οι παραχωρήσεις του Κυρίου και η κοινωνία της αεργίας την εποχή της συρρίκνωσης του καπιταλισμού

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΕΑΝ συγκρίνουμε τις σύγχρονες ανεπτυγμένες καπιταλιστικές κοινωνίες, τις κοινωνίες που (σχεδόν) τα πάντα είναι εμπόρευμα, με τις κοινωνίες του παρελθόντος όλων των εποχών της παγκόσμιας ιστορίας, θα επισημάνουμε μια βασική ειδοποιό διαφορά. Στις κοινωνίες του παρελθόντος είτε εργάζονταν όλοι και όλες, ανεξαρτήτως  φύλου και ηλικίας, είτε εργαζόταν το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας, με μια πολύ ισχνή μειονότητα, γύρω στο 5%, το οποίο ως άρχουσα τάξη (‘Κύριος’) να επιτηρεί ή να συντονίζει την εργασία και να αρπάζει ένα μεγάλο μέρος του συλλογικά παραγόμενου κοινωνικού πλούτου. Αυτό δεν ισχύει για τις σύγχρονες καπιταλιστικές κοινωνίες. Εκτός από την μειονότητα της άρχουσας τάξης, σήμερα η πλειονότητα του πληθυσμού ζει, επιβιώνει, χωρίς να εργάζεται, να συμμετέχει δηλαδή άμεσα στην παραγωγή του κοινωνικού πλούτου. Ο τεράστιος σήμερα κοινωνικός πλούτος παράγεται και κυκλοφορεί ολοένα και πιο γρήγορα και ολοένα από λιγότερους  Υποτελείς. Αυτοί και αυτές που δεν εργάζονται είναι πολύ περισσότεροι από αυτούς που εργάζονται κι αυτοί οι τελευταίοι θα γίνονται ολοένα και λιγότεροι. Παιδιά, έφηβοι, νέοι, ειδικές κοινωνικές κατηγορίες ενηλίκων ανδρών και γυναικών, γέροι και γριές δεν εργάζονται. Επιπλέον, ο αριθμός των μισθωτών εργατών θα μειώνεται λόγω του προϊόντος αυτοματισμού της παραγωγής, ενώ ένα μεγάλο μέρος των αυταπασχολούμενων, ελεύθερων επαγγελματιών και μικρομεσαίων Κυρίων  γνωρίζει τι σημαίνει κοινωνική κάθοδος – άλλο ένα βασικό χαρακτηριστικό της εποχής της συρρίκνωσης του καπιταλισμού.

Continue reading