πως μπορούμε να νικήσουμε: ανεργία, απεργία και εμμενής κομμουνισμός (1)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΕΙΜΑΙ άνεργος (οικοδόμος) πάνω από τέσσερα χρόνια, πάνω από τρία η γυναίκα μου η Τασούλα. Η ανεργία και η βεβαιότητα ότι δεν πρόκειται να ξαναβρούμε δουλείά στην Αλεξανδρούπολη, όπου ζούσαμε, μας ανάγκασε να μετακομίσουμε σε χωριό, στην Καστανούσα, μεταξύ των λιμνών Δοϊράνης και Κερκίνης, στους πρόποδες του Μπέλες. Εδώ δεν έχουμε ενοίκιο, κόβουμε ξύλα από το δάσος για να ζεσταθούμε και να μαγειρέψουμε, ψήνουμε και μαγειρεύουμε στον ξυλόφουρνο, παράγουμε ένα πολύ μεγάλο μέρος της τροφής μας, φίλοι και φίλες έρχονται φορτωμένoι τσάντες με τρόφιμα που δεν μπορούμε να παράγουμε και φεύγουν με τις ίδιες τσάντες γεμάτες τρόφιμα που παράγουμε, κάποιες ψιλουδουλείτσες προκύπτουν,  κάποιες μικρές οικονομικές βοήθειες μας έρχονται από φίλους, φίλες και συγγενείς, επιβιώνουμε και ζούμε όπως μπορούμε, με ό,τι έχουμε.  Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε με αυτόν τον τρόπο και μάλλον θα συνεχίσουμε. Αλλά τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται.

ΔΕΝ σκέφτομαι μόνο εμάς, σκέφτομαι τα παιδιά μας, τα δικά μας και τα ξένα (αν μπορούμε να θεωρήσουμε τα άλλα παιδιά ξένα!), σκέφτομαι όλους τους ανέργους και καταλαβαίνω το δράμα τους γιατί το ζω, το ζούμε εδώ πέρα στην Καστανούσα. Δεν σκέφτομαι μόνο τους ανέργους στην Ελλάδα αλλά τους ανέργους σε όλο τον κόσμο. Στην Ολλανδία αντιμετώπισαν την ανεργία με την εφαρμογή της μερικής εργασίας (τετράωρης –  51% αυτή τη στιγμή!), στη Γερμανία την αντιμετωπίζουν με μεγάλα επιδόματα, 1000 εβρά το μήνα, αν δεν κάνω λάθος, για τρία χρόνια, και μετά βλέπουμε, αλλά αυτές τις λύσεις τις προκρίνουν ανεπτυγμένες καπιταλιστικές οικονομίες με μεγάλη κερδοφορία. Τί θα κάνουν αν αύριο, μεθαύριο αυτή η κερδοφορία πάρει την κατηφόρα;

ΠΟΛΛΟΙ άνεργοι και άνεργες στις πόλεις και στα χωριά αντιμετωπίζουν την ανεργία με την οικονομική στήριξη φίλων και συγγενών αλλά αυτή δεν είναι λύση –  οι δυνατότητες των συγγενών, και των γειτόνων συχνά,  δεν είναι μεγάλες και οι γέροι συνταξιούχοι πεθαίνουν ή θα πεθάνουν μέσα στα επόμενα 10-15 χρόνια. Κάποιοι μεταναστεύουν μόνιμα ή προσωρινά σε χώρες της Ευρώπης ή αλλού. Το ότι με αυτούς τους τρόπους αντιμετωπίζεται σήμερα η ανεργία στην ελληνική κοινωνία δεν σημαίνει ότι θα μπορούμε να την αντιμετωπίζουμε και στο απώτερο μέλλον.

Continue reading

secessio

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΤΟΝ τελευταίο καιρό με απασχολούν τρία ζητήματα και θα ήθελα να τα εκθέσω, καθαρίζοντας κι αλαφρώνοντας έτσι τον εγκέφαλό μου από τις πλεονάζουσες σκέψεις, ζητήματα που αφορούν τη διεξαγωγή του κοινωνικού πολέμου κατά το προσεχές χρονικό διάστημα, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ θα βαίνει προς την αφομοίωση από το Κράτος, τη διαχείριση των συνεπειών της καπιταλιστικής επίθεσης, τη διάσπασή του, τη διάλυσή του, την εγκατάλειψή του από τους Υποτελείς,  Παραγωγούς και μη.

