φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Πως μπορούμε να παράγουμε πλούτο που δεν θα είναι εμπορεύματα; Πως μπορούμε να εργαζόμαστε χωρίς μισθωτή εργασία; Μπορεί να υπάρξει κοινωνική οργάνωση χωρίς Κράτος; Η κατάργηση του εμπορεύματος, της μισθωτής εργασίας και του Κράτους θα γίνει αιφνίδια ή σταδιακά;

Στα ερωτήματα αυτά πολύ σύντομα η εν εξελίξει παγκόσμια πνευματική επανάσταση θα δώσει απαντήσεις. Θα δώσει απάντηση και στο εξής, κομβικής σημασίας, ερώτημα: τι είναι μια κοινωνική επανάσταση;

Ας προτείνουμε τη δική μας απάντηση και ας περιμένουμε, μιας και είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι ο παγκόσμιος κοινωνικός πόλεμος θα οξυνθεί, θα γενικευτεί και θα κλιμακωθεί στα επόμενα χρόνια, στους επόμενους μήνες, στις επόμενες μέρες: κοινωνική επανάσταση είναι η συγκρότηση του υποκειμένου της επανάστασης, είναι η συγκρότηση της κομμούνας, της συμβιωτικής ομάδας, η ενίσχυση της συμβίωσης, της συνεργασίας,της αλληλεγγύης, της δημιουργικής σύγκρουσης, της κοινοχρησίας, της κοινοκτησίας, της άσκησης της ελευθερίας και της ισότητας, η ελευθερία πνεύματος, με άλλα λόγια, η διεύρυνση του εμμενούς κομμουνισμού.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Σήμερα, θα εκθέσω κάποιες σκέψεις σχετικά με τις διαμαρτυρίες στο Βερολίνο και το Παρίσι και στην συγκέντρωση-διαδήλωση του κινήματος ‘δεν πληρώνω’ στο Σύνταγμα, την Τρίτη, 1 Μαρτίου. Προκαταβολικά, εκφράζω κατηγορηματικά τη διαφωνία μου και θα εξηγήσω γιατί θεωρώ αυτά τα περιστατικά δείγματα πολιτικής μυωπίας.Θα υποστηρίξω ότι η διαμαρτυρία, όπως και η ικεσία (διαδηλώσεις-λιτανείες)  ενισχύουν τον Κύριο καπιταλιστή και τα τσιράκια τους, ενώ η διαδήλωση ενός κινήματος που δεν είναι κίνημα αλλά στάση, σταμάτημα, καταργεί την ισχύ του, την ευτελίζει, ισχύς η οποία προέρχεται από το πέρασμα στην πράξη, ενός τρόπου διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου που βασίζεται στα αξιώματα νικάμε χωρίς να πολεμάμε και πρώτα νικάμε και μετά πολεμάμε. Ένα βήμα μπρος, δυο βήματα πίσω.

Θλίβομαι αλλά δεν απογοητεύομαι. Οι παλιές αντιλήψεις, ιδέες, πρακτικές, αξίες  δύσκολα εγκαταλείπονται, οι νέες αργούν να φανούν. Από τη στιγμή όμως που οι παλιές είναι ετοιμοθάνατες, είναι ζήτημα χρόνου να σκάσουν μύτη οι νέες. Και να διαδοθούν ταχύτατα, όταν το επιτρέψουν και οι συνθήκες.

Continue reading →

Ο πλούτος των καπιταλιστών είναι κεφάλαιο, ο δικός μας πλούτος είναι οι σχέσεις μας

