There are 223 posts filed in κοινωνικός πόλεμος (this is page 14 of 23).
μ΄ αρέσει η επανάσταση, είναι περιπέτεια, προσωπική και συλλογική· δεν υπάρχει επανάσταση που να μην είναι περιπέτεια
μ΄αρέσει η περιπέτεια, προσωπική και συλλογική, είναι συνέπεια της ανυπακοής
μ΄ αρέσει η ανυπακοή, προσωπική και συλλογική, θέλω να ζήσω και να μάθω·
κουραζόμαστε για τις ανέσεις
οι ανέσεις προκαλούν μονοτονία
η μονοτονία κουράζει·
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
‘ΕΑΝ δεν υπερψηφιστεί το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό, του χρόνου δεν θα δίνονται συντάξεις’ δήλωσε στην τηλεόραση ο αριστερός υφυπουργός Ανδρέας Νεφελούδης της αριστερής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, του πιο αξιόπιστου υπηρέτη του Κυρίου καπιταλιστή και του Κεφαλαίου, του συντονιστή της καπιταλιστικής επίθεσης. Η απειλή είναι σαφής, όπως και το εκφοβιστικό δίλημμα: ή λιγότερα ή τίποτα. Πυκνώνουν επίσης και οι απειλές για έξοδο από την ευροζώνη, εάν δεν προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις και δεν ολοκληρωθεί η αξιολόγηση των επιτευγμάτων των προηγηθεισών φάσεων της καπιταλιστικής επίθεσης ώστε η επίθεση αυτή να συνεχιστεί και να ολοκληρωθεί τα επόμενα χρόνια.
ΕΙΝΑΙ κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι τα μέτρα θα περάσουν με τον έναν (υπερψήφιση από τους 153 της κυβέρνησης) ή τον άλλον τρόπο (διευρυμένη ή οικουμενική κυβέρνηση) στις αρχές του Φλεβάρη ή λίγο αργότερα. Και μετά, από τις αρχές του καλοκαιριού, είτε γίνουν εκλογές είτε όχι, αφού θα αρχίσει το παραμύθι των επενδύσεων και της ανάπτυξης θα έρθει και το τέταρτο μνημόνιο μαζί με την επιστροφή της Δεξιάς. Μέχρι το 2020 έχουμε πέντε ολόκληρα χρονάκια ακόμα, οπότε, σύμφωνα με το δεκαετές σχέδιο που εκπονήθηκε το 2009, ένα πολύ μεγάλο μέρος των αυτοαπασχολούμενων, των αγροτών, των πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων θα εξαφανιστούν, οι μισθοί θα καταποντιστούν, ο χρόνος εργασίας θα ξεπεράσει αυτόν των δούλων της αρχαίας Αθήνας, οι μισθοί των κρατικών υπαλλήλων θα πέσουν στα 700-900 εβρά, και πολλά είναι, οι συντάξεις θα μειώνονται μέχρι να οριστικοποιηθούν στο ύψος ενός επιδόματος επιβίωσης. Το Κράτος θα συρρικνωθεί περαιτέρω: τα κρατικά έσοδα θα αυξηθούν μέσω της φορολογίας, οι κρατικές δαπάνες θα μειωθούν, ο αριθμός των κρατικών υπαλλήλων θα μειωθεί, παροχές και επιδόματα θα περικοπούν ή θα καταργηθούν και θα υλοποιηθεί η υπόσχεση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, που το περιμένουμε πως και πως, μπας κι αγοράσω ένα ζευγάρι μπότες για τη δουλειά και κανένα βιβλιαράκι να διαβάσω.
ΤΟ ΚΚΕ θα συνεχίσει να επαναλαμβάνει ότι ο λαός πρέπει να ξεσηκωθεί! Κάπα κάπα Ε, ο κώλος σου ΛΑΕ! Πρέπει! Πρέπει! Δεν ξεσηκώνεται όμως! Γιατί δεν ξεσηκώνεται; Αυτό δεν ενδιαφέρει ούτε το ΚΚΕ ούτε τους ποικιλώνυμους επαναστάτες. Το βιομηχανικό προλεταριάτο δεν θα απεργήσει, οι κρατικοί υπάλληλοι δεν θα απεργήσουν ή θα απεργήσουν κάποιοι και κάποιες από συνήθεια, αφού όλοι αυτοί ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και προτιμούν τα λιγότερα από το τίποτα. Οι συνταξιούχοι θα κάνουν την συνηθισμένη τους αγωνιστική βόλτα στο Σύνταγμα και οι αγρότες θα επιστρέψουν ηττημένοι στα χωράφια τους, εάν κατέβουν με τα τρακτέρ στους δρόμους.
