Ιστορία της Ιλιάδας (1): η μεθομηρική Ιλιάδα

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΟΤΑΝ πήγα στο Γυμνάσιο (1970), μέχρι που το τελείωσα (1976), δύο μαθήματα με έκαναν μεγάλη εντύπωση: τα αρχαία Ελληνικά και τα Λατινικά. Από τα αρχαία Ελληνικά θυμάμαι τις δύο πρώτες προτάσεις των κειμένων που είχε γράψει ο Τζάρτζανος: Πιστεύω τω φίλω. Πιστόν φίλον εν κινδύνοις γιγνώσκεις. Αρχαία Ελληνικά και φιλία –  ο αξεπέραστος συνδυασμός. Από τα Λατινικά θυμάμαι τη πρώτη πρόταση: Regina rosas amat, η βασίλισσα αγαπά τα τριαντάφυλλα. Από τη Β΄Γυμνασίου διδασκόμασταν κείμενα αρχαίων συγγραφέων, με τον Ξενοφώντα πρώτον –  Δαρείου και Παρισάτιδος γίγνονται παίδες δύο (Κύρου Ανάβασις). Στην Γ΄ή Δ΄(1973-4) τάξη γνώρισα την Ιλιάδα. Επιλογαί, αποσπάσματα από την Ιλιάδα, εκ των οποίων το μεγαλύτερο ήταν από την ραψωδία Ζ, όπου ο ποιητής αφηγείται τη συνάντηση του Έκτορα με την Ανδρομάχη, ένα από τα πιο ωραία κείμενα της δυτικής λογοτεχνίας. Επρόκειτο για κεραυνοβόλο έρωτα, που φούντωνε όσο πέρναγαν τα χρόνια, κρατάει ακόμα και θα κρατάει μέχρι και την τελευταία μέρα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι δυο βιβλία έχουν διασωθεί από το εξατάξιο Γυμνάσιο: αυτές οι επιλογές από την Ιλιάδα και μια Λατινική Γραμματική.

Continue reading