φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Διάβαζα χτες το βράδυ ένα διαμαντάκι του Σάμουελ Μπέκετ, τη πρόζα η πρώτη αγάπη, η οποία γράφτηκε το 1946 και δημοσιεύτηκε το 1970. Διαβάζω: ‘Τι θα μπορούσε να ήταν αν όχι δυσκοιλιότητα; Μήπως και την μπερδεύω με τη διάρροια; ‘  Αυτά ως προς τον Θεό της Ελλάδας.

Όσον αφορά εμάς, θέλουμε να πολεμήσουμε, πολύ ωραία! Είμαστε όμως έτοιμες και έτοιμοι;

Θα συνεχίζω αύριο το πρωί.

[Τετάρτη, 9/5/2012]

Οδηγούμε βράδυ σε επαρχιακό δρόμο. Τι βλέπουμε; Βλέπουμε όσο φωτίζουν οι προβολείς, καλά αλλά κοντά. Τι πρέπει να κάνουμε, εάν θέλουμε να δούμε πιο μακριά, εάν θέλουμε να δούμε ότι δεν απομακρυνόμαστε από τον προορισμό μας;

Πρέπει, φίλες και φίλοι, να σταματήσουμε, να σβήσουμε τα φώτα και να βγούμε έξω από το αυτοκίνητο. Πολύ γρήγορα τα μάτια μας θα συνηθίσουν στο σκοτάδι.Έχει δεν έχει φεγγάρι, θα δούμε τα φώτα ενός χωριού μπροστά μας, δεξιά μας μια άλλη σειρά φωτισμένων χωριών,  και πίσω μας ένα φωτισμένο κάστρο πάνω σε λόφο και γύρω από αυτόν τα φώτα μιας πόλης.  Εκεί θέλουμε να πάμε αλλά αντί να πάμε εκεί, απομακρυνόμαστε. Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και αλλάζουμε κατεύθυνση.

Εάν δούμε τα πολιτικά πράγματα από την οπτική γωνία του εκλογικισμού, του κοινοβουλευτισμού και του κυβερνητισμού, τότε τα βλέπουμε πολύ καθαρά αλλά δεν βλέπουμε μακριά. Εάν θέλουμε να δούμε μακριά, πρέπει να σβήσουμε τα φώτα του οχήματος της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, να βγούμε έξω  και να τα δούμε μέσα στο σκοτάδι ή στο ημίφως  της διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου.

Continue reading →

Το παρακάτω κείμενο διαβάστηκε το Σάββατο, 21 Απριλίου, στην εκδήλωση του κοινωνικού χώρου Μικρόπολις στη Θεσσαλονίκη ‘Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία μέσα από το πρόταγμα της Άμεσης Δημοκρατίας’

 

φίλες και φίλοι, γεια σας και χαρά σας

Είχα ενημερώσει εγκαίρως ότι δεν μπορώ να παρευρεθώ στη σημερινή εκδήλωση και ότι θα στείλω ένα κείμενο να διαβαστεί, το οποίο θα δημοσιευτεί αύριο το πρωί, Κυριακή, 22 Απριλίου, στην ιστοσελίδα badarts, οπότε αν θέλετε να εκφράσετε τις διαφωνίες σας, να σχολιάσετε αυτά που θα εκθέσω ή να διατυπώσετε ερωτήματα μπορείτε να το κάνετε εκεί.

Continue reading →

♫ Θα θέλαμε όλα τα μαθήματα να ήταν κατ’ επιλογήν. Κάθε χρονιά να υπήρχε ένας κατάλογος μαθημάτων από τον οποίο να διαλέγαμε αυτά που μας ενδιαφέρουν, που η παρακολούθησή τους θα μας έδινε χαρά και θα είχε κάποιο νόημα για μας. Κάποιος θα ήθελε δυο μαθήματα, κάποιος τέσσερα, κι ένας άλλος εφτά. Όσα θέλει ο καθένας και η καθεμία. Αν μια ομάδα παιδιών ή νέων θα ήθελαν να παρακολουθήσουν κάποιο μάθημα που δεν υπάρχει στον κατάλογο, δεν θα έχουν παρά να το προσθέσουν: αρκεί να προτείνουν έναν ή περισσοτέρους συντονιστές (δασκάλους και  καθηγητές τους λέμε σήμερα) της μαθησιακής ομάδας.