Σε λίγες μέρες ξεκινάει η δίκη του Άρη Σειρηνίδη. Η υπόθεση του Άρη Σειρηνίδη    είναι μία από αυτές που σηματοδοτούν την ποιοτική αναβάθμιση της κρατικής καταστολής καθώς δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να στηρίζει τις κατηγορίες εναντίον του και πρόκειται για φρονηματική δίωξη και προφυλάκιση. Πριν από μερικούς μήνες όλοι οι αλληλέγγυοι στα κείμενα τους ανέλυαν τα γεγονότα και αποκάλυπτε ο καθένας με το δικό του τρόπο τη σκευωρία που στήθηκε σε βάρος του. Γράφαμε τότε: Όλα αυτά δείχνουν ότι η σκευωρία θα προκαλέσει θυμηδία στο κρατικό δικαστήριο για το χονδροειδές της προσέγγισης των μπάτσων, των άλλων οργάνων του κράτους.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Θα ενθαρρύνατε, φίλες και φίλοι,  κάποιον, θα προτείνατε σε κάποιον να κάνει απεργία πείνας; Δε νομίζω. Γιατί δεν θα το κάνατε; Από την άλλη, δεν θα ταΐζατε με το ζόρι κάποιον απεργό πείνας, δεν θα τον παρεμποδίζατε να κάνει απεργία πείνας, έτσι δεν είναι; Γιατί δεν θα το κάνατε; Εάν μπορούσατε να βοηθήσετε κάποιον που κάνει απεργία πείνας, θα το κάνατε; Νομίζω πως θα το κάνατε. Πως μπορείτε να βοηθήσετε απεργούς πείνας; Τι είναι μια απεργία πείνας; Τι διαφορά και τι ομοιότητα έχει με την απεργία; Με αυτά τα ερωτήματα θα καταπιαστούμε σήμερα, φίλες και φίλοι. Και θα καταλήξω στο συμπέρασμα ότι η ομαδική απεργία πείνας, η έσχατη μορφή παθητικής απουσίας, βρίσκεται στον αντίποδα της γενικής απεργίας διαρκείας, της ενεργητικής απουσίας, διότι ο μόνος τρόπος να βοηθήσουμε τους απεργούς πείνας είναι η γενική απεργία διαρκείας, την οποία και δεν θα κάνουμε, ασφαλώς. Εάν γίνει, και είναι όντως γενική, το πρόβλημα των μεταναστών απεργών πείνας να λυθεί μέσα σε μια ώρα. Κατά συνέπεια,  η ζωή των απεργών πείνας επαφίεται στα φιλάνθρωπα αισθήματα και τις πολιτικές σκοπιμότητες του Κυρίου. Αυτός θα είναι ο έσχατος κάτοχος και κριτής της ζωής μας και του θανάτου μας. Αυτή είναι η έσχατη μορφή παθητικής απουσίας. Και υπάρχει διότι δεν υπάρχει η έσχατη μορφή ενεργητικής απουσίας. Που δεν είναι η γενική απεργία διαρκείας αλλά η απεργία γλεντιού, η αποχή από την εξάντληση, τη στέρηση, την ανησυχία, την επισφάλεια, την ταλαιπωρία. Η απεργία γλεντιού είναι μια απεργία χωρίς αιτήματα, είναι η έσχατη κατάφαση της ζωής, που είναι απλή, όμορφη και εύκολη: κατάφαση του παιχνιδιού, της έκφρασης, του χορού, της δημιουργίας, του έρωτα, της Τέχνης, του τραγουδιού.

Πανταχού Απουσία είναι η γενική απεργία γλεντιού. Είναι ένας άλλος τρόπος διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου. Ένας άλλος. . .

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

κάνει ψοφόκρυο, κατουράς παγάκια, ξεροβόρι από τη Σιβηρία, ξεροβόρι που το ένιωσε στο πετσί του ο εξόριστος στη σημερινή Ρουμανία Οβίδιος, ο Οβίδιος των ‘Μεταμορφώσεων’, ήπια τα τσιπουράκια μου, με καπνιστό σκουμπρί και φρέσκο κρεμμυδάκι από τον κήπο, κι ελιές, μαζεμένες και φτιαγμένες από τα χέρια μου, θα φάμε φασολάδα σήμερα, χτεσινή, τα όσπρια τα τρώμε πάντα δυο μέρες, ήρθε και ο πατέρας μου από το χωριό, αύριο θα έρθει κι ο Μπάμπης και η Ute, θα μαζευτούμε, θα θυμηθούμε την Αποστολία, τη μάνα μου, θα φάμε, θα