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Βγήκα στο μπαλκόνι να πάρω ξύλα, ν΄ανάψω τη σόμπα και τι να δω, ρίχνει ένα χιόνι, ένα χιόνι!
ΘΑ ήθελα, φίλες και φίλοι, να ζω με πέντε γυναίκες και να είμαι ένας από τους πέντε άνδρες με τους οποίους θα ζούσαν οι γυναίκες. Όλες και όλοι θα σκεφτείτε ότι αυτό δεν γίνεται, δεν θα το ζήσω, θα πεθάνω με αυτό το παράπονο – που δεν είναι και το μόνο: θα πεθάνω πριν ζήσω την κατάργηση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης και την κατεδάφιση, καταστροφή του Ολυμπιακού Σταδίου της Καλογρέζας. Κατανοώ τις ενστάσεις σας – η σειρά σας όμως να κατανοήσετε και μένα.
Η πρώτη λογικά και χρονικά δυσκολία που αποτρέπει την εγκατάλειψη, την έμπρακτη αποκήρυξη της πυρηνικής οικογένειας και της μονογαμίας, που αποτρέπει τη συγκρότηση της πολυγονεϊκής οικογένειας και τη βίωση της πολυγαμίας είναι η σύγκριση, η προϋπόθεση του προτύπου. Κάποτε οι άνθρωποι, φίλες και φίλοι, δεν γνώριζαν τη σύγκριση μεταξύ ανθρωπίνων όντων, ούτε καν τη σύγκριση του ανθρώπου με τη φύση, ούτε τα πρότυπα γνώριζαν. Μας είναι πολύ δύσκολο να το κατανοήσουμε, παρά πολύ, έως αδύνατο. Να ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα – το μέγεθος του πέους.
ΕΑΝ ένας άνδρας και μια γυναίκα δούνε έναν άνδρα γυμνό το βλέμμα τους θα κατευθυνθεί αμέσως στον πούτσο του. Όχι όμως για τον ίδιο λόγο! Η γυναίκα θα κοιτάξει εκεί γιατί θέλει τον πούτσο – ο άνδρας για να τον συγκρίνει με τον δικό του πούτσο. Δεν είμαι όμως σαφής: ο άνδρας του δυτικού πολιτισμού θα κάνει τη σύγκριση – οι τροφοσυλλέκτες άνδρες του Αμαζονίου δεν θα μπορέσουν ποτέ να κατανοήσουν αυτή τη σύγκριση.
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΤΩΡΑ πια, μετά την απόσυρση του παράλληλου προγράμματος των μικροαστών απατεώνων και ρουφιάνων ηγετικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, συνεργατών και δεξιών χεριών του καπιταλιστή Κυρίου, δεν υπάρχει καμιά μα καμιά απολύτως αμφιβολία ότι τον συντονισμό της διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου κατά των Υποτελών εργαζομένων, ενεργών και μη, έχει αναλάβει η αριστεροδεξιά κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ. Γίνεται ολοένα και πιο σαφές ότι δεν τον ανέλαβε επειδή εκβιάστηκε, αναγκάστηκε να υποχωρήσει, επειδή ηττήθηκε, αλλά ότι εκτελεί συμβόλαιο το οποίο είχε υπογραφεί πολύ πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015. Όσοι και όσες είχαν αυταπάτες ότι θα αναδιανείμει, ως Αριστερά, τον κοινωνικό πλούτο, ή ότι θα αναζωπυρωθούν τα κοινωνικά κινήματα και το επαναστατικό πρόταγμα και ότι θα δούμε ένδοξες επαναστατικές μέρες, τις έχουν πετάξει στα σκουπίδια και πολύ καλά έκαναν.