♫ Θα θέλαμε να μην υπήρχαν οι διαχωρισμοί που υπάρχουν σήμερα: νηπιαγωγείο, δημοτικό, γυμνάσιο, ανώτερες σχολές, πανεπιστήμιο, απλά κάθε χρόνο  θα μαθαίναμε αυτά που μπορούμε να μάθουμε, ανάλογα με την ηλικία μας, τις προσωπικές και κοινωνικές ανάγκες και ικανότητές μας. Το είδος των μαθημάτων, και το περιεχόμενό τους, θα εξαρτώνταν κυρίως από την ηλικία και τις ανάγκες των μαθητών και των μαθητριών. Άλλο να μαθαίνεις βιολογία στα εννιά, άλλο στα δεκατέσσερα και άλλο στα είκοσι.

♫ Θα θέλαμε το υποκείμενο της μάθησης να μην είναι μόνο ο μαθητής αλλά και η μαθησιακή ομάδα, ο μαθητής θα μαθαίνει επειδή θα μαθαίνει η ομάδα συλλογικά, ο μαθητής θα μοιράζεται με τους άλλους την ομαδική γνώση. Θα θέλαμε στο σχολείο να μαθαίναμε να συνεργαζόμαστε, να ξεπερνάμε τις αναπόφευκτες συγκρούσεις με τρόπο που να βοηθά την εξέλιξη και ανάπτυξη του σώματος και του εγκεφάλου, της ψυχής. Ο ανταγωνισμός αποχαυνώνει, αποβλακώνει και αρρωσταίνει. Το βλέπουμε καθημερινά τριγύρω μας σε μαζική κλίμακα. Ενώ το σχολείο σήμερα προκρίνει τον ανταγωνισμό σε βάρος της συνεργασίας, θα θέλαμε ένα σχολείο που θα προκρίνει την συνεργασία και την εποικοδομητική υπέρβαση των συγκρούσεων. Όλοι μας και όλες μας γνωρίζουμε τα καλά της συνεργασίας και του θετικού ξεπεράσματος των συγκρούσεων: έχουμε καλούς φίλους, πολλά ενδιαφέροντα, γκόμενα και γκόμενο, απολαμβάνουμε την παρουσία των φίλων, χαιρόμαστε την κάθε στιγμή της ζωής, υπομένουμε τις δυσκολίες και τις αποτυχίες, επιβεβαιώνοντας την πεποίθησή μας πως με την συνεργασία ο άνθρωπος όσο μεγαλώνει τόσο πιο ευτυχισμένος γίνεται. Με τον ανταγωνισμό, όσο μεγαλώνει, τόσο πιο δυστυχισμένος γίνεται.

Continue reading →

καλημέρα σας φίλες και φίλοι

Είμαι γερός, και χαρούμενος, όσο μου επιτρέπεται ασφαλώς. Επανέρχομαι μετά από ένα σύντομο διάλειμμα διαβάσματος και μελέτης – άλλωστε,  διαβάζουμε για να γράφουμε, έτσι δεν είναι; Και μιας και με απασχολεί κατ’ εξοχήν το ζήτημα του εμμενούς κομμουνισμού, σήμερα και τις επόμενες μέρες θα καταπιαστώ με αυτό.

Εάν ο κομμουνισμός είναι διαδικασία (οργάνωσης της ύλης, της φύσης, της ζωής και της ομάδας/κοινωνίας) και σχέση (Πρότασης/Συνεργασίας με υλικό υπόβαθρο την Κοινοχρησία/Κοινοκτησία), τότε δεν μπορεί να υπάρχει κοινωνία που να μην είναι κομμουνιστική: ο κομμουνισμός υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Οι περισσότεροι γελούν με αυτή την άποψη και τη χλευάζουν, άλλοι χαμογελούν, άλλοι παίρνουν δουλειά για το σπίτι και ίσως κάποιοι και κάποιες πιθανόν να θεωρούν ότι κάπως έτσι έχουν τα πράγματα. Θα έχετε αντιληφτεί ότι ούτε το γέλιο ούτε ο χλευασμός ούτε η περιφρόνηση με ενοχλούν: γελάτε, δεν μπορώ όμως να καταλάβω γιατί δεν κλαίτε.

