φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΥΠΑΡΧΟΥΝ δύο τρόποι μετάβασης από το εβρό σε εθνικό νόμισμα. Ο ένας είναι ο σχεδιασμένος, ο προγραμματισμένος τρόπος μετάβασης. Αυτός δεν θα υπάρξει ποτέ των ποτών, όσο κι αν πολλοί και πολλές τον επιθυμούν και τον σκέφτονται. Συζητάμε δημόσια, όλοι και όλες, εκθέτουμε επιχειρήματα, και τελικά, λέω τώρα, συμφωνούμε στη μετάβαση σε εθνικό νόμισμα, αρχίζουμε να τυπώνουμε το νέο χρήμα, στη Ρωσία ή κάπου αλλού, καταφτάνει με φορτηγά αεροσκάφη το νέο χρήμα, κυκλοφορούν και τα δύο για κάποιο χρονικό διάστημα, το εβρό σταδιακά αποσύρεται και αντικαθίσταται από το εθνικό νόμισμα, ας το πούμε δραχμή.
ΑΥΤΟΣ είναι ο ένας τρόπος. Ο οποίος, επαναλαμβάνω, δεν θα υπάρξει ποτέ. Κατά συνέπεια, εάν μεταβούμε σε εθνικό νόμισμα, θα μεταβούμε με τον άλλον τρόπο, που καταγράφεται στον τίτλο του σημερινού σημειώματος. Γιατί όμως δεν θα υπάρξει ποτέ η σχεδιασμένη και προγραμματισμένη μετάβαση στη δραχμή;
ΔΕΝ θα υπάρξει διότι δεν τον θέλουν οι καπιταλιστές των μεγάλων εξαγωγικών και εισαγωγικών, παραγωγικών, τουριστικών, εφοπλιστικών και εμπορικών επιχειρήσεων. Ας μην ξεχνάμε ότι, ακόμα και μετά από εφτά χρόνια λιτότητας, ανήκουμε μεταξύ των 24 (είκοσι τεσσάρων) ισχυρότερων οικονομιών όλου του πλανήτη, θα το γνωρίζετε. Εάν δεν το γνωρίζετε, οφείλετε να το εμπεδώσετε. Δεν είμαστε Ψωροκώσταινα που δεν παράγει τίποτα: είμαστε μια ισχυρή καπιταλιστική ιμπεριαλιστική οικονομία, με πάνω από 780 εξαγωγικές επιχειρήσεις, με μια τεράστια τουριστική βιομηχανία και με την μεγαλύτερη στον παγκόσμιο καπιταλισμό εφοπλιστική ναυτιλία που μεταφέρει ένα πολύ μεγάλο μέρος των πρώτων υλών, της ενέργειας και των εμπορευμάτων. Όλοι αυτοί οι καπιταλιστές, βιομήχανοι, τραπεζίτες, εξαγωγείς, εισαγωγείς, εφοπλιστές και επιχειρηματίες δεν θέλουν μια σχεδιασμένη και προγραμματισμένη και καλά και συλλογικά προετοιμασμένη μετάβαση σε εθνικό νόμισμα. Θα δούμε γιατί δεν τη θέλουν. Εάν όμως όλοι αυτοί οι Κύριοι δεν την θέλουν, κάποιος άλλος θα πρέπει να τη θέλει και να μπορεί να την κάνει. Ποιος είναι αυτός, φίλες και φίλοι; Ο λαός; Ας γελάσω! Ο λαός με επί κεφαλής κάποιο κόμμα της Αριστεράς ή της Ακροδεξιάς; Γελάω! Ένα νέο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο; Δεν μπορώ, θα πεθάνω από τα γέλια! Κι όμως! Υπάρχει, θεωρητικά και μόνο θεωρητικά, μια κοινωνική δύναμη που μπορεί να επιβάλει με την ισχύ της την μετάβαση σε εθνικό νόμισμα, αφού βέβαια έχει συσπειρώσει γύρω της πολλά άλλα, πληττόμενα αγρίως, κοινωνικά στρώματα και πάσχουσες τάξεις.