φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΜΙΑ μέρα ο Θεός αντιλήφθηκε (Γένεσις, ΣΤ’-Η’) ότι οι άνθρωποι, τα πλάσματά του, είναι ανυπάκουα, στρέφονται κακοβούλως εναντίον του (καιρός παντός ανθρώπου ήκει εναντίον μου, ΣΤ’13) και αποφάσισε να τους εξοντώσει. Κατανοούμε το δράμα του Θεού: είναι καλύτερα να μην έχεις υποτελείς παρά να είναι ανυπάκουοι. Και επεχείρησε να πραγματοποιήσει την απόφασή του. Στο σημείο όμως αυτό άλλα δράματα του Θεού, τέσσερα, έρχονται στο προσκήνιο. Με αυτά τα δράματα θα ασχοληθούμε σήμερα και θα τα συσχετίσουμε με την αποστείρωση και την απολύμανση που άρχισε μόλις η ιατρική επιστήμη και η βιολογία, την εποχή της απογείωσης του βιομηχανικού καπιταλισμού) ανακάλυψε μικροοργανισμούς και βακτήρια και ιούς που σκοτώνουν τους ανθρώπους αλλά δεν φαίνονται με το μάτι – ανακάλυψε αόρατους εχθρούς! Αόρατοι εχθροί υπήρχαν και πριν και ήταν άνθρωποι – θα δούμε ποιοι ήταν.