Η επίθεση των τελευταίων ημερών (προαπαιτούμενα) θα συνεχιστεί και τους επόμενους μήνες, τους πρώτους του 2016, μέχρι το Πάσχα. Θα μειωθούν συντάξεις και μισθοί και επιδόματα, θα αυξηθούν φόροι. Η επίθεση πραγματοποιείται και γίνεται περίπατος διότι δεν υπάρχει αντίπαλος. Δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή· αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα υπάρξει. Ποιος θα είναι όμως, πώς θα πολεμήσει; Θα απαντήσω σε αυτά τα ερωτήματα αφού διευκρινίσω δυο σημεία.
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΚΑΤΑ τη διάρκεια της μετάβασης από έναν τρόπο σκέψης (ιστορική Αριστερά) σε έναν άλλον, σε μια άλλη Αριστερά, θα εγερθούν πάρα πολλά καινοφανή ερωτήματα. Η διάρκεια της μετάβασης θα είναι μεγάλη λόγω της κοινωνικής αδράνειας – τουτέστιν: η αλλαγή ενός τρόπου σκέψης (ιδεών, αξιών, αντιλήψεων, πρακτικών, γνώσεων, ιδεολογιών) γίνεται πολύ πιο αργά από την αλλαγή της οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας. Ενώ έχουμε νέα δεδομένα, εμείς συνεχίζουμε να ζούμε και να σκεφτόμαστε με αυτά του παρελθόντος. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα απολύτως για να αλλάξουμε αυτό το φαινόμενο – μόνο να το αντιληφθούμε, να το κατανοήσουμε, να το συνειδητοποιήσουμε. Ένα από τα πολλά ερωτήματα θα είναι κι αυτό του τίτλου του σημερινού σημειώματος, στο οποίο θα απαντήσουμε απλά, ευθέως και σαφώς.
ΠΡΙΝ αρχίσω, θα ήθελα να κάνω μια σύντομη παρέκβαση, να εξετάσω δύο επιχειρήματα κατά της παντοδυναμίας του Θεού, η οποία δεν είναι παρά η προβολή της επιθυμίας της παντοδυναμίας του επίγειου Κυρίου. Αυτό σημαίνει ότι ο σχετικά αδύναμος Κύριος και Θεός να γίνει πάλι σχετικά αδύναμος θα είναι. Το πρώτο: τα πάντα είναι τέλεια, δημιουργημένα από έναν τέλειο Θεό. Είναι τόσο τέλεια (θα διαφωνούσε σφόδρα ο Πλάτων), που ο Θεός δεν μπορεί να τα κάνει πιο τέλεια. Θα μου πείτε, μα αν κάτι είναι τέλειο, δεν μπορεί εγγενώς να γίνει πιο τέλειο! Την απάντηση σε αυτή την ένσταση τη διατυπώνει το δεύτερο επιχείρημα:η ύπαρξη του Διαβόλου – ο οποίος δεν είναι άλλος από τους Υποτελείς Παραγωγούς. Ή εν γένει το Κακό, η ατέλεια! Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, πάλι στους Υποτελείς επιστρέφουμε!
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΜΕΤΑΞΥ του Κυρίου (καπιταληστή) και των Υποτελών (παραγωγών και μη) υπάρχει πάντοτε, ανά πάσα στιγμή, ένας συσχετισμός δύναμης, μια κατανομή της Ισχύος, ο οποίος κυμαίνεται, μεταβάλλεται. Υπάρχουν περίοδοι κατά τις οποίες αυτός ο συσχετισμός έχει παγιωθεί και μένει στάσιμος – υπέρ του Κυρίου. Πρόκειται για μια στατική κατάσταση. Ο συσχετισμός αυτός ουδέποτε μένει αμετάβλητος· μπορεί η στατική κατάσταση να είναι μακράς διάρκειας, έρχεται όμως μια στιγμή που μεταβάλλεται. Είναι παντελώς αδύνατον να υπάρχει ένας συσχετισμός απολύτως θετικός για τον Κύριο και απολύτως αρνητικός για τους Υποτελείς – τέλεια, τελεσίδικη, τελική νίκη για τον Κύριο και τέλεια, τελεσίδικη και τελική ήττα για τους Υποτελείς δεν υπάρχει. Κι αυτό διότι η ίδια η κυριαρχική σχέση είναι ένας συσχετισμός και ο συσχετισμός δηλώνει σχέση, δηλώνει κατανομή ισχύος: ο Κύριος είναι ο νικητής αλλά είναι εξαρτημένος από τους Υποτελείς του – αυτός είναι ο πρωταρχικός, ο οντολογικός συσχετισμός δύναμης.