ΤΟ πρώτο είναι ένα ερώτημα που θέτω στον εαυτό μου, καθώς συζητάω μαζί του και μαζί σας: θα επανεξετάσουμε την δύο αιώνων παράδοση της νεκροζώντανης σήμερα ιστορικής Αριστεράς – μαρξιστικών, αναρχικών και μαρξιστικοαναρχικών καταβολών; Είμαι βέβαιος ότι αυτή η επανεξέταση θα γίνει και θα διαρκέσει μεγάλο χρονικό διάστημα. Τρία θα είναι τα αντικείμενά της –  τα εκθέτω σε μορφή ερωτήματος: είναι δυνατόν να ανατραπεί ο καπιταλισμός; Ποιος θα τον ανατρέψει;  Πώς; Κάθε ένα από αυτά τα ερωτήματα είναι τόπος συνάντησης πολλών άλλων ερωτημάτων, τα οποία έχω ήδη εκθέσει και θα το ξανακάνω επί το διεξοδικότερον  προσεχώς.

Continue reading

φτωχίτιδα (ptochitis proletariansis)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

το σημερινό σημείωμα το αφιερώνω στους Akis, George και Βασίλη (Πάτρα).

Η φτωχίτιδα (ptochitis proletariansis) είναι μια σπάνια πνευματική και ψυχική νόσος, ανίατη – τόσο ανίατη όσο και ο μιμητισμός. Μη πανικοβάλλεστε, δεν είναι μεταδοτική, δεν θα την κολλήσετε αν διαβάσετε κάποιο εκλαϊκευμένο άρθρο περί αυτής ή αν έρθετε σε οποιασδήποτε μορφής επαφή με κάποιον πάσχοντα ή κάποια πάσχουσα. Δεν είναι μόνο σπάνια, είναι και αρχαιότατη. Όλες οι προσπάθειες της ιατρικής επιστήμης, και τώρα της μοριακής βιολογίας, να εντοπιστούν τα αίτια της ασθένειας απέβησαν άκαρπες. Μόνο υποθέσεις διατυπώνονται.

Η βασική αιτία της αδυναμίας των επιστημόνων να την αντιμετωπίσουν και να την εξαλείψουν έγκειται στην εξαιρετική ιδιομορφία της: οι  ασθενείς δεν υποφέρουν.  Η διαπίστωση αυτή καθίσταται επιπλέον τραγικότερη και παραδοξότερη από το γεγονός ότι κανείς δεν τους πιστεύει,  όταν με το χαμόγελο στα χείλη ομολογούν ότι αισθάνονται μια χαρά –  και τρώνε με όρεξη, ό,τι έχουν, και πίνουν και το ευχαριστιούνται, και ήσυχα κοιμούνται και πολλές και μεγάλες κάβλες έχουν. Έχουν καταγραφεί μάλιστα και αρκετές περιπτώσεις ασθενών που πάσχουν και από γυμνίτιδα (gymnitis kavlorapaniensis), άλλη σπάνια και ανίατη ασθένεια, με βασικό σύμπτωμα την αδυναμία του ασθενούς να φορέσει ρούχα από λίγες ώρες έως και μια βδομάδα. Τί κάνει ο ασθενής γυμνός μια βδομάδα κάτω από το σεντόνι ή το πάπλωμα ουδείς ερευνητής γνωρίζει –  η επιστήμη σηκώνει τα χέρια. Η επιστημονική έρευνα διαβεβαιώνει ότι από τη φοβερή και τρομερή νόσο της γυμνίτιδας πάσχουν μόνο οι πάσχοντες και πάσχουσες από φτωχίτιδα.

Κάποιες άλλες έρευνες έδειξαν με αδιάσειστα στοιχεία ότι ένα από τα πλέον εμφανή συμπτώματα τόσο της φτωχίτιδας όσο και της γυμνίτιδας είναι μια παράξενη και όλως ανεξήγητη χειρονομία των πασχόντων, την οποία περιγράφουν με τον όρο εγγραφή εις τους όρχεις  και εγγραφή εις την κλειτορίδα, προκειμένου περί ανδρών και γυναικών αντίστοιχα.

Continue reading

δεν μας χωράνε όλους οι φυλακές

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Αυτό το σύνθημα κυκλοφορεί στην πιάτσα, στην αγορά, στα καφενεία, στα ψιλικατζίδικα, στις λαϊκές και στα παζάρια (-Αυτά τα χόρτα είναι άγρια; –  Δεν τα βλέπεις, δεμένα τα έχω), στο δρόμο, στα λεωφορεία· όπως όλα τα συνθήματα των εξεγέρσεων και των επαναστάσεων καταγράφει και συνοψίζει ανάγκες, επιθυμίες, στρατηγικές. Καταγράφει την αποφασιστικότητα για ανυπακοή, για γενικευμένη, από αδυναμία ή απροθυμία, στάση πληρωμών, για τη διεξαγωγή της μάχης όχι στο γήπεδο του Κυρίου, στο γήπεδο της ένοπλης βίας, αλλά στο δικό μας γήπεδο, στο γήπεδο του χρήματος, το οποίο δεν είναι τίποτα άλλο παρά αντεστραμμένος κομμουνισμός.