Continue reading →

Το Διαδίκτυο είναι χώρος έκφρασης, αναπαραγωγής και ενίσχυσης του ατομικισμού και του ναρκισσισμού ή μέσον συντονισμού της συλλογικής δράσης;

Όλοι και όλες μαζί θα λύσουμε το πρόβλημα της κούρασης, της φτώχειας, της ανεργίας, της ανασφάλειας. Εμείς οι Παραγωγοί του τεράστιου και συλλογικά παραγόμενου κοινωνικού πλούτου επιθυμούμε, έχουμε ανάγκη να εργαζόμαστε λιγότερο, για να μην κουραζόμαστε, για να έχουμε χρόνο να ασχοληθούμε με τους άλλους και τα Κοινά, για να δουλεύουμε όλοι και όλες!

Επιθυμούμε, έχουμε ανάγκη έναν εγγυημένο ελάχιστο μισθό για όλους και όλες.

Την Τετάρτη, 2 Μαρτίου 2011, σε ολόκληρη την Ευρώπη, δεν θα πάμε στη δουλειά, δεν θα πάμε στο σχολείο, θα σταματήσουμε να κάνουμε αυτό που κάνουμε!

Θα ξεκουραστούμε , θα παίξουμε, θα μαγειρέψουμε, θα περπατήσουμε, θα διαβάσουμε, θα απεργήσουμε!

Θα κάνουμε μια πρώτη απόπειρα για

τριήμερο (εικοσάωρο) και μισθός για όλους και όλες

ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

 

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Ο θρίαμβος του Κυρίου καπιταλιστή της παραγωγής και του χρήματος είναι συντριπτικός – όλοι και όλες γνωρίζουμε το λόγο: δεν διεξάγουμε τον κοινωνικό πόλεμο όλοι και όλες μαζί και με διάρκεια. Προχτές οι φορτηγατζήδες και οι αγρότες, οι γιατροί και οι φαρμακοποιοί, χτες οι δάσκαλοι και οι καθηγητές, οι οδηγοί στα λεωφορεία και οι εργαζόμενοι στον ΟΣΕ, σήμερα οι δημόσιοι υπάλληλοι, αύριο οι φοιτητές και οι τραπεζικοί υπάλληλοι, για μια μέρα, μερικές ολιγόωρες στάσεις εργασίας, μερικές μέρες μέχρι να ψηφιστεί κάποιο νομοσχέδιο. Και βαδίζουμε από ήττα σε ήττα.

Υπάρχει μόνο ένας τρόπος όχι μόνο να αντικρούσουμε την αμείλικτη και αδίστακτη επίθεση του Κυρίου κατά των υποτελών Παραγωγών αλλά και να επιλύσουμε τα πολλά και έντονα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε: να διεξαγάγουμε όλοι και όλες μαζί τον κοινωνικό πόλεμο:

γενική απεργία διαρκείας:

σταματάμε να δουλεύουμε

σταματάμε να πηγαίνουμε στο σχολείο, Λύκειο, Πανεπιστήμιο

σταματάμε να πληρώνουμε λογαριασμούς

απέχουμε, περιορίζουμε τη αγορά βασικών αγαθών που καταστρέφουν την υγεία μας (κόκα κόλα, αναψυκτικά, κρέας και άλλα πολλά)

απελευθερώνουμε (‘καταλαμβάνουμε’) κοινόχρηστους χώρους (χώροι παραγωγής, σταθμοί, ενεργειακοί κόμβοι, σχολεία, δημαρχεία, νομαρχίες, υπουργεία, εκκλησίες, δημοτικές βιβλιοθήκες)

μπλοκάρουμε τους δρόμους κυκλοφορίας των εμπορευμάτων

μέχρι να μειώσουμε το χρόνο εργασίας ώστε να εργαζόμαστε όλοι και όλες

μέχρι να  καθιερώσουμε μισθό για όλους και όλες

προτείνουμε ένα κοινό στόχο, ένα κεντρικό σύνθημα: εικοσάωρο και μισθός για όλους

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

καταστρέφουμε τα παιδιά μας, εμείς οι γονείς και οι δάσκαλοι, τους στερούμε το παιχνίδι και την ελευθερία που τα έχουν ανάγκη όσο τον αέρα που αναπνέουν, το φαγητό που τρώνε, τον ύπνο, την αγκαλιά, τη στοργή.