Ο συσχετισμός της δύναμης μεταξύ Κυρίου και Υποτελών δεν αλλάζει με τη βία, όπως νομίζουμε, αλλά με κάποιον άλλον τρόπο, θα δούμε ποιος είναι. Εάν άλλαξε με τη βία, άλλαξε για πολύ μικρό χρονικό διάστημα και η εμβέλειά του ήταν αμελητέα. Η διάρκεια της μεταβολής του συσχετισμού δύναμης, της κατανομής ισχύος είναι μεγάλη – μερικές φορές ξεπερνάει τη διάρκεια μιας γενιάς (30 χρόνια) – γιατί δεν βασίζεται κατ΄ αρχάς στη βία. Δεν βασίζεται στην πάλη αλλά στη φυγή. Εάν ταυτίζετε τη φυγή με την παθητικότητα, θα διαφωνήσω. Η φυγή είναι μια δυναμική κατάσταση, απαιτεί ενεργετικότητα και δημιουργικότητα και φαντασία και σκέψη και πολλά άλλα.
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΠΟΣΟ έξω έπεσε ο βλάκας ο εγκέφαλός μου! Περίμενα ότι οι μισοί από αυτούς που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στις 25 Ιανουαρίου δεν θα τον ξαναψήφιζαν, μιας και τους πούλησε, δεν κράτησε το λόγο του· περίμενα ότι η ΛΑ.Ε. θα πάρει ένα 10%· άρα, η ΝΔ θα νικήσει με 5 και 10 μονάδες διαφορά. Εκεί που έπεσα μέσα ήταν η αποχή. Θεώρησα ότι η αυξητική τάση (το 24,5% στις εκλογές του 2004 έγινε 36% τον Ιανουάριο του 2015) θα συνεχιστεί, όπως και έγινε: 45% η αποχή. Στις επόμενες εκλογές, που δεν θα γίνουν μετά από τέσσερα χρόνια αλλά πολύ πολύ πολύ νωρίτερα, θα ξεπεράσει κατά πολύ το 50%. Δεν θα ασχοληθώ σήμερα με το πολύ σημαντικό ζήτημα της αποχής – αύριο, μεθαύριο. Θα ασχοληθώ κατ΄ αρχάς με το ερώτημα: γιατί έπεσα τόσο έξω, γιατί αστόχησα τόσο εμφανώς στις εκτιμήσεις μου;
ΕΙΝΑΙ πολύ απλό: νομίζω ότι όλοι οι άλλοι σκέφτονται όπως εγώ· νομίζω ότι όλοι οι άλλοι έχουν σαφή επίγνωση των στόχων της καπιταλιστικής επίθεσης . Τεράστια σφάλματα και τα δύο. Έγινα 57 χρονών μαλάκας και ενώ το γνωρίζω πολύ καλά δεν μπορώ να τιθασεύσω, να ελέγξω, να χαλιναγωγήσω, να περιορίσω τη βασική ειδίκευση του εγκεφάλου μου, του εγκεφάλου μας: να γενικεύει. Τα πράγματα γίνονται πολύ χειρότερα από τη στιγμή που αδιαφορώ πλήρως για τις συνέπειες της αστοχίας των προβλέψεων – δεν μου καίγεται καρφάκι τι θα πει ο ένας και τι θα πει η άλλη. Εάν θα με χλευάσουν, εάν γίνω ρόμπα, εάν κοσμοξεφτιλιστώ. Είμαι ανίατα αυτιστικός στη σκέψη. Για σαράντα πέντε ολόκληρα χρόνια, μου την έπεφτε η μάνα μου, τι θα πει ο κόσμος; (γι΄ αυτά που έκανα), κι εγώ της απαντούσα: δεν θα κάνω εγώ αυτό που λέει ο κόσμος, ο κόσμος θα κάνει αυτά που κάνω εγώ! Μα την Παναγία, αλήθεια λέω. Η μάνα μου το κατάλαβε και πέθανε χαρούμενη – ο πατέρας μου θα πεθάνει λυπημένος. Λυπάμαι, δεν μπορώ να κάνω τίποτα απολύτως.