Μια άποψη, μια σκέψη, μια θεωρία είναι επικίνδυνη (για τον Κύριο και την Κυριαρχία) εάν είναι γόνιμη, εάν δηλαδή παράγει νέες σκέψεις, οι οποίες παράγουν άλλες κοκ. Εάν μας επιτρέπει να ξαναδούμε πολλά πράγματα με άλλο μάτι, εάν μας επιτρέπει να ερμηνεύσουμε και να εξηγήσουμε φαινόμενα που μέχρι τώρα μένουν ανεξήγητα και δυσερμήνευτα. Επιστημολογικά, η θεωρία του εμμενούς κομμουνισμού συνιστά μια αλλαγή παραδείγματος και αυτό θα είναι το θέμα του προκείμενου σημειώματος, το οποίο όμως θα γράψω αύριο το πρωί γιατί χτές κραιπάλιασα και άργησα να ξυπνήσω. Τα παιδιά θα πάνε στο σχολείο κι εγώ αμέσως μετά πρέπει να πάω να κόψω ξύλα.

Το πρώτο ζήτημα που θα εξετάσω θα είναι το εξής: μήπως θα πρέπει να ξαναδούμε την παγκόσμια ιστορία μέσα από πρίσμα της θεωρίας του εμμενούς κομμουνισμού, να ξαναδιαβάσουμε δηλαδή την παγκόσμια ιστορία με εργαλείο αυτή τη θεωρία; Σε τι συμπεράσματα άραγε θα καταλήξουμε;

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Στο προηγούμενο σημείωμα υποστήριξα ότι η Αριστερά, δηλαδή το τεράστιο πλήθος ενός πολύ μικρού τμήματος των υποτελών Παραγωγών, παραβρέθηκε ως θεατής, διαμαρτυρόμενο ειρηνικά και ελπίζοντας ότι το μέγεθός του θα απέτρεπε την έγκριση από τους αντιπροσωπούς του λαού της απόφασης του Κυρίου για την απόσπαση ενός ακόμα μεγαλύτερου μέρους του κοινωνικού πλούτου που αποσπούν οι Παραγωγοί και οι συν αυτοίς. Η έγκριση της απόφασης του Κυρίου δεν απετράπη και το τεράστιο πλήθος διαλύθηκε και πήγε σπίτια του. Αυτό γινόταν εδώ και δεκαετίες μέχρι τα τώρα, αυτό έγινε και την Κυριακή, 12 Φεβρουαρίου 2012, κι αυτό θα γίνεται και στο μέλλον με αποτέλεσμα το ένα συντριπτικό πλήγμα να ακολουθεί το άλλο και οι υποτελείς Παραγωγοί να βρίσκονται σε ολοένα και πιο δεινή θέση, σε απόγνωση, σε απελπισία.

Θα ήταν δυνατόν το Υπουργείο Οικονομικών να αποσύρει το νομοσχέδιο; Ασφαλώς και θα ήταν. Μόνο εν μέσω γενικής απεργίας διαρκείας, με τους χώρους παραγωγής και κατανάλωσης υπό κατάληψη, με τις Τράπεζες υπό κατάληψη, τις Εφορίες, τα σχολεία, τα Υπουργεία, τις εκκλησίες, τα δικαστήρια, τους δρόμους, τα λιμάνια, τοςυ σταθμούς, τα γραφεία των κοινωφελών οργανισμών. Ας υποθέσουμε όμως ότι κάτι τέτοιο δεν το επέτρεπαν οι υπάρχουσες συνθήκες.  Τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν οι υποτελείς ώστε να καταφέρουν ένα καίριας σημασίας πλήγμα κατά του Κυρίου και των υπηρετών Του; Τι άλλο θα μπορούσε να κάνει η Αριστερά από το να περιφέρεται έξω από τη Βουλή του Κυρίου, να διαμαρτύρεται ειρηνικά, να ικετεύει δηλαδή,  και να διαλύεται βάζοντάς το στα πόδια έντρομο, για άλλη μια φορά; Ποια άλλη επιλογή υπήρχε πέραν της ειρηνικής διαμαρτυρίας;