Continue reading

κοινωνικό και πολιτικό αντάρτικο, ανοιχτό, χαρούμενο, μακράς διάρκειας, με ευρύτητα και ελευθερία σκέψης και πνεύματος

OLYMPUS DIGITAL CAMERAφίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

    Ο φίλος Θανάσης Κοντονάτσιος  αναρωτιέται, πολλοί και πολλές αναρωτιούνται: εάν η διαμαρτυρία (κινητοποίηση, συγκέντρωση, πορεία, διαδήλωση – ειρηνική ή ταραχώδης), η διεκδίκηση (αίτημα), η ένοπλη βία, οι εκλογές ανήκουν στο παρελθόν, όπως υποστηρίζεις, Αθανάσιε, τότε  οφείλεις αφενός μια εξήγηση γιατί ανήκουν στο παρελθόν και αφετέρου μια πρόταση ώστε να μπορέσουμε να διεξαγάγουμε τον κοινωνικό πόλεμο αποτελεσματικά και νικηφόρα. 

       Όλοι αυτοί οι τρόποι διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου εμφανίστηκαν την εποχή της επέκτασης του καπιταλισμού, της σχετικής οπλικής ισορροπίας μεταξύ Κυρίου καπιταλιστή και Υποτελών Παραγωγών και της αδυναμίας του Κυρίου να επιτηρεί και να παρακολουθεί στενά και αποτελεσματικά τους Υποτελείς. Η επέκταση του καπιταλισμού επέτρεπε στον Κύριο να προβαίνει σε παραχωρήσεις, να υποχωρεί σε διαμαρτυρίες, να ανέχεται συγκεντρώσεις, πορείες, διαδηλώσεις, να ικανοποιεί αιτήματα και διεκδικήσεις, να ανέχεται την ύπαρξη κομμάτων της εργατικής τάξης, την καθολική ψηφοφορία· η στρατιωτική οπλική σχετική ισορροπία επέτρεπε την καταφυγή στην ένοπλη βία και στη διεξαγωγή μαχών, η έκβαση των οποίων θα μπορούσε να ήταν νικηφόρα – και υπήρξαν τέτοιες μάχες, πολλές.  Η αδυναμία αποτελεσματικής επιτήρησης και παρακολούθησης επέτρεπε την παράνομη και συνωμοτική δράση (χρήση όπλων, ληστείες, σαμποτάζ, κλπ.).

Continue reading

ζω για την παρέα, όχι για την συμφωνία·

Ιερός Αυγουστίνος:

Μην απελπίζεστε – ένας από τους  ληστές σώθηκε.

Μην προτρέχετε – ένας από τους  ληστές καταδικάστηκε.  

 

 

     φἰλες και φίλοι, καλή σας μέρα

   Φαντάζομαι πως μπορώ να εικάσω τι θα συζητούσαμε όταν σε βαθειά γεράματα, περιμένοντας τον Γκοντό, τον ακατάλυτο θάνατο, καθόμασταν σε ένα τραπέζι και πίναμε το κρασάκι μας ο Νίκος Μαζιώτης, ο Γιάννης Τζανάκος, ο Μιχάλης (kleovis), o Άκης Γαβριηλίδης, φίλοι από τα μπλογκ Αθέμιτα και Eagainst και ο Αθανάσιος Τριανταφυλλιά Δρατζίδης. Τί θα μας ενδιέφερε, να απολαύσουμε την παρέα ή να πείσουμε τους άλλους να συμφωνήσουν με τις δικές μας απόψεις; Απόλαυση της παρέας σημαίνει ελευθερία και ευρύτητα πνεύματος, που ερείζεται στην διαπίστωση ότι κριτής δεν μπορεί παρά να είναι ο χρόνος· σημαἰνει ακόμα ότι διακριτικότητα είναι να είσαι στην παρέα σαν να μην είσαι εκεί.