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΜΕ, για άλλη μια χρονιά, για άλλη μια φορά, στον τόπο του πιο στυγερού, του πιο αποτρόπαιου κοινωνικού εγκλήματος: ανοίγουν σήμερα τα κολαστήρια της σχολικής εργασίας. Γιατί δεν έχουμε αναρτήσει ακόμα στις εισόδους των παιδικών και εφηβικών φυλακών την πινακίδα που θα γράφει ARBEIT MACHT FREI- Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ;
ΔΡΑΣΤΕΣ του εγκλήματος κατά των παιδιών και κατά των εφήβων το Κράτος με τους παντοίους υπηρέτες Του, οι πολιτικοί, οι διδάσκοντες, οι γονείς – όλοι συνένοχοι. Τα παιδιά θέλουν παιχνίδι και γνώση, οι έφηβοι θέλουν έρωτα και γνώση και τους τα στερούν – αυτό είναι το έγκλημα. Παιχνίδι, έρωτας και γνώση σημαίνει ελευθερία και τη στερούν – αυτό είναι το έγκλημα. Από ένα έγκλημα στο άλλο: από τον οικιακό εγκλεισμό στον σχολικό.
ΠΟΤΕ θα σταματήσει αυτό το φρικτό έγκλημα; Δεν γνωρίζω. Θα ήθελα να ζήσω την κατάργηση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης αλλά μάλλον δεν θα τη ζήσω, θα πεθάνω με αυτό το παράπονο – δεν θα είναι το μόνο αλλά τα άλλα υποφέρονται: αυτό δεν υποφέρεται. Είναι πολύ δύσκολο να καταργηθεί η υποχρεωτική εκπαίδευση. Η ιερή συμμαχία Κράτους, Δεξιάς και Αριστεράς, διδασκόντων και γονέων είναι πανίσχυρη, είναι αμείλικτη, είναι ανηλεής, είναι βάναυση, είναι ύπουλη, είναι υποκριτική. Σε κανένα άλλο κοινωνικό πεδίο η εθνική ενότητα, η εθνική ομοψυχία δεν είναι τόσο συμπαγής και τόσο ισχυρή και τόσο ανηλεής.
ΓΙΑΤΙ διαμαρτύρεστε που τα παιδιά και οι έφηβοι δεν διαβάζουν, που αδιαφορούν, που δεν είναι στο μάθημα αλλά βόσκουν ονειροπολώντας, που ασκούν βία στους άλλους, που την υφίστανται, που κάνουν καταστροφές, που βασανίζουν και χουνεριάζουν τους διδάσκοντες, που καπνίζουν, που πίνουν ξίδια (αλκοόλ) και χάπια και φούντα στις τουαλέτες; Όλες αυτές οι συμπεριφορές δεν είναι αναπόφευκτες, άλλες θετικές και άλλες αρνητικές, αντιδράσεις στη φυλάκιση, την αιχμαλωσία, την απαγωγή, την εξορία, τον αποκλεισμό, την καταναγκαστική εργασία; Εσείς προβληματίζεστε και προσπαθείτε να τις κρύψετε, να τις κουκουλώσετε, να τις εξαλείψετε – εγώ για τις περισσότερες από αυτές χαίρομαι, ναι, χαίρομαι. Εσείς, μην διαμαρτύρεστε εκ των υστέρων όταν βλέπετε τα σχολεία να γίνονται στάχτες κάθε φορά που γίνεται καμιά εξέγερση, και που πάντα θα γίνεται – δεν μπορείτε να τις απαγορεύσετε, τον θεό μπάρμπα να ΄χετε.
