Στο προηγούμενο άρθρο (ένα ασανσέρ για τον καθένα; ) διατυπώσαμε την άποψη ότι κατά τη μετάβαση σε μια κομμουνιστική κοινωνία θα πάρουμε μαζί μας πολλές μορφές κοινοχρησίας και κοινοκτησίας που αναπόφευκτα εμφανίζονται στην καπιταλιστική κοινωνία και τις οποίες ονομάσαμε κομμουνιστικότητες. Μελετήσαμε μία από αυτές, το ασανσέρ, και στο μέλλον θα μας δοθεί η ευκαιρία να καταπιαστούμε διεξοδικά και με πολλές άλλες. Στις καπιταλιστικές όμως κοινωνίες επιβιώνουν και πολλές προκαπιταλιστικές κομμουνιστικότητες, τις οποίες ασφαλώς και θα πάρουμε μαζί μας, και σήμερα θα ασχοληθούμε με μία από αυτές – την κοινοτική βιβλιοθήκη – και στο επόμενο άρθρο με άλλη μία, το δρόμο.
Ισχυρίζονται πολλοί ότι δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πως θα είναι μια κομμουνιστική κοινωνία. Ας συμφωνήσουμε προς το παρόν μαζί τους και ας θέσουμε το εξής ερώτημα: μήπως γνωρίζουμε εάν σε μια κομμουνιστική κοινωνία θα υπάρχουν βιβλιοπωλεία και εκδοτικές επιχειρήσεις; Πολύ ωραία, δεν μπορούμε να έχουμε μια γενική εικόνα της κομμουνιστικής κοινωνίας· μήπως όμως μπορούμε να έχουμε μια σαφή άποψη πάνω σε μια επιμέρους πτυχή αυτής της κοινωνίας; Σε αυτό το ερώτημα θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σήμερα και θα κάνουμε την αρχή θέτοντας ένα πολύ απλό ερώτημα: πως μπορούμε σήμερα, σε μια καπιταλιστική κοινωνία, να διαβάσουμε ένα βιβλίο; Υπάρχουν τρεις τρόποι. Να το αγοράσουμε από το βιβλιοπωλείο, να το δανειστούμε από μια κοινοτική βιβλιοθήκη (ή να το μελετήσουμε εκεί) ή να το κλέψουμε (από το βιβλιοπωλείο ή την κοινόχρηστη βιβλιοθήκη). Ποιους από αυτούς τους τρεις τρόπους θα κρατήσουμε σε μια κομμουνιστική κοινωνία; Μήπως κάποιον άλλον ή άλλους;