εμείς οι γονείς και οι δάσκαλοι συναινούμε στην καταστροφή τους και στη φυλάκισή τους γιατί το Κράτος, ο Κύριος και τα τσιράκια τους μας έχουν πείσει ότι η στέρηση του παιχνιδιού και της ελευθερίας είναι για το καλό τους, για το καλό μας , για το καλό της κοινωνίας. Εμείς, γονείς και δάσκαλοι, εγκληματούμε κατά των παιδιών μας, δεν τα αφήνουμε να ζήσουνε και να αναπτυχθούνε ελεύθερα.

οφείλουμε να επιστρέψουμε το συντομότερο δυνατό το παιχνίδι και την ελευθερία που τους στερήσαμε. Να μειωθούν οι ώρες του σχολείου, να επιλέγουν οι ίδιοι οι μαθητές τα μαθήματα, να περιοριστεί η διδασκαλία στο σχολείο και να καταργηθούν οι εργασίες στο σπίτι, όλα τα μαθήματα που γίνονται εκτός σχολείου και τα πληρώνουμε (μουσική, γλώσσες, τέχνη, αθλητισμός, κλπ) να γίνουν μαθήματα του σχολείου, να καταργηθούν βαθμοί και εξατάσεις, να καταργηθούν οι εξετάσεις στα Πανεπιστήμια (κι απο κει και πέρα ας αποφασίζουν οι Σχολές).

Πολλοί γονείς και δάσκαλοι, ίσως οι περισσότεροι, θα διαφωνήσετε αλλά δε με νοιάζει. Αλλά να ξέρετε ότι όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, όλα μα όλα, τα παιδιά μας και εμείς, προέρχονται από την υποχρεωτική εκπαίδευση που έχει επιβάλλει το Κράτος. Το οποίο θέλει υπάκουα και χρήσιμα πλάσματα: όταν όμως είσαι υπάκουος και χρήσιμος, η ζωή έχει τελειώσει. Και έχω την εντύπωση ότι τώρα, με την ανεργία και την φτώχεια, πρέπει να είσαι μεγάλος βλάκας να νομίζεις ότι εάν είσαι υπάκουος και χρήσιμος θα προκόψεις. Δε θα προκόψεις, θα σκάψεις το λάκο της ανίας, της ψευδαίσθησης, της θλίψης, της μοναξιάς και της αποτυχίας και θα πέσεις μέσα σε αυτόν.

Μπορούμε να δώσουμε πίσω στα παιδιά το παιχνίδι και την ελευθερία, δηλαδή την ελεύθερη μάθηση; Μπορούμε, ασφαλώς και μπορούμε. Να οργανώσουμε διαφορετικά το σχολείο, να το κάνουμε χώρο παιχνιδιού, έκφρασης και ελεύθερης γνώσης. Κι αν το Κράτος αντισταθεί, να μην πάνε τα παιδιά μας σχολείο.

Μπορούμε να αχρηστεύσουμε έναν από τους πιο κομβικούς και αποτελεσματικούς μηχανισμούς του κράτους, τον εκπαιδευτικό μηχανισμό. Μπορούμε να τον αχρηστεύσουμε πάρα πολύ εύκολα, χαρούμενα,  χωρίς την παραμικρή βία, όλοι και όλες μαζί, παιδιά, γονείς και διδάσκοντες.

Να κάνουμε το κρατικό υποχρεωτικό σχολείο, ελεύθερο δημόσιο σχολείο

παιχνίδι και ελευθερία στα παιδιά

γενική απεργία διαρκείας

εικοσάωρο και μισθός για όλους

Continue reading →