φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Η σημασία των λέξεων  ‘σύλλογος’ και ‘συλλέγω’  (συλλογή, συλλέκτης, συλλεκτικός, κ.α.) παραπέμπει στην πρωταρχική σημασία του αρχαιοελληνικού ρήματος λέγω/λέγομαι: συγκεντρώνω, συναθροίζω. Κατά την αρχαϊκή εποχή (700-500 π. Χ.), το ρήμα απέκτησε τη σημασία που έχει σήμερα και με την παρέλευση του χρόνου αντικατέστησε έναν μεγάλο αριθμό ρημάτων που είχαν την ίδια ή παρεμφερή σημασία· την ίδια εποχή, όπως επιβεβαιώνει η Ιλιάδα, εμφανίζεται η λέξη λόγος με τη σημασία της αφήγησης, της ομιλίας. Η διαδικασία της σημασιολογικής εξέλιξης του ρήματος παρουσιάζει ομοιότητες με αυτήν των λέξεων όμιλος, ομιλώ και αγορά, αγορεύω. Οι λέξεις που δήλωναν αρχικά τη συγκέντρωση ανθρώπων απόκτησαν τη

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Έχω διατυπώσει την πρόγνωση ότι οδεύουμε ολοταχώς προς ένα ποσοστό ανεργίας γύρω στο 40-50%, σε λίγα χρόνια, όχι πάνω από δέκα, και όχι μόνο εντώ, στο Ελλάντα.  Στα τέλη του 2014, σε δυο χρόνια, το ποσοστό της ανεργίας θα κυμαίνεται μεταξύ του 30-35%. Θα ήθελα σήμερα να επιχειρηματολογήσω υπέρ αυτής της θέσης και να διατυπώσω κάποια ερωτήματα που αβίαστα εγείρονται και χρήζουν κάποιας απάντησης. 

Πρώτα θα αναρωτηθώ εάν θα συμφωνούσε ο Κύριος με αυτή την πρόγνωση. Και απαντώ: όχι απλά συμφωνεί αλλά είναι περισσότερο βέβαιος από εμἀς, από όσους και όσες εκ των Υποτελών την διατυπώνουν και την υποστηρίζουν.  Πως όμως ο Κύριος και εμείς φτάνουμε σε αυτή την βάσιμη εικασία; Πιθανόν να σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο. Τολμώ να απαντήσω,  ΝΑΙ! Από δω και πέρα όμως, εμείς συνεχίζουμε να σκεφτόμαστε μαρξιστικά, ο Κύριος όμως εγκαταλείπει τον Μαρξ και στρέφεται προς τον εξοντωτικό ναζισμό, όπως θα υποστηρίξουμε στη συνέχεια.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα, καλή πραγματικότητα!

Εάν το πρωταρχικό μέλημα του Κυρίου, εκλαμβανομένου ως προσωποποίηση της κοινωνικής Κυριαρχίας, είναι η αρπαγή του κοινωνικού πλούτου, που εξασφαλίζει Ισχύ και Πλούτο, υπάρχει κάποιο άλλο, πρωταρχικότερο: η διαιώνιση, η συνέχιση, η ενίσχυση της Κυριαρχίας. Με βάση αυτή τη διάκριση, θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε την ύπαρξη δύο περιόδων της Κυριαρχίας, το κύριο χαρακτηριστικό των οποίων είναι η αρπαγή του κοινωνικού πλούτου της μιας και η διαιώνιση, (διευρυμένη) αναπαραγωγή της άλλης. Όταν η αρπαγή του κοινωνικού πλούτου πραγματοποιείται απρόσκοπτα, άλλοτε με τη βία (φεουδαλισμός)  κι άλλοτε με το εμπόρευμα/χρήμα (καπιταλισμός), η διαιώνιση της Κυριαρχίας είναι υπαρκτή αλλά υπόρρητη.

Είμαστε λοιπόν βέβαιοι ότι ο Κύριος εκλαμβάνει τον συλλογικά παραγόμενο (μελλοντικό) κοινωνικό πλούτο ως (μελλοντική) λεία. Όταν μειώνεται ή διαφαίνεται στον κοινωνικό ορίζοντα ότι θα μειωθεί η λεία, ο Κύριος στρέφει την προσοχή του και την εστίασή του στην αναπαραγωγή της Κυριαρχίας. Σήμερα, βρισκόμαστε σε μια μεταβατική φάση: η εποχή της αναπαραγωγής της Κυριαρχίας διαδέχεται την εποχή της αρπαγής του κοινωνικού πλούτου. Πρόκειται για μια στρατηγική του Κυρίου που ερείδεται επί της πρόγνωσης της Σχολής του Σικάγου, των θεωρητικών του νεοφιλελευθερισμού (Φρίντμαν και Χάγιεκ) ότι η μακροπρόθεσμη εξέλιξη του καπιταλισμού θα ήταν η συρρίκνωσή του και ίσως η κατάρρευσή του, τη στιγμή που ο Ρούζβελτ έσωζε τον καπιταλισμό με τη Νέα Συμφωνία (New Deal) με τον αμερικάνικο λαό και ο φασισμός/ναζισμός επιχειρούσε και αυτός να σώσει τον καπιταλισμό μέσω της καταστροφής του κοινωνικού πλούτου και της εξόντωσης των περιττών πληθυσμών του Μεσοπολέμου, δηλαδή των ανέργων.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή πραγματικότητα! (γαμάτη ευχή)

Εάν είχα χρόνο και διάθεση, και γνώσεις βέβαια, θα έγραφα ένα βιβλίο με τον τίτλο ‘πολύ ευχάριστα νέα’, στο οποίο θα παρουσίαζα μερικούς από τους κομβικούς μετασχηματισμούς που εκτυλίσσονται (αυτό το ‘λαμβάνουν χώρα΄ποτέ μου δε το χώνεψα) στις μέρες μας και προκαλούν θλίψη και απόγνωση σε κάποιους, σε άλλους όμως χαρά και ενθουσιασμό. Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ανεργία.