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Αν τύχει και βρεθείτε στη Σαμοθράκη, να πάτε στον Βάτο, σε μια αμμώδη παραλία που έχει σχηματιστεί στις εκβολές ενός χειμάρρου, όπου το καλοκαίρι μπορείτε να κατασκηνώσετε κάτω από τα δέντρα ενώ μπροστά σας θα ρέει γάργαρο καθαρό πόσιμο νερό. Δεν θα  μπορέσετε να πάτε με το αυτοκίνητο ούτε με τα πόδια – μόνο με βάρκα ή με καραβάκι που θα σας πάει και θα έρθει να σας πάρει. Είναι μια από τις αναρίθμητες παραλίες στο Αιγαίο και στο Ιόνιο που μόνο διά θαλάσσης μπορείτε να έχετε πρόσβαση. Στις παραλίες που μπορείτε να πάτε με το αυτοκίνητο μπορείτε να πάτε και με τα πόδια και με τη βάρκα. Σε αυτές που μπορείτε να πάτε με τα πόδια μπορείτε να πάτε και με τη βάρκα. Αλλά σε αυτές που δεν μπορείτε να πάτε με το αυτοκίνητο ή με τα πόδια, μπορείτε να πάτε μόνο με τη βάρκα.

Το μέσο μας δείχνει το σκοπό, το μέσο και ο σκοπός ταυτίζονται. Αυτό είναι το μέλλον. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα είναι το παρελθόν. Από το παρελθόν στο μέλλον πάμε δια του παρόντος: ζούμε τη μετάβαση από το μοντελάκι του παρελθόντος στο μοντέλο του μέλλοντος. Αυτή η αλλαγή παραδείγματος, αυτή η μεταβατικότητα  είναι το βασικό χαρακτηριστικό της εποχής μας, είναι αυτό που αποκαλώ παγκόσμια πνευματική επανάσταση, προάγγελος της παγκόσμιας κοινωνικής επανάστασης.

Σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, η παγκόσμια πνευματική επανάσταση, το Zeitgeist,  εμφανίζεται ως ένας διάχυτος, μοριακός κοινωνικός πόλεμος, τον οποίο αποκαλώ κοινωνικό αντάρτικο. Τι είναι το κοινωνικό αντάρτικο; Είναι η εφαρμογή της νέας σχέσης μεταξύ μέσου και σκοπού (το μέσο μας δείχνει το σκοπό, ταύτιση μέσου και σκοπού)  σε όλα τα πεδία της συλλογικής και προσωπικής ζωής. Κάθε παγιωμένη, στατική κατάσταση μετεξελίσσται σε μια δυναμική κατάσταση, γίνεται ένα πεδίο μάχης. Χειρονομίες, συμπεριφορές, αξίες, συνήθειες, καθημερινές πρακτικές, δραστηριότητες, τρόπος συμβίωσης και σκέψης, θεσμοί, τρόποι παραγωγής και κατανάλωσης,  όλα μα όλα γίνονται πεδία ενός γενικευμένου, μοριακού κοινωνικού πολέμου, ο οποίος θα έχει ως κατάληξη την διαμόρφωση νέων τρόπων διεξαγωγής του κοινωνικολυ πολέμου ως της μετωπικής και πολύπτυχης κοινωνικής σύγκρουσης μεταξύ του Κυρίου καπιταλιστή της παραγωγής και του χρήματος και των υποτελών Παραγωγών του τεράστιου και συλλογικά παραγόμενου κοινωνικού πλούτου.

Continue reading →

Αποστολία: Είμαι πριγκίπισσα

Παύλος: Σκατά είσαι.

