ο ήρωας Κύριος και η λατρεία του κινδύνου

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ στο σπίτι μας και αντικρύζουμε το εξής θέαμα: πάνω στο τραπέζι της κουζίνας, καλυμμένο με λευκό καθαρό τραπεζομάντηλο, βλέπουμε ένα ζευγάρι μπότες γεμάτες με κοπριά από μαντρί. Τί θα νιώσουμε, τί θα σκεφτούμε; Περισσότερο θα νιώσουμε, παρά θα σκεφτούμε. Γιατί; Θα νιώσουμε αποτροπιασμό και φόβο. Αυτές οι μπότες δεν θα έπρεπε να είναι εκεί, δεν είναι εκεί η θέση τους. Είναι πρόβλημα αυτό; Ασφαλώς και είναι, και μεγάλιο μάλιστα. Διότι η απαράδεκτη αυτή θέση ενέχει κάποιον κίνδυνο, πέραν της μιαρότητας. Υπάρχει ο κίνδυνος της μόλυνσης. Μήπως όμως η ίδια η θέση των λερωμένων παπουτσιών δεν είναι ήδη μόλυνση; Τί μολύνεται;  Η αισθητική μας; Όχι! Μολύνεται ένα συγκεκριμένο σύστημα ταξινόμησης –  τα λερωμένα αυτά παπούτσια έπρεπε να είναι αλλού, όχι πάνω στο πεντακάθαρο τραπέζι της κουζίνας. (Για τα ζητήματα που θίγω, εάν δεν το έχετε διαβάσει, σας παραπέμπω στο βιβλίο της Mary Douglas, δημοσιεύτηκε το 1966, Καθαρότητα και Κίνδυνος, εκδ. Πολύτροπον, μετ. Αίγλη Χατζούλη).

Continue reading