 

Continue reading

ανταπεργία (lockout) στο Καζίνο Λουτρακίου: ποιος θ΄ αντέξει, οι εργαζόμενοι ή ο Κύριος καπιταλιστής;

    φίλες καί φίλοι, καλή σας μέρα 

    Για να καταστείλει την απεργία των εργαζομένων στο Καζίνο του Λουτρακίου, στην οποία συμμετέχει το 98%, η Διοίκηση της Επιχείρησης κήρυξε ανταπεργία (lockout) και ανεστάλη η λειτουργία του. Το δίλημμα που βάζει στους εργαζόμενους είναι σαφές:  ή θα επιστρέψετε στην εργασία σας χωρίς να ικανοποιηθούν τα αιτήματά σας ή το Καζίνο θα παραμείνει κλειστό για όλος και όλες, για απεργούς και απεργοσπάστες. Λογικά σκεπτόμενοι, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να θέσουν  τη Διοίκηση ενώπιον του διλήμματος:  ή θα ικανοποιηθούν όλα μας τα αιτήματα και μετά θα επιστρέψουμε στη δουλειά μας ή το Καζίνο δεν πρόκειται να ξαναλειτουργήσει, στ΄ αρχίδια μας και στο μουνί μας –  εμείς μπορούμε να ζήσουμε κι αλλιώς.  

   Ένας από τους δύο θα σκύψει το κεφάλι, θα υποχωρήσει, θα ηττηθεί. Ποιος θα είναι,  δεν το γνωρίζουμε. Μια τρίτη επιλογή είναι ο συμβιβασμός, η αμοιβαία υποχώρηση. Αλλά η ανταπεργία είναι ένδειξη ότι αυτή η τρίτη επιλογή έχει ήδη ακυρωθεί.

     Η ανταπεργία είναι ένας τρόπος αφενός ακύρωσης της υπόστασης του εργαζόμενου και αφετέρου της απεργίας. Με την ανταπεργία λέει ο Κύριος:  δεν σε χρειάζομαι, δεν σε έχω ανάγκη, δεν εξαρτώμαι από εσένα. Με αποτέλεσνα, μόλις έκλεισε η επιχείρηση, η απεργία έπαυσε να είναι απεργία!  Εάν έκλεινε οριστικά και αμετάκλητα, οι εργαζόμενοι, απεργοί και απεργοσπάστες,  θα απολύονταν. Οι απολυμένοι δεν μπορούν να απεργήσουν, για να απεργήσεις πρέπει να έχεις δουλειά. Η απεργία απολυμένων είναι μια απεργία χωρίς νόημα, είναι αντίφαση εν τοις όροις. Όπως δεν μπορεί να απεργήσει ο αυταπασχολούμενος, ο άνεργος, ο συνταξιούχος έτσι δεν μπορεί να απεργήσει και ο οριστικά ή προσωρινά απολυμένος. Το Καζίνο όμως έκλεισε προσωρινά, οπότε κι οι εργαζόμενοι είναι προσωρινά απολυμένοι. Οπότε, προσωρινά δεν μπορούν να απεργήσουν! Επειδή όμως είναι προσωρινό το κλείσιμο η κατάσταση είναι σύνθετη: και δεν είναι απεργοί και είναι. Τι είναι όταν δεν είναι απεργοί;  Είναι άνεργοι, ελεύθεροι μισθωτοί δούλοι! 

    Οι εργαζόμενοι εξέφρασαν την αποφασιστικότητά τους να μην υποχωρήσουν. Τονίζουν την αντισυνταγματικότητα της ανταπεργίας και ζητούν να ανακληθεί, κι αν το αίτημα ικανοποιηθεί θα επιστρέψουμε στην προτέρα κατάσταση:   οι απεργοσπάστες θα επιστρέψουν στην εργασία τους και οι απεργοί δεν θα είναι πια άνεργοι, ούτε όμως και θα εργάζονται, θα συνεχίσουν να απεργούν. Χέστηκε η φοράδα στο αλώνι. Αλλά η Διοίκηση του Καζίνου δεν κήρυξε την ανταπεργία για να την αναιρέσει αλλά για να ακυρώσει την υπόσταση του εργαζόμενου και να υποτάξει τους απεργούς. Μάταια λοιπόν ζητούν την επανόρθωση της αντισυνταγματικής εκτροπής. Το Σύνταγμα ο Κύριος το θεωρεί  ως μια συμφωνία, έναν προσωρινό συμβιβασμό δηλαδή,  την οποία τηρεί όποτε θέλει κι όπως θέλει.

   Το αίτημα να ανακληθεί η αντισυνταγματική ανταπεργία,  εκτός του ότι δεν έχει  νόημα, υποδηλώνει μια αδυναμία, με την οποία και θα

 

Continue reading