτά τα δύο τρίτα των Ουκρανών θέλει να διώξει. Η στρατηγική της επιδίωξη είναι ο έλεγχος όλης της Ουκρανίας ώστε να μετετραπεί σε μία αχανή τάφρο, σε μια ευρεία περιοχή μεταξύ της Ευρώπης και της Ρωσίας, σε μια περιοχή που δεν θα υπάρχει ούτε καν μία σφαίρα περιστρόφου. Γνωρίζουμε ότι μέχρι τη μέρα της εισβολής του ρωσικού στρατού, είχαν εγκαταλείψει από το το 1992 11 εκ. ουκρανοί, κι άλλα 8 κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους του πολέμου, σύνολο 19 εκ. μεταξύ των ετών 1992-2023 (Φεβρ.), μέσα σε 31 χρόνια, μέσα σε μια γενιά, ο πληθυσμός της Ουκρανίας μειώθηκε από 53 εκ. σε 34 εκ. Αν υπολογίσουμε και τον πληθυσμό που έφυγε απο τον Φεβρουάριο του 2023 μέχρι σήμερα, τότε το 40% του πληθυσμού πήρε τα πόδια του και την έκανε! Ήταν φιλορώσοι αυτοί που έφυγαν; Όχι, αντιρώσοι είναι, από τα δυτικά προέρχονται. Οι φιλορώσοι γιατί να φύγουν; Ζουν στην περιοχη όπου είναι συγκεντρωμένη όλη η βιομηχανία, όλα τα ορυχεία, η Ρωσία κοντά είναι, πηγαινοέρχονται, γιατί να φύγουν. Ρωτήστε όποιον Ουκρανό γνωρίζετε, όποια Ουκρανή, και θα σας πουν ότι ζούσαν στα δυτικά, στη χώρα της διαφθοράς και της ανηλεούς εκμετάλλευσης και καταπίεσης.
ΘΑ μπορέσει η Ρωσία να πραγματοποιήσει τη στρατηγική της επιδίωξη; Θα μπορέσει, γιατί να μην μπορέσει. Θα το κάνει αλλά θα χρειαστεί πολύς χρόνος, κάποια χρόνια, δεν ξέρω πόσα. Εκτός εάν, υποχωρήσει η ηγεσία της Ουκρανίας και δεχτεί τους όρους της Ρωσίας – όλους. Και οι όροι αυτοί είναι: όχι ένταξη στο ΝΑΤΟ και αποστρατιωτικποίηση: δεν θα έχετε στρατό. Τα πολυβόλα και τα τανκς που έχετε να τα κάνετε τρακτέρια και άροτρα να οργώνετε τα χωράφια σας. Εάν δεν υποχωρήσει, όλοι οι αντιρώσοι Ουκρανοί θα φύγουν και όλη η Ουκρανία θα κατοικηθεί από φιλορώσους και άλλους Ρώσους ή άλλες εθνότητες της ρωσικής Ομοσπονδίας. Η Ουκρανία θα γίνει μια φιλική προς τη Ρωσία και εχθρική προς τη Δύση χώρα. Το πόσοι Ουκρανοί τελικά θα φύγουν και πόσο μέρος της χώρας θα ελέγξον οι Ρώσοι, θα εξαρτηθεί από το πότε θα παραδοθεί η ηγεσία της Ουκρανίας. Όσο θα περνάει ο καιρός, τόσο πιο πολλοί Ουκρανοί θα φεύγουν και τόσο πιο μεγάλο μέρος της χώρας θα ελέγχουν οι Ρώσοι.
ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ακόμα κι άλλα δύο πράγματα – και οι αντίπαλοι το γνωρίζουν ακόμα καλύτερα. Το πρώτο είναι η διαρκής μείωση του αριθμού των πολεμιστών του ουκρανικού στρατού. Θα έρθει μια στιγμή που θα ξεμείνει τελείως – έχει αρχίσει ήδη να ξεμένει. Άρα, επίκειται κατάρρευση του μετώπου. Το δεύτερο είναι η ολοκλήρωση της καταστροφής των οχυρώσεων και του εξοπλισμού των περιοχών της ανατολικής Ουκρανίας. Από το 2014 και μετά είχαν μαζέψει εκεί όπλα και όπλα, είχαν φτιάξει ένα τείχος, το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και για επιθετικές και για αμυντικές επιχειρήσεις – κι αυτός ήταν ο λόγος που οι Ρώσοι προχωράνε αργά. Αυτό το τείχος έχει καταστραφεί – άρα επίκειται κατάρρευση του μετώπου: και τείχος δεν υπάρχει και πολεμιστές δεν υπάρχουν – και δεν πρόκειται να υπάρξουν. Κατά συνέπεια, μόλις καταρρεύσει το αμυντικό μέτωπο, θα αρχίσει το τρέξιμο: άλλοι για να φύγουν και να γλιτώσουν κι άλλοι για να τους προλάβουν και να τους πάνε γαμιώντας μέχρι το Κίεβο.
ΚΑΙ ποιον θα βρούνε εκεί; Τον Ζελένσκι; Δε νομίζω. Διότι, μόλις αρχίσει να καταρρέει το μέτωπο κι αρχίσει η άτακτη υποχώρηση, τότε ή η ηγεσία θα αναγκαστεί να παραδοθεί, άνευ όρων, είτε θα ξεσπάσει εμφύλιος πόλεμος. Εμφύλιος πόλεμος μεταξύ αυτών που θέλουν να συνεχιστεί ο πόλεμος κι αυτών που θέλουν να σταματήσει. Και θα νικήσουν αυτοί που θέλουν να σταματήσει και να παραδοθούν, να υπάρξει μια ακρωτηριασμένη Ουκρανία, που δεν θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και δεν θα έχει στρατό – να τον κάνει, τί; Ή θα υπάρχει ακρωτηριασμένη, από όλες τις απόψεις, Ουκρανία ή δεν θα υπάρχει καθόλου – εάν νικήσουν οι υποστηρικτές της συνέχισης του πολέμου, που δεν πρόκειται, όταν οι Ρώσοι θα πλησιάζουν στο Κίεβο!
ΓΙΑΤΙ όμως η Ρωσία θέλει να διώξει όλους τους αντιρώσους Ουκρανούς και να ελέγξει όλη τη χώρα και να την κάνει μια αχανή τάφρο μεταξύ Δύσης και Ευρώπης; Για να ανασυγκροτήσει τη τσαρική ή σοβιετική αυτοκρατορία; Για να επιτεθεί αργότερα στην Ευρώπη και κατακτήσει την Πολωνία, τη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ιταλία; Για να αυξήσει την έκτασή της, προσαρτώντας την Ουκρανία; Τίποτα από όλα αυτά – ρίξτε μόνο μια ματιά στον χάρτη και θα δείτε ότι η Ρωσία είναι, όπως είπε κάποιος, αιχμάλωτη του μεγέθους της. Δεν μπορούμε να διανοηθούμε πόσο μεγάλη και πόσο πλούσια σε πόρους είναι – δεν μπορούμε! Το έχω γράψει πολλές φορές, θα το πω άλλη μια φορά: το μέλλον ανήκει σε όποιον ανήκει η Σιβηρία – στη Ρωσία δηλαδή. Αν θα ανήκει στην Ευρώπη, τότε το μέλλον ανήκει στην Ευρώπη. Θα επαναλάβω και πάλι και δεν θα σταματήσω ποτέ να το υποστηρίζω: η Δύση θέλει να κατακτήσει τη Σιβηρία, να αρπάξει τους φυσικούς της πόρους, σε μια εποχή που μειώνονται, λόγω της τεράστιας παραγωγής κοινωνικού πλούτου.
