φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΤΙ να καταλάβουμε όταν διαβάζουμε στην Ιλιάδα πως πατέρας ενός ήρωα είναι ο ποταμός Σπερχειός; Έχετε δει τον Σπερχειό ποταμό μετά από πολύωρη έντονη βροχόπτωση; Θα πάθετε καραπλακάρα! Θα εντυπωσιαστείτε, θα θαυμάσετε, θα φοβηθείτε, θα τρομάξετε από την ορμητικότητα, τη βουή, την ισχύ του νερού. Θα σκεφτείτε να περάσετε απέναντι; Όχι, ούτε καν θα τολμήσετε να σκεφτείτε κάτι τέτοιο. Να κι ένα άλλο ερώτημα: γιατί προσωποποιούνται οι ποταμοί στην Ιλιάδα και εμφανίζονται με ανθρώπινη μορφή; Έχουν γιους, όχι κόρες, και μιλάνε με τους ήρωες! Και πολεμούν με τον ήρωα και νικούν και ηττώνται!
ΚΑΙ τι να καταλάβουμε, φίλες και φίλοι, όταν διαβάζουμε ότι τις καταιγίδες τις προκαλεί ο Ζεύς; Τι να καταλάβουμε όταν διαβάζουμε ότι ο Ζεύς είναι αυτός που ρίχνει τους κεραυνούς; Θα εκθέσω την δική μου γνώμη, θα παραθέσω αυτό που εγώ καταλαβαίνω. Όταν κάποιος ήρωας διατείνεται ότι ο πατέρας του είναι ο Σπερχειός ποταμός, ο ορμητικός, ο ισχυρός, ο σφοδρός, ο ταχύς, ο ακαταμάχητος (αυτό σημαίνει η λέξη σπερχειός!) θέλει να μας πει δυο πράγματα: πρώτον, επιβεβαιώνει ότι πατέρας του είναι η Ισχύς και ότι, άρα, και ο ίδιος είναι ισχυρός και, δεύτερον, ότι επιθυμεί, θα ήθελε να είναι τόσο ισχυρός, ορμητικός, σφοδρός, βίαιος, ταχύς, ακαταμάχητος όσο και ο Σπερχειός ποταμός. Όταν λέει ότι ο Ζεύς προκαλεί τις καταιγίδες και ότι ο Ζεύς είναι αυτός που ρίχνει τους κεραυνούς μας λέει ότι θα ήθελε αυτός να είναι που προκαλεί τις καταιγίδες και ρίχνει τους κεραυνούς. Θα ήθελε να ελέγχει τη φύση, θα ήθελε να είχε όπλα τόσο ισχυρά όσο ο κεραυνός.