‘Für die Illusion bleibt charakteristisch die Ableitung aus menschlichen Wünschen’, χαρακτηριστικό της αυταπάτης παραμένει το ότι είναι παράγωγο των ανθρωπίνων επιθυμιών, γράφει ο Σιγισμούνδος Φρόιδ στην αρχή του έκτου κεφαλαίου σΤο  μέλλον μιας αυταπάτης (μτφρ. Δ. Νταβέας, δίγλωσση εκδ. Printa).Και συνεχίζει, λίγο πιο κάτω:  ‘Μια νέα αστικής οικογένειας μπορεί για παράδειγμα, να τρέφει την αυταπάτη ότι θα έρθει να την πάρει ένας πρίγκιπας. Είναι δυνατόν, κάποια περιστατικά αυτού του είδους να έχουν συμβεί. Ότι κάποια μέρα θα έρθει ο Μεσσίας και θα θεμελιώσει έναν χρυσό αιώνα, είναι σαφώς λιγότερο πιθανόν΄. Θα συσχετίσουμε κι εμείς, δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά, την αυταπάτη με την ανθρώπινη επιθυμία και θα σκεφτούμε ότι το γεγονός πως άλλοι θλίβονται κι άλλοι χαίρονται οφείλεται,  όσον αφορά το ζήτημα της ανεργίας, στην ύπαρξη αντικρουόμενων επιθυμιών. 

Continue reading →

φίλες κε φίλοι, καλημέ!

Η πιο σαφής ένδειξη ότι διεξάγεται ή πρόκειται να διεξαχθεί (κοινωνικός) πόλεμος είναι το πλησίασμα των ανθρώπων -προφανώς θα είναι ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης των τωρινών και επερχόμενων δυσχερειών και των παντοίων (ποικίλων, παντός είδους) κινδύνων. Το ότι η διαδικασία αυτή, η γενίκευση και η επέκταση της σύμπηξης συμβιωτικών ομάδων,  έχει εκκινήσει είναι γεγονός αναμφίλεκτον, όπως έχουμε ήδη υποστηρίξει. Ας σημειώσουμε ότι οι διαδικασίες, άλλοτε ασυνείδητες και άλλοτε συνειδητές (πόσο τρόμο προκαλούν στον Κύριο αυτές οι τελευταίες!. . .!) είναι έργο των ζωντανών ανθρώπων. Η εν εξελίξει λοιπόν αυτή αφανής διαδικασία στα υπόγεια της κοινωνίας δεν είναι παρά μια μακροπρόθεσμη μεταβολή τόσο κοινωνικών πρακτικών όσο και ατομικής συμπεριφοράς, μεταβολές που τα αποτελέσματά τους θα φανούν στο βάθος του χρόνου και σε όλα τα επίπεδα (παραγωγή, οργάνωση της εργασίας, τέχνη, πολιτική, ηθική, λογοτεχνία, φιλοσοφία, κτλ).

Τους επόμενους όμως μήνες θα ζήσουμε, σε πολιτικό επίπεδο,  δυο πολύ  σοβαρές μεταβολές. Η μία είναι η αρχή της διάλυσης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α και η άλλη η μετάλλαξη της Χρυσής Αυγής.  Μιας και δεν θα αργήσουν να γίνουν εκλογές, δυο είναι τα πιθανά ενδεχόμενα: ή μια κυβέρνηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α ή μια κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας-Χρυσής Αυγής.

Continue reading →

φίλες κε φίλοι, καλή σας μέρα

Στο χτεσινό σημείωμα υποστήριξα ότι η επίσκεψη της θεάς, της ντίβας Μέρκελ  είναι μια  επίδειξη ισχύος κατά τη διάρκεια ενός κοινωνικού πολέμου, η έκβαση του οποίου, κατά τους μεταμοντέρνους θεούς, έχει ήδη κριθεί. Σήμερα, θα επιχειρηματολογήσω υπέρ αυτής της άποψης. Και διατυπώνω ευθύς αμέσως την παρακάτω υπόθεση εργασίας. Θα ερχόταν η θεϊκή Μέρκελ εν μέσω γενικής απεργίας διαρκείας; Πριν απαντήσω σε αυτό το ερώτημα, θα ήθελα να σαφηνίσω εν συνόψει και απλά ορισμένα πράγματα. Ποια είναι η Μέρκελ; Τι λέει ότι έρχεται να κάνει; Τι εννοώ  όταν λέω ΄γενική απεργία διαρκείας΄;

Continue reading →