φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΟΜΟΛΟΓΩ ότι δεν μπορώ να κατανοήσω τις φράσεις ‘να αλλάξουμε την κοινωνία’, ‘να καταργήσουμε, να ανατρέψουμε τον καπιταλισμό’ · εξ ίσου δεν μπορώ να κατανοήσω και το ιδιόλεκτο ‘πρόταγμα’. Δεν αποκλείεται κάποια μέρα οι άνθρωποι, οι μισθωτοί εργαζόμενοι θέλω να πω, να τα κάνουν όλα αυτά, το εύχομαι ολόψυχα, μόνο που δεν το πιστεύω πως θα γίνει κάτι τέτοιο. Έχω εκθέσει τα επιχειρήματά μου και θα το κάνω άλλη μια φορά: για να πραγματοποιηθούν όλες αυτές οι προτροπές (κάποιοι τις κάνουν σε κάποιους) απαιτείται, πρώτον, μια οργάνωση που θα είναι ισχυρότερη της υπάρχουσας καπιταλιστικής και, δεύτερον, στρατιωτική οργάνωση που θα αντιμετωπίσει τον στρατό του καπιταλιστικού Κράτους και όπλα, φυσικά – τανκς, αεροπλάνα πολεμικά, κοκ. Αυτοί που διατυπώνουν τις προτροπές και τα προτάγματα δεν μπορούν μόνοι τους να τα κάνουν όλα αυτά και απευθύνονται προς τους άλλους για να γίνουν πολλοί και πολλές αλλά αυτοί οι άλλοι δεν συγκινούνται. Ευτυχώς! Ένας κόκκος αλήθειας (οι Υποτελείς) είναι καλύτερος από βουνά αυταπατών και ψευδαισθήσεων (επαναστάτες και ριζοσπάστες).
Οι κοινωνίες όμως αλλάζουν, καθημερινά – εξ ου και η τεράστια ποικιλία κοινωνιών, τρόπων παραγωγής, ηθών, πρακτικών και άλλα πολλά που παρατηρούνται στην παγκόσμια ιστορία. Πώς ήταν η ελληνική κοινωνία το 1920, πώς ήταν το 1970 και πώς είναι το 2020; Τεράστιες αλλαγές: το 1920 δεν ήταν καπιταλιστική, το 1970 γινόταν καπιταλιστική, το 2020 είναι πλήρως καπιταλιστική. Τις δύο τελευταίες χρονολογίες τις έζησα – ένα παιδί που γεννιέται σήμερα το 2070 θα είναι πενήντα χρονών! Τα εγγόνια μου θα είναι 54 και 50 χρονών, νεώτερα από μένα, εν έτει 2020. Πώς θα είναι η ελληνική κοινωνία το 2070;