 

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Τα εργοστάσια που παράγουν ρομπότ δουλεύουν μέρα νύχτα. Μέρα νύχτα. Γνωρίζετε πολύ καλά τι σημαίνει αυτό. Πως θα είναι ο κόσμος σε 3 χρόνια, μπορείτε να το φανταστείτε;  Θα είναι ένας κόσμος ανεργίας και εξαθλίωσης εν μέσω τεράστιου κοινωνικού πλούτου. Ας το πούμε για άλλη μια φορά: ο παγκόσμιος  κοινωνικός πλούτος (θα) παράγεται από ολοένα και λιγότερους παραγωγούς, ολοένα και πιο γρήγορα. Αυτή είναι η συρρίκνωση του καπιταλισμού: ολοένα και λιγότεροι οι παραγωγοί του πλούτου, ολοένα και περισσότεροι οι εκτός παραγωγής άνεργοι και εξαθλιωμένοι. Η συρρίκνωση του καπιταλισμού επιφέρει αναπόφευκτα και τη συρρίκνωση του Κράτους, λόγω της μείωσης των εσόδων (φόρων), κι αυτό σημαίνει περισσότερη ανεργία και το οριστικό και αμετάκλητο τέλος του Κράτους Πρόνοιας.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι ο οργανικός και επιτελικός διανοούμενος της παγκόσμιας καπιταλιστικής Κυριαρχίας. Γνωρίζει πολύ καλά την εξέλιξη του καπιταλισμού για τα επόμενα χρόνια (όχι πενήντα ή τριάντα, αλλά τρία-πέντε!). Βλέπει τη συρρίκνωση του καπιταλισμού, είναι απολύτως βέβαιο ότι δεν πρόκειται να υπάρξει ανάκαμψη και ανάπτυξη, δηλαδή καθολική πλήρης απασχόληση, είναι απολύτως βέβαιο ότι ο αριθμός των ανέργων θα αυξηθεί κατακόρυφα, δεν έχει καμιά απολύτως αμφιβολία ότι θα ξεσπάσουν κοινωνικές αναταραχές και το μόνο που ενδιαφέρεται είναι αυτό: πως θα ενισχύσουμε την καπιταλιστική Κυριαρχία, πως θα καταστείλουμε τιςν εξεγέρσεις, πως θα αποτρέψουμε την κατάλυση της Κυριαρχίας;

Η απάντηση που δίνει είναι η εξής: συρρίκνωση του Κράτους, αρπαγή μεγαλύτερου μέρους του κοινωνικού πλούτου, επιβολή εξαθλίωσης, εκφοβισμός, καταστολή με όλα τα μέσα και με όλους τους τρόπους. Εάν οι υποτελείς Παραγωγοί είναι φοβισμένοι, απομονωμένοι, αποβλακωμένοι και εξαθλιωμένοι πρέπει να γίνουν ακόμα περισσότερο εάν θέλουμε να αποφύγουμε τον κλονισμό των θεμελίων της καπιταλιστικής Κυριαρχίας.

Πως λοιπόν θα τη βγάλουμε καθαρή, πως θα επιβιώσουμε, πως θα ζήσουμε; Η απάντηση μου: η επιβίωσή μας και ο τρόπος ζωής μας (άρα, η ζωή μας)  θα εξαρτηθεί από το πως θα οργανωθούμε και από το πως θα πολεμήσουμε.

Continue reading →

εργαζόμενοι: κατάληψη (απελευθέρωση), αυτοδιαχείριση, μείωση χρόνου εργασίας (εικοσάωρο)

άνεργοι, συνταξιούχοι, νοικοκυρές: κατάληψη (απελευθέρωση) Εφοριών, Τραπεζών, γραφείων ΔΕΗ

μαθητές, φοιτητές, δάσκαλοι, καθηγητές: κατάληψη (απελευθέρωση), κατάργηση υποχρεωτικής εκπαίδευσης

φαντάροι: λιποταξία

καμιά συγκέντρωση, καμιά πορεία, καμιά διαδήλωση, καμιά διαμαρτυρία,  κανένας διάλογος

διαγραφή όλων των χρεών των μισθωτών της εκτέλεσης

επίδομα ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις και χρονικό περιορισμό

εικοσάωρο και μισθός για όλους και όλες