ΣΤΟ δυτικό στρατόπεδο έχουν συγκροτηθεί δύο στρατηγικές: η στρατηγική της στρατιωτικής κατάκτησης και η στρατηγική της αγοράς. θα βάλουμε χέρι στον φυσικό πλούτο της Σιβηρίας είτε με τα όπλα είτε με το χρήμα – ή θα τον αρπάξουμε ή θα τον αγοράσουμε, κάτι τρίτο δεν υπάρχει. Μαίνεται ο πόλεμος μεταξύ των υποστηρικτών αυτών των δύο στρατηγικών επιδιώξεων, δεν μπορεί να επιβληθεί ούτε το ένα ούτε το άλλο εσωτερικό στρατόπεδο – κι αυτός είναι ο βασικός λόγος που δεν γνωρίζουμε εάν θα συνεχιστεί ο πόλεμος ή θα σταματήσει με την παράδοση της Ουκρανίας. Η πρώτη, η στρατηγική της βίας και της αρπαγής, υποστηρίζει ότι ένας πόλεμος με τη Ρωσία θα έχει δύο πολύ θετικές συνέπειες: με την αύξηση της παραγωγής των πολεμικών βιομηχανιών, και άρα και όλων των άλλων που συνδέονται άμεσα με τις πολεμικές, θα δώσουμε μια καλή ανάσα στο κεφάλαιο και θα κινηθεί αυξητικά η οικονομία αφενός, και αφετέρου θα διαλύσουμε έναν ισχυρό αντίπαλο και θα γίνουμε παντοκράτορες, θα επιτύχουμε επί τέλους την παγκόσμια κυριαρχία. Αυτός είναι ο Θεός και η Πανταχού Παρουσία του. Υπάρχει κόσμος να πολεμήσει, ας κλάψει και καμιά μανούλα που θα χάσει τον γιο της στο μέτωπο, ας είναι και Γαλλίδα, δεν πειράζει.
ΟΙ υποστηρικτές της αγοράς του φυσικού πλούτου της Σιβηρίας και των τριγύρω περιοχών απορρίπτουν κατηγορηματικά αυτή την στρατηγική: θα καταστραφούμε όλοι, είναι τρελοί αυτοί οι Ρώσοι, είναι ήρωες, με την αρχαία ελληνική, νιτσεϊκή, χεγκελιανή σημασία του όρου: προτιμούν να πεθάνουν, να γίνουν όλα λαμπόγυαλο, παρά να υποταχτούν και να υποδουλωθουν. Θα γίνει παγκόσμιος πυρηνικός πόλεμος, εμείς τελικά θα χάσουμε, η Ρωσία είναι αχανής και πλούσια, θα επιβιώσει. Αυτά υποστήριζαν ο Κίσιγκερ και η Κοντολίζα Ράις, αυτά προσβεύει σήμερα η ρεαλιστική σχολή και ο Μιρσχάιμερ και πολλοί άλλοι, επιχειρηματίες και θεωρητικοί. Μαζί τους και ο Ντόναλντ Τραμπ.
ΟΙ Ρώσοι γνωρίζουν ότι η Δύση, η Ευρώπη κυρίως, εποφθαλμιά τη Σιβηρία και επιθυμεί διακαώς να την κατακτήσει, ότι δεν έχει παραιτηθεί από αυτην την επιδίωξη. Και προετοιμάζονται, όχι για να επιτεθούν αλλά για να αμυνθούν, όπως έκαναν με τον Ναπολέοντα και με τον Χίτλερ. Τρεις είναι οι πτυχές της προετοιμασίες της: η ουκρανική τάφρος, η παραγωγή όπλων, πολλών και καινοφανών και η συμμαχία με μεγάλες οικονομικές και εμπορικές δυνάμεις (Κίνα, Ινδία, Βραζιλία, Ινδονησία, Νοτια Αφρική και άλλες). Σήμερα, από χτες ξεκίνησε, και αύριο, και τα χρόνια που έρχονται, θα συγκροτηθεί το Τέταρτο Ράιχ, που θα είναι ευρωπαϊκό (Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία) με επί κεφαλής τη Γερμανία. Για το Τέταρτο Ράιχ όμως θα γράψω αύριο, μεθαύριο, θα δούμε.